Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-34/14-2/KKu
z 10 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 15 lutego l996 r. Wnioskodawczyni otrzymała ze spółdzielni mieszkaniowej przydział lokalu mieszkalnego na warunkach własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego we X przy ul. …... Przedmiotowe mieszkanie stanowiło majątek objęty wspólnotą majątkową małżeńską Wnioskodawczyni i Jej męża ….. ……. Mąż Wnioskodawczyni zmarł w dniu 13 maja 2010 r. W dniu 1 czerwca 2010 r. został wydany akt poświadczenia dziedziczenia REP. A nr …….., w którym notarialnie ustanowiono, że spadek po mężu Wnioskodawczyni dziedziczą w równych częściach, tj. po 1/3 części Wnioskodawczyni (żona), …. …. (syn), ….. ….. (córka). Dziedziczenie po mężu było dziedziczeniem ustawowym. Przedmiotem spadku była 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego we …… przy ul. …….

Spadkobiercy odziedziczyli po zmarłym udział wynoszący 1/6 części w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Ponieważ udział wynoszący 1/2 części był już wcześniej własnością Wnioskodawczyni, w sumie po śmierci męża Wnioskodawczyni posiada udział wnoszący 4/6 części ww. lokalu. Wnioskodawczyni i Jej dzieci zamierzają sprzedać spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zwolniona z zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży Jej udziału wynoszącego 1/6 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w spadku po zmarłym mężu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna być całkowicie zwolniona z zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży Jej udziału wynoszącego 1/6 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, gdyż mieszkanie to było objęte wspólnością majątkową. Przydział lokalu mieszkalnego na warunkach własnościowego prawa do lokalu został przyznany w roku 1996 i według Wnioskodawczyni jedynie z tą datą należy wiązać moment nabycia ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, o którym w kontekście zwolnienia podatnika z obowiązku zapłaty podatku dochodowego stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższej sytuacji nie powinien zmieniać fakt, że w wyniku dziedziczenia po zmarłym mężu, udział Wnioskodawczyni we współwłasności faktycznie uległ zwiększeniu, albowiem z uwagi na istniejącą między Wnioskodawczynią a małżonkiem wspólność majątkową, już podczas pierwotnego nabycia przez Wnioskodawczynię i Jej męża mieszkania, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu ze współmałżonków udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Wobec niepodzielności majątku wspólnego w czasie trwania małżeństwa Wnioskodawczyni, nie sposób uznać, że podczas spadkobrania po zmarłym mężu po raz drugi Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości. Udział ten w niewydzielonej części zdaniem Wnioskodawczyni, przysługiwał Jej nieprzerwanie od momentu pierwotnego nabycia w 1996 r.

Naczelny Sąd Administracyjny wyraził swój pogląd na temat niepodzielności majątku wspólnego w wyroku z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10. Wyrażone tam stanowisko podzielane jest przez wojewódzkie sądy administracyjne (m.in. wyroki w sprawach I SA/Gd 1115/11, I SA/Wr 1474/11, I SA/Kr 1378/12). Według NSA nie ma możliwości określenia, w jakiej części nastąpiło nabycie nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez małżonków nabywających razem tę nieruchomość, a pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej. Współwłasność łączna tym bardziej różni się od ułamkowej, że nie można w niej określić udziałów każdego współwłaściciela. W konsekwencji, jak podkreślił NSA - nie zasługuje na aprobatę pogląd, jakoby w wyniku śmierci jednego z małżonków pozostających w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, drugi małżonek, dziedzicząc po pierwszym małżonku, nabywał po raz drugi udział w tej samej nieruchomości. Istota współwłasności majątkowej małżeńskiej stoi bowiem na przeszkodzie wyodrębnieniu udziału każdego z małżonków we własności nieruchomości już podczas pierwotnego jej nabycia. Wobec niepodzielności majątku wspólnego w czasie trwania małżeństwa, pomimo śmierci jednego z małżonków, należy zatem przyjąć, że udział drugiego małżonka w nieruchomości – w niewydzielonej części – przysługiwał mu nieprzerwalnie od momentu pierwotnego nabycia. Wobec powyższego z powołaniem na przedstawione orzecznictwo sądów administracyjnych Wnioskodawczyni prosi o wydanie interpretacji indywidualnej i uznanie Jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty jak i formy nabycia nieruchomości lub praw.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 15 lutego l996 r. Wnioskodawczyni otrzymała ze spółdzielni mieszkaniowej przydział lokalu mieszkalnego na warunkach własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Przedmiotowe mieszkanie stanowiło majątek objęty wspólnotą majątkową małżeńską Wnioskodawczyni i Jej męża. Mąż Wnioskodawczyni zmarł w dniu 13 maja 2010 r. W dniu 1 czerwca 2010 r. został wydany akt poświadczenia dziedziczenia REP. A nr …….., w którym notarialnie ustanowiono, że spadek po mężu Wnioskodawczyni dziedziczą w równych częściach, tj. po 1/3 części Wnioskodawczyni (żona), …… …… (syn), …. ……. (córka). Przedmiotem spadku była 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Spadkobiercy odziedziczyli po zmarłym udział wynoszący 1/6 części w przedmiotowym spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni i Jej dzieci zamierzają sprzedać spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w 2014 r.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788). Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). W myśl natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Wspólność majątkowa ustaje m.in. z chwilą śmierci jednego ze współmałżonków. Zgodnie z art. 501 ww. Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców. Stosownie do art. 195 ww. ustawy, współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności, tzw. udziały, którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki wiec istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni nabyła udziały w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w różnych datach i w różny sposób. Za datę nabycia udziałów należy przyjąć dwie daty nabycia, tj.:

• 1996 r. kiedy Wnioskodawczyni nabyła od spółdzielni mieszkaniowej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej Jej udziałowi w majątku wspólnym,
  

• 2010 r. kiedy Wnioskodawczyni nabyła w spadku po mężu 1/6 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w wyniku dziedziczenia ustawowego.
  
  

Z uwagi zatem na fakt, że nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło odpowiednio w części w 1996 r. oraz w części w 2010 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Biorąc więc powyższe pod uwagę, sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1996 r. od spółdzielni mieszkaniowej w ramach wspólności małżeńskiej nie będzie stanowiło źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast, sprzedaż 1/6 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, nabytego w spadku po zmarłym mężu w 2010 r., nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w związku z tym będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś dochód uzyskany z tej sprzedaży będzie opodatkowany według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Na podstawie art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 cyt. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że przychód uzyskany ze sprzedaży 1/6 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawczynię w spadku po zmarłym mężu będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na to, że sprzedaż będzie miała miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast, jeśli przychód ze sprzedaży ww. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego zostanie wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych w stosunku do pozostałych spadkobierców, którzy rozważają dokonanie sprzedaży udziałów w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

Pozostali spadkobiercy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej wydanie.

Końcowo – odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego i wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych, należy stwierdzić, że w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyroki nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację, nawet jeżeli kształtuje określoną linię orzeczniczą. Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Dlatego tutejszy Organ nie może w oparciu o powołane wyroki potwierdzić stanowiska Wnioskodawczyni.

Ponadto należy dodać, że w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku.

Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.