Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-111/14-4/BM
z 14 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania wspólnikom całości majątku spółki, składającego się wyłącznie z nieruchomości, w związku z likwidacją Spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania wspólnikom całości majątku spółki, składającego się wyłącznie z nieruchomości, w związku z likwidacją Spółki.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem dla celów podatkowych. Cele gospodarcze, dla których spółka została stworzona, zostały zrealizowane. Na majątek spółki składa się wyłącznie nieruchomość nizabudowana, nabyta w trakcie funkcjonowania spółki. W stosunku do tej nieruchomości, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z dostawą nieruchomości na rzecz spółki.

Z uwagi na generowanie strat przez spółkę, wspólnicy prawdopodobnie podejmą uchwałę o rozwiązaniu i likwidacji spółki.

W związku z rozważaną likwidacją Wnioskodawcy, cały jej majątek zostanie przekazany wspólnikom.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość niezabudowana jest przedmiotem planowanego przekazania wspólnikom, w związku z likwidacją spółki.

Przekazywana wspólnikom spółki nieruchomość niezabudowana nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ta przekazywana nieruchomość niezabudowana nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotowa nieruchomość będzie wyodrębnionym środkiem trwałym, niepowiązanym materialnie i organizacyjnie składnikiem majątku, nabywanym z zamiarem wykorzystania w działalności gospodarczej. Nieruchomość położona jest w strefie ekonomicznej, w rozumieniu ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Przywołana ustawa obliguje do wykorzystania nieruchomości, położonej w strefie, do prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólnicy spółki prowadzą działalność gospodarczą oraz są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie wspólnikom całości majątku spółki, składającego się wyłącznie z nieruchomości, w związku z jej likwidacją, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie majątku Spółki jej wspólnikom, w ramach procesu likwidacyjnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Przekazanie przez spółkę kapitałową majątku, w ramach procesu likwidacyjnego, nie zostało przewidziane przez ustawodawcę, jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, ani na zasadach ogólnych, ani też na podstawie przepisów dotyczących likwidacji spółek. Wydając majątek wspólnikom, w toku postępowania likwidacyjnego, spółka nie osiągnie żadnego przysporzenia majątkowego, w konsekwencji czego, nie można uznać, że otrzyma jakiekolwiek wynagrodzenie. Wydanie majątku w ramach likwidacji nie stanowi odpłatnej dostawy towarów (odpłatnego świadczenia usług). Wydanie takie nie podlega również opodatkowaniu, jako nieodpłatne przekazanie towarów, traktowane w oparciu o art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako VAT), na równi z odpłatną dostawą. Zastosowania nie ma również art. 8 ust. 2 VAT.

Brak powstania obowiązku podatkowego, w zakresie VAT, po stronie likwidowanej spółki wynika z faktu, że likwidacja jest wynikiem decyzji podjętych przez samych wspólników, nie zaś spółkę, działającą jako podatnik VAT. Przejęcie składników majątku likwidowanej spółki przez wspólników, następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku, w rozumieniu przepisów ustawy przez podmiot likwidowany. Spółka nie działa jako podatnik w rozumieniu art. 15 VAT, dokonując przekazania swojego majątku na rzecz wspólników, w wyniku przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Zdarzenie takie w ogóle nie powinno podlegać ocenie z punktu widzenia VAT. Istota likwidacji zaprzecza definicji działalności gospodarczej, nie można bowiem trudnić się prowadzeniem likwidacji. Likwidacja spółki i przekazanie jej majątku na rzecz wspólników, jest przeprowadzana wskutek przechodzenia kolejnych etapów likwidacji przewidzianych w K.s.h. Przekazanie majątku na rzecz wspólników nie jest zależne od woli podatnika, lecz od woli wspólników. Jest to ostatni przed wykreśleniem z Krajowego Rejestru Sądowego etap prawnego unicestwienia danego podmiotu, który na mocy obligatoryjnych przepisów jest zobligowany do dokonania takiej operacji. Z natury, jest to czynność jednorazowa i nie może być wykonywana wielokrotnie. Tym samym likwidowana spółka nie może działać w zakresie tej czynności w charakterze podatnika VAT i przekazanie nie jest wykonywane w ramach działalności gospodarczej podatnika. Kwestia opodatkowania majątku przekazanego nieodpłatnie wspólnikom, wtoku likwidacji spółki, nie została wprost uregulowana w przepisach ustawy. Opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Wobec powyższego uznać należy, że nieodpłatne przekazanie towarów i świadczenie usług, jako wyjątek od zasady opodatkowania czynności odpłatnych, podlega opodatkowaniu, jedynie w sytuacjach wprost przewidzianych w ustawie.

Jednym z przepisów przewidujących opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów jest art. 7 ust. 2 VAT. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podlega wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli przysługiwało mu w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Wobec powyższego uznać należałoby, że opodatkowaniu podlega również nieodpłatne przekazanie przez spółkę z o.o. towarów jej wspólnikom, w ramach procedury likwidacji. Jednak zwrócić należy uwagę, na podane przez ustawodawcę przykłady nieodpłatnego przekazania towarów, które zrównane zostało z odpłatną dostawą. W art. 7 ust. 2 ustawy wskazane zostało, że opodatkowaniu podlega w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny. Przekazanie towarów w ramach likwidacji spółki na rzecz jej wspólników, jest czynnością dokonywaną nieodpłatnie, nie może ona jednak zostać zrównana z darowizną. Zgodnie z art. 888 k.c. przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. W przypadku przekazania majątku wspólnikom, w toku likwidacji sp. z o. o., causą czynności nie jest dążenie do bezpłatnego świadczenia na jego rzecz, kosztem majątku spółki, ale realizacja obowiązków nałożonych przez ustawodawcę na mocy przepisów k.s.h., na podlegającą likwidacji spółkę i jej wspólników, w tym wynikających w szczególności z art. 282 i art. 286 k.s.h. obowiązku zakończenia bieżących spraw spółki, upłynnienia jej majątku, zaspokojenia wierzycieli i podziału między wspólników majątku spółki. Podając przykłady nieodpłatnego przekazania towarów, zrównanego z odpłatną dostawą, ustawodawca posłużył się określeniem „w szczególności”, które wskazuje, że oprócz wymienionych sytuacji, opodatkowaniu podlegają inne czynności nieodpłatnego przekazania towarów. Jednak taka wykładnia art. 7 ust 2 VAT, prowadziłaby do naruszenia zasad wynikających z art. 217 Konstytucji. Oznaczałaby bowiem, że przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, zostaje rozszerzony w ten sposób, że opodatkowaniu podlega każda dostawa towarów dokonywana przez podatnika podatku VAT. Należy uznać, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy przepisu regulującego wprost kwestie związane z opodatkowaniem majątku przekazywanego wspólnikowi, w ramach likwidacji majątku spółki. Przyjęcie w drodze wykładni, iż opodatkowaniu podlega również nieodpłatne przekazanie przez podlegającą likwidacji spółę z o.o. majątku na rzecz wspólnika, prowadzi do rozszerzenia przedmiotu opodatkowania, na czynności nie wskazane wprost w ustawie, co narusza wynikającą z art. 217 Konstytucji zasadę, zgodnie z którą nakładanie podatków następuje w drodze ustawy. Dalej należy wskazać, iż typową przyczyną opodatkowania VAT jest wykonywanie wymienionych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o czym przesądza art. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 ze zm., dalej jako Dyrektywa 2006/112/WE), wedle którego opodatkowaniu VAT podlegają m.in. następujące transakcje: (1) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze; (2) odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Dyrektywa przewiduje więc, iż dostawa towarów i świadczenie usług w zakresie, o którym mowa w tym przepisie, są opodatkowane tylko wtedy, gdy zostaną dokonane przez podatnika działającego w takim charakterze. Pojęcie podatnika wyjaśnia art. 9 Dyrektywy, zgodnie z którym podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza, wedle tego przepisu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie, a także wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Z powyższych przepisów wynika, co również potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-291/92, że nie wystarczy by daną czynność wykonał podatnik prowadzący jakąś działalność gospodarczą i ze względu na tę działalność był zarejestrowany na potrzeby VAT - warunkiem sine qua non opodatkowania czynności jest to aby: (1) dana czynność zawarta była w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu i (2) wykonana została przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Nawet jeśli jakaś czynność jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika podatku VAT w ogóle, to będzie ona podlegała opodatkowaniu tym podatkiem jedynie wówczas, gdy zostanie dokonana w okolicznościach pozwalających na przypisanie jej cech działalności gospodarczej, a zatem jeśli będzie miała ona charakter profesjonalny i ciągły. Konieczność spełnienia tego warunku opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest mocno akcentowana w orzecznictwie ETS. Wynika z niego, że w przypadku osób fizycznych oraz prawnych, nawet jeśli są one podatnikami VAT, transakcje przez nich dokonane podlegają opodatkowaniu wyłącznie wówczas, gdy dana czynność ma charakter działalności gospodarczej (por. wyroki ETS: z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Ambrecht, z dnia 8 marca 2001 r. w sprawie C-415/98 Laszlo Baksci przeciwko Finanzamt Fuerstenfelbruck). Podobnie w przypadku niektórych transakcji finansowych dokonywanych przez podmiot będący w ogóle podatnikiem, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu z tego względu, że w tych właśnie transakcjach dany podmiot nie występuje w charakterze podatnika (por. wyrok z dnia 6 lutego 1997 r. w sprawie C-80/95 Harnas & Helm CV przeciwko Staatssecretaris van Financien).

Przejęcie składników majątku likwidowanej spółki przez wspólników, nie będzie czynnością dokonaną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W konsekwencji nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wpływu na taką ocenę, mających zaistnieć zdarzeń gospodarczych nie będzie mieć w żadnej mierze fakt, że będzie to czynność dokonywana nieodpłatnie. Płatność (bądź nieodpłatność) nie jest sama w sobie czynnością opodatkowaną i nie stanowi elementu definicji ani dostawy towarów ani świadczenia usług. Jeżeli więc spółka przekazuje jej majątek - w formie nieruchomości, w związku z jej likwidacją, do czego jest zobowiązana z mocy prawa, a świadczenie to nie jest działalnością gospodarczą, to nie podlega opodatkowaniu VAT. Należy bowiem zwrócić uwagę, że przedmiotem świadczenia ocenianego pod kątem możliwości zakwalifikowania jej jako czynności opodatkowanej, jest przekazanie majątku likwidowanej spółki, będące przyczyną nieodpłatnego przeniesienia prawa własności nieruchomości na wspólników, a nie sama odpłatność bądź jej brak, oderwana od zaistnienia powyższego zdarzenia.

Reasumując, spółka nie działa jako podatnik w rozumieniu art. 15 VAT, dokonując przekazania swojego majątku na rzecz wspólników, w wyniku przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Zatem zdarzenie takie, w ogóle nie powinno podlegać ocenie z punktu widzenia VAT. Istota likwidacji zaprzecza definicji działalności gospodarczej, nie można bowiem trudnić się prowadzeniem likwidacji. Likwidacja Skarżącej i przekazanie Jej majątku na rzecz wspólnika jest przeprowadzana wskutek przechodzenia kolejnych etapów likwidacji przewidzianych w K.s.h. Przekazanie majątku na rzecz wspólnika nie jest zależne od woli podatnika, lecz od woli wspólników. Jest to ostatni przed wykreśleniem z Krajowego Rejestru Sądowego etap prawnego unicestwienia danego podmiotu, który na mocy obligatoryjnych przepisów jest zobligowany do dokonania takiej operacji. Skoro brak jest podstawy prawnej do opodatkowania czynności rozwiązania Spółki i przekazania majątku likwidacyjnego wspólnikom, to brak jest możliwości opodatkowania VAT takiej czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia (w szczególności darowizny), pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy podatek od towarów i usług od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 55² ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ww. ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zasady oraz tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), dalej k.s.h.

Na mocy art. 272 k.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Z kolei w świetle art. 275 § 2 k.s.h., w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Art. 282 § 1 k.s.h. stanowi, że likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Zgodnie natomiast z art. 286 § 1 k.s.h., podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa Spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Stosownie natomiast do treści art. 289 § 1 k.s.h., w przypadku upadłości spółki jej rozwiązanie następuje po zakończeniu postępowania upadłościowego, z chwilą wykreślenia z rejestru. Wniosek o wykreślenie z rejestru składa syndyk.

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, że podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym, przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca – będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - jest polskim rezydentem dla celów podatkowych. Cele gospodarcze, dla których spółka została stworzona, zostały zrealizowane. Na majątek spółki składa się wyłącznie nieruchomość niezabudowana, nabyta w trakcie funkcjonowania spółki. W stosunku do tej nieruchomości, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z dostawą nieruchomości na rzecz spółki.

Z uwagi na generowanie strat przez spółkę, wspólnicy prawdopodobnie podejmą uchwałę o rozwiązaniu i likwidacji spółki.

W związku z rozważaną likwidacją Wnioskodawcy, cały jej majątek zostanie przekazany wspólnikom.

Przekazywana wspólnikom spółki nieruchomość niezabudowana nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedstawionych okolicznościach sprawy nie będzie miał więc zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy, bowiem przedmiotem przekazanie nie będzie przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z powołanymi wyżej regulacjami, dla uznania nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj.:

• podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz
  

• podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
  
  

Należy stwierdzić, że w sytuacji przekazania nieruchomości w związku z likwidacją Spółki dojdzie do zmiany właściciela majątku. W stosunku do przekazanego składnika majątku -nieruchomości - Spółka dokona na rzecz wspólników dostawy towarów, bowiem spełnione zostaną obydwa warunki wymienione powyżej. Przekazanie to nastąpi nieodpłatnie, a przy nabyciu ww. nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem nieodpłatne przekazanie nieruchomości mieszczące się w definicji odpłatnej sprzedaży towarów wynikającej z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania czynności przekazania majątku polikwidacyjnego spółki wspólnikowi nie ma znaczenia, że nieodpłatne przekazanie majątku Spółki nastąpi w wyniku likwidacji Wnioskodawcy. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług opisana czynność jest przekazaniem towaru bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Zatem, przyczyna, dla której Spółka dokonuje ww. czynności, nie ma wpływu na rozstrzygnięcie kwestii jej opodatkowania podatkiem VAT. Likwidacja Wnioskodawcy w żaden sposób nie przesądza o braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania składników majątku na rzecz wspólnika. Do momentu zakończenia procesu likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru – jest ona podatnikiem podatku VAT i wykonuje działalność gospodarczą. Zatem proces likwidacji Spółki – do momentu jego zakończenia – nie eliminuje jej z grona podatników wykonujących działalność gospodarczą.

Dla wykładni art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE nie jest istotne przeznaczenie towaru przez jego nabywcę do celów działalności gospodarczej. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-48/97 Kuwait Petroleum wyraźnie wskazał na cel wprowadzenia art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE : „celem art. 5(6) szóstej dyrektywy (obecnie art. 16 Dyrektywy 2006.112.WE) jest zapewnienie równego traktowania podatnika, który wykorzystuje aktywa przedsiębiorstwa do celów prywatnych i zwykłego konsumenta, który nabywa towary tego samego rodzaju” (pkt 21 wyroku). W pkt 22 powołanego wyroku TSUE wskazał również, że z brzmienia powołanej regulacji wynika, że dla uznania nieodpłatnego przekazania należących do przedsiębiorstwa towarów za odpłatną dostawę, nieistotna jest okoliczność, czy czynność taka była dokonana dla celów gospodarczych (wyroku TSUE z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie C-524/10 Komisja przeciwko Portugalii, pkt 35).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że przekazanie przez Spółkę nieruchomości na rzecz wspólników, będzie w rozpatrywanej sprawie stanowiło dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług a Spółka w odniesieniu do tej dostawy będzie działała jako podatnik, w związku z tym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.