Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-230/14-2/SM
z 29 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U.z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działającyw imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie kwalifikacji kotłowni jako zakład energochłonny i możliwości skorzystania ze zwolnienia dla nabywanego gazu ziemnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie kwalifikacji kotłowni jako zakład energochłonny i możliwości skorzystania ze zwolnienia dla nabywanego gazu ziemnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo „P.” Spółka z o.o. jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła. W ramach prowadzonej działalności Spółka posiada kotłownię zlokalizowaną na terenie, na którym posiada swoją siedzibę. W kotłowni Spółka produkuje ciepło w postaci gorącej wody. Do produkcji ciepła Spółka wykorzystuje gaz ziemny klasyfikowany do pozycji CN 2711 11 00. Dostawa gazu wyłącznie na potrzeby kotłowni odbywa się na podstawie długoterminowych umów kompleksowych. W umowach tych zawarta jest klauzula, iż odbiorca będzie nabywał przedmiotowy gaz w celu wykorzystania do produkcji ciepła (cele opałowe). Ciepło wyprodukowane w kotłowni służy do ogrzewania budynków mieszkalnych, usługowych i użyteczności publicznej za pośrednictwem sieci ciepłowniczej. Ciepło do ww. obiektów dostarczane jest na podstawie indywidualnych umów kompleksowych sprzedaży i dostarczania ciepła. Rozliczenia z odbiorcami ciepła prowadzone są na podstawie cen i stawek opłat zawartych w taryfie dla ciepła, która zatwierdzana jest przez Prezesa. Do obsługi pracy kotłowni Spółka zatrudnia własnych pracowników, wykonujących czynności związane z wytwarzaniem ciepła, którzy pracują w oparciu o harmonogram pracy w systemie równoważnego czasu pracy. Wnioskodawca zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne posiada finansowo i księgowo wyodrębnione koszty, przychody, należności i zobowiązania związane z wykonywaniem działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła oraz w zakresie pozostałej działalności gospodarczej. Ceny i stawki opłat za ciepło dla odbiorców zasilanych z kotłowni ustalane są na podstawie wydzielonych kosztów i przychodów wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 17 września 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. Nr 194, poz. 129). Wartość produkcji sprzedanej (ciepła) w roku 2013 wyniosła 7.831.468,27 zł netto, natomiast wartość zakupionego gazu do produkcji ciepła w 2013 r. wyniosła 5.106.893,64 zł netto. Udział zatem zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej ciepła (liczone bez podatku VAT) wyniósł 65,2%. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym - definiuje się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów akcyzowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, przy czym zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadania gospodarczego w postaci produkcji ciepła.

Wnioskodawca jako podmiot gospodarczy zużywa do produkcji ciepła gaz ziemny o kodzie CN 2711 11 00 (załącznik do ustawy - wykaz wyrobów akcyzowych poz. 28 - 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe) na cele opałowe w instalacji energetycznej (kotłowni), w której wytwarza ciepło. Przedmiotowa instalacja od roku 2006 jest objęta wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS), w którym to systemie Przedsiębiorstwo uczestniczy.

Wnioskodawca posiada zezwolenie na uczestniczenie we wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji (CO2), wynikające z prawomocnej decyzji Starosty z dnia 21 marca 2006 r.

Posiada ważną do 31 stycznia 2015 r. decyzję Starosty z dnia 7 grudnia 2005 r., udzielającą pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji miejskiej kotłowni grzewczej.

Przedsiębiorstwo posiada w handlu emisjami i figuruje pod poz. 233 (243 starego załącznika) załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w brzmieniu nadanym rozporządzeniem R.M. z dnia 25 października 2012 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1264) ze średnioroczną liczbą uprawnień – 8.500 (w załączniku aktualnym średnioroczna liczba uprawnień – 7355).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym w pkt 68 wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca właściwie zakwalifikował kotłownię jako zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe klasyfikowane do pozycji CN 2711 11 00, na podstawie art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym?

Czy w związku z uznaniem kotłowni jako zakładu energochłonnego i objętego systemem handlu emisjami (ETS) wykorzystującego gaz do celów opałowych (produkcji ciepła) w kotłowni i w związku z zawarciem w umowie o dostawę gazu między sprzedawcą a Wnioskodawcą jako nabywcą gazu, klauzuli iż Wnioskodawca nabywa gaz do celów opałowych (produkcji ciepła) Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 w związku z ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca zakwalifikował kotłownię jako zakład energochłonny, zużywający wskazane wyroby gazowe do celów opałowych na podstawie art. 31b ust. 10 ustawy. Wnioskodawca wskazuje, że kotłownia spełnia wszystkie warunki stawiane zakładom energochłonnym, określone w cytowanym przepisie, albowiem procentowy udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej z kotłowni wyniósł w 2013 r. 65,2 %, czyli nie mniej niż 5%. Ponadto kotłownia jest podmiotem nie mniejszym niż zorganizowana część przedsiębiorstwa, posiada organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania do realizacji określonych zadań gospodarczych (produkcji ciepła), który jednocześnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania.

Wnioskodawcę jako zakład energochłonny wykorzystujący gaz na cele opałowe, objęty handlem emisjami (ETS) należy zaliczyć do podmiotu gospodarczego, w którym został wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, jak wymaga tego przepis art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Nadto w umowach pomiędzy dostawcą gazu o Wnioskodawcą znajduje się zapis, że gaz zostaje użyty do celów opałowych, tj. do produkcji ciepła (art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym). Z tych względów w ocenie Wnioskodawcy na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 w związku z ust. 5 i 10 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy - podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.
   
   
   

W świetle art. 9c ustawy ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Obrót wyrobami gazowymi w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Przedsiębiorstwo „P.” Spółka z o.o. jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła. W ramach prowadzonej działalności Spółka posiada kotłownię zlokalizowaną na terenie, na którym posiada swoją siedzibę. W kotłowni Spółka produkuje ciepło w postaci gorącej wody. Do produkcji ciepła Spółka wykorzystuje gaz ziemny klasyfikowany do pozycji CN 2711 11 00. Dostawa gazu wyłącznie na potrzeby kotłowni odbywa się na podstawie długoterminowych umów kompleksowych. W umowach tych zawarta jest klauzula, że Odbiorca będzie nabywał przedmiotowy gaz w celu wykorzystania do produkcji ciepła (cele opałowe). Ciepło wyprodukowane w kotłowni służy do ogrzewania budynków mieszkalnych, usługowych i użyteczności publicznej za pośrednictwem sieci ciepłowniczej. Do obsługi pracy kotłowni Spółka zatrudnia własnych pracowników, wykonujących czynności związane z wytwarzaniem ciepła, którzy pracują w oparciu o harmonogram pracy w systemie równoważnego czasu pracy. Wnioskodawca zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne posiada finansowo i księgowo wyodrębnione koszty, przychody, należności i zobowiązania związane z wykonywaniem działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła oraz w zakresie pozostałej działalności gospodarczej. Ceny i stawki opłat za ciepło dla odbiorców zasilanych z kotłowni ustalane są na podstawie wydzielonych kosztów i przychodów wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła. Wartość produkcji sprzedanej (ciepła) w roku 2013 wyniosła 7.831.468,27 zł netto, natomiast wartość zakupionego gazu do produkcji ciepła w 2013 r. wyniosła5.106.893,64 zł netto. Udział zatem zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej ciepła (liczone bez podatku VAT) wyniósł 65,2%.

Wnioskodawca jako podmiot gospodarczy zużywa do produkcji ciepła gaz ziemny o kodzie CN 2711 11 00 na cele opałowe w instalacji energetycznej (kotłowni), w której wytwarza ciepło. Przedmiotowa instalacja od roku 2006 jest objęta wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS), w którym to systemie Przedsiębiorstwo uczestniczy.

Wnioskodawca posiada zezwolenie na uczestniczenie we wspólnotowym systemie handlu uprawnieniami do emisji (CO2), wynikające z prawomocnej decyzji Starosty z dnia 21 marca 2006 r.

Posiada ważną do 31 stycznia 2015 r. decyzję Starosty z dnia 7 grudnia 2005 r., udzielającą pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji miejskiej kotłowni grzewczej.

Przedsiębiorstwo posiada w handlu emisjami nr ewidencyjny załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w brzmieniu nadanym rozporządzeniem R.M. z dnia 25 października 2012 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1264) ze średnioroczną liczbą uprawnień – 8.500 (w załączniku aktualnym średnioroczna liczba uprawnień – 7355).

Wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości kwalifikacji jej jako zakład energochłonny, a co za tym idzie, możliwością skorzystania ze zwolnienia dla nabywanego gazu ziemnego przeznaczonego do celów opałowych.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ustawy).

W myśl art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Spółka wypełnia pierwszą część ww. kryterium określonego w art. 31b ust. 10 ustawy, ponieważ udział zakupu wyrobów gazowych za poprzedni rok (2013) przekracza 5% wartości produkcji sprzedanej (ciepła) (wynosi 65,2% liczone bez podatku VAT).

Także drugi z warunków zawarty w ww. przepisie jest spełniony. Kotłownia (która dostarcza ciepło w postaci gorącej wody) jest podmiotem nie mniejszym niż zorganizowana część przedsiębiorstwa – do obsługi pracy kotłowni Spółka zatrudnia własnych pracowników, wykonujących czynności związane z wytwarzaniem ciepła. Wnioskodawca zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne posiada finansowo i księgowo wyodrębnione koszty, przychody, należności i zobowiązania związane z wykonywaniem działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła. Spółka posiada zatem organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania do realizacji określonych zadań gospodarczych (produkcji ciepła), który jednocześnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania.

Kotłownia jest zatem zakładem energochłonnym, o którym mowa w art. 31b ust. 10 ustawy.

Należy zauważyć, że aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, w zakładzie energochłonnym wykorzystującym wyroby gazowe do celów opałowych musi być wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakie systemy obowiązujące w polskim systemie prawnym spełniają wymagania systemów, o których mowa w art. 31b ust.1 pkt 5 ustawy, to jest jakie systemy prowadzą do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Przez system należy rozumieć uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość (Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007, t. 2, s. 1757). Nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów.

Jest to zatem układ elementów stanowiący organizacyjną całość służących jednemu celowi.

Mając na uwadze powyższe ustalenia przyjąć należy, że wprowadzenie w życie przez zakład energochłonny systemu – o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy – polega na wdrożeniu u finalnego nabywcy gazowego uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

• osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
  

• podwyższenia efektywności energetycznej
  

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne).

Realizacja powyższego warunku nie jest przy tym możliwa w inny sposób niż wprowadzenie jednego z poniższych systemów w jednostkach zużywających wyroby gazowe, tj. de facto kotłowniach. Nabywca zużywający gaz ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Za systemy uprawniające do zwolnienia uznać przy tym należy:

• objęcie kotłowni Europejskim Systemem Handlu Emisjami (ETS) (zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r., Nr 202, poz. 1248);

• system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz.1060);
  

• wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego potwierdzonego certyfikatem ISO 14001:2004 i uzyskanie w tym zakresie certyfikatu, przyznanego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą.
  
  
  

W opisanym stanie faktycznym został zatem wprowadzony system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej. Instalacja (kotłownia) od roku 2006 jest objęta wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS), w którym to systemie Przedsiębiorstwo uczestniczy. Spółka posiada w handlu emisjami nr ewidencyjny KPRU PL do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 października 2012 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1264).

Wnioskodawca korzysta zatem ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.