Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1196/13-4/JK
z 24 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2013 r. (data wpływu 11 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 10 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych dla producenta programów telewizyjnych oraz w zakresie stawki podatku z tytułu praw autorskich wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych dla producenta programów telewizyjnych oraz w zakresie stawki podatku z tytułu praw autorskich wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Wniosek został uzupełniony w dniu 12 marca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dodatkową opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik zamierza współpracować z Spółką z o.o., producentem programów telewizyjnych. Zakres współpracy będzie obejmować:

• opracowanie scenariusza określonych odcinków audycji telewizyjnych;
• opracowanie reżyserii określonych odcinków audycji telewizyjnych;
• wykonanie reżyserii określonych odcinków audycji telewizyjnych;
• przygotowanie analizy rynku telewizyjnego polskiego i zagranicznego na potrzeby przyszłych produkcji Zleceniodawcy;
• wykonania określonej liczby prezentacji z analiz rynku telewizyjnego;
• zapewnienia organizacji planu zdjęciowego w ramach odcinków;
• zapewnienia obsługi technicznej, kostiumograficznej, księgowej (analitycznej), sekretaryjnej i sprzątającej planu zdjęciowego, w ramach odcinków;
• opracowania projektów scenografii w ramach odcinków;
• wybór projektów kostiumów przedstawionych przez kostiumografa, w ramach odcinków.
  
  

Współpraca będzie uregulowana jedną umową, obejmującą cały zakres współpracy. Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, która obejmuje swoim zakresem cały zakres planowanej Umowy (planowanych umów), tj. usługi reżyserskie, analizy rynku telewizyjnego itp. Wynagrodzenie umówione przez Sp. z o.o. oraz Podatnika będzie mieć charakter ryczałtowy i będzie obejmować całość kwoty należnej Wykonawcy z tytułu wszystkich elementów umowy, z wyodrębnieniem kwoty za przeniesienie nieograniczonych praw autorskich (współautorskich) majątkowych do wyreżyserowanej części dzieła. Podatnik uzyskał indywidualną interpretację w zakresie opodatkowania przychodów osiąganych w ramach planowanej umowy podatkiem dochodowym. Zgodnie z Interpretacją Podatnik zamierza kwalifikować przychody osiągane w ramach umowy jako przychody z działalności gospodarczej oraz przychody z odpłatnego zbycia praw majątkowych.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał:

1. Zdaniem Podatnika, czynności będące przedmiotem niniejszego wniosku nie zostały objęte wyłączeniem z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawca jako wykonawca usługi na rzecz Sp. z o.o. dysponował będzie samodzielnością co do warunków wykonania czynności, tj. Wnioskodawca określi (zaakceptuje jedno rozwiązanie spośród przedstawionych alternatyw do wyboru) miejsce (wybór planu zdjęciowego), czas (pora dnia), sposób wykonania zdjęć (liczba powtórzeń ujęć zdjęciowych, nadzór nad przygotowaniem aktorów). Zainteresowany nadmienia, że intencją umawiających się stron jest, aby interes zlecającego producenta telewizyjnego był zbieżny z interesem przyjmującego zlecenie Wnioskodawcy, który dążyć będzie do szybkiego zakończenia produkcji, gdyż wynagradzany jest za osiągnięty efekt (produktem jest odcinek filmu), a nie od liczby przepracowanych godzin zdjęciowych. Podatnik - Wnioskodawca będzie dążył do szybkiego zakończenia pracy nad odcinkiem, kierując się własną motywacją polegającą na możliwości rozpoczęcia produkcji nowego odcinka i powiększenia w ten sposób własnych dochodów. Zlecający producent filmowy Sp. z o.o. osiągnie korzyść, gdyż uzyska produkt (odcinek filmu) przy mniejszej liczbie powtórzeń zdjęć, niższym koszcie pracy aktorów i ekipy technicznej. Wnioskodawca zostanie wyposażony (w ramach planowanej umowy) w uprawnienia mające na celu umożliwienie realizacji zlecenia w sposób oszczędny. Oznacza to, że Wnioskodawca uzyskuje swobodę co do sposobu realizacji zlecenia.
2. Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego, ani nie jest innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisaną do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Nie jest również indywidualnym twórcą/artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
3. Zgodnie z planowaną umową Sp. z o.o. a Wnioskodawcą, Wnioskodawca przeniesie prawa autorskie na Sp. z o.o. (a Sp. z o.o. przeniesie prawa autorskie na odbiorcę dzieła, na podstawie umów między tymi podmiotami). Za przeniesienie praw autorskich wykonawca otrzyma wynagrodzenie, którego kwota zostanie ustalona w umowie. Wnioskodawca nadmienia, że procentowy udział w wynagrodzeniu ogółem Wnioskodawcy jest odbiciem relacji pomiędzy tymi kategoriami wynagrodzeń w umowach zawieranych pomiędzy Sp. z o.o. a odbiorcą dzieła. Przeniesienie praw autorskich za wynagrodzeniem umownym nie pozbawia Wykonawcy jako współtwórcy dzieła do otrzymywania niezależnych honorariów wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (np. w przypadku emisji programu telewizyjnego). Uprawnienie takie przysługiwać będzie również innym współtwórcom, niezależnie od tego, czy będą brali udział w realizacji dzieła (odcinka filmu) na podstawie umowy zawartej z Sp. z o.o., czy też na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą.
   Zainteresowany nadmienia, że sposób opodatkowania tegoż honorarium wypłacanego za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi jest przedmiotem zapytania nr 3.
4. Wnioskodawca poinformował, że stan faktyczny został przedstawiony we wniosku. Powtarzając zapis pkt 68 wniosku Podatnik wskazał, że zakres współpracy będzie obejmować:
   1. opracowanie scenariusza określonych odcinków audycji telewizyjnych;
   2. opracowanie reżyserii określonych odcinków audycji telewizyjnych;
   3. wykonanie reżyserii określonych odcinków audycji telewizyjnych;
   4. przygotowanie analizy rynku telewizyjnego polskiego i zagranicznego na potrzeby przyszłych produkcji Zleceniodawcy;
   5. wykonania określonej liczby prezentacji z analiz rynku telewizyjnego;
   6. zapewnienia organizacji planu zdjęciowego w ramach odcinków;
   7. zapewnienia obsługi technicznej, kostiumograficznej, księgowej (analitycznej), sekretaryjnej i sprzątającej planu zdjęciowego, w ramach odcinków;
   8. opracowania projektów scenografii w ramach odcinków;
   9. wybór projektów kostiumów przedstawionych przez kostiumografa, w ramach odcinków.
   Według Wnioskodawcy ustalenie, czy ww. zakres czynności (stan faktyczny) objęty jest dyspozycją art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, wymaga dokonania interpretacji tegoż przepisu prawnego i nie jest tożsame z opisaniem stanu faktycznego. Stanowisko Podatnika co do tego, czy czynności, które będą przez niego wykonywane i które zostały szczegółowo przedstawione, odpowiadają dyspozycji art. 43 ust. 19 ustawy o VAT przedstawił poniżej.
   W przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Od 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Zdaniem Wnioskodawcy - Podatnika, nie jest wykluczone posiłkowanie się klasyfikacją statystyczną. Przykładowo, działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych sklasyfikowana jest w dziale 59 PKD, a działalność reżyserów i scenografów sklasyfikowana jest w dziale 90 PKD. Stanowisko Podatnika jest następujące: czynności, które będą wykonywane przez Podatnika i które zostały szczegółowo opisane powyżej, nie są objęte art. 43 ust. 19 ustawy o VAT.
5. Umawiające się strony Sp. z o.o. oraz Wnioskodawca dokonali analizy kosztów zrealizowanych w latach poprzednich dzieł odcinków filmowych. Z analizy tejże wynika, że koszty realizacji dzieła (odcinka filmu) w zakresie czynności objętych planowaną umową, wynosiły ok. 60 tys. zł. Strony doszły do wniosku, że istnieje możliwość i zasadność uznania, że Wnioskodawca będzie realizował jako podwykonawca usługi w zakresie będącym przedmiotem wniosku, a w ramach wynagrodzenia otrzyma kwotę ryczałtową 60 tys. zł. Gdyby reżyser otrzymywał wynagrodzenie za każdy dzień zdjęciowy, zarobiłby tym więcej, im dłużej realizowałby dzieło. Wnioskodawca będzie motywowany, aby dzieło zrealizować w sposób szybki, ponieważ przedłużanie realizacji dzieła nie wpłynie na wysokość wynagrodzenia, a szybsze ukończenie jednego dzieła (odcinka filmu) umożliwi szybsze przystąpienie do realizacji kolejnego dzieła (odcinka filmu).
   Działając we własnym interesie ekonomicznym, reżyser realizował będzie jednocześnie cele ekonomiczne zleceniodawcy, ponieważ szybkie zrealizowanie dzieła, przy małej liczbie powtórzeń zdjęciowych, spowoduje oszczędności w kosztach pracy aktorów oraz obsługi technicznej, które obciążają Sp. z o.o. Wykonawca (reżyser) będzie miał na względzie nie tylko efekt artystyczny, lecz również skutek ekonomiczny swoich działań. Tak więc wartość wynagrodzenia została skalkulowana na poziomie kosztów ponoszonych w przeszłości przez Sp. z o.o. za usługi objęte planowaną umową. Wysokość wynagrodzenia za przeniesienie nieograniczonych praw autorskich została ustalona na poziomie, jaki obowiązuje w umowach pomiędzy Sp. z o.o. a Telewizją (…), która kupuje dzieła od Sp. z o.o., na poziomie 10% wartości umowy.
   Nadmienić należy raz jeszcze, że przenoszone prawa autorskie (nieograniczone w czasie i w przestrzeni, tj. dające prawo do sprzedaży lub emisji dzieła w innych krajach) nie pozbawia twórcy uprawnienia do honorarium wypłacanego przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, jeśli dzieło (odcinek filmu) zostanie wyemitowane np. przez Telewizję (…).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jaką stawką należy opodatkować sprzedaż dla celów podatku VAT?
2. Czy konieczne jest wyodrębnienie w umowie kwot należnych z tytułu świadczonych usług objętych różnymi stawkami VAT?
3. Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować dla dochodów, jakie będą osiągane z tytułu praw autorskich wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi w sytuacji, gdy niektóre dzieła zostały stworzone w warunkach opisanych powyżej, a więc Wnioskodawca nie został wyłączony z kręgu Podatników na podstawie art. 15 ust. 3 VAT-u i dochody z tego tytułu będą realizowane w latach następnych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Usługi świadczone przez reżysera oraz autora scenariusza ujęte są w PKWiU pod numerem 90.03 Usługi w zakresie artystycznej i literackiej działalności twórczej. Opodatkowanie działalności artystycznej uregulowane jest w Ustawie o podatku od towarów i usług (dalej: VAT) w kilku miejscach.

Wnioskodawca jest podatnikiem w podatku VAT, ponieważ nie obejmuje go wyłączenie uregulowane w art. 15 ust. 3 VAT-u, gdyż nie jest spełniony warunek, aby wnioskodawca z tytułu wykonania tych czynności związany był ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b, ponieważ zwolnienie dotyczy usług świadczonych „przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim prawach pokrewnych”.

Podatnik wniesie wkład w stworzenie dzieła pod postacią odcinków serialu filmowego, emitowanego w telewizji. W art. 69 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustalono, że osoby wnoszące wkład twórczy w stworzenie utworu audiowizualnego są współtwórcami utworu audiowizualnego. Zdaniem Podatnika z przepisu, o którym mowa w zdaniu poprzednim wynika, że nie jest on twórcą indywidualnym, lecz współtwórcą, a jako współtwórca nie jest objęty zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b.

Zdaniem Podatnika właściwa stawka dla usług reżysera oraz scenarzysty wynosi 8%, gdyż usługi te zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod pozycją 181. Taką stawkę należy zastosować do sprzedaży zakwalifikowanej do działalności gospodarczej oraz do sprzedaży praw autorskich.

Dla pozostałych usług objętych umową, obejmujących:

• przygotowanie analizy rynku telewizyjnego polskiego i zagranicznego na potrzeby przyszłych produkcji Zleceniodawcy;
• wykonania określonej liczby prezentacji z analiz rynku telewizyjnego;
• zapewnienia organizacji planu zdjęciowego w ramach odcinków;
• zapewnienia obsługi technicznej, kostiumograficznej, księgowej (analitycznej), sekretaryjnej i sprzątającej planu zdjęciowego w ramach odcinków;
• opracowania projektów scenografii w ramach odcinków;
• wybór projektów kostiumów przedstawionych przez kostiumografa w ramach odcinków.
  
  

Właściwa stawka podatku VAT wynosi 23%.

Ad. 2.

W celu zastosowania właściwej stawki należy, zdaniem Podatnika, w zawieranej umowie wyodrębnić co najmniej cenę za usługi (grupę usług) opodatkowane stawką 8% oraz usługi (grupę usług) opodatkowane stawką 23%.

Ad. 3.

Dla ustalenia opodatkowania podatkiem VAT dochodów (honorariów) osiąganych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi należy ustalić warunki, w jakich powstało dzieło. Dla tych dzieł, które powstały (powstaną) w warunkach uzasadniających wyłączenie na podstawie art. 15 ust. 3 VAT-u podatek VAT nie wystąpi. Konieczna będzie identyfikacja dzieła, które spowodowało dochód, w celu prawidłowego opodatkowania otrzymanych dochodów (honorariów), z których część może być opodatkowana stawką 8%, a część może być wyłączona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE. serii L Nr 347 str. 1 ze zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy - za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.);
2. uchylony;
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

W myśl art. 15 ust. 3a ustawy - przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że czynności będące przedmiotem niniejszego wniosku nie zostały objęte wyłączeniem z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, ponieważ Wnioskodawca jako wykonawca usługi na rzecz Spółki z o.o. dysponował będzie samodzielnością co do warunków wykonania czynności, tj. Wnioskodawca określi (zaakceptuje jedno rozwiązanie spośród przedstawionych alternatyw do wyboru) miejsce (wybór planu zdjęciowego), czas (pora dnia), sposób wykonania zdjęć (liczba powtórzeń ujęć zdjęciowych, nadzór nad przygotowaniem aktorów). Zainteresowany nadmienia, że intencją umawiających się stron jest, aby interes zlecającego producenta telewizyjnego (Spółki z o.o.) był zbieżny z interesem przyjmującego zlecenie Wnioskodawcy, który dążyć będzie do szybkiego zakończenia produkcji, gdyż wynagradzany jest za osiągnięty efekt (produktem jest odcinek filmu), a nie od liczby przepracowanych godzin zdjęciowych. Zainteresowany będzie dążył do szybkiego zakończenia pracy nad odcinkiem, kierując się własną motywacją polegającą na możliwości rozpoczęcia produkcji nowego odcinka i powiększenia w ten sposób własnych dochodów. Zlecający (producent filmowy) osiągnie korzyść, gdyż uzyska produkt (odcinek filmu) przy mniejszej liczbie powtórzeń zdjęć, niższym koszcie pracy aktorów i ekipy technicznej. Wnioskodawca zostanie wyposażony (w ramach planowanej umowy) w uprawnienia mające na celu umożliwienie realizacji zlecenia w sposób oszczędny. Oznacza to, że Wnioskodawca uzyskuje swobodę co do sposobu realizacji zlecenia.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości jaką stawkę podatku zastosować do usług, które planuje świadczyć.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej, tj. 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika nr 3 do ustawy, w pkt 1 ustawodawca wskazał, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że stawkę obniżoną w wysokości 8% można zastosować dla świadczonych usług lub zbywanych towarów, jeżeli te usługi lub towary zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy i jednocześnie, na podstawie odrębnych przepisów, nie korzystają ze zwolnienia od podatku lub nie spełniają przesłanek do objęcia ich niższą stawką VAT niż 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy - ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla usług kulturalnych świadczonych przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18,18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

W oparciu o art. 43 ust. 18 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy - zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa arty
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.
   
   

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kulturalne oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez szczególne podmioty.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Jak wynika z powyższego ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jak stanowi art. 1 ust. 2 powołanej ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W myśl przepisu art. 69 ww. ustawy, współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i lit. b ustawy. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

1. podmiotem prawa publicznego, oznaczającym każdy podmiot:
   1. ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
   2. posiadający osobowość prawną oraz
   3. finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty prawa publicznego, albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów, albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego, lub
2. innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym, lub
3. podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
4. indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonanie utworów.
   
   

Jednocześnie, co jest niezwykle istotne i co w analizowanej sprawie należy szczególnie podkreślić, ustawodawca wyłączył ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy usługi wymienione w cyt. wyżej art. 43 ust. 19 ustawy, tj. m.in. usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach; usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach; działalność agencji informacyjnych; usługi wydawnicze.

Powyższe oznacza, że spełnienie warunków podmiotowych i przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w sytuacji, gdy świadczona usługa jest jedną z tych objętych wyłączeniem, nie daje świadczącemu uprawnienia do zastosowania ww. zwolnienia od podatku.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy należy stwierdzić, że usługi opisane we wniosku przez Zainteresowanego nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku usług kulturalnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33, gdyż jak wskazał Wnioskodawca nie jest on podmiotem prawa publicznego oraz indywidualnym twórcą/artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów.

Zatem Wnioskodawca nie spełnia kryteriów do zastosowania zwolnienia od podatku dla usług kulturalnych.

Z opisu sprawy wynika także, że zgodnie z planowaną umową Sp. z o.o. a Wnioskodawcą, Wnioskodawca przeniesie prawa autorskie na Sp. z o.o. (a Sp. z o.o. przeniesie prawa autorskie na odbiorcę dzieła. np. telewizję (…) na podstawie umów między tymi podmiotami). Za przeniesienie praw autorskich wykonawca otrzyma wynagrodzenie, którego kwota zostanie ustalona w umowie. Wnioskodawca nadmienia, że procentowy udział w wynagrodzeniu ogółem Wnioskodawcy jest odbiciem relacji pomiędzy tymi kategoriami wynagrodzeń w umowach zawieranych pomiędzy Sp. z o.o. a odbiorcą dzieła Telewizją (…). Przeniesienie praw autorskich za wynagrodzeniem umownym nie pozbawia Wykonawcy jako współtwórcy dzieła do otrzymywania niezależnych honorariów wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (np. w przypadku emisji programu telewizyjnego). Uprawnienie takie przysługiwać będzie również innym współtwórcom, niezależnie od tego, czy będą brali udział w realizacji dzieła (odcinka filmu) na podstawie umowy zawartej z Sp. z o.o., czy też na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą.

Wskazać należy ponownie, że w załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że usługi opracowania scenariusza określonych odcinków audycji telewizyjnych; opracowania reżyserii określonych odcinków audycji telewizyjnych; wykonania reżyserii określonych odcinków audycji telewizyjnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki obniżonej do wysokości 8%.

Natomiast usługi: przygotowania analizy rynku telewizyjnego polskiego i zagranicznego na potrzeby przyszłych produkcji Zleceniodawcy; wykonania określonej liczby prezentacji z analiz rynku telewizyjnego; zapewnienia organizacji planu zdjęciowego w ramach odcinków; zapewnienia obsługi technicznej, kostiumograficznej, księgowej (analitycznej), sekretaryjnej i sprzątającej planu zdjęciowego w ramach odcinków; opracowania projektów scenografii w ramach odcinków; wybór projektów kostiumów przedstawionych przez kostiumografa w ramach odcinków - świadczone przez Wnioskodawcę - opodatkowane będą podstawową 23% stawką podatku.

Przy czym konieczność wyodrębniania powyższych usług opodatkowanych różnymi stawkami podatkowymi wynika z ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast kwestia zawierania umów pomiędzy Stronami transakcji regulowana jest w ustawie Kodeks cywilny (t.j. Dz.U z 2014 r. poz. 121). W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, kwestia wyodrębnienia w umowie kwot należnych z tytułu świadczonych usług ustalana jest przez Strony umowy. Tym samym, powyższa kwestia nie może być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii związanej z wysokością stawki podatku dla honorariów jakie będą osiągane z tytułu praw autorskich wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Zainteresowany wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, że zgodnie z planowaną umową zawartą pomiędzy Spółką z o.o. a Wnioskodawcą, Wnioskodawca przeniesie prawa autorskie na Sp. z o.o. (a Spółka z o.o. przeniesie prawa autorskie na odbiorcę dzieła, np. Telewizję na podstawie umów między tymi podmiotami). Za przeniesienie praw autorskich wykonawca otrzyma wynagrodzenie, którego kwota zostanie ustalona w umowie. Wnioskodawca nadmienia, że procentowy udział w wynagrodzeniu ogółem Wnioskodawcy jest odbiciem relacji pomiędzy tymi kategoriami wynagrodzeń w umowach zawieranych pomiędzy Spółką z o.o. a odbiorcą dzieła - Telewizją. Przeniesienie praw autorskich za wynagrodzeniem umownym nie pozbawi Wykonawcy jako współtwórcy dzieła do otrzymywania niezależnych honorariów wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (np. w przypadku emisji programu telewizyjnego).

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub - jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.
  
  

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Przepis art. 41 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Zgodnie z brzmieniem art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.

Jak stanowi art. 70 ust. 21 ww. ustawy, współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do:

1. wynagrodzenia proporcjonalnego do wpływów z tytułu wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach;
2. stosownego wynagrodzenia z tytułu najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych i ich publicznego odtwarzania;
3. stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów;
4. stosownego wynagrodzenia z tytułu reprodukowania utworu audiowizualnego na egzemplarzu przeznaczonym do własnego użytku osobistego.
   
   

Korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 21, za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (art. 70 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Zatem, w odniesieniu do kwestii związanej z wysokością stawki podatku dla honorariów jakie Wnioskodawca osiągnie z tytułu praw autorskich wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, tut. Organ biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz wskazane przepisy prawa stwierdza, że świadczenie usług, w okolicznościach niniejszej sprawy, z tytułu których Wnioskodawca jako współtwórca dzieła otrzyma powyższe honorarium wypłacane przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z zastosowaniem stawki obniżonej, która zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - wynosi 8%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.