Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-70/14-3/DG
z 11 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b §  1 i §  6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedawanych nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedawanych nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo państwowe (dalej jako P. lub Wnioskodawca), zamierza sprzedać Kontrahentowi - Spółce A. S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej jako Kontrahent) - budynki i budowle wraz z gruntem bądź prawem użytkowania wieczystego oraz tereny niezabudowane. P. i Kontrahent są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Umowa sprzedaży nieruchomości ma zostać sporządzona przez notariusza. Przedmiotem transakcji ma być dostawa budynków i budowli znajdujących się na 5 działkach gruntu jak również 3 działek gruntu bez naniesień (grunt jest w części własnością P., a w części Skarbu Państwa, zaś P. sprawuje nad nim zarząd bądź jest użytkownikiem wieczystym).

W odniesieniu do gruntów będących w zarządzie P., obecnie trwa procedura uwłaszczenia prowadzona przez Wojewodę . Po zakończeniu procedury uwłaszczania działki zostaną zbyte na rzecz Kontrahenta. Znajdujące się na działkach budowle to ogrodzenia, drogi i różnorakie uzbrojenie terenu. Budynki i budowle zostały zasadniczo wybudowane w latach dziewięćdziesiątych przez Wnioskodawcę, więc Wnioskodawcy co do zasady nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich budowie. Przy sprzedaży nieruchomości P. zamierza wystawić fakturę VAT i wykazać na niej zwolnienie z podatku od towarów i usług lub opodatkowanie wg stawki 23%. Poniżej P. przedstawia szczegółowy opis poszczególnych sprzedawanych części nieruchomości wraz z informacjami, mającymi wpływ na przyjęty przez Wnioskodawcę sposób opodatkowania ich nabycia podatkiem od czynności cywilnoprawnych i podatkiem od towarów i usług.

Na pierwszej działce nr 11/23 będącej w zarządzie P. (dalej jako Nieruchomość 1) znajdują się: fragment ogrodzenia, wodociągi o średnicy 60 mm oraz 400 mm, fragment teletechnicznej kanalizacji kablowej oraz fragment drogi technicznej. Ogrodzenie, fragment drogi technicznej oraz odcinek teletechnicznej kanalizacji kablowej zostały wybudowane przez P.. Natomiast pozostałe naniesienia nie zostały dokonane przez Wnioskodawcę i nie stanowią jego własności. Dodatkowo Kontrahent uzyskał zgodę P. na postawienie na działce budynku kontenerowego, który będzie jego własnością. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy zbyciu powyższej Nieruchomości P. ma zamiar zastosować zwolnienie z VAT.

Na drugiej działce nr 11/24 będącej w zarządzie P. (dalej jako Nieruchomość 2) znajduje się fragment teletechnicznej kanalizacji kablowej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. Ponadto, Kontrahent postawił na wspomnianej działce rampę żelbetową oraz budynek kontenerowy (pozostające jego własnością). W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy zbyciu powyższej Nieruchomości P. ma zamiar zastosować zwolnienie z VAT.

Na kolejnej działce nr 11/26 będącej w zarządzie P. (dalej jako Nieruchomość 3) znajduje się fragment teletechnicznej kanalizacji kablowej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. Ponadto, Kontrahent postawił na wspomnianej działce ogrodzenie z siatki, które pozostaje jego własnością. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy zbyciu powyższej Nieruchomości P. ma zamiar zastosować zwolnienie z VAT.

Na kolejnej działce nr 16/1 będącej w zarządzie P. (dalej jako Nieruchomość 4) znajduje się fragment drogi technicznej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca ponosił wydatki związane z przebudową drogi, jednakże przebudowa ta nie zwiększyła funkcji użytkowych drogi, a skorygowała jedynie jej przebieg. Przy zbyciu powyższej Nieruchomości P. ma zamiar zastosować zwolnienie z VAT.

Na piątej działce nr 13/1 będącej własnością P. (dalej jako Nieruchomość 5) znajduje się fragment drogi technicznej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca ponosił wydatki związane z przebudową drogi, jednakże przebudowa ta nie zwiększyła funkcji użytkowych drogi, a skorygowała jedynie jej przebieg. Przy zbyciu powyższej Nieruchomości P. ma zamiar zastosować zwolnienie z VAT.

Kolejne nieruchomości będące w zarządzie P. (dalej jako Nieruchomości 6 i 7) stanowią niezabudowane działki gruntu nr 4 oraz 5/1. Na działkach tych nie znajdują się żadne naniesienia. Działki te nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. W odniesieniu do działek 4 i 5/1 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przy zbyciu nieruchomości P. wykaże na fakturze zwolnienie z VAT.

Działka nr 11/17, którą P. posiada w użytkowaniu wieczystym (dalej jako Nieruchomość 8) jest terenem niezabudowanym, na którym nie znajdują się żadne naniesienia. Działka ta nie została objęta planem zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do działki została w 2012r. wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przy zbyciu nieruchomości P. wykaże na fakturze podatek VAT wg stawki 23%.

Z nadesłanego przez Wnioskodawcę uzupełnienia wynika, że na działce nr 16/1 oraz działce nr 13/1 znajduje się fragment drogi technicznej, która to droga uległa w przeszłości przebudowie. Z opisu stanu faktycznego wynika dalej, że wspomniana przebudowa nie zwiększyła funkcji użytkowych drogi a skorygowała jedynie jej przebieg. W tym miejscu należy doprecyzować, że wspomniana droga techniczna przebiega przez kilkanaście działek (w tym działkę nr 16/1 oraz działkę nr 13/1), jednakże przebudowa dotyczyła jedynie fragmentu drogi znajdującego się poza obrębem działek nr 16/1 oraz 13/1 będących przedmiotem zapytania Dyrektora Izby Skarbowej.

Strona poinformowała, że nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie działek nr 16/1 oraz nr 13/1. P. podtrzymuje zatem stanowisko przedstawione we wniosku o interpretację, zgodnie z którym dostawa działki nr 16/1 oraz działki nr 13/1 zwolniona będzie z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko P., zgodnie z którym dostawa wymienionych w stanie faktycznym Nieruchomości 1-7 będzie zwolniona, zaś dostawa Nieruchomości 8 będzie opodatkowania 23% stawką podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem P. prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dostawa Nieruchomości 1-7 będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, zaś dostawa Nieruchomości 8 będzie opodatkowana 23% stawką VAT.

Stanowisko P.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, zdaniem Wnioskodawcy powinny znaleźć zastosowanie przepisy ustawy o VAT - art. 43 ust. 1 pkt 9-10a.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Z powyższych przepisów wynika, że dokonując zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej i zabudowanej dochodzi, na gruncie ustawy o VAT, do czynności opodatkowanej polegającej na dostawie towarów w postaci budynków, budowli lub gruntu.

Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z przepisem art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W konsekwencji, w przypadku dostawy budynku lub budowli posadowionych na gruncie (niezależnie od tego czy podatnikowi przysługuje prawo własności czy też użytkowania wieczystego zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT), brak jest podstaw do wyodrębniania z podstawy opodatkowania budynku lub budowli wartości gruntu.

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, istotne znaczenie ma przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zwalnia się z VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jeżeli jednak nie będzie możliwe objęcie zwolnieniem dostawy budynku, budowli lub ich części na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas zwolniona z VAT będzie dostawa tych towarów na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, zwolniona z VAT jest dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Należy mieć na uwadze, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt l0a jest obowiązkowe, w odróżnieniu od zwolnienia przewidzianego w punkcie 10 tego przepisu. Taki wniosek należy wysnuć po analizie przepisów art. 43 ust. 10 i 11, które przewidują możliwość rezygnacji przez podatnika ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, nie odnosząc się do zwolnienia określonego w pkt 10a tego przepisu.

W świetle powyższych przepisów, istotne jest również przywołanie definicji pierwszego zasiedlenia. Definicję tę, określa przepis art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, który stwierdza, że pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na nowelizację ustawy o VAT, która weszła w życie począwszy od 1 kwietnia 2013 r., na mocy której do ustawy została wprowadzona definicja terenów budowlanych. Zgodnie z ustawą za tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Natomiast, zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., Nr 647 ze zm.), w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Na potrzeby niniejszego wniosku, Wnioskodawca pogrupował poszczególne nieruchomości według wyróżniających je cech wspólnych.

1. Nieruchomości od 1 do 4
   
   

Do pierwszej grupy P. zalicza Nieruchomości od 1 do 4.

Odnośnie wskazanych budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia. Jednocześnie, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu. Ponadto P. nie ponosił wydatków na te budowle lub budynki, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Biorąc pod uwagę, przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dostawa wskazanych nieruchomości nie może zostać zwolniona z opodatkowania VAT, ze względu na fakt, że dostawa nieruchomości dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Jednakże, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawa budynków, budowli oraz ich części jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w razie niemożności zastosowania zwolnienia określonego w punkcie 10 tego ustępu, o ile podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak przedstawiono w stanie faktycznym wniosku, P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do Nieruchomości od 1 do 4 oraz nie ponosiło ono nakładów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT. Jako, że zwolnienie to ma charakter obligatoryjny, Wnioskodawcy i Kontrahentowi nie przysługuje prawo rezygnacji z tego zwolnienia. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy dostawa Nieruchomości od 1 do 4 powinna była zostać zwolniona z opodatkowania VAT. P. stoi na stanowisku, że naniesienia znajdujące się na Nieruchomości 1, które nie zostały wybudowane przez Wnioskodawcę i nie stanowią jego własności, wobec czego nie będą przedmiotem dostawy podczas analizowanej transakcji.

2. Nieruchomość 5
   
   

Odnośnie budowli zlokalizowanej na Nieruchomości 5, nie doszło do pierwszego zasiedlenia. Jednocześnie, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jej nabyciu. Ponadto P. nie ponosił wydatków na te budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Biorąc pod uwagę, przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, dostawa wskazanej nieruchomości nie może zostać zwolniona z opodatkowania VAT, ze względu na fakt, że dostawa nieruchomości dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Jednakże, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawa budynków, budowli oraz ich części jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w razie niemożności zastosowania zwolnienia określonego w punkcie 10 tego ustępu, o ile podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT). Zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektu budowlanego, który się na nim znajduje. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nimi związanych. Jeśli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości 5 powinna korzystać ze zwolnienia z VAT.

3. Nieruchomości 6 i 7
   
   

Do trzeciej grupy nieruchomości P. zalicza Nieruchomości 6 i 7.

W zakresie Nieruchomości 6 i 7 dochodzi zdaniem P. do dostawy terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany - która zwolniona jest z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy. Przez tereny budowlane rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W odniesieniu do Nieruchomości 6 i 7 brak jest zarówno planu zagospodarowania przestrzennego jak i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nieruchomości 6 i 7 są więc gruntami innymi niż tereny budowlane.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości 6 i 7 będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

4. Nieruchomość 8
   
   

Do czwartej grupy została zaliczona Nieruchomość 8.

Pomimo, że sama nieruchomość stanowi teren niezabudowany, to jednakże w stosunku do niej została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego za teren budowlany uznaje się grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wspomniana decyzja może przybrać formę decyzji o lokalizacji inwestycji pożytku publicznego bądź decyzji o warunkach zabudowy. Wobec powyższego, w stosunku do Nieruchomości 8 zostały spełnione przesłanki do uznania ją za teren budowlany. Zaś zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ze zwolnienia korzysta jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W związku z tym, zdaniem P., dostawa Nieruchomości 8 będzie podlegała opodatkowaniu VAT według 23% stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, iż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Podkreślić należy w tym miejscu, że pojęcie „oddanie do użytkowania”, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwości dysponowania nimi, używania ich jak właściciel. Obiekty te nie muszą zostać faktycznie zamieszkane przez nabywcę, aby były oddane do użytkowania.

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 29a ust. 8 cyt. ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu, prawa wieczystego użytkowania gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższy przepis oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wskazać jednocześnie należy, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE. L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Należy ponadto zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
   
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać Kontrahentowi budynki i budowle wraz z gruntem bądź prawem użytkowania wieczystego oraz tereny niezabudowane. P. i Kontrahent są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Przedmiotem transakcji ma być dostawa budynków i budowli znajdujących się na 5 działkach gruntu jak również 3 działki gruntu bez naniesień (grunt jest w części własnością P., a w części Skarbu Państwa, zaś P. sprawuje nad nim zarząd bądź jest użytkownikiem wieczystym).

W odniesieniu do gruntów będących w zarządzie P., obecnie trwa procedura uwłaszczenia prowadzona przez Wojewodę . Po zakończeniu procedury uwłaszczenia działki zostaną zbyte na rzecz Kontrahenta. Znajdujące się na działkach budowle to ogrodzenia, drogi i różnorakie uzbrojenie terenu. Budynki i budowle zostały zasadniczo wybudowane w latach dziewięćdziesiątych przez Wnioskodawcę, więc Wnioskodawcy co do zasady nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich budowie. Przedmiotem dostawy będą niżej przedstawione nieruchomości:

1. Na działce nr 11/23 będącej w zarządzie P. znajdują się: fragment ogrodzenia, wodociągi o średnicy 60 mm oraz 400 mm, fragment teletechnicznej kanalizacji kablowej oraz fragment drogi technicznej. Ogrodzenie, fragment drogi technicznej oraz odcinek teletechnicznej kanalizacji kablowej zostały wybudowane przez P.. Natomiast pozostałe naniesienia nie zostały dokonane przez Wnioskodawcę i nie stanowią jego własności. Dodatkowo Kontrahent uzyskał zgodę P. na postawienie na działce budynku kontenerowego, który będzie jego własnością. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
2. Na drugiej działce nr 11/24 będącej w zarządzie P. znajduje się fragment teletechnicznej kanalizacji kablowej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. Ponadto, Kontrahent postawił na wspomnianej działce rampę żelbetową oraz budynek kontenerowy (pozostające jego własnością). W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
3. Na działce nr 11/26 będącej w zarządzie P. znajduje się fragment teletechnicznej kanalizacji kablowej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. Ponadto, Kontrahent postawił na wspomnianej działce ogrodzenie z siatki, które pozostaje jego własnością. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.
4. Na działce nr 16/1 będącej w zarządzie P. znajduje się fragment drogi technicznej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca ponosił wydatki związane z przebudową drogi, jednakże przebudowa ta nie zwiększyła funkcji użytkowych drogi, a skorygowała jedynie jej przebieg.
5. Na działce nr 13/1 będącej własnością P. znajduje się fragment drogi technicznej, który został wykonany przez Wnioskodawcę. W odniesieniu do budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. nie była ona wcześniej przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. P. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Wnioskodawca ponosił wydatki związane z przebudową drogi, jednakże przebudowa ta nie zwiększyła funkcji użytkowych drogi, a skorygowała jedynie jej przebieg.
   
   

Odnośnie drogi technicznej znajdującej się m.in. na działce 13/1 i 16/1 Wnioskodawca wskazał, że droga ta przebiega przez kilkanaście działek, jednakże przebudowa dotyczyła jedynie fragmentu drogi znajdującego się poza obrębem działek nr 16/1 oraz 13/1 będących przedmiotem zapytania. Zatem w ocenie Strony nie były ponoszone żadne nakłady na ulepszenie działek 16/1 i 13/1.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane).

W odniesieniu do działek 11/23, 11/24, 11/26, 16/1 i 13/1 (Nieruchomości 1-5) należy wskazać, że zabudowane są budowlami w postaci drogi technicznej, teletechnicznej kanalizacji kablowej oraz urządzeniami budowlanymi (ogrodzenie), przy budowie których Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Na działce 11/24 Kontrahent (przyszły nabywca wymienionych we wniosku nieruchomości) wybudował rampę żelbetową oraz budynek kontenerowy, a zatem przy budowie tych obiektów Wnioskodawcy również nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Naniesienia wybudowane przez Kontrahenta nie będą przedmiotem planowanej dostawy nieruchomości.

Zatem dostawa budowli położonych na ww. działkach będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia – jak wskazał Wnioskodawca w złożonym wniosku – w ich przypadku nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Wnioskodawcy przy budowie budowli położonych na tych działkach nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto nie ponosił nakładów na ulepszenie tych budowli. W konsekwencji dostawa ww. nieruchomości będzie odbywała się w ramach pierwszego zasiedlenia i będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Ze zwolnienia w myśl art. 29a ust. 8 cyt. ustawy będzie korzystała także dostawa gruntu, na którym znajdują się wskazane wyżej budowle.

W konsekwencji tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące opodatkowania dostawy działek 11/23, 11/24, 11/26, 16/1 i 13/1 zabudowanych budowlami (Nieruchomości 1-5) za prawidłowe.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że kolejne nieruchomości będące w zarządzie P. (Nieruchomości 6 i 7) stanowią niezabudowane działki gruntu nr 4 oraz 5/1. Na działkach tych nie znajdują się żadne naniesienia. Działki te nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. W odniesieniu do działek 4 i 5/1 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W odniesieniu do ww. działek niezabudowanych, dla których nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego należy stwierdzić, że nie mają one statusu terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca do dostawy działek o nr 4 i 5/1 może zastosować zwolnienie z podatku VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, że dostawa tych działek będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania VAT należy uznać za prawidłowe.

Natomiast Działka nr 11/17, którą P. posiada w użytkowaniu wieczystym (Nieruchomość 8) jest terenem niezabudowanym, na którym nie znajdują się żadne naniesienia. Działka ta nie została objęta planem zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do działki została w 2012 r. wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Jak już wyżej wskazywał tut. Organ zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, które to decyzje z uwagi na rodzaj inwestycji dzielą się na:

• decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego dla lokalizacji inwestycji celu publicznego,
  oraz
  
• decyzje o warunkach zabudowy ustalające sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji.
  
  

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przez inwestycje celu publicznego należy rozumieć działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), a także krajowym (obejmującym również inwestycje międzynarodowe i ponadregionalne), bez względu na status podmiotu podejmującego te działania oraz źródła ich finansowania, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

W tym miejscu należy wskazać, że art. 50 ust. 1. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie planu miejscowego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Warunek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 4, stosuje się odpowiednio.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – zgodnie z art. 54 cyt. ustawy – określa:

1. rodzaj inwestycji;
   
2. warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie:
   
   
   1. warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego,
      
   2. ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej,
      
   3. obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji,
      
   4. wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich,
      
   5. ochrony obiektów budowlanych na terenach górniczych;
3. linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w odpowiedniej skali, z zastrzeżeniem art. 52 ust. 2 pkt 1.
   
   

Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, powyższy przepis stosuje się odpowiednio do decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji, dla celów podatku VAT, w rozpatrywanej kwestii, należy traktować na równi z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w przypadku Wnioskodawcy dla Nieruchomości Nr 8 została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, a zatem ww. teren należy, w świetle art. 2 pkt 33 ustawy, uznać za grunt przeznaczony pod zabudowę. Tym samym planowana przez Zainteresowanego dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i będzie opodatkowana na zasadach ogólnych, tj. stawką VAT w wysokości 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy dotyczące opodatkowania dostawy Nieruchomości nr 8 stawką podstawową należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54  §  1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.