2014.03.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-1/14-5/KG
z 31 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) oraz z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe - w zakresie stwierdzenia, czy planowana transakcja stanowić będzie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu dla działek nr 6/12; 6/13, 6/22, 6/23, 6/18, 6/19 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);
prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków: produkcyjno-biurowo-magazynowego, wiaty magazynowej, portierni, hali produkcyjnej (pytania oznaczone we wniosku nr 3-6).

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy planowana transakcja stanowić będzie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu dla działek nr 6/12; 6/13, 6/22, 6/23, 6/18, 6/19 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz opodatkowania sprzedaży budynków: produkcyjno-biurowo-magazynowego, wiaty magazynowej, portierni, hali produkcyjnej (pytania oznaczone we wniosku nr 3-6).

Wniosek uzupełniono pismami z 14 marca 2014 r. o prawidłowo uwierzytelnione pełnomocnictwo oraz doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz z 25 marca 2014 r. stanowiącym sprostowanie do pierwszego uzupełniania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. jest producentem mebli biurowych i sklepowych w większości pod indywidualne zamówienia klientów krajowych i zagranicznych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dokonuje sprzedaży wyłącznie opodatkowanej. Wniosek o interpretację dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług odpłatnej dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkami oraz prawa wieczystego użytkowania działek gruntu niezabudowanych, dla których prowadzona jest księga wieczysta. Za środki finansowe uzyskane w wyniku tej sprzedaży Spółka spłaci zaciągnięte kredyty i pożyczki i dzięki temu będzie mogła zapewnić płynność finansową dla bieżącej działalności produkcyjnej. Spółka ma zamiar - w uzgodnieniu z nabywcą - czynnym podatnikiem VAT, dokonać wyboru opodatkowania tej transakcji stawką podstawową. O interpretację indywidualną wystąpi również nabywca.

Przedmiotem transakcji nie będzie przedsiębiorstwo ani jego zorganizowana część, ale wyłącznie prawo wieczystego użytkowania gruntów i budynki. Spółka będzie sprzedane budynki wynajmować od nabywcy.
Przedmiotem dostawy będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu, (zwanych w dalszej części działkami):
- działka nr 6/12 o pow. 1,4848 ha zabudowana,
- działka nr 6/13 o pow. 0,1445 ha zabudowana,
- działka nr 6/22 o pow. 0,2056 ha zabudowana,
- działka nr 6/23 o pow. 0,7825 ha niezabudowana,
- działka 6/18 o pow. 0,0377 ha niezabudowana,
- działka 6/19 o pow. 0,0014 ha niezabudowana.
Łączna powierzchnia gruntu to 2,6565 ha.
Budynek produkcyjno-biurowo-magazynowy z częścią socjalną o powierzchni użytkowej 10856,79 m² usytuowany na działce 6/12, wraz z drogami dojazdowymi, placem parkingowym, przyłączem wodno-kanalizacyjnym, telekomunikacyjnym, energii elektrycznej, przyłączem gazu, instalacją grzewczą.
Wiata magazynowa o powierzchni użytkowej 225,25 m² usytuowana na działce 6/12.
Portiernia o powierzchni użytkowej 51,91 m² usytuowana na działce 6/13.
Hala produkcyjna wolnostojąca o powierzchni użytkowej 830,83 m² usytuowana na działce 6/22.

Zbyciu, w ramach niniejszej transakcji, podlega prawo wieczystego użytkowania gruntu i budynki. Nie podlegają zbyciu inne aktywa Spółki, w tym maszyny do produkcji, materiały, środki pieniężne, itp. Składniki materialne, które mają być sprzedane, nie stanowią niezbędnego minimum do samodzielnego prowadzenia przedsiębiorstwa, by można było planowaną transakcję uznać za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla niezabudowanych działek 6/18; 6/19; 6/23 nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Gmina posiada Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego uchwalone Uchwałą Rady Miejskiej z 21 grudnia 2009 r. W tym Studium wszystkie wymienione w pkt 2 działki (a dokładnie prawo wieczystego użytkowania), są oznaczone symbolem P/U jako tereny istniejących zakładów produkcyjnych, baz i składów, wraz z zielenią, niezbędnymi urządzeniami infrastruktury technicznej oraz obsługą komunikacyjną. Na działce 6/23 znajduje się nieczynna trafostacja (określona jako ruina techniczna - przeznaczona do rozbiórki). Ponadto działka 6/18 to wąski pas gruntu (377 m²) przylegającego do działki 6/12; działka 6/19 to mały trójkąt (o pow. 14 m²); ze względu na bardzo małą powierzchnię, ich kształt oraz usytuowanie tuż przy rozbudowanym budynku produkcyjno-biurowo-magazynowym, obie działki 6/18 i 6/19 są funkcjonalnie związane z budynkiem produkcyjno-biurowo-magazynowym, stanowią poszerzenie części drogi przebiegającej wzdłuż tego budynku, znajdują się pomiędzy zabudowaniami Spółki, a sąsiedniego zakładu i nie są terenami rolnymi.

Budynek produkcyjno-biurowo-magazynowy z częścią socjalną o powierzchni użytkowej 10856,79 m² wybudowany został w 1974 r. i był dzierżawiony od E. od 15 stycznia 2005 r. do dnia nabycia. Następnie został nabyty aktem notarialnym z 13 grudnia 2006 r. Wystawiona została FV z 20 grudnia 2006 r. ze stawką „zw” dla towaru używanego. Budynek był wielokrotnie rozbudowywany i modernizowany w miarę zwiększającej się produkcji oraz wzrostu zatrudnienia (z 37 do 250 osób). Stanowi zabudowę zwartą, ściany rozbudowanych hal i wiat są trwale związane z gruntem i istniejącym budynkiem, powiązanym elementami infrastruktury technicznej niezbędnymi przy produkcji, składaniu i przygotowywaniu do transportu wytworzonych mebli biurowych i sklepowych, posiada pełne zabezpieczenie przeciwpożarowe, wewnątrz budynku, przejazdy z kurtynami ognioodpornymi, wewnętrznymi drogami logistycznymi do przemieszczania elementów w trakcie produkcji.

Wydane były następujące decyzje dotyczące jego rozbudowy, a następnie decyzje o dopuszczeniu do użytkowania:

decyzja z 6 marca 2008 r. - dopuszczenie do użytkowania zmodernizowanej hali produkcyjnej w budynku oraz adaptowanych powierzchni na zaplecze socjalno-biurowe;
decyzja z 3 lutego 2010 r. - pozwolenie na użytkowanie rozbudowanego budynku produkcyjnego o halę magazynową wyrobów gotowych (meble sklepowe i biurowe) dz. 6/12 AM 43 wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną;
decyzja z 31 marca 2011 r. - rozbudowa hali produkcyjnej będącej częścią budynku o dwie wiaty magazynowe zlokalizowane na dz. 6/12;
decyzja z 19 listopada 2013 r. - dopuszczenie do użytkowania istniejącego budynku produkcyjnego o wiatę magazynową do przechowywania wyrobów gotowych dz. 6/12 AM 43.

Spółka posiadała prawo do odliczania VAT od nakładów inwestycyjnych. W okresie ostatnich pięciu lat poniesione nakłady inwestycyjne w stosunku do wartości początkowej znacznie przekroczyły 30%. Obecnie jest rozpoczęta inwestycja mająca na celu uzyskanie niezależnego przyłącza energetycznego (dotychczas prąd jest dostarczany z przyłącza z sąsiedniego zakładu). Po modernizacji i rozbudowie tego budynku nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

Wiata magazynowa o pow. użytkowej 225,25 m², wybudowana w 1990 r., położona jest również na działce 6/12 AM 43. Jest zlokalizowana w bliskim sąsiedztwie budynku produkcyjno-magazynowo-biurowego z częścią socjalną. Stanowi budynek trwale związany z gruntem. Od momentu nabycia, wraz z całością zabudowy na tej działce, jako budynek używany ze stawką „zw”, budynek ten nie był modernizowany, nie poniesiono również żadnych nakładów inwestycyjnych. Jest wykorzystywana jako magazyn surowców do produkcji mebli. Momentem pierwszego zasiedlenia jest data jej nabycia przez Spółkę aktem notarialnym z 13 grudnia 2006 r. i otrzymaniem faktury ze stawką „zw”, tj. nastąpiło wydanie pierwszemu nabywcy w ramach czynności opodatkowanych.

Portiernia o powierzchni użytkowej 51,91 m², wybudowana w 1968 r., położona jest na działce 6/13 AM 43. Jest zlokalizowana przy bramie wjazdowej na teren nieruchomości. Od momentu nabycia wraz z całością zabudowy (budynek używany ze stawką „zw”) budynek portierni nie był modernizowany i nie poniesiono na niego żadnych nakładów inwestycyjnych. Portiernia jest wykorzystywana jako pomieszczenie dla dyżurujących pracowników ochrony. Momentem pierwszego zasiedlenia jest data jej nabycia przez Spółkę aktem notarialnym z 13 grudnia 2006 r. i otrzymaniem faktury ze stawką „zw” czyli nastąpiło wydanie portierni pierwszemu nabywcy w ramach czynności opodatkowanych.

Hala produkcyjna wolnostojąca o powierzchni użytkowej 830,83 m² na działce 6/22 wybudowana została w okresie przedwojennym, przebudowana w 1953 r. Została nabyta aktem notarialnym z 13 grudnia 2006 r. Spółka otrzymała fakturę ze stawką „zw”. Od 15 grudnia 2006 r. była wynajmowana dla S. Sp. z o.o. Najem trwał do czerwca 2013 r. Za wynajem były wystawiane faktury VAT ze stawką podstawową. Wnioskodawca nie poniósł nakładów inwestycyjnych na halę. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie nabycia nieruchomości przez Spółkę 13 grudnia 2006 r. i otrzymaniem faktury ze stawką „zw”, tj. nastąpiło wydanie budynku pierwszemu nabywcy w ramach czynności opodatkowanych.

W piśmie z 14 marca 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany wskazał co następuje:

Właścicielem znajdujących się na działce nr 6/12 przyłączy wodno-kanalizacyjnych, telekomunikacyjnych, energii elektrycznej, gazu, instalacji grzewczej jest Wnioskodawca.
Budynek produkcyjno-biurowo-magazynowy z częścią socjalną jest obiektem, do którego zostały przyporządkowane wszystkie przyłącza. Pełni on funkcję produkcyjno-magazynową PKOB 1251.
Wszelkie instalacje znajdujące się na terenie n/w działek były nabyte jednym aktem notarialnym, traktowane jako jedna całość bez wyodrębniania wartości poszczególnych sieci. Zostało to przyjęte łącznie z budynkiem głównym. W związku z tym nie można określić wartości początkowej tych instalacji odrębnie. Większość instalacji znajduje się w budynku głównym.
Znajdujące się na działkach:
- nr 6/12 o pow. 1,4848 ha - drogi dojazdowe, place parkingowe, przyłącza wodno-kanalizacyjne, telekomunikacyjne, energii elektrycznej oraz instalacja gazowa są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j Dz.U. z 2013 r., poz. 1409). Instalacja grzewcza jest wewnątrz budynku z kotłowni będącej częścią budynku głównego i nie jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
- nr 6/23 o pow. 0,7825 ha - nieczynna trafostacja jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
- nr 6/18 o pow. 0,0377 ha oraz nr 6/19 o pow. 0,0014 ha - poszerzenie części drogi jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
Właścicielem znajdujących się na ww. działkach elementów jest:
- działka nr 6/12:
  1. przyłącza wodno-kanalizacyjne - właścicielem rury do licznika jest Zakład Gospodarki Komunalnej, licznik znajduje się przy ulicy, na granicy działki, od granicy działki własność Wnioskodawcy;
  2. przyłącze telekomunikacyjne - właścicielem przyłącza jest O.;
  3. przyłącze energii elektrycznej - właścicielem kabla do rozdzielni jest T., licznik znajduje się przy ulicy, na granicy działki, od granicy własność Wnioskodawcy;
  4. przyłącze instalacji gazowej - właścicielem rury gazowej dochodzącej do licznika jest P., licznik znajduje się przy ulicy, na granicy działki, od granicy własność Wnioskodawcy;
  5. instalacja grzewcza jest własnością Spółki;
  6. droga dojazdowa (pod którą biegnie ww. rura wodno-kanalizacyjna) i plac parkingowy - własność Wnioskodawcy.
- działka 6/23 - nieczynna trafostacja - jest własnością Wnioskodawcy.
- działka 6/18 oraz działka 6/19 - poszerzenie części drogi - właścicielem jest Wnioskodawca.
Działka nr 6/12
1. przyłącza wodno-kanalizacyjne:
  - symbol PKOB 1251,
  - wybudowano w 1974 r.,
  - zakup razem z budynkiem, stawka ZW,
  - Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną - było prawo do odliczenia podatku naliczonego,
  - właściciel nieruchomości nie ponosił wydatków na ulepszenie.
2. przyłącze telekomunikacyjne - właścicielem jest O.
  - symbol PKOB 1251,
  - wybudowano w 1974 r.,
  - zakup razem z budynkiem, stawka ZW,
  - Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną - było prawo do odliczenia podatku naliczonego,
  - właściciel nieruchomości nie ponosił wydatków na ulepszenie.
3. przyłącze energii elektrycznej - właścicielem kabla do rozdzielni jest T., licznik znajduje się przy ulicy na granicy działki, od granicy działki właścicielem jest Wnioskodawca,
  - symbol PKOB 1251,
  - wybudowano w 1974 r., modernizowany do chwili obecnej,
  - zakup razem z budynkiem, stawka ZW,
  - Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną - było prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów,
  - obecnie prowadzona jest inwestycja mająca na celu uzyskanie niezależnego przyłącza energetycznego (dotychczas prąd jest dostarczany z przyłącza sąsiedniego zakładu),
  - planowane zakończenie tej inwestycji czerwiec 2014 r.,
  - wydatki na nową inwestycję ponoszono od września 2013 r.,
  - wartość przewyższa 30% wartości początkowej tego obiektu,
  - właściciel miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
  - nowa inwestycja nie jest jeszcze przyjęta do użytkowania.
4. przyłącze instalacji gazowej - właścicielem rury gazowej dochodzącej do licznika jest P., licznik znajduje się przy ulicy, na granicy działki, od granicy działki własność Wnioskodawcy,
  - symbol PKOB 1251,
  - wybudowano w 1974 r.,
  - zakup razem z budynkiem, stawka ZW,
  - Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną - było prawo do odliczenia podatku naliczonego,
  - właściciel nieruchomości nie ponosił wydatków na ulepszenie.
5. instalacja grzewcza jest własnością Spółki, jest wewnątrz budynku, nie jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
6. droga dojazdowa - właścicielem jest Wnioskodawca,
  - symbol PKOB 1251,
  - przyjęta do używania w 2011 r.,
  - inwestycja na potrzeby własne Spółki, nie było pierwszego zasiedlenia,
  - zakup części działki pod drogę był dokonany razem z budynkiem ze stawką ZW,
  - Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną - było prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów na budowę tej drogi,
  - właściciel nieruchomości nie ponosił wydatków na ulepszenie.
Działka nr 6/23.
Nieczynna trafostacja jest budowlą o pow. 67 m² - nie są na razie planowane czynności rozbiórkowe. Właściciel nie wystąpił o pozwolenie na prace rozbiórkowe, nie zawarto także żadnych umów na prace rozbiórkowe. Czynności rozbiórkowych dokona przyszły nabywca nieruchomości. Nie było nakładów na modernizację i ulepszenie. Zakup wraz z całym budynkiem - stawka ZW w 2006 r.
Działki nr 6/18 ha oraz nr 6/19 stanowią „poszerzenie części drogi” znajdującej się na działce 6/12,
- symbol PKOB 1251,
- przyjęta do używania w 2011 r.,
- inwestycja na potrzeby własne Spółki, nie było pierwszego zasiedlenia,
- zakup obu działek pod drogę był dokonany w 2010 r. na podstawie aktu notarialnego i faktury,
- Spółka prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną - było prawo do odliczenia podatku naliczonego, podatek odliczono,
- właściciel nieruchomości nie ponosił wydatków na ulepszenie.

W dniu 27 marca 2014 r. do tut. Organu wpłynęło pismo Wnioskodawcy z 25 marca 2014 r., w którym Spóła wniosła o dokonanie sprostowania przekazanych pismem z 14 marca 2014 r. informacji. W złożonym sprostowaniu Zainteresowany wskazał co następuje:

Działka nr 6/12 o pow. 1,4848 ha - drogi dojazdowe, są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz.1409) - bez zmian,
- instalacja grzewcza z kotłownią jest wewnątrz budynku głównego i nie jest odrębną budowlą ani urządzeniem budowlanym;
- place parkingowe, przyłącza wodno-kanalizacyjne, telekomunikacyjne, energii elektrycznej oraz instalacja gazowa są urządzeniami budowlanymi w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane.
Działka nr 6/23 o pow. 0,7825 ha - nieczynna trafostacja jest budynkiem - o pow. 67 m² - nie są planowane na razie czynności rozbiórkowe. Właściciel nie wystąpił o pozwolenie na prace rozbiórkowe, nie zawarto także żadnych umów na prace rozbiórkowe. Czynności rozbiórkowe wykona przyszły nabywca nieruchomości. Nie było nakładów na modernizację i ulepszenie. Zakup wraz z całym budynkiem - stawka ZW w 2006 r. Pierwsze zasiedlenie jak w pkt 3 pierwotnego wniosku. Sprzedaż opodatkowana ZW (art. 43 ust. 1 pkt 10) z prawem wyboru stawki 23%.
Działka 6/18 o pow. 0,0377 ha oraz działka 6/19 o pow. 0.0014 ha - poszerzenie części drogi jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane - bez zmian. Droga wraz z poszerzeniem - budowla jest usytuowana na trzech działkach 6/12, 6/18 oraz 6/19.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana transakcja nie będzie zbyciem przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części?
Czy zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu dla działek zabudowanych 6/12, 6/13, 6/22 korzysta z takiej samej stawki jak postawione na nich budynki (zamiarem Spółki jest wybór opodatkowania sprzedaży budynków stawką VAT 23%) oraz czy zbycie prawa wieczystego użytkowania działek niezabudowanych 6/23; 6/18; 6/19 opodatkowane jest stawką VAT 23%?
Czy prawidłowym będzie opodatkowanie stawką VAT 23% sprzedaży budynku produkcyjno- biurowo-magazynowego z częścią socjalną?
Czy dostawa budynku wiaty magazynowej podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją wyboru opodatkowania stawką VAT 23% na podstawie art. 43 ust. 10?
Czy podlega zwolnieniu od opodatkowania dostawa budynku portierni na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją wyboru opodatkowania stawką 23% na podstawie art. 43 ust. 10?
Czy podlega zwolnieniu od opodatkowania dostawa budynku hali produkcyjnej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją wyboru opodatkowania stawką 23% na podstawie art. 43 ust. 10?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach i w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie przyjęte, że pojęcie to powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z regulacją zawartą w art. 2 pkt 27 lit. e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Spółki transakcja sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie wyłączona z opodatkowania VAT jako sprzedaż przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT), gdyż nie spełnia warunków z powyższych definicji, w szczególności transakcji nie będzie towarzyszył transfer pozostałych kluczowych składników majątku, np. innych środków trwałych jak: maszyn do produkcji oraz materiałów, wierzytelności i zobowiązań, a także zawartych umów związanych z nieruchomością, umów o pracę oraz składników niematerialnych, oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego część tajemnic przedsiębiorstwa, know-how itp.

Z odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską można wywnioskować, że za sprzedaż przedsiębiorstwa nie można uznać sprzedaży samego budynku, nawet wówczas, gdy jest on przeznaczony pod wynajem. Potwierdzeniem stanowiska Spółki są wyroki Sądu Najwyższego: II CSK 215/09 z 3 grudnia 2009 r. i I CSK 703/09 z 25 listopada 2010 r.

Ad. 2.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, ale przepisu tego nie można zastosować do oddania w użytkowanie wieczyste gruntu (art. 29 ust. 5a). Natomiast na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 11 zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Wobec tego zbycie prawa wieczystego użytkowania działek 6/12; 6/13; 6/22 zabudowanych budynkami będzie opodatkowane taką stawką jak budynki.

Natomiast do zbycia prawa wieczystego użytkowania działek niezabudowanych 6/18; 6/19; 6/23 nie można zastosować § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. o zwolnieniu zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Wobec tego sprzedaż powyższych działek opodatkowana będzie stawką podstawową 23%.

Ad. 3.

Sprzedaż budynku produkcyjno-biurowo-magazynowego z częścią socjalną.

Ze względu na to, że po ulepszeniu (znacznie powyżej 30% wartości początkowej) nie doszło do pierwszego zasiedlenia zdefiniowanego w art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (wyjątek od zwolnienia lit. a). Spółka nie może korzystać również ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wprawdzie nabyła ten budynek ze stawką „zw” i nie mogła odliczyć VAT, ale poniosła wydatki na ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a te wydatki były wyższe od 30% wartości początkowej tego budynku czyli nie został spełniony warunek do zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy. Transakcja sprzedaży budynku produkcyjno-biurowo-magazynowego z częścią socjalną będzie opodatkowana stawką 23%.

Ad. 4.

Opodatkowanie budynku wiaty magazynowej.

Zdaniem Spółki sprzedaż budynku wiaty magazynowej podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją wyboru opodatkowania stawką 23% na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy. Dostawa tego budynku jest dokonywana po pierwszym zasiedleniu, które nastąpiło w momencie nabycia w dniu 13 grudnia 2006 r. i od tego czasu minął okres powyżej dwóch lat. Spełnione są więc warunki zwolnienia na podstawie ww. artykułu ustawy o VAT.

Spółka wybierze opodatkowanie tej dostawy stawką 23% także z uwagi na opodatkowanie działki 6/12, na której jest usytuowany budynek opodatkowany stawką 23% opisany wyżej.

Ad. 5.

Opodatkowanie budynku portierni.

Według Spółki zostały spełnione warunki do zwolnienia od opodatkowania budynku portierni na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją wyboru opodatkowania stawką 23% na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy. Dniem pierwszego zasiedlenia tego budynku jest data zakupu, tj. 13 grudnia 2006 r. i od tego czasu minął okres powyżej dwóch lat, spełnione są więc warunki zwolnienia na podstawie ww. artykułu ustawy o VAT.

Ad. 6.

Opodatkowanie budynku hali produkcyjnej.

Zdaniem Spółki dostawa budynku hali produkcyjnej podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją wyboru opodatkowania stawką 23% na podstawie art. 43 ust. 10. Pierwsze zasiedlenie tej hali produkcyjnej nastąpiło 13 grudnia 2006 r. w momencie jej nabycia, w ramach czynności opodatkowanych i od tego czasu minął okres powyżej dwóch lat, spełnione są więc warunki zwolnienia na podstawie ww. artykułu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe - w zakresie stwierdzenia, czy planowana transakcja stanowić będzie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu dla działek nr 6/12; 6/13, 6/22, 6/23, 6/18, 6/19 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);
prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży budynków: produkcyjno-biurowo-magazynowego, wiaty magazynowej, portierni, hali produkcyjnej (pytania oznaczone we wniosku nr 3-6).

Ad. 1.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Natomiast zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy - organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, iż doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest producentem mebli biurowych i sklepowych w większości pod indywidualne zamówienia klientów krajowych i zagranicznych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dokonuje sprzedaży wyłącznie opodatkowanej. Spółka planuje sprzedaż nieruchomości będących składnikiem jej przedsiębiorstwa. Przedmiotem dostawy będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu, tj. działek nr: 6/12, 6/13, 6/22, 6/23, 6/18 i 6/19 wraz z posadowionymi na tych działkach budynkami i budowlami. Nie będą natomiast podlegały zbyciu inne aktywa Spółki, w tym maszyny do produkcji, materiały, środki pieniężne, itp. Składniki materialne, które mają być sprzedane, nie stanowią niezbędnego minimum do samodzielnego prowadzenia przedsiębiorstwa, by można było planowaną transakcję uznać za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Wnioskodawca w opisie sprawy podkreślił, że przedmiotem transakcji będzie wyłącznie prawo wieczystego użytkowania gruntów i budynki. Spółka będzie sprzedane budynki wynajmować od nabywcy.

Na tle powyższego, Zainteresowany wniósł o potwierdzenie, czy planowana transakcja stanowić będzie zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem planowanej przez Spółkę transakcji będzie wyłącznie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionych na tym gruncie budynków i budowli. Wnioskodawca wraz z ww. materialnymi składnikami majątku przedsiębiorstwa nie będzie zbywał innych jego (przedsiębiorstwa) składników majątkowych. Spółka będzie dalej prowadziła działalność gospodarczą we wskazanym we wniosku zakresie z tą tylko różnicą, że nieruchomości, które dotychczas były jej własnością będzie wynajmować.

Biorąc pod uwagę treść przywołanych wyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie będzie miała miejsca ani sprzedaż przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, tylko zbycie - dostawa poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Jak wskazano wyżej - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in.:

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (art. 7 ust. 1 pkt 6);
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (art. 7 ust. 1 pkt 7).

Punkty 6 oraz 7 zostały dodane do przytoczonego przepisu ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1320) i obowiązują od 1 grudnia 2008 r. Należy jednak zaznaczyć, że wspomniana zmiana miała charakter wyłącznie techniczny potwierdzający dotychczas stosowaną praktykę.

W poprzednim stanie prawnym Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy obejmuje grunty, opowiedział się za stanowiskiem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów (uchwała z 8 stycznia 2007 r., sygn. akt I FPS 1/06).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Na podstawie art. 233 k.c., użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wprowadzono - z dniem 1 stycznia 2014 r. - zmianę mającą na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zmiana ta wiąże się również z odejściem od dotychczasowego warunku, że tylko w stosunku do towarów używanych przez podatnika, gdy okres ich używania wynosił co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.).

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowania w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, zgodnie z treścią ust. 11 ww. artykułu musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z przywołanych wyżej uregulowań, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy (obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.), w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy (obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29a ust. 8 ustawy jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Przepis ten obejmuje swoim zakresem także sprzedaż gruntów będących w użytkowaniu wieczystym.

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem planowanej transakcji będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu, tj. działek nr 6/12; 6/13, 6/22, 6/23, 6/18, 6/19 oraz prawo własności budynków i budowli posadowionych na tychże działkach. Wnioskodawca wskazał, że

na działce nr 6/12 posadowione są:
1. budynki: produkcyjno-biurowo-magazynowy z częścią socjalną, wiata magazynowa;
2. budowle: drogi dojazdowe,
3. urządzenia budowlane: plac parkingowy, przyłącza wodno-kanalizacyjne, telekomunikacyjne, energii elektrycznej, przyłącze gazu,
na działce nr 6/13 znajduje się budynek portierni;
na działce nr 6/22 posadowiony jest budynek hali produkcyjnej;
na działce nr 6/23 znajduje się budynek w postaci nieczynnej trafostacji;
na działkach nr 6/18 i 6/19 posadowiona jest budowla - „poszerzenie drogi”.

W odniesieniu do opisanej transakcji Wnioskodawca ma wątpliwości „Czy zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu dla działek zabudowanych 6/12, 6/13, 6/22 korzysta z takiej samej stawki jak postawione na nich budynki (…) oraz czy zbycie prawa wieczystego użytkowania działek niezabudowanych 6/23; 6/18; 6/19 opodatkowane jest stawką VAT 23%?” (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W celu wyjaśnienia wątpliwości Spółki należy w pierwszej kolejności wyjaśnić kwestię „działek niezbudowanych”. Z przesłanego uzupełnienia do wniosku wynika, że na działkach nr 6/23, 6/18 i 6/19 określanych przez Wnioskodawcę jako „działki niezabudowane” posadowione są: budynek - nieczynna trafostacja (działka nr 6/23) oraz budowla - „poszerzenie drogi” (działki 6/18 i 6/19). W konsekwencji istnienia na działkach nr 6/23, 6/18 i 6/18 zabudowy w postaci ww. obiektów nie można w analizowanym przypadku mówić o sprzedaży „działek niezabudowanych”. Przedmiotem planowanej przez Spółkę sprzedaży będzie zatem prawo użytkowania wieczystego gruntu, tj. działek nr 6/12; 6/13, 6/22, 6/23, 6/18, 6/19 wraz z prawem własności posadowionych na tych działkach budynków i budowli.

Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że działka nr 6/12 zabudowana jest dwoma budynkami, budowlą oraz urządzeniami budowlanymi.

Jak wskazano wyżej, unormowania dotyczące opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle zawiera przepis art. 29a ust. 8 ustawy. Z przywołanego przepisu jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy wraz z dostawą budynków lub budowli następuje zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Jeżeli zatem na działce posadowione są budynki oraz budowle i dostawa tych obiektów opodatkowana jest według różnych stawek to również sprzedaż gruntu do tych obiektów przynależnego podlega opodatkowaniu różnymi stawkami.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy oznaczone we wniosku nr 2 należy zatem stwierdzić, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu dla działek zabudowanych 6/12, 6/13, 6/22, 6/23, 6/18, 6/19 będzie korzystać z takiej samej stawki VAT jak postawione na tych gruntach budynki i budowle, a zatem jeśli budynek, budowla posadowione na danej działce będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% to również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym obiekt ten jest posadowiony będzie opodatkowana stawką podstawową. Natomiast w sytuacji, gdy budynek lub budowla spełni przesłanki do zwolnienia od podatku, zwolnieniem będzie należało także objąć sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym nieruchomość ta jest trwale związana.

Należy zatem podkreślić, że - z uwagi na fakt, że działka nr 6/12 zabudowana jest dwoma budynkami i budowlą - na stawkę podatkową stosowana przy sprzedaży użytkowania wieczystego tej działki wpływ będzie miała stawka stosowana przy sprzedaży każdego z tych obiektów. Natomiast działki 6/23, 6/18 i 6/19 - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - stanowią grunty zabudowane (budynkami i budowlami), a to powoduje, że stawkę podatku przy ich sprzedaży, ze względu na treść art. 29a ust. 8 ustawy, determinuje stawka właściwa dla dostawy tych obiektów.

Z uwagi na fakt, że we własnym stanowisku w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, w odniesieniu do działek 6/12, 6/13 i 6/22 Spółka wskazała, że zbycie prawa użytkowania wieczystego opodatkowane jest taką stawką jak budynki, natomiast w części dotyczącej działek 6/23, 6/18 i 6/19 Spółka odnosiła się do opodatkowania prawa użytkowania wieczystego „gruntów niezabudowanych”, które - jak wyjaśniono wyżej - nie będą przedmiotem planowanej transakcji oraz ponieważ nie ustosunkowano się do opodatkowania budowli, które - jak wynika z uzupełnienia do wniosku - są posadowione na ww. działkach, tut. Organ oceniając stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 całościowo uznał je za nieprawidłowe.

Ad. 3-6.

Kolejne sformułowane przez Spółkę pytania - oznaczone we wniosku nr od 3 do 6 - odnoszą się do opodatkowania sprzedaży budynków, tj. budynku produkcyjno-biurowo-magazynowego z częścią socjalną (pytanie nr 3), wiaty magazynowej (pytanie nr 4), portierni (pytanie nr 5) oraz hali produkcyjnej (pytanie nr 6).

Kwestie dotyczące zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - co do zasady - uregulowane zostały w przywołanych wyżej przepisach art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

W badanym przypadku zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie mogło mieć miejsca bowiem - jak wynika z opisu sprawy - towary będące przedmiotem transakcji, czyli ww. nieruchomości, były przez Spółkę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Należy zatem przeanalizować możliwość zastosowania dla dostawy ww. budynków zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, sprzedaż budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT pod warunkiem, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Co należy rozumieć przez „pierwsze zasiedlenie” ustawodawca określił w przywołanym wyżej art. 2 pkt 14 ustawy.

Dla dostawy budynków, budowli lub ich części, które nie spełniają warunków do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, przewidziano możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, pod warunkiem jednak, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym - zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy - warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W analizowanej sprawie spośród budynków wymienionych w pyt. 3-6 przesłanki do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy spełniają: wiata magazynowa, portiernia oraz hala produkcyjna. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, pierwsze zasiedlenie tych budynków nastąpiło z chwilą nabycia ich przez Wnioskodawcę w 2006 r., ponadto Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie tych obiektów. Z uwagi na fakt, że zarówno sprzedawca (Wnioskodawca), jak i nabywca ww. nieruchomości są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni - w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy - Zainteresowany może zrezygnować ze zwolnienia od podatku dla dostawy ww. budynków i opodatkować transakcję, pod warunkiem jednak, że przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego złożone zostanie zgodne - spełniające wymogi określone w art. 43 ust. 11 ustawy - oświadczenie sprzedawcy i nabywcy dotyczące wyboru opodatkowania tej transakcji.

Warunków do skorzystania ze zwolnienia od podatku - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - nie spełnia natomiast budynek produkcyjno-biurowo-magazynowy z częścią socjalną. Z danych przedstawionych we wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca poniósł na ten budynek nakłady na ulepszenie przekraczające 30% jego wartości początkowej, a po dokonaniu ulepszenia nie doszło do pierwszego zasiedlenia obiektu, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy.

Budynek produkcyjno-biurowo-magazynowy z częścią socjalną nie spełnia również przesłanek do objęcia jego dostawy zwolnieniem od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Powyższe wynika z faktu, że Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie tego budynku przekraczające 30% jego wartości początkowej i w stosunku do tych wydatków miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji powyższego sprzedaż ww. budynku podlegać będzie opodatkowaniu stawka VAT w wysokości 23%.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, co następuje:

Ad. 3. Prawidłowym będzie opodatkowanie stawką VAT w wysokości 23% sprzedaży budynku produkcyjno-biurowo-magazynowego z częścią socjalną.

Ad. 4-6. Dostawa budynków: wiaty magazynowej, portierni i hali produkcyjnej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jednakże po spełnieniu warunków przewidzianych w art. 43 ust. 10 ustawy, Spółka będzie mogła zrezygnować ze zwolnienia od podatku i opodatkować transakcje dostawy ww. obiektów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone, dotyczy to w szczególności kwestii opodatkowania sprzedaży budynku nieczynnej trafostacji oraz budowli posadowionych na przedmiotowych działkach.

Jednocześnie należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W konsekwencji powyższego interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Tut. Organ informuje zatem, że wydając przedmiotową interpretację oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin