2014.03.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1007/13-4/MW
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2014 r. (data nadania 28 luty 2014 r., data wpływu 4 marca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-1007/13-2/MW z dnia 18 lutego 2014 r. (data doręczenia 21 luty 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Bank uzyskując w roku bieżącym bądź w latach przyszłych opinie Jednostki naukowej potwierdzające, że Systemy wprowadzone przez Bank w latach ubiegłych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie uprawniony do skorygowania zeznań podatkowych za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Bank uzyskując w roku bieżącym bądź w latach przyszłych opinie Jednostki naukowej potwierdzające, że Systemy wprowadzone przez Bank w latach ubiegłych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie uprawniony do skorygowania zeznań podatkowych za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W roku bieżącym oraz latach ubiegłych Bank S.A. (dalej „Wnioskodawca” lub „Bank” wprowadzał do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych systemy informatyczne związane z działalnością Banku (dalej „Systemy”). Wartość początkową dla każdego z wprowadzanych Systemów Bank ustalił zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa o PDOP”).

Zasadnicza część kosztów związanych z wdrożeniem Systemów, które zostały ujęte w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, została zapłacona w roku wprowadzenia danego Systemu do ewidencji bądź, w przypadku dokonywania przedpłat (zadatków) za zamówione systemy/wdrożenia, w roku poprzedzającym rok, w którym Bank wprowadził dany System do ewidencji.

W przypadku wybranych Systemów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca planuje zwrócić się do niezależnej od Banku Jednostki naukowej (dalej „Jednostka naukowa”) w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 615) z prośbą o sporządzenie ekspertyzy w odniesieniu do możliwości uznania implementowanych systemów za „nowe technologie” w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o PDOP.

W przypadku, w którym Jednostka naukowa stwierdzi, że dany System, który został przez Wnioskodawcę wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o PDOP, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie dotychczas świadczonych przez Bank usług oraz nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, Bank zamierza skorzystać z tzw. „ulgi na nowe technologie”, która została uregulowana w art. 18b ustawy o PDOP.

Bank nie został postawiony w stan upadłości, jak również nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Ponadto, Wnioskodawca nie udzielił jakichkolwiek praw do Systemów innym podmiotom, a wskazane powyżej Wydatki na wdrożenie Systemów – uwzględnione w ich wartościach początkowych – nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie.

W piśmie z dnia 28 lutego 2014 r. (data wpływu 04.03.2014 r.) podatnik uzupełnił opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego o niżej wskazane elementy:

Nowa technologia, w stosunku do której Wnioskodawca zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18b ust. 1 ustawy (dalej: „System”) jest jednolitą, globalną platformą informatyczną dla bankowości detalicznej zaprojektowaną i wytworzoną przez podmiot z grupy, do której należy Wnioskodawca. System udostępnia wszechstronny tzw. 360º widok klienta dostępny niezależnie od rodzaju produktu, z którego korzysta klient oraz aktualnie wykorzystywanego kanału komunikacji z Bankiem.
Wdrożenie Systemu w zasadniczy sposób usprawniło obsługę realizowanych w Banku procesów gospodarczych obejmujących obsługę klienta, w tym procesy sprzedaży, analizę danych oraz współpracę Banku z innymi podmiotami z grupy.

Zastosowanie w Banku Systemu usprawniło realizację procesów wewnętrznych firmy oraz procesów zewnętrznych angażujących klientów i firmy partnerskie. W szczególności, wdrożenie Systemu pozwoliło na wprowadzenie nowych i udoskonalenie istniejących usług zewnętrznych:

Wprowadzono nowe produkty kredytowe;

Zastosowano nowe rozwiązania zwiększające potencjał dochodowy oraz atrakcyjność oferty walutowej;

Wprowadzono zmiany w obszarze niektórych produktów:
- dodano możliwość dokonywania transakcji przez Internet w systemie transakcyjnym,
- zautomatyzowano proces zawierania transakcji w oddziałach, co korzystnie wpłynęło na efektywność procesu sprzedaży;

Wprowadzono możliwość planowania finansowego, które:
- uwzględnia produkty w ramach rachunku maklerskiego w portfelu klienta pozwalając na bardziej kompleksową ocenę portfela inwestycyjnego i planowanie transakcji oparte o cały zakres posiadanych produktów,
- udostępnia nową rozszerzoną i zmodyfikowaną wersję analizy portfela klienta zawierającą podsumowanie jego wartości oraz produktów inwestycyjnych;

Wprowadzono nowe usługi dla tzw. Klienta Globalnego pozwalające obsługiwać wychodzące przelewy transgraniczne w ramach Citigroup na świecie w czasie rzeczywistym;

Umożliwiono interakcję miedzy kanałami dostępu – klient może rozpocząć transakcję/działanie w jednym kanale dostępu, a dokończyć w innym;

Wprowadzono personalizację i kontekstowe oferty dla klientów;

Rozszerzono zakres kart objętych programami lojalnościowymi.

Wnioskodawca posiada opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. 96, poz. 615), o której mowa w art. 18b ust. 2 ustawy w odniesieniu do Systemu, która potwierdza, że System stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy.

Opinia została wydana przez Dziekana Wydziału Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki w dniu 17 lutego 2014 r.

System składa się z 22 modułów i został wdrożony w Banku w 2013 r.
System tworzą dwadzieścia dwie wartości niematerialne i prawne, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w 2013 r.
Bank na podstawie umowy nabył licencje na korzystanie z Systemu na określonych w umowie polach eksploatacji. Do wartości początkowej Systemu, Bank, zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy, zaliczał koszty związane z wdrożeniem Systemu do środowiska informatycznego Banku (dalej „Prace wdrożeniowe”).

Ponoszone koszty związane były zarówno z pracami wdrożeniowymi przeprowadzanymi przez podmioty zewnętrzne, jak i z wynagrodzeniami wypłacanymi pracownikom Banku, którzy byli bezpośrednio zaangażowani w prace związane z wdrożeniem Systemu.

Wydatki ponoszone przez Bank, które wynikały z prac wdrożeniowych przeprowadzanych przez podmioty zewnętrzne wiązały się z realizacją następujących kategorii zadań:

wdrożenie oprogramowania, wprowadzenie modyfikacji do kodu źródłowego, instalacja oprogramowania i jego uruchomienie, a także migracja danych. Działania, które zostały przykładowo wykonane w ramach tej kategorii prac to:
- dostarczenie kompletu plików konfiguracyjnych i pomocniczych wraz z dokładnym opisem procedury instalacji i uruchamiania Systemu w środowisku informatycznym Banku,
- asysta przy przeprowadzeniu migracji danych z Systemu,
- wsparcie przy instalacji i konfiguracji,
- konserwacja i restrukturyzacja kodu źródłowego, w celu ulepszenia efektywności i/lub niezawodności aplikacji;

przeprowadzanie testów oprogramowania. Działania, które zostały przykładowo wykonane w ramach tej kategorii prac to:
- przeprowadzenie testów deweloperskich konkretnych funkcjonalności Systemu, przedstawienie wyników testów Bankowi oraz przedstawienie propozycji w zakresie formuły testów akceptacyjnych,
- test wszystkich konserwacji i rozbudów,
- asysta w zakresie testów importu danych, a także merytoryczna weryfikacja migrowanych danych,
- wsparcie w testowaniu odzyskiwania danych Systemu;

przygotowanie oraz przekazanie dokumentacji dotyczącej faz projektu, stanu realizacji zadań oraz funkcji implementowanego systemu. Działania, które zostały przykładowo wykonane w ramach tej kategorii prac to:
- sporządzenie i przekazanie Bankowi projektu technicznego Systemu,
- dokumentacja, raportowanie i śledzenie raportów dotyczących problemów w aplikacji,
- informowanie Banku o możliwym oddziaływaniu, spowodowanym nowym oprogramowaniem,
- czynności wspierające zarządzanie projektem.

W przypadku prac wdrożeniowych przeprowadzanych przez podmioty zewnętrzne, kwotą wliczaną do wartości początkowej nabytych licencji na korzystanie z Systemu była cena zapłacona podmiotowi zewnętrznemu pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej „ustawa o VAT”).

Prace wdrożeniowe wykonywane przez pracowników Banku miały przykładowo na celu:

przeprowadzenie przez wyznaczonych pracowników Banku procesu polegającego na weryfikacji poprawności działania Systemu,

przeprowadzenie testów akceptacyjnych Systemu,

przeprowadzenie testów akceptacyjnych poprawności wykonania serwisu Systemu,

przeprowadzenie importu danych oraz przeprowadzenie testów importu danych do nowych Systemu,

przeprowadzenie instalacji oraz uruchomienia Systemu w środowisku informatycznym Banku.

W przypadku prac wdrożeniowych przeprowadzanych przez pracowników Banku, kwotą wliczaną do wartości początkowej nabytych licencji na korzystanie z Systemu była kwota wynagrodzeń wypłaconych pracownikom w takiej proporcji, w jakiej czas pracy pracowników w danym miesiącu rozliczeniowym był poświęcony dla celów wdrożenia Systemu. Zgodnie z przyjętym w Banku procesem każdy pracownik zaangażowany we wdrożenie Systemu zobowiązany jest do raportowania do wyznaczonego zwierzchnika liczby godzin spędzonych na cele wdrożeniowe. W przypadku akceptacji przez zwierzchnika liczby godzin zaraportowanych przez pracownika, Bank wylicza proporcjonalną wartość wynagrodzenia, która następnie alokowana jest do wartości początkowej Systemu w momencie rozpoznania go, jako wartości niematerialnej i prawnej.

Do wartości początkowej Systemu ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o PDOP Wnioskodawca zaliczał również kwotę podatku VAT wynikającą z faktur dokumentujących nabycie Prac wdrożeniowych w tej części, w której Bankowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty należnego podatku VAT o podatek naliczony, ani prawo zwrotu różnicy podatku w rozumieniu ustawy o VAT. W przypadku Systemu miały również miejsce sytuacje, w których dostawcy oraz podmioty świadczące zewnętrzne Prace wdrożeniowe były podmiotami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, w przypadku importu usług, tj. usług nabywanych od podmiotów zagranicznych, nabywca tych usług jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego wynikającego z tych transakcji (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT). Tym samym, w odniesieniu do usług nabytych od podmiotów zagranicznych, Bank rozliczył podatek należny. Jeżeli Bankowi nie przysługiwało częściowe bądź pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego wynikających z takich faktur o kwoty podatku naliczonego, Wnioskodawca zaliczał kwotę nieodliczonego podatku naliczonego do wartości początkowej Systemu.

Spółka ponosiła powyższe wydatki w latach 2011 – 2013.
Spółka zapłaciła powyższe wydatki w latach 2011 – 2013
Do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych Spółka przyjęła wszystkie powyższe wydatki, natomiast na potrzeby określenia podstawy ustalania wielkości odliczenia wydatków poniesionych na nowe technologie (art. 18 ust. 4 ustawy), Wnioskodawca zamierza przyjąć wyłącznie:
- kwotę wydatków poniesionych przez Bank na nabycie Systemu, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została ona zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym System wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona Bankowi w jakiejkolwiek formie.
- kwotę przedpłat (zadatków) na poczet wydatków na nabycie Systemu dokonanych przez Bank w roku poprzedzającym rok, w którym System wprowadzony został do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Bank uzyskując w roku bieżącym bądź w latach przyszłych opinie Jednostki naukowej potwierdzające, że Systemy wprowadzone przez Bank w latach ubiegłych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie uprawniony do skorygowania zeznań podatkowych za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Bank uzyskując w roku bieżącym bądź w latach przyszłych opinie Jednostki naukowej potwierdzające, że Systemy, wprowadzone przez Bank w latach ubiegłych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o PDOP, będzie uprawniony do skorygowania zeznań podatkowych za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o PDOP.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. l8b ust. 1 ustawy o PDOP, od podstawy opodatkowania odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii, przy czym – stosownie do art. 18b ust. 2 tejże ustawy – za nowe technologie uważa się „wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki”. W świetle powyższego, podstawowe warunki jakie muszą zostać spełnione, aby podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podstawy opodatkowania dla celów PDOP o 50% wydatków na nabycie nowych technologii to:

uznanie nowej technologii za wartość niematerialną i prawną,

nowa technologia umożliwia wytwarzanie nowych/udoskonalonych towarów/usług,

nowa technologia nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat,

powyższe zostało potwierdzone przez niezależną jednostkę naukową.

Jeśli zatem wskazane powyżej warunki zostaną łącznie spełnione, Bank uprawniony będzie do odliczenia 50% wydatków poniesionych na nową technologię od podstawy opodatkowania PDOP.

Dodatkowo, zgodnie z brzmieniem art. 18b ust. 6 ustawy o PDOP, odliczenia wynikającego ze skorzystania przez podatnika z tzw. „ulgi na nowe technologie” dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o PDOP.

W świetle art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Ponadto zgodnie z § 2 tego artykułu korygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Jednocześnie, przepisy ustawy o PDOP nie zawierają regulacji wyłączających możliwość skorygowania zeznania podatkowego w przypadku, gdy podatnik uzyskuje pozytywną opinię Jednostki naukowej w latach następujących po roku, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Bankowi przysługuje prawo do skorygowania zeznania podatkowego za rok, w którym poniesione zostały wydatki na poszczególne Systemy również w przypadku, gdy pozytywna opinia Jednostki naukowej zostanie wydana w latach następujących po roku, w którym Systemy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o ile nie upłynął termin przedawnienia podatkowego za ten rok.

Prawidłowość zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska została potwierdzona przez organy podatkowe w szeregu wydanych interpretacji podatkowych, przykładowo:

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 marca 2013 r. (sygn. IPPB5/423-59/13-3/MW),

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2011 r. (sygn. ILPB3/423-858/10-2/EK),

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-330/09-5/AM),

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-67/10/JD).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Bank uzyskując w roku bieżącym bądź w latach przyszłych opinię Jednostki naukowej potwierdzającą, że Systemy wprowadzone w latach ubiegłych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o PDOP, będzie uprawniony do skorygowania zeznań podatkowych za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym Bank wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej jako „ustawa o pdop”), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy o pdop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 tej ustawy, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców – dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek ch, albo
zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie, uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych – szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych – nabyte przez podatnika (w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Ponadto, nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat, co musi potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową. Jednocześnie podstawę wielkości odliczenia stanowią wydatki poniesione na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do tej ewidencji, to przedpłaty te uznaje się za zapłacone w roku wprowadzenia jej do tejże ewidencji. Natomiast samo odliczenie z tytułu ulgi na nowe technologie nie może przekroczyć 50% wyżej określonej kwoty. Ponadto odliczenia tego dokonać należy w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Ważne jest również to, aby wydatki na nabycie nowej technologii nie zostały podatnikowi zwrócone oraz podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Zaznaczyć należy również, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) określa, że: jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),
instytuty badawcze,
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
Polską Akademię Umiejętności,
inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika m.in., że nowa technologia, w stosunku do której Wnioskodawca zamierza skorzystać z odliczenia, jest jednolitą, globalną platformą informatyczną dla bankowości detalicznej zaprojektowaną i wytworzoną przez podmiot z grupy, do której należy Wnioskodawca. System udostępnia wszechstronny tzw. 360º widok klienta dostępny niezależnie od rodzaju produktu, z którego korzysta klient oraz aktualnie wykorzystywanego kanału komunikacji z Bankiem.

Wdrożenie Systemu w zasadniczy sposób usprawniło obsługę realizowanych w Banku procesów gospodarczych obejmujących obsługę klienta, w tym procesy sprzedaży, analizę danych oraz współpracę Banku z innymi podmiotami z grupy. Zastosowanie w Banku Systemu usprawniło realizację procesów wewnętrznych firmy oraz procesów zewnętrznych angażujących klientów i firmy partnerskie.

W odniesieniu do Systemu, Wnioskodawca posiada opinię wydaną przez Dziekana Wydziału Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej w dniu 17 lutego 2014 r., która potwierdza, że System stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy.

System składa się z 22 modułów i został wdrożony w Banku w 2013 r. System tworzą dwadzieścia dwie wartości niematerialne i prawne, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w 2013 r.

Bank na podstawie umowy nabył licencje na korzystanie z Systemu na określonych w umowie polach eksploatacji. Do wartości początkowej Systemu, Bank, zaliczał koszty związane z wdrożeniem Systemu do środowiska informatycznego Banku (dalej „Prace wdrożeniowe”).

Do wartości początkowej Systemu, Wnioskodawca zaliczał również kwotę podatku VAT wynikającą z faktur dokumentujących nabycie Prac wdrożeniowych w tej części, w której Bankowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty należnego podatku VAT o podatek naliczony, ani prawo zwrotu różnicy podatku w rozumieniu ustawy o VAT. W przypadku Systemu miały również miejsce sytuacje, w których dostawcy oraz podmioty świadczące zewnętrzne Prace wdrożeniowe były podmiotami nieposiadającymi siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Tym samym, w odniesieniu do usług nabytych od podmiotów zagranicznych, Bank rozliczył podatek należny. Jeżeli Bankowi nie przysługiwało częściowe bądź pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego wynikających z takich faktur o kwoty podatku naliczonego, Wnioskodawca zaliczał kwotę nieodliczonego podatku naliczonego do wartości początkowej Systemu.

Spółka ponosiła i zapłaciła powyższe wydatki w latach 2011 – 2013.

Do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych Spółka przyjęła wszystkie powyższe wydatki, natomiast na potrzeby określenia podstawy ustalania wielkości odliczenia wydatków poniesionych na nowe technologie (art. 18 ust. 4 ustawy), Wnioskodawca zamierza przyjąć wyłącznie:

kwotę wydatków poniesionych przez Bank na nabycie Systemu, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została ona zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym System wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona Bankowi w jakiejkolwiek formie.

kwotę przedpłat (zadatków) na poczet wydatków na nabycie Systemu dokonanych przez Bank w roku poprzedzającym rok, w którym System wprowadzony został do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc powyższy opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego do przedstawionych przepisów art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazać należy, że Spółka spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania ulgi na nowe technologie.

Zauważyć należy, że jak wynika z opisu sprawy, systemy informatyczne („Systemy”) Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w 2013 r. Natomiast wydatki na nabycie i wdrożenie ponosił i zapłacił w latach 2011-2013.

Zatem przy ustalaniu podstawy wielkości odliczenia z tytułu ulgi na nabycie nowych technologii, Wnioskodawca winien uwzględnić ust. 4 i ust. 5 art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podstawę ustalenia wielkości odliczenia wydatków poniesionych na nowe technologie, będą stanowiły więc kwoty wydatków poniesione przez podatnika, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz w której nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie (art. 18b ust. 4 updop), a także kwoty przedpłat (zadatków) na poczet tych wydatków dokonanych w roku poprzedzającym rok, w którym Wnioskodawca wprowadził nową technologię do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 5 updop).

Wobec powyższego w podstawie ustalenia wielkości odliczenia, Wnioskodawca nie uwzględni wydatków poniesionych w 2011 r.

Nie mniej jednak, tut. Organ podatkowy nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie on uprawniony do skorygowania zeznań podatkowych za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi, o której mowa w art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wynika z treści ust. 6 art. 18b ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5.

Uwzględniając powyższe, Spółka może dokonać odliczenia wydatków na nabycie nowej technologii w zeznaniu podatkowym za 2013 r. (ewentualnie dokonać korekty zeznania za 2013 r.).

Ponadto, w sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że będzie on uprawniony do skorygowania zeznań za lata wcześniejsze i uwzględnienia w tych zeznaniach ulgi na nabycie nowej technologii.

Na marginesie sprawy, chociaż nie jest to przedmiotem zapytania, ale ma wpływ na ustalenie wielkości odliczenia, należy odnieść się do podatku naliczonego występującego przy imporcie usług, o którym mowa we wniosku.

Przepis art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych co prawda wskazuje, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy (…) pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie mniej jednak w kwestii podatku naliczonego występującego przy imporcie usług należy w pierwszej kolejności odnieść się do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących te kwestie.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Zatem dla celów podatku od towarów i usług w takiej sytuacji to usługobiorca jest podatnikiem tego podatku. To natomiast oznacza, że zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT od zakupionych z zagranicy usług jest, co do zasady, nabywca. Jeżeli zatem Polski przedsiębiorca dokonuje importu usług, to ma on obowiązek z tego tytułu w Polsce naliczyć i odprowadzić podatek VAT.

Niezależnie więc od faktu, że podatnikowi nie przysługiwało w tej sytuacji częściowe czy też pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego wynikających z takich faktur o kwoty podatku naliczonego, nie można wartości tego podatku naliczonego odliczyć jako wydatków na nabycie nowej technologii, bowiem nie została ona zapłacona podmiotowi uprawnionemu stosownie do treści art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin