Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-26/14-2/TW
z 9 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie formy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie formy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W listopadzie 2012 r. Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem oraz wspólnikami (małżeństwo) działkę budowlaną nad morzem. W akcie notarialnym istnieje zapis, że właścicielami działki są w 1/2 części Wnioskodawczyni wraz z mężem jako małżeństwo oraz 1/2 działki należy do drugiego małżeństwa. Aktualnie na działce wspólnie z drugim małżeństwem (wspólnikami działki) Wnioskodawczyni wraz z mężem wybudowała 6 drewnianych domków letniskowych, które chcą sezonowo wynajmować, każdy domek posiada 2 pokoje sypialniane. Wnioskodawczyni informuje, że nie istnieje żaden dokument, który dzieliłby domki między małżeństwami. Oba małżeństwa przyjęły, że każde z nich jest właścicielem połowy działki i połowy wybudowanych domków letniskowych. W 6 domkach letniskowych znajduje się 12 pokoi gościnnych. Wnioskodawczyni zamierza prowadzić przez kilka miesięcy w roku (wiosna-jesień) wynajem 6 pokoi znajdujących się w 3 domkach letniskowych.

Wnioskodawczyni równocześnie informuje, że klienci korzystający z domków letniskowych nie będą mogli zamówić u Zainteresowanej żadnych posiłków. Ponadto w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie zamierza nikogo zatrudniać. Oba małżeństwa uzgodniły, że domki oznaczone są numerami 1-6 i podzieliły domki według numerów:

• małżeństwo Wnioskodawczyni i męża – domki letniskowe 1-3,
• drugie małżeństwo (wspólnicy) – domki letniskowe 4-6.
  
  

Za wynajem domków letniskowych oznaczonych numerami 1, 2, 3 korzyści będzie osiągało małżeństwo Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni informuje, że małżeństwo ma wspólność majątkową (brak intercyzy), nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni chciała rozpocząć działalność gospodarczą dotyczącą wynajmu 3 domków letniskowych i rozliczać się z urzędem skarbowym na podstawie karty podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wobec wyżej przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni będzie mogła rozliczać się na podstawie karty podatkowej?
2. Czy na podstawie karty podatkowej może jeden z małżonków rozliczać najem 3 z 6 domków letniskowych zawierających 6 pokoi gościnnych zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w poz. 68?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 14.11. 2013 r. w sprawie stawek karty podatkowej ma możliwość rozliczania najmu 3 drewnianych domków letniskowych na podstawie karty podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
2. karty podatkowej.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność:

1. usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli,
2. usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% – w warunkach określonych w części II tabeli,
3. usługową w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi – w warunkach określonych w części III tabeli, z wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem,
4. gastronomiczną – jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% – w warunkach określonych w części IV tabeli,
5. w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu – w warunkach określonych w części V tabeli,
6. w zakresie usług rozrywkowych – w warunkach określonych w części VI tabeli,
7. w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% – w warunkach określonych w części VII tabeli,
8. w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli,
9. w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu przez lekarzy weterynarii usług weterynaryjnych, w tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych (PKWiU ex 21.10.51.0, ex 21.20.13.0, ex 21.20.21.0 oraz ex 21.20.23.0), w związku ze świadczonymi usługami – w warunkach określonych w części IX tabeli,
10. w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi – w warunkach określonych w części X tabeli,
11. w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny – w warunkach określonych w części XI tabeli.
    
    

Stosownie do art. 23 ust. 1a ww. ustawy, zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej mogą opłacać także – na zasadach i w warunkach określonych w części XII tabeli – osoby fizyczne, w tym rolnicy równocześnie prowadzący gospodarstwo rolne.

Zgodnie z treścią punktu 4 części XII tabeli, w formie karty podatkowej opodatkowane mogą być – usługi hotelarskie polegające na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych (w tym wydawanie posiłków), jeżeli łączna liczba pokoi (w tym także w domkach turystycznych) nie przekracza 12.

Określenie przez ustawodawcę „usługi hotelarskie”, a nie „wynajem pokoi” oraz zapis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jednoznacznie wskazuje, że możliwość opodatkowania tą formą opodatkowania dotyczy działalności gospodarczej – usług hotelarskich, a nie wynajmu, jako odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodu wymienionego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z objaśnieniami do części XII Tabeli – usługi te można prowadzić przy zatrudnieniu nie więcej niż 2 pracowników lub 2 pełnoletnich członków rodziny, nie wyłączając małżonka.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z informacji podanych przez Zainteresowaną w opisie zdarzenia przyszłego wynika m.in., że małżeństwa, które są właścicielami działki przyjęły, że każde z nich jest właścicielem połowy działki i połowy wybudowanych domków letniskowych. Oba małżeństwa uzgodniły, że domki oznaczone są numerami 1-6 i podzieliły domki według numerów (małżeństwo Wnioskodawczyni i męża – domki letniskowe 1-3; drugie małżeństwo (wspólnicy) – domki letniskowe 4-6).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 206 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Współwłaściciele mogą, inaczej niż to wynika z ustawy, ustalić sposób korzystania z rzeczy wspólnej. Przede wszystkim mogą oni wybrać taki sposób korzystania z rzeczy wspólnej, jaki im najbardziej odpowiada. Najczęściej zastosowanie znajduje podział nieruchomości do korzystania (użytkowania) zwany też podziałem quoad usum. Polega on na tym, że każdy ze współwłaścicieli otrzymuje do wyłącznego użytku fizycznie wydzieloną część nieruchomości wspólnej. Zgodę na podział quoad usum muszą wyrazić wszyscy współwłaściciele, gdyż jest to czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że oba małżeństwa przyjęły, że każde z nich jest właścicielem połowy działki i połowy wybudowanych domków letniskowych.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że jeżeli spełnione będą warunki uprawniające do opodatkowania w formie karty podatkowej, to Wnioskodawczyni będzie miała możliwość opodatkowania działalności gospodarczej w zakresie wynajmu pokoi gościnnych zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Nie ma możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej – najmu wykonywanego poza działalnością gospodarczą.

Należy przy tym wskazać, że jednym z warunków uprawniających Wnioskodawczynię do opodatkowania osiąganych przychodów z najmu w formie karty podatkowej jest prowadzenie w tym zakresie pozarolniczej działalności gospodarczej. Rozpoczynając tę działalność Zainteresowana, po spełnieniu pozostałych warunków, będzie mogła dokonać wyboru opodatkowania tej działalności w formie karty podatkowej.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne w tym zakresie, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni będzie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie wynajmu domków letniskowych, będzie mogła rozliczyć samodzielnie cały wynajem 3 z 6 domków letniskowych zawierających 6 pokoi gościnnych na podstawie karty podatkowej – przy spełnieniu warunków określonych w art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.