Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-33/14/JD
z 1 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2013 r. (wpływ do tut. Biura 8 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka będzie zobowiązana do ustalenia wysokości przychodu podlegającego opodatkowaniu proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku w wysokości wskazanej w umowie spółki osobowej (komandytowej lub jawnej), która będzie różna w kolejnych latach i która będzie odbiegać od udziału w głosach oraz w masie likwidacyjnej spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka będzie zobowiązana do ustalenia wysokości przychodu podlegającego opodatkowaniu proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku w wysokości wskazanej w umowie spółki osobowej (komandytowej lub jawnej), która będzie różna w kolejnych latach i która będzie odbiegać od udziału w głosach oraz w masie likwidacyjnej spółki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka akcyjna) zamierza zostać wspólnikiem w spółce komandytowej (komandytariuszem) lub w spółce jawnej. Jako wspólnik będzie uprawniony do udziału w zysku spółki w wysokości określonej umową spółki. Umowa spółki będzie przyznawać wspólnikowi różny udział w zysku spółki w kolejnych latach. Ponadto udział w zysku spółki określony umową spółki będzie odbiegał od udziału w głosach oraz w masie likwidacyjnej spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca będzie zobowiązany do ustalenia wysokości przychodu podlegającego opodatkowaniu proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku w wysokości wskazanej w umowie spółki osobowej (komandytowej lub jawnej), która będzie różna w kolejnych latach i która będzie odbiegać od udziału w głosach oraz w masie likwidacyjnej spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, literalna wykładnia art. 5 ust. 1 updp prowadzi do wniosku, że wspólnik spółki osobowej ustala przychód do opodatkowania proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku w wysokości określonej umową spółki a jeśli umowa spółki przewiduje różny udział w zysku w poszczególnych latach - w wysokości określonej umową spółki na dany rok - bez względu na fakt, że udział ten będzie odbiegać od udziału w głosach i masie likwidacyjnej spółki. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 updp, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z powyższego wynika, że przychody z udziału w spółce osobowej określa się u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Sposób i wysokość partycypacji wspólnika w zysku spółki osobowej, zgodnie z art. 123 k.s.h., może być określony w umowie spółki odmiennie od obowiązujących przepisów. W myśl bowiem art. 123 k.s.h, komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Podobnie - ze względu na dyspozytywny charakter art. 51 k.s.h. - w umowie spółki jawnej można dowolnie określić sposób udziału wspólnika w zysku spółki (oczywiście bez możliwości całkowitego wyłączenia wspólnika od udziału w zysku spółki). Wskazać również należy, że dopuszczalne jest w myśl przepisów kodeksu spółek handlowych uregulowanie sposobu udziału wspólnika w zysku spółki osobowej w sposób odmienny w każdym roku, odbiegający od udziału w głosach oraz w masie likwidacyjnej spółki.

W przypadku zatem, gdy wspólnik posiada prawo do udziału w zysku spółki osobowej (jawnej lub komandytowej) w wysokości określonej umową spółki (odmiennej w poszczególnych latach, odbiegającej od udziału w głosach oraz w masie likwidacyjnej spółki) - jest on zobowiązany, zgodnie z art. 5 ust.1 updp, do opodatkowania przychodu w wysokości proporcjonalnej do jego prawa do udziału w zysku w wysokości określonej umową spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zostać wspólnikiem spółki komandytowej (jako komplementariusz) lub spółki jawnej. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób jego opodatkowania z tytułu udziału w spółce komandytowej lub jawnej.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo–akcyjna.

Stosownie do art. 22 § 1 tej ustawy, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Natomiast w myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do przepisu art. 103 Kodeksu spółek handlowych, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W myśl art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Powyższy status spółek jawnej i komandytowej na gruncie przepisów prawa handlowego, jako spółek osobowych niemających osobowości prawnej powoduje, że w zakresie opodatkowania dochodów spółki prowadzącej działalność gospodarczą w takich formach, to nie spółki te są podatnikami podatku dochodowego, lecz ich wspólnicy.

Wynika to z art. 1 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), zgodnie z którym:

• ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji,
  
• przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3,
  
• przepisy ustawy mają również zastosowanie do:
  
  1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
     
  2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Jednocześnie, spółki osobowe nie są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. W myśl art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), akt ten reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W zależności od tego, czy wspólnik jest osobą fizyczną, czy też prawną, dochody wspólników podlegają odpowiednio przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podstawę udokumentowania przychodu i dochodu stanowią księgi rachunkowe. Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013, poz. 330 ze zm.) nie dopuszcza możliwości prowadzenia ksiąg rachunkowych przez każdego ze wspólników spółki osobowej w tym komandytowej. Przychód spółki wynikający z ksiąg rachunkowych, do prowadzenia których zobowiązują spółkę przepisy ustawy o rachunkowości stanowi podstawę do określenia wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku z tytułu udziału w spółce osobowej dla każdego ze wspólników.

Z powołanych powyżej przepisów prawa wynika, że spółki osobowe nie posiadają podmiotowości prawnopodatkowej dla celów podatku dochodowego – są „transparentne” podatkowo. Skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością spółki osobowej przypisywane są odpowiednio jej wspólnikom. W przypadku wspólników będących osobami prawnymi, skutki te należy oceniać na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, jeżeli komandytariuszem spółki komandytowej lub wspólnikiem spółki jawnej jest spółka kapitałowa do jej opodatkowania mają zastosowanie przepisy art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe (art. 5 ust. 1 powołanej ustawy). Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Podział przychodów, kosztów i innych odliczeń w spółce osobowej następuje – co do zasady – według wniesionych do spółki udziałów. Jednak umowa spółki osobowej może określić prawo do udziału w zysku w inny sposób niż wynikający z parytetu wniesionych wkładów. Wówczas proporcję, o której mowa w art. 5 powołanej ustawy, powinno ustalać się w stosunku do przysługującego wspólnikowi będącemu osobą prawną udziału w zysku, określonemu w umowie spółki.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi 19% podstawy opodatkowania.

Natomiast, w myśl art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako komandytariuszem (lub wspólnik spółki jawnej), będący osobą prawną, przy wpłacaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięcznej, o której mowa w art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oraz w składanym zeznaniu rocznym CIT-8 na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest zobowiązany uwzględnić przychody i koszty wygenerowane przez spółkę komandytową proporcjonalnie do udziału posiadanego przez niego jako komandytariusza w tej spółce (wspólnika spółki jawnej) wraz z pozostałymi przychodami i kosztami uzyskanymi z innej działalności. Podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku dochodowego w części dotyczącej dochodów z tytułu udziału w spółce osobowej jest bowiem jej wspólnik. Wnioskodawca (komandytariusz lub wspólnik spółki jawnej) powinien ustalić zatem swoje przychody z udziału w spółce komandytowej (jawnej) oraz koszty uzyskania przychodów, w oparciu o dane, wynikające z ksiąg rachunkowych, prowadzonych przez spółkę komandytową (jawną). Wnioskujący, jako osoba prawna, do której mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma obowiązek ustalenia ww. kategorii zgodnie ze stosownymi przepisami przywołanej ustawy podatkowej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia sposobu opodatkowania komandytariusza (lub wspólnika spółki jawnej) będącego osobą prawną z tytułu udziału w ww. spółkach osobowych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.