Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-238/14-4/MH
z 29 maja 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 02 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2014 r. (data wpływu 23 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Wniosek uzupełniono w dniu 23 maja 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Miasto zrealizowało ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 projekt nr pn. „…”. Zadanie zostało zrealizowane w latach 2010-2012. W ramach realizacji zadania przeprowadzono kompleksową termomodernizację budynków polegającą na ociepleniu ścian zewnętrznych, ociepleniu stropodachów, wymianie stolarki okiennej i drzwiowej, a w Gimnazjum Nr 1 oraz Gimnazjum Nr 2 także przeprowadzeniu kompleksowej modernizacji instalacji c.o. (wykonanie nowej wysokosprawnej instalacji, wykonanie nowych węzłów centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej z pełną automatyką).

Na etapie budowlanym inwestycja realizowana była przez Miasto czyli jednostkę samorządu terytorialnego. Natomiast po zrealizowaniu przedsięwzięcia (na etapie eksploatacyjnym) obiekty nadal stanowią własność Miasta. Bieżący zarząd oraz bieżąca eksploatacja należą do dyrektorów placówek. Zarząd dyrektorów szkół nad przedmiotowymi placówkami odbywa się na podstawie Zarządzenia nr Prezydenta Miasta z dnia 02 października 2006 r. w sprawie upoważnienia dyrektorów gimnazjów, szkół podstawowych, przedszkoli miejskich do dokonywania czynności z zakresu zarządu mieniem Miasta pozostającym do dyspozycji tych jednostek organizacyjnych. Budynki objęte termomodernizacją na podstawie decyzji z 1999 r. zostały przekazane nieodpłatnie w trwały zarząd jednostkom budżetowym – Gimnazjom Miejskim (Miasto nie uzyskało więc przychodu z tego tytułu). Budynki te pozostały w ewidencji majątkowej Miasta.

Zakładanie i prowadzenie publicznych placówek szkolnych jest zadaniem własnym gminy wynikającym z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Miasto jest więc organem założycielskim dla publicznych szkół gimnazjalnych. Miasto na zasadzie czynności nieodpłatnych (trwały zarząd) udostępnia szkołom budynki, w których prowadzona jest działalność edukacyjna.

Szkoły, oprócz nieodpłatnej działalności edukacyjnej prowadzą również działalność w zakresie:

  1. wynajmu pomieszczeń (sal lekcyjnych i gimnastycznych) dla osób fizycznych i przedsiębiorców,
  2. wynajmu powierzchni lub pomieszczeń na prowadzenie szkolnych sklepików przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,
  3. udostępniania powierzchni lub pomieszczeń na instalację automatów do sprzedaży napojów,
  4. wynajmu pomieszczeń dla lokatorów (byłych i obecnych pracowników szkół).

Wszystkie te czynności mają charakter odpłatny. Szkoły zawierają z osobami trzecimi umowy cywilnoprawe (np. na udostępnienie powierzchni lub pomieszczeń). Gimnazja jako jednostki budżetowe gminy są wyodrębnionymi organizacyjnie podmiotami i odrębnymi od gminy podatnikami. Gimnazja nie są jednak czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług ze względu na wartość sprzedaży.

Miasto jako organ założycielski szkół ponosi następujące rodzaje wydatków:

  1. wydatki inwestycyjne na budowę budynków szkół w tym sal gimnastycznych i basenów oraz sali gimnastycznych i basenów przy szkołach już istniejących,
  2. wydatki na modernizację istniejących budynków szkół,
  3. wydatki bieżące, tj. m.in. zakup mediów, drobnych remontów i konserwacji.

Miasto nie odlicza naliczonego podatku VAT przy nabywaniu ww. usług lub towarów. Należy podkreślić, iż ww. wydatki znacznie przewyższają uzyskane przez szkoły przychody z wynajmu, które mają charakter incydentalny, w stosunku do głównej edukacyjnej działalności prowadzonej przez szkoły.

Wnioskodawca, tj. Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu (tj. wydatki na realizację robót termomodernizacyjnych) wystawione są na Miasto. Wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu stanowią wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług polegające na ulepszeniu budynku, budowli lub ich części. Budynki będące przedmiotem inwestycji służą Wnioskodawcy, tj. Miastu do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przekazanie gminnym jednostkom budżetowym - Gimnazjom Miejskim w trwały zarząd budynków objętych termomodernizacją odbyło się nieodpłatnie, co stanowi czynność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług. W konsekwencji dokonane przez Miasto wydatki na wytworzenie majątku nie są związane z czynnościami opodatkowanymi, a zatem nie jest spełniony podstawowy warunek odliczenia podatku naliczonego.

Wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu związane są z czynnościami, w stosunku do których Wnioskodawcy, tj. Miastu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W budynkach będących przedmiotem inwestycji Wnioskodawca realizuje zadanie własne gminy wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Wobec powyższego podanie informacji dotyczącej przyporządkowania wydatków do poszczególnych czynności jest - bezprzedmiotowe.

Realizowany projekt wykorzystywany jest do czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy, tj. Miastu nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z powyższym podanie informacji określonych w pytaniu numer 6 wezwania jest bezprzedmiotowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uzyskaniem dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 projektu pn. „…” Miasto nie będzie miało możliwości odzyskania podatku VAT, tj. czy podatek VAT powinien być kosztem kwalifikowalnym?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), koszt podatku VAT kwalifikuje się do współfinansowania ze środków pomocowych Unii Europejskiej tylko wówczas, gdy został faktycznie i ostatecznie poniesiony przez beneficjenta i nie może zostać odzyskany, tzn. beneficjent nie ma możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT. Aktem prawnym obowiązującym w tym zakresie w naszym kraju jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zagadnienie dotyczące kwalifikowalności podatku VAT sprowadza się więc do odpowiedzi na pytanie, czy w świetle wymienionej wyżej ustawy istnieje możliwość odliczenia podatku VAT przez jednostkę samorządu terytorialnego, czy też nie.

Miasto zrealizowało projekt pn. „…” jako beneficjent pomocy unijnej. Wykonanie prac budowlanych Miasto zleciło wyłonionym w trybie Prawa zamówień publicznych wykonawcom, mającym prawo i możliwość odliczenia podatku od towarów i usług. Natomiast możliwość takiej nie posiada samo Miasto, które ostatecznie ponosi koszt podatku od towarów i usług opłacając wystawione przez wykonawców faktury.

Po zakończeniu realizacji inwestycji prawo własności termomodernizowanych obiektów oświatowych nie przeszło na żaden inny podmiot. Pozostały one własnością beneficjenta, czyli jednostki samorządu terytorialnego, a jedynie zarząd mieniem komunalnym i bieżąca eksploatacja powierzona została nieodpłatnie dyrektorom placówek oświatowych.

W termomodernizowanych obiektach prowadzona jest nieodpłatna działalność edukacyjna. Korzystanie z infrastruktury, która podlegała termomodernizacji w ramach projektu nr, tj. budynku Gimnazjum Nr 1, Gimnazjum Nr 2, Gimnazjum Nr 3 co do zasady nie podlega opłatom ponoszonym bezpośrednio przez korzystających.

Szkoły oprócz nieodpłatnej edukacyjnej prowadzą również działalność w zakresie

  1. odpłatnego wynajmu pomieszczeń (sal lekcyjnych i gimnastycznych) dla osób fizycznych i przedsiębiorców,
  2. odpłatnego udostępniania powierzchni lub pomieszczeń na prowadzenie szkolnych sklepików przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,
  3. odpłatnego udostępniania powierzchni lub pomieszczeń na instalację automatów do sprzedaży napojów,
  4. odpłatnego wynajmu pomieszczeń dla lokatorów (byłych i obecnych pracowników szkół).

Miasto jako organ założycielski szkół ponosi następujące rodzaje wydatków:

  1. wydatki inwestycyjne na budowę budynków szkół w tym sal gimnastycznych i basenów oraz sali gimnastycznych i basenów przy szkołach już istniejących,
  2. wydatki na modernizację istniejących budynków szkół,
  3. wydatki bieżące, tj. m.in. zakup mediów, drobnych remontów i konserwacji.

Miasto nie odlicza naliczonego podatku VAT przy nabywaniu ww. usług lub towarów. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wyodrębnione ze struktur Gminy jednostki budżetowe prowadzą działalność gospodarczą w sposób samodzielny i wykonują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to te podmioty stanowią odrębnych od Gminy podatników.

I tak też jest w niniejszym przypadku. Szkoły świadczą usługi udostępniania pomieszczeń na rzecz podmiotów trzecich i to one zawierają umowy z podmiotami na świadczenie tych usług. W konsekwencji jednostka budżetowa w zakresie powierzonej jej działalności, działa jako odrębny od Gminy podatnik, tym samym to nie Gmina a jednostka budżetowa może rozliczać VAT należny z tytułu świadczonych przez jednostkę usług oraz podatek VAT naliczony z tytułu dokonywanych nabyć. Jednakże należy zauważyć, iż szkoły te nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług ze względu na wartość sprzedaży.

Podkreślić należy fakt, iż zgodnie z komunikatem z dnia 12 grudnia 2013 r. Minister Finansów podtrzymał dotychczasowe stanowisko wyrażone w wydanych interpretacjach indywidualnych uznające samorządowe jednostki budżetowe za odrębnych podatników podatku od towarów i usług.

Zatem w odniesieniu do pobranego przez wynagrodzenia za odpłatny wynajem pomieszczeń sal lekcyjnych i gimnastycznych, wynajem pomieszczeń na prowadzenie szkolnych sklepików lub instalację automatu do sprzedaży napojów, wynajem pomieszczeń dla lokatorów, Gmina nie może naliczyć podatku należnego od ww. czynności ponieważ szkoły są w tym przypadku odrębnymi od Gminy podatnikami.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przy tak ukształtowanym stosunku właścicielsko-zarządczym Miasto jako beneficjent pomocy unijnej nie ma możliwości odliczenia podatku VAT. Podatek ten zatem przy uzyskaniu dofinansowania projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 jest kosztem kwalifikowalnym.

„Koszt podatku VAT kwalifikuje się do współfinansowania ze środków pomocowych Unii Europejskiej tylko wówczas, gdy został faktycznie i ostatecznie poniesiony przez beneficjenta i nie może zostać odzyskany tzn. beneficjent nie ma możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT. Aktem prawnym obowiązującym w tym zakresie w naszym kraju jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zagadnienie dotyczące kwalifikowalności podatku VAT sprowadza się więc do odpowiedzi na pytanie, czy w świetle wymienionej wyżej ustawy istnieje możliwość odzyskania (we wskazanym powyżej rozumieniu) podatku VAT przez jednostkę samorządu terytorialnego, czy też nie.

Miasto zrealizowało projekt pn. "…" jako beneficjent pomocy unijnej. Wykonanie prac budowlanych Miasto zleciło wyłonionym w trybie Prawa zamówień publicznych wykonawcom, mającym prawo i możliwość odzyskania podatku od towarów i usług, tj. obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast możliwości takiej nie posiada samo Miasto, które ostatecznie ponosi koszt podatku od towarów i usług opłacając wystawione przez wykonawców faktury.

Po zakończeniu realizacji inwestycji prawo własności termomodernizowanych obiektów oświatowych nie przeszło na żaden inny podmiot. Pozostały one własnością beneficjenta, czyli jednostki samorządu terytorialnego, a jedynie zarząd mieniem komunalnym i bieżąca eksploatacja powierzona została nieodpłatnie dyrektorom placówek oświatowych.

W termomodernizowanych obiektach prowadzona jest nieodpłatna działalność edukacyjna. Korzystanie z infrastruktury, która podlegała termomodernizacji w ramach projektu, tj. budynku Gimnazjum Nr 1, Gimnazjum Nr 2 oraz Gimnazjum Nr 3 co do zasady nie podlega opłatom ponoszonym bezpośrednio przez korzystających.

Szkoły oprócz nieodpłatnej działalności edukacyjnej prowadzą również działalność
w zakresie:

  1. odpłatnego wynajmu pomieszczeń (sal lekcyjnych i gimnastycznych) dla osób fizycznych i przedsiębiorców,
  2. odpłatnego udostępniania powierzchni lub pomieszczeń na prowadzenie szkolnych sklepików przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,
  3. odpłatnego udostępniania powierzchni lub pomieszczeń na instalację automatów do sprzedaży napojów,
  4. odpłatnego wynajmu pomieszczeń dla lokatorów (byłych i obecnych pracowników szkół.

Miasto jako organ założycielski szkół ponosi następujące rodzaje wydatków:

  • wydatki inwestycyjne na budowę budynków szkół w tym sal gimnastycznych i basenów oraz sali gimnastycznych i basenów przy szkołach już istniejących;
  • wydatki na modernizację istniejących budynków szkół;
  • wydatki bieżące tj. m.in. zakup mediów, drobnych remontów i konserwacji.

Miasto nie odzyskuje tj. nie obniża kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani nie wnioskuje o zwrot naliczonego podatku VAT przy nabywaniu ww. usług lub towarów.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wyodrębnione ze struktur Gminy jednostki budżetowe prowadzą działalność gospodarczą w sposób samodzielny i wykonują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to te podmioty stanowią odrębnych od Gminy podatników. I tak też jest w niniejszym przypadku. Szkoły świadczą usługi udostępniania pomieszczeń na rzecz podmiotów trzecich i to one zawierają umowy z podmiotami na świadczenie tych usług.

W konsekwencji jednostka budżetowa w zakresie powierzonej jej działalności, działa jako odrębny od Gminy podatnik, tym samym to nie Gmina a jednostka budżetowa może rozliczać VAT należny z tytułu świadczonych przez jednostkę usług oraz podatek VAT naliczony z tytułu dokonywanych nabyć. Jednakże podkreślić należy, iż szkoły te nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług ze względu na wartość sprzedaży.

Podkreślić należy fakt, iż zgodnie z komunikatem z dnia 12 grudnia 2013 r. Minister Finansów podtrzymał dotychczasowe stanowisko wyrażone w wydawanych interpretacjach indywidualnych uznające samorządowe jednostki budżetowe za odrębnych podatników podatku od towarów i usług.

Zatem w odniesieniu do pobranego przez szkoły wynagrodzenia za odpłatny wynajem pomieszczeń sal lekcyjnych i gimnastycznych, wynajem pomieszczeń na prowadzenie szkolnych sklepików lub instalację automatu do sprzedaży napojów, wynajem pomieszczeń dla lokatorów, Gmina nie może obniżyć podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani ubiegać się o zwrot VAT, ponieważ szkoły są w tym przypadku odrębnymi od Gminy podatnikami.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przy tak ukształtowanym stosunku właścicielsko-zarządczym Wnioskodawca, tj. Miasto jako beneficjent pomocy unijnej nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, tj. nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT. Podatek ten zatem przy uzyskaniu dofinansowania projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 jest kosztem kwalifikowanym".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w latach 2010-2012, uzasadnienia prawnego oceny przedstawionego stanowiska dokonano na podstawie przepisów obowiązujących w tym okresie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto zrealizowało ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 projekt pn. „…”. Zadanie zostało zrealizowane w latach 2010-2012. W ramach realizacji zadania przeprowadzono kompleksową termomodernizację budynków polegającą na ociepleniu ścian zewnętrznych, ociepleniu stropodachów, wymianie stolarki okiennej i drzwiowej, a w Gimnazjum Nr 1 oraz Gimnazjum Nr 2 także przeprowadzeniu kompleksowej modernizacji instalacji c.o. (wykonanie nowej wysokosprawnej instalacji, wykonanie nowych węzłów centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej z pełną automatyką). Budynki objęte termomodernizacją na podstawie decyzji z 1999 r. zostały przekazane nieodpłatnie w trwały zarząd jednostkom budżetowym – Gimnazjom Miejskim (Miasto nie uzyskało więc przychodu z tego tytułu). Budynki te pozostały w ewidencji majątkowej Miasta. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu (tj. wydatki na realizację robót termomodernizacyjnych) wystawione są na Miasto. Wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu stanowią wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług polegające na ulepszeniu budynku, budowli lub ich części. Budynki będące przedmiotem inwestycji służą Wnioskodawcy, tj. Miastu do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji dokonane przez Miasto wydatki na wytworzenie majątku nie są związane z czynnościami opodatkowanymi, a zatem nie jest spełniony podstawowy warunek odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – budynki będące przedmiotem inwestycji służą Wnioskodawcy, tj. Miastu do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 1656). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy, Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, budynki będące przedmiotem inwestycji służą Wnioskodawcy, tj. Miastu do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W postepowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej Organ nie prowadzi postepowania podatkowego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o okoliczności sprawy wskazanie w opisie stanu faktycznego. Zaznacza się także, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj