Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-130/14-6/WM
z 23 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 10 oraz 17 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 4 kwietnia 2014 r. nr ILPB2/415-130/14-2/WM, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Zainteresowanego nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 4 kwietnia 2014 r. (skutecznie doręczono dnia 8 kwietnia 2014 r.), zaś w dniu 15 kwietnia 2014 r. wpłynęło do tut. Organu pismo Zainteresowanego stanowiące uzupełnienie ww. wniosku w zakresie opisu zdarzenia przyszłego (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego: 11 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sąd okręgowy powierzył Zainteresowanemu opiekę nad małoletnim synem postanowieniem o poniższej treści:

1. zmienia wyrok sądu okręgowego z dnia 13 września 2007 r., w p. 2 w ten sposób, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem stron (…), ur. dnia 12 grudnia 2004 r., powierza Wnioskodawcy, pozostawiając uczestniczce (byłej żonie – wyjaśnienie Organu) prawo współdecydowania o istotnych sprawach małoletniego;
2. reguluje kontakty uczestniczki z małoletnim synem (…) w ten sposób, że będzie ona spędzać z małoletnim synem co drugi weekend – od piątku do niedzieli., 1. miesiąc w okresie wakacji letnich, 2. tydzień ferii zimowych po uzgodnieniu terminów przez strony, dni wolne od nauki związane z weekendem majowym, świętami (…) 11 listopada oraz naprzemiennie w każdym roku święta (…) i wielkanocne oraz uroczystości rodzinne po uzgodnieniu terminu i to w miejsce kontaktów ustalonych w ugodzie z dnia 11 czerwca 2008 r. w sprawie prowadzonej przez Sąd;
3. zobowiązuje Wnioskodawcę i uczestniczkę do realizowania kontaktów z małoletnim synem (…) zgodnie z treścią p. 2 postanowienia, a ewentualne zmiany w zakresie kontaktów mogą nastąpić po wspólnym uzgodnieniu.
   
   

Postanowienie sądu jest w taki właśnie sposób realizowane.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że:

1. matka dziecka nie została pozbawiona władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem;
   
2. poza małoletnim synem, o którym mowa powyżej, Wnioskodawca – wraz z obecną partnerką życiową – wychowuje córkę;
   
3. Zainteresowany przez cały rok podatkowy – za który chce skorzystać z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej – nie był w związku małżeńskim;
   
4. dochody Wnioskodawcy w roku podatkowym, o którym mowa powyżej, nie przekroczyły kwoty 112 000 zł;
   
5. Zainteresowany jest zatrudniony na umowę o pracę i tylko z tego tytułu osiąga dochody;
   
6. ani Wnioskodawca, ani Jego syn nie osiągają dochodów, do których mają zastosowanie przepisy:
   
   1. art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
      
   2. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;
      
   3. ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym;
      
   4. regulujące kwestie opodatkowania najmu prywatnego oraz innych umów o podobnych charakterze.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób w świetle zapisów prawa i powyższego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powinien korzystać z ulgi prorodzinnej, tj. w całości, pół na pół, czy też powinien policzyć dni, kiedy syn jest u matki i za te dni ulgę pozostawić jej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapisy postanowienia sądu powierzające Zainteresowanemu wykonywanie władzy rodzicielskiej, a byłej żonie tylko prawo do współdecydowania i widzeń, zapisy ustawy podatkowej, jak również znalezione przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych – uprawniają do sformułowania tezy, że powinien mieć prawo do odliczenia pełnej ulgi prorodzinnej.

W ocenie Zainteresowanego, podział ulgi powinien następować tylko w sytuacji, gdy wykonywanie władzy powierzone jest naprzemiennie, zaś w tym konkretnym wypadku tak nie jest.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:

1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a.
   
   

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z treści wniosku wynika, że sąd okręgowy powierzył Zainteresowanemu władzę rodzicielską nad małoletnim synem, pozostawiając matce dziecka prawo współdecydowania o istotnych sprawach małoletniego. Wnioskodawca chciałby skorzystać z pełnego odliczenia ulgi prorodzinnej z tytułu wychowywania małoletniego syna. Matka dziecka nie została pozbawiona władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać więc należy, że w sytuacji, gdy oboje rodzice dysponują prawem wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do dziecka są uprawnieni do korzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej z tytułu wychowywania małoletniego syna.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z powołanymi przepisami rodzice, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy obydwoje rodzice wykonywali władzę rodzicielską przez cały rok, ulga przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, dokonanych przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka.

Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnie dziecko, z tym że w sytuacji, gdy będzie możliwe ustalenie z matką syna proporcji w jakiej dokonają odliczeń, Zainteresowany będzie mógł skorzystać z przedmiotowej ulgi właśnie w ustalonej proporcji. Zastrzec jednakże przy tym należy, że odliczenie nie może przekroczyć wysokości kwoty przysługującej względem danego dziecka. W przypadku zaś, gdy Wnioskodawca oraz matka dziecka przez cały rok wykonywali władzę rodzicielską w stosunku do swego małoletniego syna i jednocześnie nie będzie możliwości ustalenia z matką dziecka kwoty odliczeń w odpowiedniej proporcji, należy przyjąć, że ulga przysługuje Zainteresowanemu w wysokości połowy kwoty przysługującej na małoletnie dziecko.

W konsekwencji powyższego, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem, że w analizowanym przypadku Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do pełnego skorzystania z ulgi prorodzinnej z uwagi na fakt, że władza rodzicielska nie została powierzona naprzemiennie. Zaakcentować należy, że prawo do pełnego odliczenia ulgi przysługiwałoby Zainteresowanemu tylko i wyłącznie w sytuacji, gdyby matka dziecka została pozbawiona władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem – co na gruncie badanej sprawy nie miało miejsca, bądź w przypadku, gdyby nie chciała skorzystać z ww. odliczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.