INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 5 marca 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na budowie basenu jachtowego, stanowiącego część projektu partnerskiego pn. „Z.” - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na budowie basenu jachtowego, stanowiącego część projektu partnerskiego pn. „Z.”.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Realizuje inwestycję polegającą na budowie basenu jachtowego w miejscowości W., przy ul. M. Basen będą tworzyć następujące obiekty:

• pirs: nabrzeże nr 1 i nr 6,
• nabrzeże zewnętrzne: nabrzeże nr 2,
• nabrzeża wewnętrzne basenu: nr 3, nr 4, i nr 5

oraz związana z nimi infrastruktura:

• sieć elektryczna: oświetlenie terenu, oświetlenie nawigacyjne, punkty poboru energii elektrycznej dla jachtów, skrzynka przyłączeniowa dla obiektów kubaturowych w przyszłości,
• sieć wodociągowa: punkty poboru wody pitnej dla jachtów, przyłącze zasilania obiektów kubaturowych w przyszłości,
• sieć kanalizacji sanitarnej: odprowadzenie ścieków z punktu zrzutu ścieków z jednostek pływających, przygotowanie przyłącza dla przyszłych obiektów kubaturowych,
• nawierzchnie utwardzone z kostki betonowej na podbudowie z kruszyw mineralnych.

Nabrzeża będą wyposażone w odbojnice, pachoły cumownicze, światła nawigacyjne, drabinki nabrzeżowe, punkty poboru wody i prądu, punkty odbioru ścieków.

Zadanie jest częścią projektu partnerskiego pn. „Z.”, współfinansowanego ze środków Programu Operacyjnego „Innowacyjna Gospodarka 2007-2013”, działanie 6.4 „Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym”. Budowa basenu jachtowego należy - w myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym - do zadań własnych gminy. Basen będzie służył przede wszystkim turystom - żeglarzom, a także lokalnemu społeczeństwu. Korzystanie z basenu będzie odpłatne, jednakże jego eksploatacja nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego po stronie Gminy. Użytkowanie basenu nie będzie miało charakteru komercyjnego. Zarządcą basenu będzie Gmina, która będzie odpowiadała za jego administrowanie i eksploatację. Będzie naliczała i pobierała opłaty z tytułu korzystania z basenu, które będą stanowiły dochód budżetu Gminy. Opłaty te będą ustalane na poziomie odpowiadającym kosztom eksploatacji basenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na budowie basenu jachtowego...
2. Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w tym zakresie...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W uzasadnieniu stanowiska Gmina przytoczyła treść art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wskazując, iż budowa basenu jachtowego należy do zadań własnych gminy. Dodała, iż realizacja tego przedsięwzięcia nie będzie generować czynności opodatkowanych.

Po powołaniu treści art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który obowiązywał do dnia 30 listopada 2008 r. oraz art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stwierdziła, iż jako podmiot zwolniony od podatku dochodowego, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego poprzez zakwalifikowanie go do kosztów uzyskania przychodu.

Gmina uznała, iż niespełniając warunków z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania polegającego na budowie basenu jachtowego, jak również nie przysługuje Jej prawo do odzyskania tego podatku w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści ww. przepisu jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o zapis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W art. 6 ust. 1 tej ustawy wskazano, iż do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy z dnia 8 marca 1990 r., zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W świetle powyższych przepisów, odpłatne świadczenie usług przez jednostki samorządu terytorialnego realizowane w ramach umów cywilnoprawnych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Należy podkreślić, iż czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma przy tym znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, czy ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej kosztów są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w ramach zadań własnych Gmina zrealizowała zadanie polegające na budowie basenu jachtowego, którym będzie zarządzać. Zostanie on udostępniony przede wszystkim turystom - żeglarzom, a także lokalnemu społeczeństwu. Za korzystanie z basenu będzie naliczała i pobierała opłaty.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano we wniosku – Gmina będzie umożliwiała użytkownikom korzystanie z basenu jachtowego za odpłatnością, świadcząc tym samym usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki, zakupy dokonane w związku z budową przedmiotowego basenu będą służyły czynnościom opodatkowanym. W konsekwencji Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur VAT dokumentujących te zakupy, pod warunkiem, że nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających to prawo, określonych w art. 88 ustawy, a w przypadku, gdy w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, Gmina może wystąpić o zwrot różnicy podatku, o ile zostaną spełnione warunki określone w art. 87 ww. ustawy. Wobec powyższego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Pondto tut. organ wskazuje, że z dniem 1 grudnia 2008 r., został uchylony powołany przez Gminę art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.