Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-246/14-2/IGo
z 15 kwietnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu 3 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego:


  • dla sprzedaży energii elektrycznej- jest nieprawidłowe.
  • dla sprzedaży praw majątkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 3 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązek podatkowy przy sprzedaży energii i praw majątkowych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca (dalej X ) świadczy usługi brokerskie w zakresie obrotu energią elektryczną realizowanym na ... S.A. (dalej Y ), rozliczanej przez …. (dalej Z ). Zgodnie z art. 38b ustawy o giełdach towarowych X świadcząc usługi brokerskie w obrocie energią elektryczną działała w imieniu własnym, ale na rachunek klienta.


Schemat działań podejmowanych przez X jest następujący:


  • w przypadku otrzymania zlecenia kupna energii elektrycznej X nabywa określoną ilość energii na Y , a następnie sprzedaje ją klientowi, który złożył w X zlecenie kupna,
  • w przypadku otrzymania zlecenia sprzedaży X nabywa energię elektryczną od swego klienta, a następnie sprzedaje energię elektryczną na Y .

Wszystkie wymienione powyżej czynności (zakupu i sprzedaży przez X na Y oraz zakupu i sprzedaży przez X od klienta) są dokumentowane fakturami VAT, ze stawką podstawową 23%.


Klienci, którzy chcą zakupić energię lub prawa majątkowe muszą posiadać odpowiedni stan gotówki na prowadzonych dla nich przez X kontach inwestycyjnych (konta finansowe). W momencie realizacji zlecenia kupna energii lub praw majątkowych blokowana jest kwota odpowiadająca całej wartości zlecenia kupna wraz z przypadającą na X prowizją. Rozliczenie transakcji kupna przez klienta odbywa się do kilku kolejnych dni.


W sytuacji sprzedaży energii lub praw majątkowych przez X na Y nie ma miejsca sytuacja poboru przedpłaty czy jakiegokolwiek zabezpieczenia wykonania tej transakcji przez X . Z wystawia fakturę sprzedaży w imieniu X , zgodnie z przepisami art. 106d ustawy o podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy w VAT powstanie w momencie dostawy energii lub praw majątkowych, która to dostawa ma miejsce w kolejnym dniu następującym po dniu sesji giełdowej, na której zostały zawarte transakcje kupna/sprzedaży (w przypadku Rynku Dnia Następnego (RDN) energii) lub w dniu sesji giełdowej (w przypadku Rynku Dnia Bieżącego (RDB) energii lub praw majątkowych).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


  1. Kiedy powstanie obowiązek podatkowy przy sprzedaży energii i praw majątkowych dla klientów X ?
  2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w sytuacji sprzedaży energii lub praw majątkowych przez X na Y ?

Zdaniem wnioskodawcy:


Ad. 1.


Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów lub wykonania usługi (art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług). Jeżeli przed dokonaniem dostawy otrzymano całość lub część zapłaty wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.


W opisanej sytuacji można zatem przyjąć, iż blokada środków na rachunku inwestycyjnym klienta (klient nie może już dysponować tą kwotą) należy uznać za moment otrzymania całości lub części zapłaty. Tym samym, w momencie blokady środków pieniężnych klienta powstaje obowiązek podatkowy dla sprzedaży energii i praw majątkowych przez X .

Ad. 2.


W przypadku dostawy energii lub praw majątkowych na Y obowiązek podatkowy powstaje w dniu następującym po dniu sesji, na której miała miejsce transakcja sprzedaży (w przypadku RDN) lub w dniu sesji w przypadku RDB i praw majątkowych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży energii elektrycznej oraz prawidłowe w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla sprzedaży praw majątkowych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Z treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.


Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).


Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi brokerskie w zakresie obrotu energią elektryczną. Zgodnie z art. 38b ustawy o giełdach towarowych X świadcząc usługi brokerskie w obrocie energią elektryczną działała w imieniu własnym, ale na rachunek klienta.


Schemat działań podejmowanych przez X jest następujący:


  • w przypadku otrzymania zlecenia kupna energii elektrycznej X nabywa określoną ilość energii na Y , a następnie sprzedaje ją klientowi, który złożył w X zlecenie kupna,
  • w przypadku otrzymania zlecenia sprzedaży X nabywa energię elektryczną od swego klienta, a następnie sprzedaje energię elektryczną na Y .
    Wszystkie wymienione powyżej czynności (zakupu i sprzedaży przez X na Y oraz zakupu i sprzedaży przez X od klienta) są dokumentowane fakturami VAT, ze stawką podstawową 23%.

Wszystkie wymienione powyżej czynności (zakupu i sprzedaży przez X na Y oraz zakupu i sprzedaży przez X od klienta) są dokumentowane fakturami VAT, ze stawką podstawową 23%.


Klienci, którzy chcą zakupić energię lub prawa majątkowe muszą posiadać odpowiedni stan gotówki na prowadzonych dla nich przez X kontach inwestycyjnych (konta finansowe). W momencie realizacji zlecenia kupna energii lub praw majątkowych blokowana jest kwota odpowiadająca całej wartości zlecenia kupna wraz z przypadającą na X prowizją. Rozliczenie transakcji kupna przez klienta odbywa się do kilku kolejnych dni.


W sytuacji sprzedaży energii lub praw majątkowych przez X na Y nie ma miejsca sytuacja poboru przedpłaty czy jakiegokolwiek zabezpieczenia wykonania tej transakcji przez NR. Z wystawia fakturę sprzedaży w imieniu X , zgodnie z przepisami art. 106d ustawy o podatku od towarów i usług, Obowiązek podatkowy w VAT powstanie w momencie dostawy energii lub praw majątkowych, która to dostawa ma miejsce w kolejnym dniu następującym po dniu sesji giełdowej, na której zostały zawarte transakcje kupna/sprzedaży (w przypadku Rynku Dnia Następnego (RDN) energii) lub w dniu sesji giełdowej (w przypadku Rynku Dnia Bieżącego (RDB) energii lub praw majątkowych).


Należy w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197), towarami giełdowymi są dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej lub do obrotu organizowanego zgodnie z odrębnymi przepisami:


  • różne rodzaje energii lub paliwa gazowe w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238) (lit. b),
  • prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 9e ust. 1, art. 9l ust. 1 i art. 9o ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (lit. d),
  • niebędące instrumentami finansowymi prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, paliw gazowych, mierników i limitów wielkości produkcji, emisji zanieczyszczeń lub praw majątkowych, o których mowa w lit. d i f (lit. e),
  • prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.) (lit. f).

Stosownie do art. 38b ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych:


  • ust. 1 - W umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi towarowy dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie.
  • ust. 2 - W umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. b-e, towarowy dom maklerski zobowiązuje się do prowadzenia rachunku lub rejestru towarów giełdowych oraz rachunku pieniężnego, służącego do obsługi realizacji jego zobowiązań wobec dającego zlecenie.
  • ust. 3 - Towarowy dom maklerski odpowiada wobec dającego zlecenie za wykonanie zobowiązania wynikającego z transakcji giełdowej, której przedmiotem są towary giełdowe, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. d i e.
  • ust. 4 - Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny zostać zawarte w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
  • ust. 5 - W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-4 do umowy:

    1. o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy zlecenia, z wyłączeniem art. 737;
    2. zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych - stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy komisu, z wyłączeniem art. 768 § 3.
  • ust. 6 - Do umowy o prowadzenie rachunku pieniężnego, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 725-733 Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem uprawnienia do czasowego obracania wolnymi środkami pieniężnymi na potrzeby gospodarki narodowej.

Jak wynika z powyższego przepisu Wnioskodawca świadcząc usługi brokerskie w zakresie obrotu towarami giełdowymi (energią elektryczną) zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie. Stosownie do ustępu 5 ww. art. 38b ustawy o giełdach towarowych w zakresie zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych stosuje się odpowiednio przepisy K.C. dotyczące umowy komisu.


Od 1 stycznia 2014 r. weszły w życie przepisy dotyczące m.in. powstania obowiązku podatkowego wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 zmienionej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7 11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


W myśl ust. 2 powołanego przepisu, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.


Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.


Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności (art. 19a ust. 7 ustawy).


Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 – art. 19a ust. 8 ustawy.

Art. 2 pkt 31 ustawy wprowadza definicję faktury, przez którą rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.


W myśl art. 106a pkt 1 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.


Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 oraz jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.


W myśl art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.


Zgodnie natomiast z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106i ust. 7 pkt 1 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi.


Natomiast jak stanowi art. 106i ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.


Łączna analiza przywołanych powyżej norm prawnych – dotyczących zarówno obowiązku podatkowego oraz dokumentowania sprzedaży – prowadzi do wniosku, że obowiązek podatkowy z tytułu dostaw energii elektrycznej powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje nie późnej jednak niż z chwilą upływu terminu płatności.

Innymi słowy, o tym kiedy ma być rozliczony podatek należny z tytułu dostaw dokonywanych przez Spółkę decyduje moment wystawienia faktury, jednak nieprzekraczalnym momentem jest termin płatności ustalony pomiędzy stronami. Ustawodawca w omawianym przypadku nie wymaga udokumentowania fakturą wpłat należności (np. zaliczki, przedpłaty).

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT (zarówno klientów X jak i na rzecz Y ), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednakże faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie tj. z chwilą upływu terminu płatności.


Tym samym stanowisko w sprawie w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą energii elektrycznej jest nieprawidłowe.


Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się również do obowiązku podatkowego w sytuacji sprzedaży praw majątkowych.


Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w przytoczonych przepisach, konieczne jest ustalenie, czy miała miejsce dostawa towaru / świadczenie usługi, ustalenie terminu wydania przedmiotu umowy, ustalenie terminów otrzymania części zapłaty bądź jej całości.

Należy wskazać, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Odpłatność czynności (dostawy towarów, czy świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.


Należy zauważyć, że wartość praw majątkowych mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, sprzedaż prawa majątkowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.


Świadczenie wskazanych usług stanowi efekt zawarcia umowy sprzedaży. Przepisy odnośnie obowiązku podatkowego nie określają odrębnie powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług, którego przedmiotem są prawa majątkowe, zatem zastosowanie znajdą zasady ogólne.


Wnioskodawca wyjaśnia, że w momencie realizacji zlecenia kupna praw majątkowych blokowana jest kwota odpowiadająca całej wartości zlecenia kupna wraz z przypadającą na X prowizją. Rozliczenie transakcji kupna przez klienta odbywa się do kilku kolejnych dni.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że blokada środków na rachunku inwestycyjnym klienta (klient nie może już dysponować tą kwotą) należy uznać za moment otrzymania całości lub części zapłaty. Tym samym, w momencie blokady środków pieniężnych klienta powstaje obowiązek podatkowy dla sprzedaży praw majątkowych przez X .


W konsekwencji należy stwierdzić, że dokonana blokada na kontach inwestycyjnych, bez możliwości dysponowania pieniędzmi przez klientów, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w stosunku do zablokowanych środków. Stanowią bowiem one należność, o której mowa w art. 19a ust. 8 ustawy.


Z kolei, w sytuacji sprzedaży praw majątkowych przez X na Y nie ma miejsca sytuacja poboru przedpłaty czy jakiegokolwiek zabezpieczenia wykonania tej transakcji przez X . Z wystawia fakturę sprzedaży w imieniu X , zgodnie z przepisami art. 106d ustawy o podatku od towarów i usług.


Skoro, z powołanych przepisów wynika, że od 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy będzie kreował moment dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi; natomiast moment wystawienia faktury dokumentującej daną transakcję nie będzie miał wpływu na powstanie obowiązku podatkowego z ww. tytułu - obowiązek podatkowy w VAT powstanie w momencie dostawy praw majątkowych, która to dostawa – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy - ma miejsce w kolejnym dniu następującym po dniu sesji giełdowej lub w dniu sesji giełdowej. Przy czym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że dostawa ma miejsce w kolejnym dniu następującym po dniu sesji giełdowej, na której zostały zawarte transakcje kupna/sprzedaży (w przypadku Rynku Dnia Następnego (RDN)) lub w dniu sesji giełdowej (w przypadku Rynku Dnia Bieżącego (RDB)).


Tym samym, obowiązek podatkowy dla sprzedaży praw majątkowych będzie powstawał w dacie świadczenia usługi, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie, bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego pozostawała będzie data wystawienia przez Spółkę faktury dokumentującej dokonaną sprzedaż, zaś stanowisko w powyższej kwestii jest prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj