Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-33/14-2/KC
z 11 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2012 r., poz. 740, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2013 r. nadany w dniu 11 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie towarów z zastosowaniem procedury uproszczonej o której mowa w art. 33a ustawy– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie towarów z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje importu towarów, które objęte są na terytorium Polski procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, o którym mowa również w art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług („Ustawy o VAT”). Wnioskodawca składa deklaracje podatkowe (VAT-7K) za okresy kwartalne.

W związku z dokonywanym importem towarów zdarzyła się sytuacja, w której Urząd Celny wpisał dostawę importową do rejestru z datą 30 września 2013 r., natomiast dokument celny SAD został wystawiony z datą 1 października 2013 r. Na dokumencie SAD, zarówno data przyjęcia, jak i data zwolnienia towarów została wskazana, jako 1 października 2013 r. Do dokumentu SAD zostało również dołączone Powiadomienie o długu celnym, na którym data utworzenia oraz przyjęcia wskazane są jako 1 października 2013 r. W związku z powyższym powstała rozbieżność interpretacji Wnioskodawcy i Urzędu Celnego, co do daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jakiej dacie powstaje obowiązek z tytułu podatku VAT w imporcie towarów? W deklaracji za który kwartał powinien zostać ujęty import towarów, o których mowa powyżej?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca prezentuje następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 19 ust. 7 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. Natomiast w myśl art. 209 Kodeksu Celnego dług celny w przywozie powstaje w wypadku dopuszczenia do obrotu towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji import towarów powinien zostać ujęty w deklaracji VAT za IV kwartał 2013 r., a obowiązek podatkowy powstał z dniem 1 października 2013 r. (zgodnie z datą przyjęcia i zwolnienia wskazaną na dokumencie SAD, a także zgodnie z datą wystawienia powiadomienia o długu celnym).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstawy prawnej do przyjęcia interpretacji Urzędu Celnego, stwierdzającej, że obowiązek ujęcia importu towarów w deklaracji VAT powstaje z chwilą wpisu tej dostawy do rejestru, czyli z dniem 30 września 2013 r. w przedmiotowej sprawie.

Nie wynika to jasno z przytoczonych przed Urząd Celny zapisów art. 16 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w myśl którego zgłoszenia uzupełniające stanowią jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami uproszczonymi, nabierają one mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszenia uproszczonego, a wpisanie do ewidencji ma tę samą moc prawną co przyjęcia zgłoszenia określonego w art. 62.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. import towarów na terytorium kraju.

Z kolei w art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W kwestii importu towarów należy przywołać również art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, który stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonuje importu towarów, które objęte są na terytorium Polski procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, o którym mowa również w art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług i składa deklaracje podatkowe (VAT-7K) za okresy kwartalne.

W związku z dokonywanym importem towarów urząd celny wpisał dostawę importową do rejestru z datą 30 września 2013 r., natomiast dokument celny SAD został wystawiony z datą 1 października 2013 r. Na dokumencie SAD, zarówno data przyjęcia, jak i data zwolnienia towarów została wskazana, jako 1 października 2013 r. Do dokumentu SAD zostało również dołączone Powiadomienie o długu celnym, na którym data utworzenia oraz przyjęcia wskazane są jako 1 października 2013 r.

W związku z powyższym, wątpliwości Wnioskodawca dotyczą właściwego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej a co za tym idzie w deklaracji za który kwartał należy VAT rozliczyć.

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 16, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Zgodnie z art. 33a ust. 1 ustawy w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Stosownie do art. 33a ust. 2 przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

1. przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celnego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:
   1. zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,
   2. potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.
      
      

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 33a ust. 5 ustawy w przypadku gdy objęcie towaru procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia wymienionego w ust. 1, jest dokonywane przez przedstawiciela pośredniego w rozumieniu przepisów celnych, uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje podatnikowi, na rzecz którego jest składane zgłoszenie celne. Przepisy ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

Podatnik jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (33a ust. 6 ustawy). W przypadku gdy podatnik, w terminie, o którym mowa w ust. 6, nie przedstawił dokumentów, o których mowa w tym przepisie, traci prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w ust. 1, w odniesieniu do kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty organowi celnemu kwoty podatku wraz z odsetkami (art. 33a ust. 7 ustawy).

Przywołane przepisy pozwalają na zastosowanie mechanizmu rozliczania podatku od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej tylko w razie łącznego spełnienia określonych w ustawie warunków. Warunki te można podzielić na następujące grupy:

• po pierwsze - są one związane z dopełnieniem określonych formalności celnych (dokonywanie importu towarów w ramach określonej procedury celnej);
• po drugie - są one związane z dokonaniem zawiadomienia o zamiarze rozliczania podatku od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej;
  
• po trzecie - są one związane z koniecznością przedstawienia pewnych dokumentów organowi celnemu, przed którym dokonywane są formalności związane z importem towarów.
  
  

Przepisy cyt. powyżej art. 33a ustawy umożliwiają Wnioskodawcy, który dokonywać będzie importu towarów, w określonych warunkach rozliczenie podatku należnego od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od importu.

Na podstawie art. 19a ust. 9 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem (…).

W myśl art. 76 ust. 1 lit. b i c rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307 WKC), w celu usprawnienia przebiegu formalności i procedur, zapewniając prawidłowe wykonanie czynności, organy celne mogą zezwolić na warunkach określonych zgodnie z procedurą Komitetu, aby:

• zamiast zgłoszenia celnego określonego w art. 62, złożono dokument handlowy lub urzędowy wraz z wnioskiem o objęcie towarów daną procedurą,
  

• zgłoszenie towarów do danej procedury zostało dokonane przez wpisanie towarów do ewidencji; w tym przypadku organy celne mogą zwolnić zgłaszającego z obowiązku przedstawienia towarów organom celnym.
  
  
  

Zgłoszenie uproszczone, dokument handlowy lub urzędowy bądź wpis do ewidencji muszą zawierać elementy niezbędne do identyfikacji towarów. Wpis do ewidencji musi wskazywać datę jego dokonania.

Z wyjątkiem przypadków określonych zgodnie z procedurą Komitetu, zgłaszający jest zobowiązany do przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego mogącego mieć charakter całościowy, okresowy lub podsumowujący – art. 76 ust. 2 cyt. rozporządzenia Rady.

Art. 76 ust. 3 ww. rozporządzenia Rady stanowi, że zgłoszenia uzupełniające stanowią jeden niepodzielny akt ze zgłoszeniami celnymi uproszczonymi określonymi w ust. 1 lit. a, b, lub c. Nabierają one mocy prawnej z dniem przyjęcia zgłoszenia uproszczonego. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. c wpisanie do ewidencji ma tę samą moc prawną co przyjęcie zgłoszenia, określonego w art. 62, który stanowi, że zgłoszenia w formie pisemnej dokonuje się na formularzu zgodnym z oficjalnym, przewidzianym w tym celu wzorem. Powinny być one podpisane i zawierać wszystkie elementy niezbędne dla zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 powołanego rozporządzenia Rady, dług celny oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi. Z kolei art. 201 ust. 2 cyt. rozporządzenia Rady stanowi, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Wnioskodawca podaje, że dokonując importu towarów, które objęte są w Polsce procedurą uproszczoną, urząd celny dokonał wpisu do rejestru z datą 30 września 2013 r. Tym samym, to tą datę należy uznać za datę powstania obowiązku podatkowego dla VAT, gdyż dla takich towarów, importowanych w uproszczonej procedurze dopuszczenia do obrotu, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. c WKC obowiązek podatkowy z chwilą powstania długu celnego, czyli z chwilą dokonania wpisu do rejestru.

Podsumowując, dla Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu VAT w imporcie towarów, importowanych w procedurze uproszczonej o której mowa w art. 33a ustawy, jest moment dokonania wpisu do rejestru przez urząd celny. Tym samym, ponieważ Wnioskodawca rozlicza się kwartalnie w podatku VAT, podatek z tytułu importu przedmiotowych towarów należy rozliczyć w deklaracji podatkowej VAT-7K składanej za trzeci kwartał 2013 r., gdyż w tym okresie rozliczeniowym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.