2014.03.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1215/13-3/EN
z 13 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku uznanych reklamacji i zwrotów leków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku uznanych reklamacji i zwrotów leków.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem firmy prowadzącej aptekę. W aptekach (w tym również w aptece Wnioskodawcy) dochodzi do nieumyślnych pomyłek farmaceutycznych. Pomyłki zostają wykrywane przy kontroli recept przez kierownika apteki – najczęściej w tym samym dniu.

Pomyłki te w większości dotyczą wydawania leku z inną odpłatnością niż na recepcie (błędna wycena recepty: cena leku, zastosowany błędny kod odpłatności pacjenta). W tym przypadku, po znalezieniu błędu nie dochodzi do ponownego kontaktu z klientem. Nieprawidłowo zafiskalizowany lek jest zdejmowany korektą z licencjonowanego aptecznego programu X, po czym następuje jego ponowne, ale tym razem prawidłowe zafiskalizowanie. Proces ten jest niezbędny do prawidłowego złożenia zestawienia leków refundowanych do NFZ (zestawienie jest drukowane z licencjonowanego programu X).

Zdarzają się też inne pomyłki, tj.: wydanie leku w innej dawce, wydanie innego leku niż na recepcie (inny zbliżony w nazwie lek, inna postać czy objętość leku); błędna wycena recepty (np. ilości wydanych opakowań). W większości tych przypadków następuje kontakt z klientem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wypadku – np. wydania leku w innej dawce, wydania innego leku, w innej ilości niż na recepcie czy wydania leku niepełnowartościowego, które skutkują zarówno zwrotem całości lub części zapłaty jak i nie mają takiego skutku finansowego – Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek zawarty w błędnie wydanym paragonie bez zachowania warunków zawartych w § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 poz. 363)? Jak udokumentować takie pomyłki i czy dokumentacja posiadana przez Wnioskodawcę jest wystarczająca?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy dochodzi do pomyłki, np. w wydaniu niewłaściwej dawki leku, wydania innego lub niepełnowartościowego leku lub w innej ilości – z reguły dochodzi do kontaktu z klientem. Pomyłki te dotyczą leków zarówno nierefundowanych, jak i refundowanych.

Nieprawidłowo zafiskalizowany lek jest zdejmowany korektą z licencjonowanego aptecznego programu X, po czym następuje jego ponowne, ale tym razem prawidłowe zafiskalizowanie. Przy lekach refundowanych proces ten jest niezbędny do prawidłowego złożenia zestawienia leków refundowanych do NFZ (zestawienie jest drukowane z licencjonowanego programu X). Konieczne jest równie dokonanie korekty na błędnej sprzedaży, a następnie jej prawidłowe wprowadzenie w celu zachowania zgodności leków (ilość, postać, rodzaj) ujętych w programie a stanem faktycznym na magazynie.

Do omawianych przypadków (bez względu na to czy owe pomyłki skutkują zwrotem całości lub części należności czy też nie mają takiego skutku) zdaniem Wnioskodawcy nie odnoszą się warunki zawarte w § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 363). Korekty te bowiem są następstwem pomyłki farmaceuty (różnego rodzaju) i nie mają znamion typowego zwrotu (rezygnacja klienta, reklamacja towaru), a są niezbędne dla zachowania zgodności dla celów NFZ i poprawności magazynu.

Dlatego – zdaniem Wnioskodawcy – aby skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek należny zawarty w błędnym paragonie wystarczającym będzie oświadczenie farmaceuty – krótki opis wskazujący na pomyłkę oraz ujęcie tych pomyłek w rejestrze podpisanym przez farmaceutę (rejestr apteczny korekt z programu licencjonowanego X) zawierającym:

datę i numer paragonu,
nazwę towaru,
datę i przyczynę dokonania korekty,
cenę detaliczną,
stawkę vat i ilość zwracanego towaru,
wartość ogółem netto, kwotę vat, wartość brutto, zapłata – zwracanego towaru.

Sama ewidencja korekt w licencjonowanym programie X spełnia wymagania oddzielnej ewidencji wskazanej w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 363). Ponadto Zainteresowany dysponuje pokwitowaniami wypłaty z drukarki fiskalnej zawierające kwoty, które uiścił klient za dany lek czy towar.

Wnioskodawca dodał, że jeśli by nie obniżył podatku należnego o błędnie zafiskalizowaną sprzedaż – to podatek należny odprowadziłby podwójnie (od błędnie oraz od prawidłowo zafiskalizowanego paragonu) – ponieważ po zlokalizowaniu błędu, paragon jest nabijany ponownie prawidłowo na drukarkę fiskalną i ma to odzwierciedlenie w poprawnych danych po zmianach w programie X – dla celów złożenia prawidłowego zestawienia leków refundowanych do NFZ oraz dla ustalenia prawidłowych stanów magazynowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż rozumie się – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. przepisem art. 29 ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W oparciu o treść obowiązującego do 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 4 ustawy – podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W art. 111 ust. 1 ustawy postanowiono, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), zwane dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 2 pkt 12 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Pamięć fiskalna to urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych (§ 2 pkt 11 rozporządzenia).

Natomiast raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny oraz rozliczeniowy), w myśl § 2 pkt 19 rozporządzenia, to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Na mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia, zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, należy ująć w odrębnej ewidencji zawierającej:

datę sprzedaży;
nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

Stosownie do treści § 3 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

W oparciu o § 3 ust. 6 rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

Kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej.

Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

Należy zauważyć, że obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących przewiduje m.in. możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej w przypadku zwrotu towarów i uznanych reklamacji towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, poprzez ujęcie w odrębnej ewidencji.

Ponadto, rozporządzenie to określa również możliwość korekty w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki, która to korekta ujmowana jest w odrębnej ewidencji.

Podkreślić należy, że rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących nie wyczerpuje (nie wskazuje) wszystkich możliwych sytuacji, w których należy dokonać korekty sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej. Jednak przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT.

Ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

W świetle powyższych unormowań podatnikom przysługuje prawo do korekty sprzedaży i podatku należnego, jednakże pod warunkiem, że zdarzenia te zostaną udokumentowane wiarygodnymi dowodami.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem firmy prowadzącej aptekę. W aptece Wnioskodawcy dochodzi do nieumyślnych pomyłek farmaceutycznych, które zostają wykrywane przy kontroli recept przez kierownika apteki – najczęściej w tym samym dniu.

Zdarzają się pomyłki, tj.: wydanie leku w innej dawce, wydanie innego leku niż na recepcie (inny zbliżony w nazwie lek, inna postać czy objętość leku); błędna wycena recepty (np. ilości wydanych opakowań). W większości tych przypadków następuje kontakt z klientem.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. korekty są następstwem pomyłki farmaceuty i nie mają znamion typowego zwrotu, tj. rezygnacja klienta z zakupu czy reklamacja towaru.

W związku z tym Wnioskodawca ma wątpliwości czy w wypadku – np. wydania leku w innej dawce, wydania innego leku, w innej ilości niż na recepcie czy wydania leku niepełnowartościowego, które skutkują zarówno zwrotem całości lub części zapłaty jak i nie mają takiego skutku finansowego – ma on prawo do obniżenia podatku należnego o podatek zawarty w błędnie wydanym paragonie bez zachowania warunków zawartych w § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących i czy dokumentacja posiadana przez Zainteresowanego jest wystarczająca.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek należny zawarty w błędnym paragonie wystarczającym będzie oświadczenie farmaceuty – krótki opis wskazujący na pomyłkę oraz ujęcie tych pomyłek w rejestrze podpisanym przez farmaceutę (rejestr apteczny korekt z programu licencjonowanego X) zawierającym:

datę i numer paragonu,
nazwę towaru,
datę i przyczynę dokonania korekty,
cenę detaliczną,
stawkę vat i ilość zwracanego towaru,
wartość ogółem netto, kwotę vat, wartość brutto, zapłata – zwracanego towaru.

Zainteresowany wskazał, że ewidencja korekt w licencjonowanym programie X spełnia wymagania oddzielnej ewidencji wskazanej w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Ponadto Zainteresowany dysponuje pokwitowaniami wypłaty z drukarki fiskalnej zawierające kwoty, które uiścił klient za dany lek czy towar.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy farmaceuta popełni błąd wydając klientowi lek w innej dawce lub inny lek niż na recepcie lub inną ilość opakowań niż na recepcie, gdzie następuje zwrot tych leków przez klienta, który skutkuje zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, zastosowanie znajdzie § 3 ust. 4 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, w którym wskazano, że zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, należy ująć w odrębnej ewidencji. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale według ww. § 3 ust. 4 winna zawierać ściśle określone elementy.

Podkreślić jeszcze raz należy, że z brzmienia art. 29 ust. 4 ustawy wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru. Paragon fiskalny to dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. zwrotu towaru. W przypadku dokonania zwrotu towaru podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie przez klienta paragonu fiskalnego. Zauważyć jednak należy, że paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie bądź też dokonano zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 i 4 ustawy, bowiem obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

W związku z tym, że kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to w takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w sytuacji, kiedy podatnik nie dysponuje oryginałem paragonu, ponieważ np. zaginie, ulegnie zniszczeniu – może skorygować obrót z tytułu sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy fiskalnej przy założeniu, że podstawą prawidłowego sporządzenia rozliczenia jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej, udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych.

Reasumując Wnioskodawca powinien wykazać w prowadzonej ewidencji korekt (tj. licencjonowanym programie X, który spełnia – jak wskazał Wnioskodawca – wymagania oddzielnej ewidencji wskazanej w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących) zwroty towarów i uznane reklamacje towarów (tj. z tytułu wydania leku w innej dawce, wydania innego leku niż na recepcie, błędnej wyceny recepty np. ilości wydanych opakowań), które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży – przy czym dla udokumentowania korekty obrotu Wnioskodawca może w przypadku braku oryginału paragonu fiskalnego wykorzystać np. kopię paragonu danej sprzedaży oraz pokwitowania wypłaty z drukarki fiskalnej zawierające kwoty, które uiścił klient za dany lek czy towar pod warunkiem, że są one podpisane przez klienta i farmaceutę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na inne uzasadnienie niż wskazane przez Zainteresowanego.

Końcowo wskazać należy, że ocena prawidłowości i rzetelności dowodów przyjętych przez Wnioskodawcę może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Należy również zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z 7 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2013 r. poz. 35 ze zm.) uchylono art. 29 ustawy, oraz wprowadzono do porządku prawnego art. 29a, zmianie uległo również brzmienie art. 109 ust. 3 ustawy. Powyższe zmiany w zakresie przepisów podatku od towarów i usług, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie pyt. 2. Natomiast w zakresie pyt. 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin