Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-159/14-4/UNR
z 27 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 5 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z uzbrojeniem terenów inwestycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z uzbrojeniem terenów inwestycyjnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina jest w trakcie realizacji inwestycyjnego zadania własnego w ramach projektu pn. „....”.

Przedmiotowy projekt jest finansowany ze środków EFRR w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 przy udziale wkładu własnego Gminy w kwocie niezbędnej do uzupełnienia dofinansowania z EFRR oraz pokrycia wszystkich kosztów niekwalifikowanych związanych z realizacją zadania w Gminie. Celem Projektu jest stworzenie oferty dla inwestorów i aktywizację lokalnego rynku pracy. Przygotowanie terenów inwestycyjnych wynika z potrzeby podniesienia atrakcyjności przedmiotowego obszaru oraz poprawy konkurencyjności Gminy. W ramach projektu wyodrębniono 6 różnej wielkości działek o łącznej powierzchni 6,57 ha. Jeden teren położony jest w miejscowości W., natomiast pozostałe pięć terenów w O. W ramach projektu zostanie wykonane: budowa dróg i mostu, odwodnienie, sieć wodociągowa, sieć kanalizacyjna i deszczowa, przebudowa sieci elektrycznej, wykonanie oświetlenia, budowa gazociągu oraz wykonanie utwardzenia terenu. Po wykonaniu robót objętych projektem każda z działek będzie miała możliwość włączenia się poprzez przyłącza do sieci energii elektrycznej, gazową, wodociągową, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej. Drogi zostaną oświetlone. Tereny zostaną skomunikowane drogą wewnętrzną jednokierunkową z drogą łączącą się z drogą krajową nr 9. Przedmiotowe tereny Gmina planuje w przyszłości sprzedać inwestorom. Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu będzie Gmina O.

W piśmie z dnia 14 maja 2014 r, Wnioskodawca wskazał, że faktury dokumentujące nabyte towary i usługi w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji związanej z doprowadzeniem mediów, tj. infrastruktury kanalizacyjnej, wodociągowej i deszczowej oraz wybudowanie dróg i mostów do przedmiotowych nieruchomości wystawiane są na Gminę. Realizowane inwestycje należą do zadań własnych gminy:

• obejmujących sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym,
  

• obejmujących sprawy gminnych dróg, ulic, mostów oraz organizacji ruchu drogowego w zakresie budowy drogi dojazdowej do przedmiotowych nieruchomości, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym.
  
  

Nabyte towary i usługi, niezbędne do budowy infrastruktury kanalizacyjnej, wodociągowej oraz dróg dojazdowych i mostów do nieruchomości w celu uzbrojenia terenów inwestycyjnych, nie pozostają w związku ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina realizując zadania polegające na doprowadzeniu mediów oraz na wybudowaniu dróg dojazdowych do przedmiotowych nieruchomości, wykonuje zadania własne, a zatem towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji są związane z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Fakt, iż infrastruktura kanalizacyjna i wodociągowa oraz drogi dojazdowe pośrednio związane są z realizacją inwestycji mających na celu podniesienia atrakcyjności gruntów przeznaczonych do sprzedaży, nie powoduje powstania związku podatku naliczonego dotyczącego poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi. Realizacja tych zadań należy do zadań własnych Gminy. Tym samym nie zostaje spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Właścicielem infrastruktury tj. dróg wewnętrznych, sieci wodociągowej, kanalizacyjnej itp. powstałej w wyniku realizacji projektu będzie Gmina.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z uzbrojeniem terenów inwestycyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokona czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Zgodnie z art. 15 ust. l ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zastały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 roku Dyrektywy 2006/112/ WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłącznie podmiotowo - przedmiotowy.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

• dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
  

• odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.
  
  

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów cywilnych (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. l ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczna: cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 cytowane ustawy o samorządzie gminnym).

Natomiast art. 166 ust. 1 Konstytucji RP stanowi, że zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania własne.

Zakres aktywności podejmowanych przez Gminę należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane prze Gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu Gminy, a dotyczące nieruchomości stanowiących mienie gminne należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne. Gmina jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego, którego efektem będą skomunikowane i uzbrojone tereny inwestycyjne. Właścicielem powstałych obiektów, tj. infrastruktura wodociągowa, kanalizacja sanitarna i deszczowa, sieć elektryczna, oświetlenie, gazociąg oraz mostu i drogi dojazdowej do przedmiotowych nieruchomości, będzie Gmina. Droga dojazdowa wybudowana przez Gminę w ramach przedmiotowej inwestycji stanowić będzie drogę gminną.

Faktury dokumentujące nabyte towary i usługi w ramach realizacji przedmiotowych inwestycji związanych z doprowadzeniem mediów oraz skomunikowaniem terenu do przedmiotowych nieruchomości będą wystawione na Gminę. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Nabyte towary i usługi, niezbędne do budowy infrastruktury wodociągowej, kanalizacji sanitarnej i deszczowej, gazociągu, sieci elektrycznej oraz mostu i drogi dojazdowej do nieruchomości w celu uzbrojenia terenów inwestycyjnych, nie pozostają w związku ze sprzedażą opodatkowaną tych terenów inwestycyjnych.

Gmina realizując zadanie polegające na doprowadzeniu mediów oraz na wybudowaniu alternatywnej drogi dojazdowej do przedmiotowych nieruchomości, wykonuje zadania własne, a zatem towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji są związane z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Fakt, iż infrastruktura kanalizacyjna, wodociągowa, gazowa, elektryczna oraz most i droga dojazdowa pośrednio związane są z realizacją inwestycji mających na celu podniesienie atrakcyjności gruntów przeznaczonych do sprzedaży, nie powoduje powstania związku podatku naliczonego dotyczącego ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi. Realizacja tych zadań należy do zadań własnych Gminy. Tym samym nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowych zadań inwestycyjnych, ponieważ poniesione wydatki na infrastrukturę wodociągową, kanalizacyjną, energetyczną, gazową oraz na skomunikowanie terenu związane są z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest w trakcie realizacji inwestycyjnego zadania własnego w ramach projektu pn. „.....”. Przedmiotowy projekt jest finansowany ze środków EFRR w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 przy udziale wkładu własnego Gminy w kwocie niezbędnej do uzupełnienia dofinansowania z EFRR oraz pokrycia wszystkich kosztów niekwalifikowanych związanych z realizacją zadania w Gminie. Celem Projektu jest stworzenie oferty dla inwestorów i aktywizację lokalnego rynku pracy. Przygotowanie terenów inwestycyjnych wynika z potrzeby podniesienia atrakcyjności przedmiotowego obszaru oraz poprawy konkurencyjności Gminy. Faktury dokumentujące nabyte towary i usługi w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji związanej z doprowadzeniem mediów, tj. infrastruktury kanalizacyjnej, wodociągowej i deszczowej oraz wybudowanie dróg i mostów do przedmiotowych nieruchomości wystawiane są na Gminę. Nabyte towary i usługi, niezbędne do budowy infrastruktury kanalizacyjnej, wodociągowej oraz dróg dojazdowych i mostów do nieruchomości w celu uzbrojenia terenów inwestycyjnych, nie pozostają w związku ze sprzedażą opodatkowaną. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu są związane z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca – towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu są związane z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego zadania. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwać prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z uzbrojeniem terenów inwestycyjnych, ponieważ towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu są związane z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.