Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/446-7/14/MS
z 1 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach jednej transakcji zamierza Pani sprzedać całą nieruchomość. W skład tej nieruchomości wchodzi działka wraz z rozpoczętą budową domu jednorodzinnego oraz pozostałościami po budynku gospodarczym i dwóch szklarniach. Przedmiotowa działka jest w posiadaniu Pani rodziny od 1978 r. W latach 1978-1979 należała do rodziców Pani męża, a po śmierci teścia została przekazana mężowi na podstawie ugody sądowej w 1988 r. – na jego wyłączną własność. W latach 1988-1992 Pani mąż na terenie przedmiotowej działki kontynuował działalność ogrodniczą, prowadzoną wcześniej przez teścia. Od 1996 r. przedmiotowa działka stanowi współwłasność Pani i męża na podstawie umowy o rozszerzeniu ustawowej wspólności majątkowej. W 1996 r. - po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy (ponieważ dla danego obszaru nie było i nie ma planu zagospodarowania przestrzennego) - rozpoczęła Pani z mężem budowę domu jednorodzinnego, która to budowa trwa do chwili obecnej. Nabywając opisaną nieruchomość nie miała Pani zamiaru jej odsprzedawać gruntu, czy dokonywać jej podziału, ponieważ wraz z mężem zamierzała Pani zamieszkać w wybudowanym domu. Obecnie budynek jest w stanie surowym zamkniętym. Działka stanowi Pani i męża majątek prywatny i jest Państwa jedyną nieruchomością (tj. nie są Państwo właścicielami - ani współwłaścicielami żadnych innych nieruchomości). Nigdy nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej, od 1991 r. jest Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Pani mąż w latach 1995-2001 prowadził (z przerwami) działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu (nie dotyczyła ona jednak obrotu nieruchomościami), a po jej zakończeniu zatrudniony był wyłącznie na podstawie umowy o pracę i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Nigdy nie była Pani (ani Pani mąż) – podatnikiem VAT. W związku z trudną sytuacją na rynku pracy planowała Pani z mężem stworzyć dla siebie własne stanowiska pracy na terenie posiadanej działki. W 2011 r. wystąpili Państwo o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie magazynu meblowego, jednak otrzymali Państwo odmowę wydania warunków. Planowana sprzedaż nieruchomości będzie pierwszą i jednorazową sprzedażą nieruchomości w Pani i męża życiu.

Wskazano, że przyszły kontrahent prawdopodobnie zamierza wystąpić również o warunki zabudowy, dla inwestycji (pawilon handlowy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanej sytuacji powinna Pani zapłacić podatek VAT?
2. W przypadku gdy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu - czy przy dostawie zastosowanie ma zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego planowana przez Panią sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT, bowiem będzie to jednorazowa sprzedaż majątku prywatnego. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Od początku kiedy stała się Pani współwłaścicielem opisanej nieruchomości tj. od 1996 r., zamierzała Pani w przyszłości zamieszkać wraz z mężem w wybudowanym domu. Nigdy nie dokonywała Pani (ani nie planowała dokonać) podziału nieruchomości, a nabycie jej nie nastąpiło w celach dalszej odsprzedaży.

Na działce znajduje się budynek w trakcie budowy stan surowy zamknięty. W przypadku gdyby sprzedaż nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zastosowanie znajdzie zwolnienie zgodnie z art. 43 ust. 1 pakt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Według art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Odnosząc powyższe na grunt rozpoznawanego wniosku stwierdzić należy, że aby uznać planowaną sprzedaż nieruchomości przez osobę fizyczną jako podatnika podatku od towarów i usług, koniecznym jest by zakres sprzedaży przybrał formę zawodową. Aktywność taka musi odpowiadać działaniom, które podejmuje podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Do czynności takich należałoby zaliczyć np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o uchwalenie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego terenu mającego być przedmiotem dostawy, czy też prowadzenie działalności gospodarczej zakresie usług developerskich lub innych usług o podobnym charakterze. Jest to tylko przykładowe wyliczenie, na to by uznać osobę za podatnika podatku od towarów i usług mogą wystąpić inne czynności, które będą skutkowały koniecznością zapłaty podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Jeśli więc dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. nieruchomości gruntowej zabudowanej), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w przypadku zbycia wyżej opisanej nieruchomości (w stosunku do której nie uzyskano decyzji o warunkach zabudowy), stanowiącej Pani majątek prywatny – nie będzie Pani działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z okoliczności sprawy, nie wynika, aby przy planowanej sprzedaży nieruchomości działała Pani w charakterze handlowca. Zatem planując sprzedaż opisanej nieruchomości, w tym konkretnym przypadku, korzystać będzie Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W konsekwencji powyższego zapytanie dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług – stało się bezprzedmiotowe.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług została wydana w Pani indywidualnej sprawie, jako że to Pani jest stroną wniosku. Z tych też względów współwłaściciel (mąż) nieruchomości, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.