Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-39/14-2/JK
z 17 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 23 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od emerytury polskiej składek zdrowotnych zapłaconych w Niemczech od renty niemieckiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od emerytury polskiej składek zdrowotnych zapłaconych w Niemczech od renty niemieckiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca mieszka na stałe w Niemczech, a jedynym dochodem jest renta niemiecka przyznana w 1995 r., od której odliczona jest emerytura polska z ZUS brutto (wraz z podatkiem) i od tej części renty niemieckiej naliczana jest obowiązkowa składka zdrowotna. W oparciu o przepisy podatkowe i wyjaśnienia w broszurze informacyjnej do PIT-37 już za rok 2008 Wnioskodawca odliczył od podatku obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Odliczona składka zdrowotna jest niższa od 7,75% podstawy obliczeniowej i wyniosła za lata 2008, 2009 i 2010 a różnice wynikają głównie z kursu walutowego zł/euro.

PIT-37 za

• 2008 r. podatek 3.306 zł – odliczenie – 2.028 zł
  
• 2009 r. podatek 3.382 zł – odliczenie – 2.508 zł
• 2010 r. podatek 3.571 zł – odliczenie – 2.255 zł.
  
  
  

Odliczone kwoty zostały jako nadpłata podatku przekazana Urząd Skarbowy kolejno w latach 2009, 2010 i 2011 r. rozliczeniowych na konto Wnioskodawcy w Polsce i to Wnioskodawcę przekonało o słusznośći rozliczenia PIT-37 również w ten sposób za lata następne. Dopiero na wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 24 września 2012 r. jako niezasadne odliczenie podatkowe obowiązkowej zagranicznej składki zdrowotnej pismem z dnia 24 września 2012 r. Wnioskodawca skorygował PIT-37 za lata 2008, 2009 i 2010 r. PIT-37 za 2011 r. podatek 3.623 zł, odliczenie 2.178 zł Wnioskodawca skorygował na wezwanie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 28 sierpnia 2012 r. wraz z pismem wyjaśniającym z dnia 16 września 2012 r. Wnioskodawca przesłał na adres Urzędu Skarbowego. W zawiłych i niejednoznacznych przepisach podatkowych Wnioskodawca nie znalazł ograniczenia odliczania tej składki pochodzącej wyłącznie od dochodów opodatkowanych tylko w Polsce, dlatego oświadcza, że powyższe obowiązkowe zagraniczne składki zdrowotne nie zostały odliczone od dochodu i podatku, jak też pozostała część renty niemieckiej nie podlega opodatkowaniu, bo w Niemczech nie wolno opodatkowywać „Existenzminimum” minimum egzystencjalnego jakim jest renta Wnioskodawcy w kwocie 500 euro. Uwzględniając uregulowania ww. przepisów odliczenia od podatku zagranicznej obowiązkowej składki zdrowotnej potrącanej z niemieckiej renty są również uzasadnione za rok 2011 i lata następne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Z treści wniosku i pytań w nim zawartych wynika, że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie informacji, czy Wnioskodawcy przysługuje odliczenie od podatku dochodowego od polskiej renty obowiązkowej składki zdrowotnej zapłaconej od renty niemieckiej oraz czy uwzględniając art. 25 „Umowy” między RP i RFN oraz dyrektywy i uregulowań Unii Europejskiej o równym traktowaniu obywateli w zakresie obciążeń podatkowych szczególnie ze względu na miejsce zamieszkania również to stanowi podstawę do odliczenia zagranicznej obowiązkowej składki z polskiej emerytury?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Już od 14 lat Wnioskodawca uczył się i pracował aż do zdobycia pełnego wykształcenia technicznego, odprowadzał podatki, składki emerytalne, zdrowotne, jak i na odbudowę kraju i stolicy. Pracował też przez 40 lat zawodowo również na 1,5 etatu, aby utrzymać 5 – osobową rodzinę by zapewnić również wykształcenie wyższe dzieciom, nie uchylał się od płacenia podatków i składek społecznych. Po niezawinionym wypadku samochodowym w pracy w 1984 r. Wnioskodawca stracił zdrowie i będąc inwalidą II grupy miał trudności z pracą i utrzymaniem dobrego stanu zdrowia, ale dzięki życzliwości i pomocy Polaków z Niemiec Wnioskodawca uzyskał zgodę na pobyt i szansę na poprawę Jego stanu zdrowia i żony będącej również inwalidą II grupy. To państwo niemieckie przejęło całkowicie świadczenie utrzymania standardu życia i własciwego leczenia, a Państwo polskie pobiera podatek przeznaczony również na te świadczenia, mimo że od 20 lat małżonkowie nie mieszkają w Polsce. Od polskiej renty Wnioskodawcy i Jego żony są potrącane podatki rocznie około 5.200 zł w zamian małżonkowie nie otrzymują żadnych świadczen, z których korzystają obywatele mieszkający w kraju. Dlatego logiczne i sprawiedliwe było do roku 2004 transferowanie całej renty bez potrąceń do Ubezpieczalni Rentowej (BfA) a od 1 lipca 2004 r. do 2008 r. Wnioskodawca otrzymywał nieopodatkowaną rentę w euro na Jego konto bankowe. W roku 2008 renta polska została opodatkowana pomniejszając w ten sposób dochód Wnioskodawcy, gdyż BfA odlicza od przyznanej w 1995 r. renty niemieckiej wielkość w euro polskiej renty brutto w podatkiem. W tym roku, w Niemczech, renty do 750 euro nie podlegają opodatkowaniu, a przy niskiej składce zdrowotnej jaką płacą renciści mają zapewnioną osłonę socjalną i zapewnioną pełną prawie bezpłatną opiekę lekarską i np. żona Wnioskodawcy od 2011 r. miała dwie ciężkie operacje raka mózgu o wysokim standardzie leczenia i rehabilitacji również w chwili obecnej na bieżąco zapewniona jest opieka w domu.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że artykuł 25 Umowy mówi o równym traktowaniu obywateli pod względem obciążeń podatkowych i wynikających z nich obciążeń/uciążliwości w szczególności ze względu na miejsce zamieszkania. W Niemczech nie ma innej możliwości wykupienia obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, jak z dochodu lub innego świadczenia socjalnego np. poprzez wykupienie prywatne czy przez ZUS tak, aby można odliczyć od podatku w Polsce i ze względu na zastrzeżenia i uwagi, Wnioskodawca uważa, że odliczanie obowiązkowej składki zdrowotnej w tym przypadku jest uzasadnione. W artykule 25 w przywołanej Umowie i regulacje prawa niemieckiego w przypadku Wnioskodawvcy nie ma zastosowania pojęcie „zwolnienie podatkowe”, art. 27 pdof pozwala na odliczenie składki zdrowotnej od podatku z renty polskiej jeżeli taką możliwość mają obywatele mieszkający w kraju. Unijne dyrektywy i uregulowania w zakresie równych uprawnień obywateli państw członkowskich art. 2 EU i art. 2, 3, 14 EG mówiący o dyskryminacji i zakazanych ograniczeniach Art. 23 EG na obszarze całej Unii również przekonuje o słuszności przekonań Wnioskodawcy oraz zastrzeżeń do wyjaśnień polskich organów podatkowych.

Dlatego pozbawienie Wnioskodawcy możliwości odliczenia od podatku z renty polskiej, zagranicznej składki zdrowotnej płaconej z dochodów uzyskanych w Niemczech, Wnioskodawca uważa za niesprawiedliwe, a uzasadnienie organów podatkowych jako nadinterpretację przepisów nie uwzględniając intencji stron Umowy oraz zawartych w nich szczegółowych pojęć prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca ma stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, tam pobiera rentę niemiecką, od której jest odliczana emerytura polska z ZUS. Od pozostałej części renty niemieckiej naliczana jest obowiązkowa składka zdrowotna. Od emerytury Wnioskodawca płaci podatek w Polsce, natomiast składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne płaci w Niemczech. Składki te nie zostały odliczone od dochodu i podatku. Pozostała część renty niemieckiej nie podlega opodatkowaniu w Niemczech.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości odliczenia od zapłaconego w Polsce podatku od emerytury wypłaconej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacone w Niemczech.

Renta w polsko–niemieckiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania została uregulowana w art. 18 umowy zawartej w dniu 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 2 umowy polsko – niemieckiej – bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu – płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Z treści ww. przepisów wynika, że emerytura wypłacana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, tj. z obowiązkowego systemu ubezpieczeń w Polsce dla osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Niemiec podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny, w szczególności art. 18 ust. 1 i ust. 2 umowy polsko – niemieckiej stwierdzić należy, że emerytura otrzymywana z ZUS przez Wnioskodawcę, osobę zamieszkałą w Niemczech podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Do opodatkowania ww. emerytury w Polsce stosuje się zatem przepisy polskiego prawa podatkowego.

Powyższe oznacza, że od emerytury wypłacanej Wnioskodawcy przez polski ZUS jest pobierana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z mocy wyżej powołanego art. 34 ust. 1 ustawy, organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.

W myśl art. 34 ust. 7 ww. ustawy, organy rentowe są obowiązane, w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego, sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych i nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e oraz art. 44 ust. 4, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej. W skali tej podane są obowiązujące w danym roku stawki podatkowe i kwoty progów podatkowych.

Zgodnie z art. 27. ust. 1 ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e, pobiera się od podstawy jego obliczenia według skali podatkowej. W skali tej podane są obowiązujące w danym roku stawki podatkowe i kwoty progów podatkowych.

W myśl art. 27b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027):

1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
   
2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
   

- obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316), m.in. nadano nowe brzmienie art. 27b ust. 1 dodając treść zawartą w pkt 2 oraz dodano ust. 4 w ww. art. 27b.

Znowelizowane brzmienie art. 27b ustawy, ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2008 r.

W myśl art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r. do dnia dzisiejszego, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 4.

Natomiast w świetle ww. art. 27b ust. 4 ww. ustawy, obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:

1. nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
   
2. składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a,
   
3. istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.
   
   
   

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2).

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że od renty niemieckiej została zapłacona składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne. Składki te nie zostały odliczone od dochodu i podatku.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może odliczyć od podatku płaconego w Polsce od renty wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacone w Niemczech od renty niemieckiej otrzymywanej po 1 stycznia 2008 r. (tj. w latach 2008-2011 i w latach następnych, jeżeli stan faktyczny nie ulegnie zmianie). W tym miejscu należy zaznaczyć, że renta niemiecka nie jest dochodem zwolnionym na podstawie tej umowy polsko – niemieckiej.

Z uwagi na to, że wniosek z dnia 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 23 stycznia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 1 stanu faktycznego i 1 zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie odliczenia od emerytury polskiej składek zdrowotnych zapłaconych w Niemczech, natomiast opłata została uiszczona w kwocie 160,00 zł, zatem różnica w wysokości 80,00 zł zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej zostanie zwrócona, na rachunek bankowy, z którego dokonano opłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu
na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym Skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.