Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-771/13-2/KT
z 19 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 12.08.2013 r. (data wpływu 21.08.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników w konferencjach organizowanych przez podmioty zagraniczne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług związanych z uczestnictwem pracowników w konferencjach organizowanych przez podmioty zagraniczne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Instytut jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność zwolnioną z VAT - zwolnienie dotyczy usług w zakresie opieki medycznej świadczonych przez zakłady opieki zdrowotnej (art. 43 ust. 1 pkt 18) - oraz opodatkowaną, związaną z działalnością pozastatutową oraz naukową.

W ramach działalności naukowej Wnioskodawca wysyła swoich pracowników na sympozja/konferencje z dziedziny nauki i edukacji za granicę - zarówno do państw UE jak i do państw trzecich.

Za pracowników, którzy biorą czynny udział w konferencjach, tzn. wygłaszają swoje prelekcje, Instytut odprowadza do Urzędu Skarbowego VAT, traktując usługę jako opodatkowaną zgodnie z art. 28b ustawy o VAT - czyli miejsce opodatkowania jest tam, gdzie usługobiorca posiada siedzibę - w przypadku Instytutu jest to Polska. Usługa ta jest zatem traktowana jako import usług i naliczany jest podatek należny. Operację powyższą Wnioskodawca ujmuje w deklaracji w poz. 37 i 38 (wersji 14 deklaracji VAT-7).

W przypadku pracowników, którzy biorą bierny udział w konferencjach, czyli uczestniczą tylko jako słuchacze, usługę tę Instytut traktuje - zgodnie z art. 28g - jako usługę wstępu na imprezę naukową, edukacyjną. Usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju, w którym odbywa się konferencja. Operacji tej Wnioskodawca nie ujmuje w rejestrze VAT, ani w deklaracji VAT-7.

Za wpłacone opłaty rejestracyjne za konferencje Firmy wystawiają Instytutowi faktury (w większości przypadków bez naliczonego podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opłatę za uczestnictwo w konferencjach o charakterze czynnym należy traktować jako płatność za usługę o charakterze ogólnym - zgodnie z art. 28b, a udział w konferencjach o charakterze biernym jako wstęp na imprezę edukacyjną - zgodnie art. 28g, w związku z czym usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju, w którym odbywa się konferencja?

Czy też wszystkie opłaty rejestracyjne za konferencje, bez względu na ich charakter, tj. czynny (pracownik wygłasza referaty, prowadzi wykłady, uczestniczy w dyskusjach, itp.) lub bierny (pracownik uczestniczy tylko jako słuchacz), winny być traktowane w sposób jednakowy, tzn. zgodnie z art. 28g (usługa wstępu)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku opłaty rejestracyjnej za czynny udział w konferencji (kiedy pracownicy wygłaszają referaty, Instytut usługę tę traktuje jako opodatkowaną zgodnie z art. 28b i miejscem świadczenia takiej usługi jest miejsce siedziby usługobiorcy, czyli w Polsce. Instytut w takim przypadku uznaje usługę za import usług - nalicza podatek należny. Operacja ta jest ujęta w deklaracji w pozycji 37 i 38 (wersja 13- deklaracji VAT-7) lub w poz. 27 i 28 (wersja 14 deklaracji VAT-7).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez import usług – stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy – rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca – instytut naukowy, czynny podatnik VAT - w ramach prowadzonej działalności naukowej wysyła swoich pracowników na sympozja/konferencje z dziedziny nauki i edukacji za granicę, zarówno do państw UE jak i do państw trzecich, i w związku z tym ponosi koszty opłat rejestracyjnych za udział pracowników w tych konferencjach. W przypadku pracowników, którzy biorą czynny udział w konferencjach (wygłaszają prelekcje), Instytut traktuje nabywane usługi jako import usług opodatkowanych - zgodnie z art. 28b ustawy o VAT – w miejscu siedziby usługobiorcy, tj. w przypadku Instytutu w Polsce. Wnioskodawca nalicza podatek należny dla tych usług i wykazuje je w VAT-7. Natomiast w przypadku pracowników, którzy biorą bierny udział w konferencjach (uczestniczą tylko jako słuchacze), usługę tę Instytut traktuje - zgodnie z art. 28g - jako usługę wstępu na imprezę naukową, która podlega opodatkowaniu w kraju, w którym odbywa się konferencja. Usług takich Wnioskodawca nie wykazuje w deklaracji podatkowej.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy opłaty za uczestnictwo pracowników w konferencjach podlegają, zgodnie z art. 28g ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem w miejscu świadczenia usług, tj. w kraju siedziby organizatora konferencji, który pobiera za nie opłatę (jako usługi wstępu), czy też – w przypadku „czynnego” udziału w konferencji – miejscem świadczenia tych usług jest, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ustawy, terytorium kraju, jako miejsce siedziby usługobiorcy (Wnioskodawcy).

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że w przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego określania miejsca świadczenia usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   
   

Powołany art. 28a wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż miejscem świadczenia w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usługi zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna konsumpcja usługi.

Jednakże, od ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest świadczenie usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe oraz podobne.

W myśl art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.3.2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej; przepis ten ma zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym.

W niniejszej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z uczestnictwem pracowników Instytutu w konferencjach naukowych. Wnioskodawca, nabywając opisane we wniosku usługi, działa jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem Jego pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowym. Opłata za uczestnictwo dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (tu: w konferencji naukowej), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem, podmiot nabywający usługę wstępu na konferencję naukową umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie ona się odbywa.

Tym samym, opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę za uczestnictwo swoich pracowników w zagranicznych konferencjach naukowych, o których mowa we wniosku, należy uznać za nabycie usług wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje) się odbywają, tj. opodatkowanych zgodnie z brzmieniem art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

W związku z tym, że miejscem świadczenia nabywanych przez Instytut usług nie jest Polska, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozpoznania z tego tytułu importu usług i w konsekwencji nie powinien wykazać tych usług w deklaracji VAT-7.

Reasumując, z uwagi na to, że Instytut odrębnie określa miejsce świadczenia przedmiotowych usług, w zależności od tego, czy udział pracowników w konferencjach jest „czynny” czy „bierny”, uznając, że w przypadku udziału „czynnego” ma miejsce import usług opodatkowanych, zgodnie z art. 28b ustawy, w Polsce - stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.