2014.04.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-30/14/RSz
z 23 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% preferencyjnej stawki VAT dla czynności wykonania markiz tarasowych lub balkonowych (systemów osłonowych)- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% preferencyjnej stawki VAT dla czynności wykonania markiz tarasowych lub balkonowych (systemów osłonowych).

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 11 kwietnia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-30/14/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jest płatnikiem podatku od towaru i usług. W ramach działalności produkuje elementy metalowe stolarki budowlanej, w tym może produkować i montować między innymi systemy osłonowe (markizy).

W ramach prowadzonej działalności (zgodnej z wpisem do ewidencji) może kompleksowo świadczyć usługi w zakresie projektowania, produkcji i montażu, sprzedawanych markiz wykonanych z materiałów (surowców i półfabrykatów) zakupionych od innych dostawców, produkowanych, kompletowanych, montowanych i sprzedawanych na terenie Polski, w budynkach mieszkalnych do 300 m² oraz w lokalach mieszkalnych do 150 m² w budynkach wielorodzinnych, wraz z naprawą w/w produktów.

Systemy osłonowe, o których mowa powyżej, mogą być projektowane, produkowane i kompletowane wg indywidualnych zamówień klientów, co z uwagi na indywidualny charakter budynków, dostosowywane będzie do konkretnego budynku. Następnie systemy osłonowe będą montowane na zewnątrz budynku za pomocą śrub, kotew, kołków rozporowych. Demontaż tych elementów powoduje uszkodzenie lub zniszczenie produktu, typu zarysowanie, odkształcenie, a co najistotniejsze, produkt będzie dopasowany do danego typu obiektu, co nadawać ma przysłonie okiennej zindywidualizowanego charakteru. Towary i usługi dostarczane są firmom oraz osobom fizycznym. Produkty i usługi wykonywane są w lokalach mieszkalnych o powierzchni do 150 m² oraz powyżej 150 m², w budynkach mieszkalnych do 300 m² oraz powyżej 300 m². Budynki te są obiektami nowobudowanymi lub starymi modernizowanymi.

Systemy osłonowe, stanowiąc skuteczną przesłonę przeciwsłoneczną, powodują trwałe polepszenie właściwości termoizolacyjnych budynku, poprzez istotne polepszenie bilansu energetycznego budynku. Utrudniają nagrzewanie lokalu w lecie, podnosząc tym samym komfort pomieszczeń, co stanowi istotne ulepszenie, modernizację i termoizolację budynku.

Materiały zakupione od innych producentów, które służą produkcji markizy to w szczególności: profile aluminiowe (dopasowywane do indywidualnych zamówień klientów), materiał oraz mechanizm powodujący rozwijanie i zwijanie markizy.

W piśmie uzupełniającym z 9 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Przedmiotem dostawy będzie montaż (naprawa) markiz tarasowych lub balkonowych, poprzez ich zaprojektowanie, dopasowanie oraz montaż komponentów (części składowych) tworzących trwałą przysłonę słoneczną, co zdaniem podatnika, stanowi usługę modernizacyjną.
Czynności, w ramach których podatnik będzie stosował normę wynikającą wprost z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnik będzie dokonywał modernizacji i termomodernizacji obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Wymienione we wniosku i niniejszym uzupełnieniu czynności będą wykonywane w różnych budynkach i lokalach. W przypadku wykonywania czynności w lokalach mieszkaniowych lub budynkach mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a i 12b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), gdzie przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z uwzględnieniem art. 41 ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnik będzie uprawniony do stosowania stawki wynikającej z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W pozostałych przypadkach czynności podatnika będą opodatkowane stawką wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
W wynagrodzenie za wykonywane czynności będzie wkalkulowany koszt montowanej przysłony słonecznej, wraz z zużytymi materiałami (śrubami, kotwami, kołkami rozporowymi) powiększona o istotne koszty robocizny.
Wartość zużytych materiałów w cenie wykonywanych czynności stanowi mniej niż 60% wartości świadczenia.
Podatnik zamierza nie wyszczególniać odrębnie zużytych materiałów, gdyż sprzedawana jest czynność montażu (naprawy) markiz tarasowych lub balkonowych, poprzez ich zaprojektowanie, dopasowanie oraz montaż komponentów (części składowych).
Elementem dominującym w ramach wykonywanych czynności będzie usługa montażu, o czym świadczy również odpowiedź na pkt e.
Podatnik nie świadczy innych czynności ubocznych. Wszystkie czynności dotyczące wykonywanych przez podatnika czynności (opisane w punkcie a) stanowią immanentny charakter wykonywanych czynności. Podatnik nie ma możliwości pominięcia którejkolwiek z czynności, gdyż wiąże się to z odpowiedzialnością gwarancyjną za wykonaną czynność.
Montaż komponentów systemów osłonowych możliwy jest jedynie przy wykorzystaniu elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, do których należą: ściany konstrukcyjne, nadproża, dach, stropodach czy wieńce. Markiza składa się w szczególności z konstrukcji nośnej wykonanej z profili aluminiowych, mechanizmów napędowych i poszycia z tkaniny stanowiącego element osłonowy. Konstrukcja markizy jest na stałe przytwierdzona do opisanych powyżej elementów nośnych budynku. Możliwy jest również montaż elementów nośnych na etapie powstawania budynku, jako część technologiczna cyklu budowlanego. Demontaż systemu osłonowego (w zależności od sposobu zamontowania) trwale uszkadza elementy nośne, do których systemy osłonowe były zamontowane. Najmniejsze z możliwych uszkodzeń to otwory pozostałe po elementach montażowych, które w zależności od rozmiaru, mogą wymagać zabezpieczenia, by elementy nośne budynku, w których były zamontowane systemy osłonowe, nie straciły przewidzianej nośności. Kompletne wymontowanie systemów osłonowych wbudowanych na etapie konstrukcji budynku jest technologicznie niemożliwe, gdyż stanowiłoby zbyt radykalne zmniejszenie nośności elementów konstrukcyjnych budynku. Na etapie montażu, jak zaznaczono powyżej, wykorzystuje się ściany konstrukcyjne, nadproża, dach, stropodach czy wieńce, w zależności od sposobu montażu i typu markizy. Są to elementy przytwierdzone do budynku w sposób trwały, a ich demontaż powoduje znaczne uszkodzenia w obrębie montowanych elementów. Poza uszkodzeniami powstałymi w wyniku ewentualnego demontażu systemu osłonowego opisanymi powyżej, widocznym rodzajem uszkodzeń jest naruszenie elewacji budynku, co w konsekwencji narusza również bilans energetyczny budynku. Koszty przywrócenia elewacji do stanu pierwotnego w większości przypadków przewyższają koszt montażu systemu osłonowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwym będzie zastosowanie preferencyjnej stawki VAT, tj. 8% zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), obniżoną stawkę w wysokości 8% można stosować w przypadku dostaw, budowy, modernizacji w tym również termoizolacji, przebudowy, remontu, adaptacji obiektów budowlanych, które spełniają wymogi definicji określonej jako budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym.

Ustawa o VAT w żaden sposób nie definiuje pojęcia roboty budowlane. Definicja budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji zaczerpnięta z prawa budowlanego, zgodnie z art. 3 Ustawy dn. 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. z 2010 r., Dz. U. nr 43, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę rozumie się wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Według internetowego wydania słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś". Termomodernizacja to przedsięwzięcie mające na celu zmniejszenie zapotrzebowania i zużycia energii cieplnej w danym obiekcie budowlanym (Wikipedia; powołany wyżej Słownik języka polskiego nie definiuje tego pojęcia).

Zgodnie z przytoczonymi definicjami, dostawa i montaż systemów osłonowych, stanowi skuteczną przesłonę przeciwsłoneczną, powodując trwałe polepszenie właściwości termoizolacyjnych budynku, poprzez istotne polepszenie bilansu energetycznego budynku. Utrudniają nagrzewanie lokalu w lecie, podnosząc tym samym komfort pomieszczeń, co stanowi istotne ulepszenie, modernizację i termoizolację budynku.

W związku z powyższym zasadne wydaje się stosowanie w przypadku produkcji, kompletacji i montażu systemów osłonowych w lokalach mieszkalnych do 150 m² i budynkach mieszkalnych do 300 m², stawki 8% VAT. Przesłony przeciwsłoneczne, do których należą między innymi markizy, spełniają przede wszystkim funkcje izolacyjne, utrudniając dostęp światła słonecznego do lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawę i montaż przesłon przeciwsłonecznych wymienionych w niniejszym wniosku należy opodatkowywać obniżoną stawką VAT 8%, ponieważ znacznie wpływają one na polepszenie warunków użytkowania lokalu. Po wyprodukowaniu, kompletacji i montażu markiz w mieszkaniach do 150 m² oraz domach do 300 m² w znaczny sposób poprawiają się warunki termiczne lokalu. Ograniczając dostęp promieni słonecznych do lokalu, w istotny sposób ograniczają jego nagrzewanie, poprawiając tym samym termoizolację budynku, co w świetle przytoczonych definicji z prawa budowlanego, pozostaje w bezpośrednim związku ze stosowaniem art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Markizy, kompletowane i sprzedawane wraz z usługą montażu należy opodatkować stawką VAT 8%. Naprawa w/w produktów winna również być opodatkowana stawką VAT 8%.

Zdanie z uchwałą NSA z 24.06.2013 r. - I FPS 2/3, dotyczącą produkcji i montażu trwałej zabudowy, „świadczenia kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący trwałą zabudowę (...) w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy o VAT".

Reasumując, produkty wytwarzane i montowane przez firmę Wnioskodawcy mają między innymi zadanie wpływać na ulepszenie budynku, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię, poprawiając tym samym termoizolację budynku.

Świadczenia kompleksowe realizowane przez Wnioskodawcę, spełniają zatem wymogi przedsięwzięcia termomodernizacyjnego o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1459, z późn. zm.). Wykonywane czynności dotyczą remontu, modernizacji i termomodernizacji budynków i mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Interpretację zgodną ze stanowiskiem wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16.04.2013 r., sygn. IPPP1/443-74/13-4/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 8 ust. 1 ww. ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Natomiast zgodnie z objaśnieniami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych – budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),
robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),
przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (…) (pkt 7a),
remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Należy także wyjaśnić, iż w przepisach prawa podatkowego brak jest ustawowego określenia pojęcia termomodernizacji obiektu budowlanego. Definicji takiej nie zawiera również Prawo budowlane – ustawa z dnia 7 lipca 1994 r.

Natomiast w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz.1459 ze zm.) przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Co prawda ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów jak i na gruncie prawa podatkowego.

Montaż – wg powyższego słownika - to „składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość”.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie, którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje „wytwór” będący zupełnie nową całością.

Z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, że stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Wskazać należy, że preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Należy zauważyć, że sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako remont lub modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy, o których mowa w ustawie.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Skoro zatem preferencyjna, 8% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części związanych z budownictwem mieszkaniowym, to stwierdzić należy, że wszelkie inne czynności dotyczące tych obiektów nie mogą korzystać z preferencji podatkowej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zająć się montażem (naprawą) markiz tarasowych lub balkonowych, poprzez ich zaprojektowanie, dopasowanie oraz montaż komponentów (części składowych) tworzących trwałą przysłonę słoneczną.

Systemy osłonowe mogą być projektowane, produkowane i kompletowane wg indywidualnych zamówień klientów, co z uwagi na indywidualny charakter budynków, dostosowywane będzie do konkretnego budynku. Towary i usługi dostarczane są firmom oraz osobom fizycznym.

Wymienione czynności będą wykonywane w różnych budynkach i lokalach.

Produkty i usługi wykonywane są w lokalach mieszkalnych o powierzchni do 150 m² oraz powyżej 150 m², w budynkach mieszkalnych do 300 m² oraz powyżej 300 m². Budynki te są obiektami nowobudowanymi lub starymi modernizowanymi.

Montaż ww. towarów (systemów osłonowych) będzie wykonywany w ramach modernizacji i termomodernizacji obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Montaż komponentów systemów osłonowych możliwy jest jedynie przy wykorzystaniu elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, do których należą: ściany konstrukcyjne, nadproża, dach, stropodach czy wieńce. Markiza składa się w szczególności z konstrukcji nośnej wykonanej z profili aluminiowych, mechanizmów napędowych i poszycia z tkaniny stanowiącego element osłonowy. Konstrukcja markizy jest na stałe przytwierdzona do opisanych powyżej elementów nośnych budynku. Możliwy jest również montaż elementów nośnych na etapie powstawania budynku, jako cześć technologiczna cyklu budowlanego. Demontaż systemu osłonowego (w zależności od sposobu zamontowania) trwale uszkadza elementy nośne, do których systemy osłonowe były zamontowane. Najmniejsze z możliwych uszkodzeń to otwory pozostałe po elementach montażowych, które w zależności od rozmiaru, mogą wymagać zabezpieczenia, by elementy nośne budynku, w których były zamontowane systemy osłonowe, nie straciły przewidzianej nośności. Kompletne wymontowanie systemów osłonowych wbudowanych na etapie konstrukcji budynku jest technologicznie niemożliwe, gdyż stanowiłoby zbyt radykalne zmniejszenie nośności elementów konstrukcyjnych budynku. Na etapie montażu, jak zaznaczono powyżej, wykorzystuje się ściany konstrukcyjne, nadproża, dach, stropodach czy wieńce, w zależności od sposobu montażu i typu markizy. Są to elementy przytwierdzone do budynku w sposób trwały, a ich demontaż powoduje znaczne uszkodzenia w obrębie montowanych elementów. Poza uszkodzeniami powstałymi w wyniku ewentualnego demontażu systemu osłonowego opisanymi powyżej, widocznym rodzajem uszkodzeń jest naruszenie elewacji budynku, co w konsekwencji narusza również bilans energetyczny budynku. Koszty przywrócenia elewacji do stanu pierwotnego w większości przypadków przewyższają koszt montażu systemu osłonowego.

W wynagrodzenie za wykonywane czynności będzie wkalkulowany koszt montowanej przysłony słonecznej, wraz z zużytymi materiałami (śrubami, kotwami, kołkami rozporowymi) powiększona o istotne koszty robocizny. Wartość zużytych materiałów w cenie wykonywanych czynności stanowi mniej niż 60% wartości świadczenia.

Podatnik zamierza nie wyszczególniać odrębnie zużytych materiałów, gdyż sprzedawana jest czynność montażu (naprawy) markiz tarasowych lub balkonowych, poprzez ich zaprojektowanie, dopasowanie oraz montaż komponentów (części składowych).

Elementem dominującym w ramach wykonywanych czynności będzie usługa montażu.

Podatnik nie świadczy innych czynności ubocznych. Wszystkie czynności dotyczące wykonywanych przez podatnika czynności stanowią immanentny charakter wykonywanych czynności. Podatnik nie ma możliwości pominięcia którejkolwiek z czynności, gdyż wiąże się to z odpowiedzialnością gwarancyjną za wykonaną czynność.

W ocenie Wnioskodawcy, dostawę i montaż przesłon przeciwsłonecznych wymienionych we wniosku należy opodatkowywać obniżoną stawką VAT 8%, ponieważ znacznie wpływają one na polepszenie warunków użytkowania lokalu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane czynności dotyczą remontu, modernizacji i termomodernizacji budynków i mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do stanu prawnego należy stwierdzić, że w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług montażu markiz tarasowych lub balkonowych (systemów osłonowych), wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, zastosowanie będzie miała 23% stawka podatku od towarów i usług. Wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności nie mieszczą się w zakresie modernizacji czy też termomodernizacji takiego obiektu, a zatem czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem budynku (lokalu mieszkalnego) w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych. W wyniku ich montażu nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu). Wnioskodawca sam wskazał, że czynności te wykonywane są wg indywidualnych zamówień klientów. Markiza składa się w szczególności z konstrukcji nośnej wykonanej z profili aluminiowych, mechanizmów napędowych i poszycia z tkaniny stanowiącego element osłonowy. Konstrukcja markizy jest na stałe przytwierdzona do opisanych powyżej elementów nośnych budynku.

Zdaniem tut. organu, świadczenie kompleksowe realizowane przez Wnioskodawcę, nie spełnia wymogów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 cyt. ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, mimo że w ramach takiej transakcji montaż komponentów systemów osłonowych możliwy jest jedynie przy wykorzystaniu elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, do których należą: ściany konstrukcyjne, nadproża, dach, stropodach czy wieńce. W wyniku ich montażu nie nastąpi bowiem zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu).

Konsekwentnie do tych czynności nie może znaleźć zastosowania, określona przepisem art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, obniżona do wysokości 8% stawka podatku od towarów i usług.

Reasumując, usługa montażu markiz tarasowych lub balkonowych (systemów osłonowych) wykonywana w ramach modernizacji i termomodernizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego, której dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast, w odniesieniu do świadczonych usług obejmujących czynności naprawy markiz tarasowych lub balkonowych należy wskazać, co następuje:

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej "ustawą", obniża się do wysokości 8% dla:

1.towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;

2.robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

3.robót konserwacyjnych dotyczących:

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

-w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W myśl § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Stosownie do § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, że 8% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie dla robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jednocześnie, zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że naprawy, będące przedmiotem zapytania, dotyczą markiz tarasowych lub balkonowych (systemów osłonowych) wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, przy czym wartość zużytych materiałów w cenie wykonywanych czynności stanowi mniej niż 60% wartości świadczenia.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz opisu sprawy, należy stwierdzić, że w odniesieniu do czynności obejmujących naprawy markiz tarasowych lub balkonowych (systemów osłonowych) wykonywanych w ramach modernizacji i termomodernizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego - ustawodawca nie przewidział zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Wobec powyższego usługi te podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że naprawa w/w produktów winna również być opodatkowana stawką VAT 8%, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ pragnie ponadto zauważyć, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powoływana przez Wnioskodawcę interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Jest ona rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, a interpretacje indywidualne wydawane są w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, dlatego trudno jest określić, w jakim stopniu przedstawiona sprawa będąca przedmiotem interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 kwietnia 2013r., sygn. IPPP1/443-74/13-4/AW oraz sytuacja przedstawiona we wniosku jest tożsama.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin