Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1348/13/DM
z 14 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2013 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 10 i 27 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na nabycie dokumentacji projektowo-kosztorysowej rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniach 10 i 27 marca 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na nabycie dokumentacji projektowo-kosztorysowej rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J.

Opis zdarzenia przyszłego został ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 marca 2014 r. (data wpływu).

Gmina jest w trakcie inwestycji pod nazwą rozbudowa rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J, w ramach której zamierza rozbudować rozdzielczą sieć wodociągową w miejscowościach J, w oparciu o dokumentację projektowo-kosztorysową rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Projekt został przekazany protokołem odbioru z dnia 9 września 2010 r.

Gmina rozważa oddanie przedmiotowej inwestycji w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy dzierżawy wodociągu z Zakładem Budżetowym. Odpłatność za dzierżawę miałaby stanowić roczny czynsz dzierżawny w kwocie kilkuset złotych brutto. Na tej podstawie Gmina, jako podatnik podatku od towarów i usług VAT osiągałaby przychód z tytułu dzierżawy „przedmiotowej kanalizacji” opodatkowany VAT. Przy czym Gmina rozważa możliwość zastosowania znaczącej obniżki w wysokości czynszu, tj. ustalenia go na poziomie kilkuset złotych rocznie ze względu na charakter sieci wodociągowej.

Transakcja ta zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie opodatkowania. Gmina będzie w związku z tym wystawiała faktury dla kontrahenta i odprowadzała należny podatek wynikający z tychże czynności do urzędu skarbowego.

Dodatkowo Gmina wskazała, że rozpoczęcie inwestycji pod nazwą rozbudowa rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J nastąpiło w 2013 r. Inwestycja ta nie jest przedmiotem wniosku. Przedmiotem wniosku jest dokumentacja projektowo-kosztorysowa rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J.

Sformułowanie „Projekt został przekazany protokołem odbioru z dnia 9 września 2010 r.” oznacza, że w dniu 9 września 2010 r. na podstawie protokołu odbioru, wykonawca dokumentacji projektowo-kosztorysowej rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J, będącej przedmiotem wniosku, przekazał ją Gminie.

Gmina nie zamierzała od początku przeznaczyć inwestycji do odpłatnej dzierżawy. Na etapie realizacji inwestycji Gmina rozważa zmianę jej przeznaczenia.

Gmina składa miesięczne deklaracje w podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia całości podatku naliczonego w związku z rozbudową rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J, w tym czy wydatki poniesione na przygotowanie do inwestycji głównej, tj. dokumentacja projektowa, będą się również kwalifikowały do odliczenia podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołującego brzmienia art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina jako osoba prawna, w zakresie wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Następnie, powołując treść art. 86 ust. 1 ustawy, Gmina wskazała, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom, w sytuacji, gdy towary i usługi, z nabyciem których został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina zauważyła, że ustawodawca formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”, która wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Gmina stwierdziła, że w związku z realizacją inwestycji wystąpi podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonywaniem poszczególnych części projektu. Wskazała, że towary i usługi nabywane w trakcie realizacji inwestycji w przyszłości będą związane z czynnościami opodatkowanymi, gdyż teren i wybudowany obiekt będzie przekazany do użytkowania na rzecz kontrahenta a transakcja ta zostanie opodatkowana.

Reasumując, Gmina stoi na stanowisku, że spełnia wymogi art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i od wszelkiego rodzaju nabytych towarów i usług z realizowanym celem opisanym we wniosku, tj. rozbudową rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J, ma prawo odliczyć cały podatek VAT naliczony. Wydatki poniesione na przygotowanie do inwestycji głównej będą się również kwalifikowały do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek nabytych towarów lub usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w treści art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Na podstawie ust. 2 cyt. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do treści ust. 3 ww. artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W art. 91 ust. 7 ustawy wskazano, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl ust. 7a ww. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do ust. 7b omawianego artykułu, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c ustawy).

Stosownie do art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według regulacji art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 powyższego artykułu).

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 146a pkt 1 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że nabyta przez Gminę dokumentacja projektowo-kosztorysowa rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J, na podstawie której realizowana jest inwestycja pod nazwą „Rozbudowa rozdzielczej sieci wodociągowej w miejscowościach J” była jednym z elementów procesu inwestycyjnego. W związku z powyższym wartość jej podwyższa wartość całej inwestycji, w wyniku której powstanie środek trwały w postaci opisanej we wniosku infrastruktury. Zatem w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wyżej wskazanej dokumentacji mają zastosowania także regulacje zawarte w powołanych przepisach w tym art. 91 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, Gmina nie zamierzała od początku realizacji inwestycji przeznaczyć ją do odpłatnej dzierżawy, obecnie – jak wskazano we wniosku – „na etapie realizacji inwestycji Wnioskodawca rozważa zmianę jej przeznaczenia”. Uznać zatem należy, że w niniejszej sprawie, w momencie podjęcia decyzji o zmianie przeznaczenia infrastruktury, nastąpi zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia środków trwałych. Ostatecznie zatem skoro Gmina rozważa podjęcie decyzji odnośnie przeznaczenia inwestycji do odpłatnej dzierżawy, wystąpi związek ze sprzedażą opodatkowaną, jednakże wobec powyżej przedstawionych okoliczności nie można przyjąć, że związek ten istniał już na początkowym etapie realizacji inwestycji.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika więc, że w istocie związek z czynnościami opodatkowanymi wystąpi dopiero po podjęciu przez Gminę decyzji odnośnie wydzierżawiania infrastruktury – czyli na początkowym etapie realizacji tych inwestycji zamiar ich wykorzystania był odmienny niż przeznaczenie do czynności opodatkowanych, co znajduje potwierdzenie w opisie zdarzenia, w którym Gmina wskazała „Wnioskodawca nie zamierzał od początku przeznaczyć inwestycji do odpłatnej dzierżawy”.

Zatem w momencie nabywania towarów i usług związanych z realizacją infrastruktury, dokonywane zakupy nie służyły sprzedaży podlegającej opodatkowaniu, co konsekwentnie powoduje, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w dacie ponoszenia wydatków. Niemniej jednak skoro obecnie Gmina „rozważa” oddanie inwestycji w odpłatne użytkowanie, to z momentem podjęcia decyzji o zawarciu odpłatnej, cywilnoprawnej umowy z Zakładem Budżetowym, dotyczącej infrastruktury wodociągowej, będącej przedmiotem wniosku, w przypadku wykorzystywania jej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zajdzie sytuacja zmiany przeznaczenia, skutkująca zmianą prawa do odliczenia podatku. Tym samym w sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione powyżej wyjaśnienie, uwzględniając, że infrastruktura ma zostać przekazana w dzierżawę, wskazać należy, że przyjmując, że ww. decyzja zostanie podjęta przed oddaniem wybudowanej infrastruktury do użytkowania uznać należy, że w niniejszej sprawie nastąpi zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do jej wytworzenia. Skoro żaden z elementów powstającej infrastruktury nigdy nie był wykorzystywany do działalności opodatkowanej ani do działalności niepodlegającej opodatkowaniu, to tym samym nie nastąpi zmiana przeznaczenia wykorzystywanych przez Gminę środków trwałych, lecz zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia tych środków. W tym przypadku dojdzie zatem do sytuacji, w której będzie miała miejsce zmiana przeznaczenia nabytych towarów i usług przed oddaniem do użytkowania majątku, który ma być efektem inwestycji. Uwzględniając zdarzenie przyszłe uznać zatem należy, że początkowo Gmina nie zakładała wykorzystania infrastruktury do działalności opodatkowanej, obecnie nastąpi zmiana sposobu gospodarowania infrastrukturą i wykorzystywanie jej do czynności opodatkowanych.

Ze względu więc na związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na przygotowanie do inwestycji, tj. nabycie dokumentacji projektowo-kosztorysowej dotyczącej rozbudowy rozdzielczej sieci wodociągowej, a tym samym będzie miała prawo do skorygowania nieodliczonego podatku naliczonego.

Zatem odnośnie ww. wydatków na dokumentację projektową, dotyczących opisanej we wniosku inwestycji będącej w trakcie realizacji, dokonanych przed zmianą sposobu wykorzystania przedmiotowej inwestycji, korekty podatku naliczonego Gmina będzie mogła dokonać jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym zostanie podjęta ostateczna decyzja o udostępnieniu infrastruktury w oparciu o umowę dzierżawy.

W tej sytuacji Gminie przysługiwać będzie prawo do odliczenia „całości podatku naliczonego w związku z rozbudową rozdzielczej sieci wodociągowej”, jednakże poprzez skorygowanie nieodliczonego podatku naliczonego w drodze korekty kwoty podatku na zasadach wynikających z art. 91 ust. 8 i odpowiednio art. 91 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy wskazać, że przedmiotem interpretacji jest zagadnienie związane z odliczeniem podatku naliczonego dotyczącego wydatków poniesionych na projekt budowlany, w związku z zawarciem umowy dzierżawy, natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia nie jest kwestia związana z określeniem kwoty czynszu dzierżawnego. Należy zauważyć, że jedynie właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej jest uprawniony do badania stanu faktycznego danej sprawy w prowadzonym postępowaniu, w tym w zakresie oceny ewentualnej pozorności czynności mających na celu uzyskanie korzyści podatkowych.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy nadmienić, że na podatniku spoczywa ciężar udokumentowania planowanych zmian, co do sposobu przeznaczenia przedmiotowej infrastruktury, co powoduje, że powinny one znaleźć odzwierciedlenie w stosownych dokumentach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.