Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-234/14-2/JS
z 29 maja 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę od kontrahenta zagranicznego za import usług zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę od kontrahenta zagranicznego za import usług zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw. Wnioskodawca jest częścią grupy kapitałowej S., która z kolei należy do grupy kapitałowej C. (dalej: „Grupa C.”). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Naczelnym podmiotem Grupy C. jest C.C. (dalej: „C.C.” lub „Pożyczkodawca”), będący podmiotem prawa holenderskiego. Do podstawowych zadań C.C. należy m.in. kierowanie Grupą C., w tym wspieranie poszczególnych podmiotów ją tworzących poprzez m.in. udzielanie finansowania podmiotom z Grupy C. i pozyskiwanie finansowania dla Grupy C.. C.C. pozyskuje finansowanie ze środków bankowych oraz emisji niepublicznych w Stanach Zjednoczonych. C.C. zajmuje się finansowaniem wewnątrzgrupowym przy wsparciu Departamentu Skarbu Grupy C. Do tej pory C.C. udzielił wielu pożyczek podmiotom z siedzibą w Szwecji, Niemczech, USA, Holandii, Rosji, Czechach, Wielkiej Brytanii i Polsce. C.C. zamierza również w przyszłości udzielać pożyczek podmiotom z Grupy C., w tym podmiotom z Polski (również innym niż Wnioskodawca).

W konsekwencji, chociaż C.C. nie jest bankiem, faktycznie prowadzi działalność polegającą na udzielaniu pożyczek podmiotom należącym do tej samej grupy kapitałowej. Działalność w tym zakresie nie została jednoznacznie wskazana w dokumentach założycielskich C.C., ponieważ brak jest takiego wymogu w prawie holenderskim. Jednakże C.C. składa roczne sprawozdania do Holenderskiego Banku Narodowego dotyczące międzynarodowych przepływów kapitałowych.

Pożyczkodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Holandii. Świadczone przez niego usługi w zakresie udzielania pożyczek są traktowane w Holandii jako zwolnione z opodatkowania VAT. Oprócz działalności opisanej powyżej, C.C. prowadzi także działalność w zakresie produkcji i sprzedaży cukru białego kryształ (buraczanego), działalność badawczą (prowadzenie centrum zajmującego się rozwojem nowych technologii), usługową (świadczy usługi IT). C.C. świadczy także szereg funkcji centralnych dla całej Grupy C., np. finansowanie i kontrola, rozwój korporacyjny, komunikacja i Public Relations, usługi prawne i podatkowe.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza uzyskać finansowanie od C.C. poprzez zawarcie jednej bądź wielu umów pożyczek. Dodatkowo, istnieje możliwość, iż na podstawie jednej umowy pożyczki, w ramach uzgodnionego limitu, Wnioskodawca będzie miał prawo do otrzymania kilku pożyczek. W każdym przypadku pożyczki będą oprocentowane. Umowy pożyczki zostaną zawarte pod prawem holenderskim. Środki finansowe przeznaczone do udzielenia finansowania w momencie zawarcia umów pożyczki będą znajdowały się na zagranicznych rachunkach bankowych Pożyczkodawcy (tj. rachunkach prowadzonych w bankach zlokalizowanych poza Polską). Umowy zostaną podpisane w Holandii. Pożyczkodawca nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie posiada w Polsce miejsca zarządu. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane od C.C. pożyczki/pożyczka będą stanowiły import usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) i w konsekwencji pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC)? (oznaczone jako pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od C.C. pożyczki będą dla niego stanowić, z punktu widzenia podatku VAT, import usług zwolniony z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. W konsekwencji, na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o PCC pozostaną one poza zakresem opodatkowania PCC.

  1. Opodatkowanie VAT pożyczek od C.C.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatne świadczenie usług należy rozumieć, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (gdzie przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z powołanych przepisów wynika, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu (pożyczkobiorcy – beneficjenta), polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki) jest czynnością odpłatną, gdzie wynagrodzeniem udostępniającego kapitał są otrzymywane odsetki. A zatem należy przyjąć, iż udzielenie pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi odpłatne świadczenie usługi, podlegające opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższa definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, co sprawia, iż podatnikiem są te wszystkie podmioty, które występują w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Zatem jeżeli podatnik dokona czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (np. sprzedaży samochodu) to niezależnie od tego, czy taka czynność zostanie zaklasyfikowana jako typowa dla prowadzonej przez niego działalności, czy też poboczna, będzie on podatnikiem VAT z tytułu tej czynności. W konsekwencji, jeśli będzie możliwość zaklasyfikowania takiej czynności jako np. odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, należy przyjąć, iż udzielanie oprocentowanych pożyczek pieniężnych, w przypadku jeśli są dokonywane w ramach prowadzonej przez dany podmiot działalności gospodarczej, będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Na powyższą ocenę nie będzie mieć wpływu czy są one dokonywane przez podmiot mający formalny status instytucji finansowej (np. banku). Istotne jest jedynie, aby były dokonywane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Znajduje to potwierdzenie w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: „TSUE”) z dnia 29 kwietnia 2004 r. C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro SGPS SA (EDM) i Fazenda Pública, w którym TSUE wskazał, iż coroczne udzielanie pożyczek przez spółkę holdingową spółkom, w których posiada ona udziały, stanowi działalność gospodarczą, która jest zwolniona z opodatkowania VAT.

A zatem, udzielenie pożyczki przez podatnika VAT w ramach jego działalności gospodarczej będzie czynnością opodatkowaną VAT (zwolnioną z VAT).

Na takim stanowisku stoi również doktryna prawa podatkowego: „Uznać wszakże należy, że ilekroć pożyczka – choćby miała charakter sporadyczny – udzielana jest z własnych środków podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, pożyczkodawca działa w charakterze podatnika VAT.” (Adam Bartosiewicz, Ryszard Kubacki, Komentarz do art. 43 ustawy o VAT, Stan prawny 2012.01.10, Lex).

Pogląd ten ma odzwierciedlenie także w interpretacjach prawa podatkowego. Np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 13 sierpnia 2013 r. nr IBPP2/443-427/13/ICz wskazał, iż: „(...) udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu wykonania tej czynności. Ponadto należy zauważyć, iż wpis przedmiotu działalności gospodarczej (według klasyfikacji PKD) do rejestru KRS nie ma decydującego znaczenia dla określenia zakresu wykonywanej faktycznie działalności, a w konsekwencji do określenia czy podmiot prawa podatkowego z tytułu wykonywanych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone również w następujących interpretacjach prawa podatkowego:

  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 9 kwietnia 2013 r. nr ITPP1/443-39/13/TS;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 24 października 2013 r. nr ITPP2/443-757/13/RS;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 15 października 2013 r. nr IPPP1/443-882/13-2/ISZ;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 12 września 2013 r. nr ILPP2/443-552/13-2/MN;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 r. nr ILPP1/443-393/13-2/AI.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie, w tym w szczególności w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2009 r. (sygn. akt I FSK 903/08), w którym sąd wskazał, że: „Aby jednak usługa była objęta podatkiem od towarów i usług (choć zwolniona z tego podatku), musi być wykonywana przez osobę, która działa w tym zakresie w charakterze podatnika VAT. Pożyczka musi więc być udzielana w ramach jej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. z 2004 r.

Nie jest przy tym istotne, czy spółka w zakresie swojej działalności ma wyszczególnione usługi pośrednictwa finansowego. Sporadyczne udzielanie pożyczki z własnych środków wypełnia warunki, by sklasyfikować tę czynność jako usługę w rozumieniu PKWiU”.

Odnosząc powyższe rozważania do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Wnioskodawcę, należy uznać, iż Pożyczkodawca udzielając pożyczek Wnioskodawcy będzie działał w charakterze podatnika VAT. Udzielanie pożyczek będzie bowiem działaniem wykonywanym w ramach działalności gospodarczej C.C. Wnioskodawca zwraca uwagę, iż jednym z podstawowych przedmiotów działalności Pożyczkodawcy jest finansowanie podmiotów z Grupy C. W konsekwencji, należy uznać, iż pożyczki, które udzieli Wnioskodawcy C.C., ze względu na fakt, iż zostaną dokonane w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez C.C., będą czynnościami opodatkowanymi VAT (zwolnionymi z VAT).

  1. Rozliczenie pożyczek przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady, w przypadku usług świadczonych na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce siedziby usługobiorcy.

Powyższe oznacza, iż w przypadku pożyczki udzielonej przez zagraniczny podmiot gospodarczy (podatnika) na rzecz polskiego podatnika VAT, miejsce świadczenia usługi będzie się znajdowało w Polsce.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwolnione z VAT są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych. Z treści art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem z VAT wszelkich usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak i inne podmioty gospodarcze, niemające statusu instytucji finansowych. Powyższe zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy a nie podmiotowy, tj. zwolnione z opodatkowania VAT są dane usługi niezależnie od tego kto je świadczy.

Znajduje to potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. nr IPPP3/443-108/11-2/LK lub interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2011 r. nr PPP3/443-1251/11-4/SM.

A zatem odnosząc powyższe rozważania do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego przez Wnioskodawcę, należy uznać, iż pożyczki, które otrzyma Wnioskodawca, powinny być zwolnione w Polsce z opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy pytania wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług oraz – stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w myśl którego minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) – rozstrzyga wyłącznie skutki prawnopodatkowe dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
  2. usługobiorcą jest:
    • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.


Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Analiza powołanych regulacji wskazuje, że czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, ponieważ od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
  2. usług doradztwa;
  3. usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa owoców i warzyw. Wnioskodawca jest częścią grupy kapitałowej S., która z kolei należy do grupy kapitałowej C. (dalej: „Grupa C.”). Naczelnym podmiotem Grupy C. jest C.C. (dalej: „C.C.” lub „Pożyczkodawca”), będący podmiotem prawa holenderskiego. Do podstawowych zadań C.C. należy m.in. kierowanie Grupą C., w tym wspieranie poszczególnych podmiotów ją tworzących poprzez m.in. udzielanie finansowania podmiotom z Grupy C. i pozyskiwanie finansowania dla Grupy C. Chociaż C.C. nie jest bankiem, faktycznie prowadzi działalność polegającą na udzielaniu pożyczek podmiotom należącym do tej samej grupy kapitałowej. Pożyczkodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Holandii. Świadczone przez niego usługi w zakresie udzielania pożyczek są traktowane w Holandii jako zwolnione z opodatkowania VAT.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza uzyskać finansowanie od C.C. poprzez zawarcie jednej bądź wielu umów pożyczek. Dodatkowo, istnieje możliwość, iż na podstawie jednej umowy pożyczki, w ramach uzgodnionego limitu, Wnioskodawca będzie miał prawo do otrzymania kilku pożyczek. W każdym przypadku pożyczki będą oprocentowane. Umowy pożyczki zostaną zawarte pod prawem holenderskim. Środki finansowe przeznaczone do udzielenia finansowania w momencie zawarcia umów pożyczki będą znajdowały się na zagranicznych rachunkach bankowych Pożyczkodawcy (tj. rachunkach prowadzonych w bankach zlokalizowanych poza Polską). Umowy zostaną podpisane w Holandii. Pożyczkodawca nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie posiada w Polsce miejsca zarządu. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi nie zawierają się w wyjątkach od ogólnej zasady zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c-28n ustawy, w związku z tym dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy. A zatem miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Polska.

Tak więc zaciągnięcie przez Wnioskodawcę pożyczki od osoby prawnej, nieposiadającej siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, należy uznać za import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Przy czym czynność ta korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Reasumując, udzielenie przez podmiot zagraniczny pożyczki/pożyczek dla Zainteresowanego stanowi dla Wnioskodawcy import usług podlegający opodatkowaniu w Polsce. Dla rozliczenia tej transakcji w zakresie podatku od towarów i usług obowiązany jest Wnioskodawca, jako nabywca przedmiotowych usług. Usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Tut. Organ informuje, że w przedmiotowej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania pożyczki otrzymanej przez Wnioskodawcę od kontrahenta zagranicznego za import usług zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj