INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia lokalu mieszkalnego w drodze umowy dożywocia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia lokalu mieszkalnego w drodze umowy dożywocia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1965 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali przydział lokalu mieszkalnego lokatorskiego należącego do spółdzielni mieszkaniowej.

W dniu 18 grudnia 1981 r. nastąpiło przekształcenie ww. mieszkania na własnościowe.

W 2014 r. małżonkowie chcieliby przekształcić to mieszkanie w odrębną własność, a także sporządzić umowę dożywocia na rzecz córki, która mieszka z nimi od 1976 r. (od urodzenia).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od umowy dożywocia Zainteresowana i Jej mąż będą musieli odprowadzić 19% podatek dochodowy, w sytuacji, gdy w księdze wieczystej figuruje rok 2014 jako data nabycia odrębnej własności lokalu mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, małżonkowie powinni być zwolnieni z odprowadzenia 19% podatku dochodowego.

W ocenie Zainteresowanej, datą nabycia lokalu mieszkalnego w księdze wieczystej powinien być 18 grudnia 1981 r., czyli dzień przekształcenia lokatorskiego prawa we własnościowe prawo do ww. lokalu.

Ponadto Wnioskodawczyni nadmieniła o braku możliwości przekształcenia przedmiotowego lokalu w odrębną własność, w odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku. Zdaniem Zainteresowanej owe prawo nie istniało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

#8210; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Istotnym dla niniejszego rozstrzygnięcia, jest ustalenie momentu nabycia prawa do lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem umowy dożywocia.

W tym miejscu należy podkreślić, że przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność (2014 r.) – nie jest traktowane jako nowe nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustanowienie odrębnej własności jest bowiem tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do lokalu. Zatem nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy następuje w momencie ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Mając na względzie powyższe, pięcioletni termin, o którym mowa w tym przepisie, winien być zatem liczony w przedmiotowej sprawie od końca 1981 r., tj. przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do tego lokalu mieszkalnego i upłynął z dniem 31 grudnia 1986 r.

Reasumując: stwierdzić należy, że w sytuacji opisanej powyżej – planowane, na podstawie umowy dożywocia zbycie lokalu mieszkalnego na rzecz córki Wnioskodawczyni – nie będzie stanowić dla Zainteresowanej źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, tj. w 1981 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli opisanego mieszkania, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. małżonka Zainteresowanej. Małżonek Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że dokument dołączony przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.