Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-41/14/MM
z 14 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 17 stycznia 2014 r.) oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 7 marca 2014 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 10 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze sprzedażą najemcy lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze sprzedażą najemcy lokalu mieszkalnego.

We wniosku tym oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Spółka posiada jeden lokal mieszkalny stanowiący budynek mieszkalny na wyodrębnionej działce o powierzchni 0,0233 ha. Powyższa nieruchomość została wniesiona aportem do spółki w 2012 r. przez Gminę, która jest jedynym wspólnikiem i posiada 100% udziałów w Spółce.

Lokal mieszkalny jest wynajmowany pracownikowi zatrudnionemu w Spółce na czas nieokreślony. Ww. pracownik wystąpił z wnioskiem o sprzedaż tego lokalu. Przed wniesieniem aportu do Spółki lokal mieszkalny był również wynajmowany temu pracownikowi przez Gminę.

W dniu 18 grudnia 2013 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o sprzedaży pracownikowi Spółki i jego żonie przedmiotowej nieruchomości i postanowiło udzielić bonifikaty w wysokości 75% wartości rynkowej nieruchomości. Wycena nieruchomości została dokonana przez rzeczoznawcę majątkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie obowiązki ciążą na płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą mieszkania zakładowego oraz czy w związku z tą sprzedażą płatnik może uwzględnić zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych - z tytułu ww. sprzedaży – nie ciąży obowiązek obliczenia i poboru podatku dochodowego od kwoty odpowiadającej różnicy pomiędzy ceną rynkową lokalu mieszkalnego, a ceną jego zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 93 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu.

Z przedstawionego przepisu wynika, że prawo do zwolnienia w nim zawartego przysługuje w sytuacji gdy przedmiotem zbycia jest zakładowy (tj. stanowiący własność pracodawcy) budynek lub lokal mieszkalny, a nabywca posiada do tego lokalu lub budynku tytuł prawny –umowę najmu.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Spółka posiada jeden lokal mieszkalny stanowiący budynek mieszkalny na wyodrębnionej działce o powierzchni 0,0233 ha. Powyższa nieruchomość została wniesiona aportem do Spółki w 2012 r. przez Gminę, która jest jedynym wspólnikiem i posiada 100% udziałów w Spółce.

Lokal mieszkalny jest wynajmowany pracownikowi zatrudnionemu w Spółce na czas nieokreślony. Ww. pracownik wystąpił z wnioskiem o sprzedaż tego lokalu. Przed wniesieniem aportu do Spółki lokal mieszkalny był również wynajmowany temu pracownikowi przez Gminę.

W dniu 18 grudnia 2013 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o sprzedaży pracownikowi Spółki i jego żonie przedmiotowej nieruchomości i postanowiło udzielić bonifikaty w wysokości 75% wartości rynkowej nieruchomości. Wycena nieruchomości została dokonana przez rzeczoznawcę majątkowego.

Analiza cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy, wskazuje, że intencją ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania dochodów w postaci ulg przysługujących dotychczasowym najemcom w związku z zakupem przez nich mieszkań zakładowych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca przy sprzedaży swojemu pracownikowi wynajmowanego mu lokalu udzieli 75% bonifikaty. W konsekwencji do udzielonej przez Wnioskodawcę bonifikaty w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tego lokalu (budynku) mieszkalnego, a ceną jego zakupu znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika, jak również obowiązek wystawienia imiennej informacji, o której mowa w art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.