Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-65/14-4/KSU
z 9 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu prywatnego podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych oraz zastosowania do obliczenia podatku od ww. przychodów kwoty wolnej od podatku (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r., Nr IPTPB1/415-65/14-2/KSU na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 kwietnia 2014 r., następnie w dniu 15 kwietnia 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 14 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

W lipcu 2013 r. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem nabyła do majątku wspólnego używane od 1964 r. mieszkanie. We wrześniu 2013 r. przeprowadzili w nim remont oraz zakupili do niego wyposażenie (meble, sprzęt AGD).

Od 1 października 2013 r. mieszkanie wynajęli w ramach najmu prywatnego. Mąż jest zatrudniony na umowę o pracę. Swoje przychody opodatkowuje na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Przychody z działalności opodatkowuje według zasad podatku liniowego. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 18 października 2013 r. małżonkowie złożyli w Urzędzie Skarbowym oświadczenie o opodatkowaniu całości wspólnych przychodów z najmu przez jednego z małżonków, tj. Wnioskodawczynię. Przychody z działalności gospodarczej uzyskane w 2013 r. Wnioskodawczyni opodatkowała podatkiem liniowym, natomiast wspólne przychody z najmu opodatkowała na zasadach ogólnych.

Małżonkowie podjęli decyzję, że mieszkanie uznają za środek trwały i będą je amortyzować stosując indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 7%. Założyli ewidencję środków trwałych. Od 1 października 2013 r. lokal został po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Odpisy amortyzacyjne były dokonywane od 1 listopada 2013 r. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Jako wartość początkową mieszkania przyjęto cenę nabycia powiększoną o koszty zakupu oraz udokumentowane fakturami koszty remontu.

Koszty poniesione na zakup mebli i sprzętu AGD (koszt jednostkowy każdej rzeczy do 3.500,00 zł) potraktowano jako koszty przygotowania przedmiotu najmu i zaliczono je w październiku 2013 r. bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni dodała, że:

• mieszkanie zostało nabyte na podstawie umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w formie aktu notarialnego;
  

• mieszkanie posiada status odrębnej własności;
  

• wraz z mężem nie zamierzają w przyszłości dokonywać odpłatnego zbycia mieszkania.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy Wnioskodawczyni opodatkowująca dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym, może wspólne przychody małżonków z prywatnego najmu mieszkania opodatkować na zasadach ogólnych? Przychody z najmu będą jedynymi przychodami opodatkowanymi przez Wnioskodawczynię na zasadach ogólnych. Czy przy rocznym rozliczeniu podatku z najmu w zeznaniu podatkowym Wnioskodawczyni może od podatku odliczyć kwotę zmniejszającą podatek, tj. 556,02 zł (która wynika z kwoty dochodu zwolnionego z podatku)?
2. Czy ww. mieszkanie może być amortyzowane z zastosowaniem indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 7%? Czy odpisy amortyzacyjne mieszkania wynajętego od 1 października 2013 r. mają być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu od 1 listopada 2013 r.?
3. Czy koszty poniesione we wrześniu 2013 r. na zakup wyposażenia mieszkania (wartość jednostkowa każdego przedmiotu nie przekracza 3.500,00 zł) mogą zostać w październiku 2013 r. zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu z najmu?
4. Mieszkanie zostanie zamortyzowane całkowicie po 14 latach i 4 miesiącach. Czy sprzedaż po 15 latach zamortyzowanego w całości mieszkania spowoduje powstanie źródła przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym? Lokal stanowi odrębną własność.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2, 3 i 4 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przychód z działalności gospodarczej i przychód z najmu to dwa odrębne źródła przychodów (art. 10). W związku z tym, Wnioskodawczyni przychód z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej może opodatkować podatkiem liniowym, natomiast wspólny przychód małżonków z najmu może opodatkować na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Dochodów opodatkowanych podatkiem liniowym nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych (art. 30c ust. 1 pkt 6).

Rozliczając podatek od przychodów z najmu na zasadach ogólnych wg skali podatkowej przy rocznym rozliczeniu podatku w zeznaniu podatkowym Wnioskodawczyni od podatku odliczy kwotę zmniejszającą podatek, tj. 556,02 zł (kwota wynikająca z kwoty zwolnionej od podatku dochodowego 3.091,00 zł – art. 27 ust. 1)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30c ust. 6 tej ustawy, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e.

Z kolei z treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy wynika, że dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wykluczają sytuacji, w której przychody osiągane z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane w formie 19% podatku liniowego, a jednocześnie dochody osiągane z najmu prywatnego mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z najmu lub dzierżawy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Zgodnie z art. 44 ust. 3 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

• obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
  

• zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
  

• zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
  
  

Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45 (art. 44 ust. 6 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2012 r.).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast w myśl art. 45 ust. 1a pkt 2 tej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.

Reasumując, Wnioskodawczyni mogła w roku podatkowym 2013 opodatkować dochody osiągane z najmu prywatnego na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, przy jednoczesnym opodatkowaniu w formie 19% podatku liniowego dochodów osiąganych z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Po zakończeniu roku podatkowego osiągnięte przychody oraz poniesione koszty związane z najmem należy wykazać w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36 za 2013 r. Uzyskane dochody z tytułu najmu podlegają opodatkowaniu łącznie z innymi dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej. Zatem, po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawczyni w zeznaniu tym powinna obliczyć podatek za dany rok. Obliczenia tego dokonuje się według skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z niej, że jeżeli dochód Wnioskodawczyni uzyskany w 2013 r. jest niższy lub równy kwocie 85.528 zł, wówczas podatek od tego dochodu oblicza się według stawki 18% minus kwota zmniejszająca podatek w wysokości 556,02 zł.

Ponadto, z uwagi na fakt, że w ww. roku podatkowym Wnioskodawczyni prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, powinna złożyć również odrębne zeznanie podatkowe PIT-36L, w którym należy wykazać dochody z tego źródła.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.