Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-192/14-4/BM
z 28 kwietnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „….” w części dotyczącej basenu i budynku socjalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” w części dotyczącej basenu i budynku socjalnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

W latach 2008-2014 realizuje inwestycję po nazwą: „...” współfinansowaną ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Inwestycja ta realizowana jest w ramach zadań własnych gminy, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.). Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W wyniku realizacji projektu powstanie m.in. basen i budynek socjalny, na potrzeby których rozbudowany zostanie istniejący budynek wraz z niezbędnymi instalacjami i przyłączami oraz instalacją solarną, ponadto zostanie zagospodarowany teren poprzez elementy małej architektury (ławki, kosze), ogrodzenie basenu, plac zabaw, górkę saneczkową. Wykonany zostanie również skatepark, altana grillowa, oświetlenie oraz system monitorowania terenu rekreacyjno-sportowego; istniejący staw zostanie przywrócony do uprawiania sportów wodnych, wykonane zostanie boisko do siatkówki plażowej oraz ścieżki turystyczne wzdłuż muru klasztornego oraz na wałach zbiornika wraz z komunikacją wewnątrz rewitalizowanego obszaru. W wyniku realizowanego projektu odpłatnie (bilet wstępu) udostępniane będą wszystkim zainteresowanym jedynie obiekty basenu i budynku socjalnego.

Korzystanie z pozostałej infrastruktury będzie powszechne dostępne i darmowe.

W związku z powyższym wydatki ponoszone na realizację niniejszego projektu będą w części związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Faktury dokumentujące nabycie dóbr powstałych w wyniku realizacji projektu wystawiane będą na Gminę.

W początkowych założeniach mienie (w tym basen i budynek socjalny) powstałe w ramach realizowanego projektu miało być zarządzane bezpośrednio przez Gminę, a dochody uzyskiwane z biletów wstępu na basen i do budynku socjalnego (sprzedaż opodatkowana) miały stanowić dochód budżetu gminy.

W obecnej chwili, bezpośrednio po zakończeniu realizacji ww. inwestycji planowane jest zawarcie przez Gminę z Gminnym Centrum Kultury umowy dzierżawy basenu i budynku socjalnego, które to Gminne Centrum Kultury prowadzić będzie sprzedaż biletów wstępu uprawniającego do korzystania z basenu i budynku.

Gminne Centrum Kultury nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż wydatki dotyczące budów basenu i budynku socjalnego (stanowiącego zaplecze basenu) w ramach realizacji przedmiotowego projektu ponoszone są od 2010 r. do 2014 r. włącznie.

Ostatnie wydatki poniesione zostaną w 2014 r. ponieważ na ten rok zaplanowane jest zakończenie budowy obiektu.

Wnioskodawca otrzymywał faktury dotyczące wydatków związanych z budową basenu oraz budynku socjalnego w latach 2010-2014.

Gmina dokonywała odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją niniejszego projektu w części dotyczącej basenu i budynku socjalnego.

Gmina w swoich rejestrach i deklaracjach nie dokonuje rozliczeń czynności wykonywanych przez Gminne Centrum Kultury. Gminne Centrum Kultury jest jednostką organizacyjną Gminy, posiadającą odrębną osobowość prawną, powołaną w drodze Uchwały Rady Gminy, na podstawie art. 9, 11 i 13 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 406) działająca w formie samorządowej instytucji kultury. Do statutowych zadań GCK należy wykonywanie zadań własnych gminy w zakresie organizowania działalności kulturalnej, sportowej i rekreacyjnej na terenie Gminy.

Gminne Centrum Kultury ewidencjonuje wykonywane przez siebie czynności we własnych ewidencjach.

W pierwotnym stadium realizacji projektu dostęp do powstałej infrastruktury miał być nieodpłatny. Po przeanalizowaniu jednak kosztów budowy oraz przewidywanych wydatków na utrzymanie i eksploatację obiektów, w szczególności basenu i budynku socjalnego, rozważono podjęcie decyzji o pobieraniu opłat od osób które korzystać będą z basenu oraz budynku socjalnego. Po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej potwierdzającej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Gmina postanowiła wykorzystywać basen oraz budynek socjalny do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. (Interpretacja Indywidualna Znak: IBPP4/443-1313/10/AZ z dnia 27 października 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach). Tak więc, decyzja o zamiarze wykorzystywania w/w obiektów do czynności opodatkowanych podatkiem VAT zapadła w okresie realizacji rzeczowej projektu i przed jej zakończeniem.

Zakończenie budowy planowane jest na I połowę 20l4r.

Wydatki dotyczące basenu i budynku socjalnego są wydatkami, o których mowa w art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina nie podjęła jeszcze decyzji o zawarciu umowy dzierżawy z Gminnym Centrum Kultury dotyczącej basenu oraz budynku. Decyzja o zawarciu umowy zapadnie po zakończeniu budowy (przypuszczalny termin czerwiec - lipiec 2014) pod warunkiem uzyskania potwierdzenia poprawności stanowiska Wnioskodawcy zaprezentowanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Basen i budynek socjalny są zaliczane przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wartość początkowa basenu oraz budynku socjalnego przekracza 15 000 zł.

Basen jest trwale związany z grantem i stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013, poz. 1409).

Basen - Budowle sportowe i rekreacyjne - Symbol PKOB - 2411

Budynek socjalny - Budynki kultury fizycznej - Symbol PKOB – 1265.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z realizacją inwestycji w części dotyczącej basenu i budynku socjalnego w ramach projektu: „…” w przypadku ich wydzierżawienia Gminnemu Centrum Kultury po zakończeniu realizacji inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, poniesionego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej basenu i budynku socjalnego w ramach projektu: „…”, w przypadku ich wydzierżawienia Gminnemu Centrum Kultury, gdyż będą one związane z uzyskiwaniem przez gminę dochodów z tytułu umowy dzierżawy, która zaś stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. l pkt 1 ustawy o VAT.

Wg wnioskodawcy wszystkie zakupy związane z budową basenu i budynku socjalnego na potrzeby których rozbudowany i przebudowany zostanie istniejący budynek wraz z niezbędnymi instalacjami i przyłączami oraz instalacją solarną, będą związane w wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w części w jakiej zakupy będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. wyłącznie w części związanej z dzierżawą basenu i budynku socjalnego.

Pozostała część mienia powstała w wyniku realizacji ww. projektu nie będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych i od zakupów dotyczących tej części projektu Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Wskazać należy, ze zgodnie z ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.) z dniem 1 stycznia 2014 r. powołany przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.).

Od 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 10 ustawy otrzymał brzmienie: „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy”.

Ponadto, od 1 stycznia 2014 r. do ustawy o podatku od towarów i usług dodany został m.in. art. 86 ust. 10b pkt 1, który stanowi, że: „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny”.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 10c ustawy: „Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczonej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi”.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Art. 86 ust. 11 ustawy z dniem 1 stycznia 2014 r. otrzymał brzmienie: „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych”.

Na mocy art. 86 ust. 13 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Art. 86 ust. 13 ustawy z dniem 1 stycznia 2014 r. otrzymał brzmienie: „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Jednocześnie podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE. L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że wyłączeniem od podatku VAT nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarowi usług.

W latach 2008-2014 realizuje inwestycję po nazwą: „…” współfinansowaną ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

Inwestycja ta realizowana jest w ramach zadań własnych gminy, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.). W wyniku realizacji projektu powstanie m.in. basen i budynek socjalny, na potrzeby których rozbudowany zostanie istniejący budynek wraz z niezbędnymi instalacjami i przyłączami oraz instalacją solarną, ponadto zostanie zagospodarowany teren poprzez elementy małej architektury (ławki, kosze), ogrodzenie basenu, plac zabaw, górkę saneczkową. Wykonany zostanie również skatepark, altana grillowa, oświetlenie oraz system monitorowania terenu rekreacyjno-sportowego; istniejący staw zostanie przywrócony do uprawiania sportów wodnych, wykonane zostanie boisko do siatkówki plażowej oraz ścieżki turystyczne wzdłuż muru klasztornego oraz na wałach zbiornika wraz z komunikacją wewnątrz rewitalizowanego obszaru.

W wyniku realizowanego projektu odpłatnie (bilet wstępu) udostępniane będą wszystkim zainteresowanym jedynie obiekty basenu i budynku socjalnego.

Korzystanie z pozostałej infrastruktury będzie powszechne dostępne i darmowe.

W związku z powyższym wydatki ponoszone na realizację niniejszego projektu będą w części związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Faktury dokumentujące nabycie dóbr powstałych w wyniku realizacji projektu wystawiane będą na Gminę.

W początkowych założeniach mienie (w tym basen i budynek socjalny) powstałe w ramach realizowanego projektu miało być zarządzane bezpośrednio przez Gminę, a dochody uzyskiwane z biletów wstępu na basen i do budynku socjalnego (sprzedaż opodatkowana) miały stanowić dochód budżetu gminy.

W obecnej chwili, bezpośrednio po zakończeniu realizacji ww. inwestycji planowane jest zawarcie przez Gminę z Gminnym Centrum Kultury umowy dzierżawy basenu i budynku socjalnego, które to Gminne Centrum Kultury prowadzić będzie sprzedaż biletów wstępu uprawniającego do korzystania z basenu i budynku.

Wnioskodawca otrzymywał faktury dotyczące wydatków związanych z budową basenu oraz budynku socjalnego w latach 2010-2014.

Gmina dokonywała odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją niniejszego projektu w części dotyczącej basenu i budynku socjalnego.

Gmina w swoich rejestrach i deklaracjach nie dokonuje rozliczeń czynności wykonywanych przez Gminne Centrum Kultury. Gminne Centrum Kultury jest jednostką organizacyjną Gminy, posiadającą odrębną osobowość prawną.

Gminne Centrum Kultury ewidencjonuje wykonywane przez siebie czynności we własnych ewidencjach

Według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego i tym samym stanowi świadczenie usług o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej, umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego – jaką jest Wnioskodawca – nie podlega wyłączeniu z opodatkowania na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności. W konsekwencji dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca poprzez przekazanie obiektu w odpłatną dzierżawę będzie działał jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług określa, czy nabywane przez niego towary lub usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy wskazać, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

We wniosku wskazano, iż w początkowych założeniach mienie (w tym basen i budynek socjalny) powstałe w ramach realizowanego projektu miało być zarządzane bezpośrednio przez Gminę, a dochody uzyskiwane z biletów wstępu na basen i do budynku socjalnego (sprzedaż opodatkowana) miały stanowić dochód budżetu.

W obecnej chwili, bezpośrednio po zakończeniu realizacji ww. inwestycji planowane jest zawarcie przez Gminę z Gminnym Centrum Kultury umowy dzierżawy basenu i budynku socjalnego.

Powyższe wskazuje, iż zakupy towarów i usług zarówno w momencie ponoszenia wydatków jak i w związku z planowanym oddaniem basenu i budynku socjalnego w dzierżawę związane są z czynnościami opodatkowanymi.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupowych dotyczących realizacji inwestycji w części dotyczącej basenu i budynku socjalnego w ramach projektu: „…” w przypadku ich wydzierżawienia Gminnemu Centrum Kultury po zakończeniu realizacji inwestycji, pod warunkiem jednak, że nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj