Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-17/12/13-S/IK
z 30 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1750/12 uchylający wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy 11 września 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 691/12 stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla świadczonych usług konserwatorskich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2012 r. został złożony wniosek, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla świadczonych usług konserwatorskich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan absolwentem studiów magisterskich na Wydziale Sztuk Pięknych o kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki. Od 24 maja 2002 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą i odprowadza podatek w formie karty podatkowej. Działalność mieści się w grupowaniu 91.03.Z – działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych. Jest Pan twórcą, artystą plastykiem, konserwatorem dzieł sztuki. Jako twórca posiada prawa autorskie. Świadczone usługi są ściśle związane z kulturą. Prace konserwatorskie i restauracyjne przy zabytkach ruchomych stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Po otrzymaniu wynagrodzenia, honorarium za ww. prace, prawa autorskie przenoszone są na zleceniodawcę. Należy Pan do Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków oraz do Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu w ... Od 2011 r. jest Pan przewodniczącym sekcji konserwatorów dzieł sztuki przy ZPAP w .... Posiada Pan pismo ZPAP, w którym zaświadcza się, że jest absolwentem ww. wydziału, członkiem ZPAP oraz że jako twórcy przysługuje Panu prawo do korzystania z praw autorskich, zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą przepisów o podatku od towarów i usług, wykonywane przez Pana usługi konserwacji zabytków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są zwolnione od podatku od 1 stycznia 2012 r.?

Pana zdaniem, usługi konserwacji zabytków wykonywane w ramach działalności gospodarczej są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, z uwagi na to, iż jest Pan indywidualnym twórcą, artystą, wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim prawach pokrewnych, którego usługi wynagradzane są w formie honorarium. Honorarium obejmuje zarówno zapłatę za zrealizowane prace konserwatorskie, jak i opracowanie naukowo-historyczne, dokumentację, z przeniesieniem praw autorskich na rzecz zleceniodawcy. Pana działalność jest sklasyfikowana w zakresie usług kulturalnych zgodnie z ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Szczególnie z treści art. 32 ustawy, w Pana ocenie, należy wnioskować, iż działalność kulturalna obejmuje swym zakresem między innymi również opiekę nad zabytkami. Powyższe potwierdza również art. 1 ust. 2 ustawy.

W interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2012 r. znak ITPP1/443-17/12/IK oceniono stanowisko Pana za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, którą oddalono wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sądu Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 691/12.

Wnioskodawca, kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 14 listopada 2012) złożył skargę kasacyjną, w wyniku której Naczelny Sądu Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 grudnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1750/12 uchylił zaskarżony wyrok, jak również uchylił zaskarżoną interpretację.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie, która została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny była odpowiedź na pytanie, czy wykonywane przez Pana prace konserwatorskie i restauratorskie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W wyroku tym NSA zakwestionował stanowisko przyjęte przez Sąd pierwszej instancji, wskazując, że jeżeli „Wnioskodawca podaje, że świadczone przez niego usługi kulturalne, bliżej nieopisane we wniosku, są charakterystyczne dla działalności twórczej, mające cechy indywidualne, a prawa autorskie po otrzymaniu honorarium przenoszone są na zleceniodawców, to nie sposób zaakceptować stanowiska Sądu pierwszej instancji, że powyższy stan faktyczny nie wyczerpuje dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług”.

Sąd zaznaczył przy tym, że zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy nie będzie miało zastosowania do wszystkich usług świadczonych przez Pana. Tylko działania o charakterze twórczym, noszące cechy indywidualne, wynagradzane za pośrednictwem honorariów w zamian za które przenoszone są prawa autorskie na zleceniodawców, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Zwolnieniem tym nie są objęte działania o charakterze czysto technicznym.

Podsumowując zatem prowadzone przez Pana usługi w zakresie prac konserwatorskich i restauratorskich korzystają ze zwolnienia na postawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b, jeżeli mają charakter twórczy, noszą indywidualne cechy i są wynagradzane w formie honorariów. Zwolnienie to nie dotyczy czynności o charakterze technicznym.

W dniu 2 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. organu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 grudnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1750/12, uchylający zaskarżoną interpretację oraz uchylający wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 691/12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego – Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że w niniejszej interpretacji oceniano wyłącznie kwestię objętą zakresem pytania, tj. możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla usług konserwatorskich, świadczonych przez Pana jako twórcę, za które otrzymuje wynagrodzenie w formie honorariów w zamian za przeniesienie praw autorskich do tych usług, nie dotyczy natomiast wszystkich usług, które świadczy Pan jako konserwator.

Podkreślić jednak należy, że kwestia dotycząca uznania Pana za twórcę oraz wykonywanych przez niego czynności za usługi wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.