2014.05.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-111/14/AB
z 16 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 6 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na montaż zabudowy meblowej, kuchennej i szaf wnękowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na montaż zabudowy meblowej, kuchennej i szaf wnękowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-111/14/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma Wnioskodawcy zajmuje się projektowaniem, pomiarem, dopasowaniem, produkcją oraz montażem mebli na zamówienie. Są to meble kuchenne na wymiar w zabudowie, szafy na wymiar w zabudowie, meble łazienkowe na wymiar w zabudowie i inne nietypowe meble, które zamawiają u Wnioskodawcy klienci. Meble, które Wnioskodawca wykonuje na wymiar do zabudowy są trwałą zabudową na stałe połączoną z budynkiem. Dotychczas wszelkie meble tj. meble kuchenne w zabudowie, szafy w zabudowie i meble łazienkowe Wnioskodawca fakturuje dla klientów w podstawowej stawce VAT czyli 23%. NSA w składzie siedmiu sędziów (NSA, wyrok 7 sędziów, I FPS 2/13, 23 czerwca 2013 r.) rozstrzygnął spór o interpretację montażu w ustawie o VAT (sygn. I FPS 2/13). Kwalifikacja montażu szaf, zabudowy kuchennej i łazienkowej jako modernizację powoduje, że usługa ta jest opodatkowana niższą stawką VAT.

W sentencji wyroku NSA wskazał: „W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Usługi będące przedmiotem wniosku są przedmiotem modernizacji obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Usługi będące przedmiotem wniosku będą świadczone w mieszkaniu objętym społecznym programem mieszkaniowym, o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 47 m², zgodnie z definicją art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Przedmiotem umowy zawieranej między Wnioskodawcą, a klientem będą usługi związane z zaprojektowaniem, wykonaniem i zamontowaniem mebli kuchennych i szaf wnękowych na wymiar, dopasowanych indywidualnie do konkretnego mieszkania w taki sposób, aby idealnie do niego pasowały. Wykonywana zabudowa ma charakter jednostkowy, indywidualny, bez możliwości jej instalacji w jakimkolwiek innym pomieszczeniu. Montaż komponentów meblowych nastąpi z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych lokalu, w wyniku którego powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. W praktyce nie ma możliwości skutecznego (bez uszkodzenia mebli i substancji mieszkaniowej) demontażu zabudowy.

Wykonanie zabudowy polega na wykonaniu koniecznych czynności, które pozwolą na bezpieczne korzystanie z mebli kuchennych lub szaf w zabudowie. Meble montowane są poprzez ich zawieszenie na hakach, zakotwienie na trwałe do ścian, ewentualnie zostają przyklejone, przykołowane, przykręcone w zależności od potrzeb konkretnego zlecenia.

Zabudowa meblowa wykonana będzie z płyt wiórowych, płyt M. oraz drewna. Wszystkie elementy nośne mebli (poza częścią półek wewnętrznych) będą na trwale związane z pomieszczeniem w sposób opisany wyżej. W praktyce demontaż zabudowy oznacza jej zniszczenie, głównie wobec braku możliwości montażu w jakimkolwiek innym pomieszczeniu. Także substancja mieszkaniowa zostanie uszkodzona w ten sposób, że uszkodzeniu ulegną tynki i gładzie oraz prawdopodobnie okładziny ścienne i podłogowe. Po ewentualnym demontażu należy wykonać lub uzupełnić tynki, wykonać gładzie gipsowe, malowanie ścian, wymienić okładziny podłogowe.

Demontaż zabudowy nie może naruszyć elementów konstrukcyjnych budynku. Montaż odbywa się w ten sposób, by nie dopuścić do ewentualnego naruszenia elementów konstrukcyjnych, mogłoby to bowiem spowodować katastrofę budowlaną, a nawet doprowadzić do śmierci lub ciężkich obrażeń osób przebywających w poszczególnych pomieszczeniach. W efekcie także ewentualny demontaż nie naruszy tych elementów.

Transakcja zawierana między Wnioskodawcą, a Klientem ma charakter kompleksowy. Klient nie zawrze umowy, która nie obejmie usługi montażu zabudowy. Sprzedaż zabudowy bez oferty montażu jest niemal niemożliwa. W efekcie należy uznać, że czynność montażu zabudowy będzie miała charakter istotny, bez którego działalność nie mogłaby być wykonywana. Należy wskazać, że montaż stałej zabudowy odbywać się będzie za pomocą wszelkich dostępnych w tym zakresie materiałów i narzędzi. Zostaną wykonane konieczne czynności, które pozwolą na bezpieczne korzystanie z mebli kuchennych lub szaf w zabudowie. W zależności od potrzeb zlecenia meble zostaną powieszone, zakotwione, przyklejone, przykołowane, przykręcone.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę klasyfikowane są w PKD w następujący sposób: 31.02.Z, 31.01Z, 31.09.Z, 45.11.Z, 47.19.Z, 49.41.Z, 82.99.Z.

W uzupełnieniu wskazano, że:

Wnioskodawca zawiera umowy cywilne na wykonanie zabudowy. Umowy te dotyczą projektowania, wykonania oraz montażu mebli do zabudowy. Wnioskodawca dokonuje oględzin oraz pomiarów pomieszczenia, w którym mają zostać zamontowane meble, następnie projektuje meble w uzgodnieniu z klientem, dokonuje komputerowej wizualizacji projektu, a następnie, po akceptacji klienta, przystępuje do wykonania mebli i finalnie do ich montażu.
Wynagrodzenie obejmuje koszt materiałów użytych do wykonania mebli oraz koszt usług: wykonania projektu, wykonania mebli oraz montażu mebli u klienta.
Udział zużytych materiałów stanowi 60% ceny ostatecznej.
Wnioskodawca nie fakturuje odrębnie zużytych materiałów i robocizny.
Usługa oferowana przez wnioskodawcę stanowi całość zarówno w sensie technologicznym jak i ekonomicznym. Każdy z etapów przedsięwzięcia, którego celem jest zabudowa określonej przestrzeni mieszkaniowej, jest równie istotny dla klienta. Klient nie zamawia u wnioskodawcy samego wykonania mebli, dlatego też elementem dominującym nie jest ich wydanie. Pozbawionym sensu dla klienta jest również samo zaprojektowanie mebli, czy też ich montaż bez osobistego wykonania przez wnioskodawcę. Nabywca pragnie uzyskać kompleksową, stanowiącą całość usługę, w wyniku której podniesie standard oraz wartość lokalu. W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest zatem ulepszenie lub unowocześnienie lokalu mieszkalnego, zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części.
W wyniku wykonania usługi powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. Wykonanie zabudowy polegać będzie na zaprojektowaniu, przygotowaniu oraz montażu polegającym na przytwierdzeniu mebli do ściany poprzez powieszenie za pomocą haków i wkrętów. Zabudowa kuchenna oraz szafy na wymiar wykonane zostaną z płyty wiórowej, przyciętej z dokładnością od 1 do 3 mm. Z płyty tej wykonane zostaną również wnętrza mebli oraz półki. Mebli tych nie będzie można swobodnie przenieść, tak jak to się dzieje w przypadku mebli wolnostojących. Sposób zamocowania mebli do elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego uniemożliwi ich późniejszy demontaż bez uszkodzenia konstrukcji lokalu, a mianowicie jego ścian. Demontaż spowoduje uszkodzenie zarówno ścian, jak i poszczególnych elementów zabudowy. Przestawienie jednego elementu szafki w inne miejsce pozostawia trwały ślad po poprzednim montażu. Podobnie jest w przypadku blatów mocowanych za pomocą kleju do ścian, ponieważ ich oderwanie bądź przesunięcie, powoduje ich całkowite zniszczenie, co wyklucza ponowne wykorzystanie, np. w innym lokalu mieszkalnym. Nie ma możliwości przeniesienia kuchni, czy też szafy wykonanej pod wymiar, w inne miejsce bez wprowadzenia dodatkowych zmian, czyli wykonania od początku poszczególnych elementów składowych, takich jak korpusy, fronty, blat, okładzina itp. Wymiary wnęk, które są adaptowane do stałej zabudowy, wynikają z indywidualnych projektów inwestora, przez co uzyskanie identycznych wymiarów w innym pomieszczeniu nie jest możliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, a także w związku z wydaną 24 czerwca 2013 r. uchwałą NSA (sygn. akt I FPS 2/13), w której Sąd orzekł, iż kompleksowa usługa polegająca na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu trwałej zabudowy meblowej, wykonywana w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji, opodatkowaną obniżoną stawką 8% VAT, dokonując sprzedaży takiej usługi, polegającej na zaprojektowaniu, wykonaniu i zamontowaniu mebli kuchennych i szaf wnękowych na wymiar dopasowanych indywidualnie do konkretnego mieszkania lub domu, należy zastosować obniżoną stawkę 8% VAT?

Zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż usług polegających na zaprojektowaniu, wykonaniu oraz montażu zabudowy meblowej kuchennej i szaf wnękowych w opisanym stanie faktycznym, w szczególności wobec wskazanej uchwały NSA, tego typu usługi, przy spełnieniu kryteriów odnoszących je do wykonywania w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, winny być obłożone 8% stawką VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi przez niego oferowane spełniają kryteria zakreślone przepisami w tym zakresie, w szczególności ich istota jest zgodna ze wskazaniem usług, do których odnosi się przywołana uchwała NSA. Zdaniem Wnioskodawcy przepisem, który daje podstawę do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług do czynności opisanych, polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów, wykonywanej w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym jest art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Unormowanie to odpowiada regulacji zawartej w pkt 10 załącznika III do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2005 r. Nr 347, ze zm.), zwanej dalej w skrócie "Dyrektywą 2006/112/WE, zawierającego "Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98". Zgodnie z tym punktem państwa członkowskie mogą stosować stawki obniżone do dostawy, budowy, remontu i przebudowy budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Regulacja wspólnotowa w sposób syntetyczny ujmuje tę samą materię, do której odnosi się art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2, a także ust. 12a - 12c ustawy o VAT, które definiują pojęcie budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) mamy do czynienia z szeregiem działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzą jedną całość. Taka transakcja z podatkowego punktu widzenia nie powinna być w sposób sztuczny dzielona. Natomiast o tym czy mamy do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (np. wyroki ETS: z dnia 2 maja 1996r. w sprawie C-231/94, Faaborg-Gelting Linien, z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise, z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010).

Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze opisane czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów, które jak wynika z opisanego stanu faktycznego, polega na montażu elementów mebli do zabudowy kuchennej, wnękowej, przygotowanych na konkretny wymiar i wbudowanych w lokalu mieszkalnym w sposób trwały, Wnioskodawca twierdzi, że jeśli czynności te polegają na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący trwałą zabudowę meblową to mają one charakter usługi. Elementem dominującym jest bowiem w takim przypadku ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego). Wykonane na wymiar do konkretnego budynku lub lokalu i trwale powiązane z jego elementami konstrukcyjnymi komponenty meblowe nie funkcjonują w obrocie tak, jak ma to miejsce w przypadku mebli wolnostojących. Z tego względu do celów podatkowych nie można ich utożsamiać z dostawą towarów w postaci gotowych mebli, które nie mają żadnego trwałego związku z obiektem budowlanym lub jego częścią. Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że czynności polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz trwałym montażu komponentów meblowych w obiekcie budowlanym lub jego części, mieszczą się w pojęciu modernizacji obiektów budowlanych lub ich części. W przypadku zaś gdy modernizacja dotyczy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym to wymienione wyżej czynności są objęte hipotezą normy wyprowadzonej z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Oznacza to, że do takich czynności ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu.

Zdaniem Wnioskodawcy do stosowania preferencyjnej stawki podatku, nie jest wymagane, również w świetle Uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 roku, wystąpienie w danym stanie faktycznym "nietypowej" zabudowy meblowej, polegającej bardziej na zbudowaniu, aniżeli zamontowaniu. Istota wykonywanej przez Wnioskodawcę czynności polega bowiem na ulepszeniu lokalu mieszkalnego. Wykonując prace, Wnioskodawca użyje elementów konstrukcyjnych lokalu jakim są ściany i podłogi i w sposób trwały połączy z nimi meble. Całość spełniać będzie określoną i niepowtarzalną funkcję użytkową i podniesie wartość całego lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: „Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98”, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powołaną wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 opisane we wniosku czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów należy uznać za świadczenie usług.

Przechodząc do stawki podatku VAT – zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA – „obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu”.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem, pomiarem, dopasowaniem, produkcją oraz montażem mebli na zamówienie. Są to meble kuchenne na wymiar w zabudowie, szafy na wymiar w zabudowie, meble łazienkowe na wymiar w zabudowie i inne nietypowe meble, które zamawiają u Wnioskodawcy klienci. Meble, które Wnioskodawca wykonuje na wymiar do zabudowy są trwałą zabudową na stałe połączoną z budynkiem. Usługi będące przedmiotem wniosku będą świadczone w mieszkaniu objętym społecznym programem mieszkaniowym, o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 47 m², zgodnie z definicją art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Przedmiotem umowy zawieranej między Wnioskodawcą, a klientem będą usługi związane z zaprojektowaniem, wykonaniem i zamontowaniem mebli kuchennych i szaf wnękowych na wymiar, dopasowanych indywidualnie do konkretnego mieszkania w taki sposób, aby idealnie do niego pasowały. Wykonywana zabudowa ma charakter jednostkowy, indywidualny, bez możliwości jej instalacji w jakimkolwiek innym pomieszczeniu. Montaż komponentów meblowych nastąpi z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych lokalu, w wyniku którego powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. W praktyce nie ma możliwości skutecznego (bez uszkodzenia mebli i substancji mieszkaniowej) demontażu zabudowy. Wykonanie zabudowy polega na wykonaniu koniecznych czynności, które pozwolą na bezpieczne korzystanie z mebli kuchennych lub szaf w zabudowie. Meble montowane są poprzez ich zawieszenie na hakach, zakotwienie na trwałe do ścian, ewentualnie zostają przyklejone, przykołowane, przykręcone w zależności od potrzeb konkretnego zlecenia.

Wnioskodawca zawiera umowy cywilne na wykonanie zabudowy. Umowy te dotyczą projektowania, wykonania oraz montażu mebli do zabudowy. Wnioskodawca dokonuje oględzin oraz pomiarów pomieszczenia, w którym mają zostać zamontowane meble, następnie projektuje meble w uzgodnieniu z klientem, dokonuje komputerowej wizualizacji projektu, a następnie, po akceptacji klienta, przystępuje do wykonania mebli i finalnie do ich montażu.

Wynagrodzenie obejmuje koszt materiałów użytych do wykonania mebli oraz koszt usług: wykonania projektu, wykonania mebli oraz montażu mebli u klienta.

Udział zużytych materiałów stanowi 60% ceny ostatecznej.

Wnioskodawca nie fakturuje odrębnie zużytych materiałów i robocizny.

Usługa oferowana przez wnioskodawcę stanowi całość zarówno w sensie technologicznym jak i ekonomicznym. Każdy z etapów przedsięwzięcia, którego celem jest zabudowa określonej przestrzeni mieszkaniowej, jest równie istotny dla klienta. Klient nie zamawia u wnioskodawcy samego wykonania mebli, dlatego też elementem dominującym nie jest ich wydanie. Pozbawionym sensu dla klienta jest również samo zaprojektowanie mebli, czy też ich montaż bez osobistego wykonania przez wnioskodawcę. Nabywca pragnie uzyskać kompleksową, stanowiącą całość usługę, w wyniku której podniesie standard oraz wartość lokalu. W ramach wykonywanych czynności elementem dominującym jest zatem ulepszenie lub unowocześnienie lokalu mieszkalnego, zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części.

W wyniku wykonania usługi powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. Wykonanie zabudowy polegać będzie na zaprojektowaniu, przygotowaniu oraz montażu polegającym na przytwierdzeniu mebli do ściany poprzez powieszenie za pomocą haków i wkrętów. Zabudowa kuchenna oraz szafy na wymiar wykonane zostaną z płyty wiórowej, przyciętej z dokładnością od 1 do 3 mm. Z płyty tej wykonane zostaną również wnętrza mebli oraz półki. Mebli tych nie będzie można swobodnie przenieść, tak jak to się dzieje w przypadku mebli wolnostojących. Sposób zamocowania mebli do elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego uniemożliwi ich późniejszy demontaż bez uszkodzenia konstrukcji lokalu, a mianowicie jego ścian. Demontaż spowoduje uszkodzenie zarówno ścian, jak i poszczególnych elementów zabudowy. Przestawienie jednego elementu szafki w inne miejsce pozostawia trwały ślad po poprzednim montażu. Podobnie jest w przypadku blatów mocowanych za pomocą kleju do ścian, ponieważ ich oderwanie bądź przesunięcie, powoduje ich całkowite zniszczenie, co wyklucza ponowne wykorzystanie, np. w innym lokalu mieszkalnym. Nie ma możliwości przeniesienia kuchni, czy też szafy wykonanej pod wymiar, w inne miejsce bez wprowadzenia dodatkowych zmian, czyli wykonania od początku poszczególnych elementów składowych, takich jak korpusy, fronty, blat, okładzina itp. Wymiary wnęk, które są adaptowane do stałej zabudowy, wynikają z indywidualnych projektów inwestora, przez co uzyskanie identycznych wymiarów w innym pomieszczeniu nie jest możliwe.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT na wykonanie trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa zabudowa meblowa nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (budynku lub lokalu). Trudno uznać, że przytwierdzenie do ścian, elementów konstrukcyjnych poprzez ich zawieszenie na hakach, zakotwienie na trwałe do ścian, przyklejenie, przykołowane, przykręcone w zależności od potrzeb konkretnego zlecenia oznacza trwałe połączenie z elementami konstrukcyjnymi lokalu czy budynku. Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo „trwały” oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedstawiony sposób montażu zabudowy meblowej, kuchennej i szaf wnękowych sprowadza się połączenia komponentów meblowych ze ścianami, obiektu budowlanego lub jego częściami. Nie są to zabiegi na tyle skomplikowane technicznie aby miały charakter nieodwracalny. Demontaż opisanej zabudowy, jak wynika z opisu sprawy, nie ma wpływu na właściwości nośne elementów konstrukcyjnych budynku. Substancja mieszkaniowa zostanie uszkodzona w ten sposób, że uszkodzeniu ulegną tynki i gładzie oraz prawdopodobnie okładziny ścienne i podłogowe. Jednakże montaż zabudowy nie ingeruje w elementy konstrukcyjne budynku, których zadaniem jest przenoszenie obciążeń, a jej demontaż nie ma wpływu na właściwości nośne elementów konstrukcyjnych budynku.

Należy zatem zauważyć, że w przedmiotowej sprawie do montażu przedmiotowej zabudowy meblowej, kuchennej i szaf wnękowych nie zostaną w sposób istotny wykorzystane elementy konstrukcyjne budynku/lokalu w taki sposób, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie konstrukcji budynku. Co prawda zabudowa meblowa powoduje naruszenie elementów pomieszczenia, należy jednak podkreślić, że zaistniały związek nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego.

Mając na uwadze przeprowadzoną analizę, tut. Organ stwierdza, że w rozpatrywanej sprawie usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na montażu zabudowy meblowej, kuchennej i szaf wnękowych nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Powyższe, stanowisko tut. organu zgodne jest z poglądem wyrażonym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, gdzie stwierdzono, że obniżoną stawkę można stosować tylko wtedy, gdy zabudowa meblowa zostałaby trwale związana z elementami konstrukcyjnymi lokalu/budynku. Dopiero wtedy posiada cechy modernizacji lokalu/budynku. Nawet jeżeli elementy zabudowy są trwale przymocowane do ścian czy podłogi, nie przesądza to o trwałym związaniu z elementami konstrukcyjnymi lokalu/budynku, gdyż możliwy jest demontaż zabudowy bez uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu lub budynku.

Opisanych we wniosku usług nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa.

Podsumowując, opisaną we wniosku usługę montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych nie można uznać za wymienioną w art. 41 ust. 12 ustawy, a w związku z tym nie jest ona opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin