INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2012 r. (data wpływu 5 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla produkowanych i sprzedawanych domów mieszkalnych i letniskowych– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla produkowanych i sprzedawanych domów mieszkalnych i letniskowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 czerwca 2012 r (data wpływu 5 lipca 2012 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz sposobu reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowa działalność firmy to produkcja i montaż domów mieszkalnych i letniskowych z drewna. Kod PKD - 4120Z. Firma produkuje w zakładzie produkcyjnym poszczególne elementy domów po czym montuje je na odpowiednio przygotowanej działce klienta. Wszystko odbywa się na podstawie podpisanej wcześniej umowy z klientem w której określony jest zakres budowy domu, jego rodzaj oraz wartość wraz z terminami płatności. Klient musi posiadać odpowiedni projekt na dom mieszkalny lub letniskowy. Klientami firmy są zarówno osoby fizyczne (prywatne) jak i firmy deweloperskie i inne. Firma wystawia swoim klientom faktury za wykonane domy stosując stawkę 8 %. Treść faktury to najczęściej: „dom mieszkalny z montażem” (z określeniem PKOB 1122) lub „dom letniskowy z montażem” (z określeniem PKOB 11110). Czasami na fakturze znajduje się zapis „dom letniskowy”, lub „dom mieszkalny” z określeniem np. zapłata częściowa, aczkolwiek każdy dom wyprodukowany przez Wnioskodawcę jest również montowany. Sprzedając dom mieszkalny lub letni, którego odbiorcą jest firma czy deweloper Wnioskodawca również stosuje stawkę 8 %. Dodatkowo należy zaznaczyć, że w zależności od rodzaju podpisanej umowy Wnioskodawca wykonuje domy w różnym zakresie: np. dom mieszkalny w stanie surowym otwartym, dom mieszkalny w stanie surowym zamkniętym czy dom mieszkalny w stanie wykończonym (odpowiednio dotyczy to również domów letniskowych).

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy firma prawidłowo postępuje stosując stawkę 8 % na sprzedawane wyroby (domy. mieszkalne i letniskowe)...

Czy firma prawidłowo postępuje stosując stawkę 8% w stosunku do firm (gdzie przedmiotem sprzedaży jest oczywiście dom mieszkalny czy letniskowy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowana stawka podatku VAT w odniesieniu do produkowanych i sprzedawanych domów mieszkalny i letniskowych w wysokości 8 % jest prawidłowa. W art. 41 pkt 12 ustawy o VAT zawarty jest zapis, że stawka VAT wysokości 8 % stosowana jest w stosunku do obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym. W ocenie Wnioskodawcy dom letniskowy jest również kwalifikowany jako mieszkalny ponieważ mieści się w dziale 11 PKOB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust.1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust.12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych zdefiniowano m.in. pojęcia takie jak:

1. obiekty budowlane – to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych,
2. budynki – to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
   
   

Do budynków sklasyfikowanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy zalicza się:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomu gruntu;

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki

• mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 8% od statusu nabywcy takiego budynku.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że podstawową działalnością Wnioskodawcy jest produkcja i montaż domów mieszkalnych i letniskowych z drewna. Kod PKD - 4120Z. Firma produkuje w zakładzie produkcyjnym poszczególne elementy domów po czym montuje je na odpowiednio przygotowanej działce klienta. Wszystko odbywa się na podstawie podpisanej wcześniej umowy z klientem w której określony jest zakres budowy domu, jego rodzaj oraz wartość wraz z terminami płatności. Klient musi posiadać odpowiedni projekt na dom mieszkalny lub letniskowy. Klientami firmy są zarówno osoby fizyczne (prywatne) jak i firmy deweloperskie i inne. Firma wystawia swoim klientom faktury za wykonane domy stosując stawkę 8 %. Treść faktury to najczęściej: „dom mieszkalny z montażem” (z określeniem PKOB 1122) lub „dom letniskowy z montażem” (z określeniem PKOB 11110). Czasami na fakturze znajduje się zapis „dom letniskowy”, lub „dom mieszkalny” z określeniem np. zapłata częściowa, aczkolwiek każdy dom wyprodukowany przez nas jest również montowany. Sprzedając dom mieszkalny lub letni, którego odbiorcą jest firma czy deweloper Wnioskodawca również stosuje stawkę 8 %. Dodatkowo należy zaznaczyć, że w zależności od rodzaju podpisanej umowy Wnioskodawca wykonuje domy w różnym zakresie: np. dom mieszkalny w stanie surowym otwartym, dom mieszkalny w stanie surowym zamkniętym czy dom mieszkalny w stanie wykończonym ( odpowiednio dotyczy to również domów letniskowych). Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż produkowanych domów mieszkalnych i letniskowych sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 11 dla osób fizycznych, firm i dewelopera, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, jest opodatkowana 8% stawką podatku od towarów i usług, o ile domy te spełniają definicję obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym. W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w art. 41 ust. 12c ustawy obniżona stawka podatku ma zastosowanie tylko do tej części podstawy opodatkowania, która odpowiada udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.