Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1190/13-2/JK
z 19 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów gazowych jest:

• prawidłowe – w zakresie pytań 1, 3 i 4,
  

• nieprawidłowe – z zakresie pytania 2.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Celem działalności Spółdzielni (dalej jako: Spółdzielnia) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Spółdzielnia posiada w swoich zasobach domy jednorodzinne oraz budynki wielolokalowe, w których istnieje zróżnicowanie praw, na postawie których członkowie Spółdzielni lub osoby trzecie zajmują lokale mieszkalne, tj. prawo odrębnej własności lokalu, spółdzielcze prawa do lokali, jak również najem.

Z obowiązkiem zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, określonym w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. Nr 1222, z późn. zm.), nierozerwalnie związana jest konieczność zapewnienia członkom Spółdzielni i ich rodzinom zaopatrzenia w wodę, energię elektryczną i energię cieplną. Spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków (art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Zgodnie z art. 1 ust. 1.1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222) Spółdzielnia mieszkaniowa nie może odnosić korzyści majątkowych i kosztem swoich członków, w szczególności z tytułu przekształceń praw do lokali. Z przepisu tego wynika reguła bezwynikowej działalności Spółdzielni. Celem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych, a nie osiąganie zysku.

Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali lub którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali; osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali; właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1-2, 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

W celu zaopatrzenia w ciepło oraz ciepłą wodę użytkową budynków i lokali wchodzących w skład zasobów Spółdzielni, korzysta ona z własnych kotłowni gazowych. Zasadniczo Spółdzielnia nabywa paliwo gazowe na cele opałowe dla potrzeb zaopatrzenia w ciepło lokali mieszkalnych.

Spółdzielnia zużywa jednak również gaz na potrzeby produkcji energii cieplnej służącej do ogrzewania oraz dostarczania ciepłej wody do lokali użytkowych znajdujących się w budynkach należących do Spółdzielni, w których najemcy lub spółdzielcy prowadzą przede wszystkim działalność komercyjną. Wśród użytkujących lokale użytkowe są również podmioty lecznicze, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Spółdzielnia zużywa także gaz na potrzeby produkcji energii cieplnej służącej do ogrzewania oraz dostarczania ciepłej wody do kilku budynków, które nie należą do Spółdzielni, a w których znajdują się:

1. szkoła podstawowa,
2. hala sportowa zarządzana przez Ośrodek,
   
3. Biblioteka prowadzona przez Ośrodek.
   
   

Jako opał dla kotłowni Spółdzielnia nabywa od X. gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00.

W odniesieniu do kilku wielolokalowych budynków mieszkalnych Spółdzielnia nabywa również gaz przeznaczony na cele opałowe do spalania w kuchenkach gazowych przez poszczególne gospodarstwa domowe. Gaz ten jest dostarczany przewodowo do poszczególnych lokali mieszkalnych w budynku wielolokalowym, ale pomiar ilości nabywanego (zużywanego) gazu jest dokonywany na przyłączu do budynku. Koszt nabycia gazu dla takiego budynku jest następnie dzielony pomiędzy spółdzielców lub inne osoby posiadające prawo do lokali według zryczałtowanej stawki w ramach uiszczanych przez nie do Spółdzielni opłat eksploatacyjnych.

Powyższe wyroby gazowe Spółdzielnia nabywa w ilościach większych niż określone w art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108 poz. 626 z późn. zm.).

W związku z objęciem wyrobów gazowych podatkiem akcyzowym, co nastąpiło na mocy ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. Nr 1231) Spółdzielnia została zobowiązana przez dostawcę gazu do złożenia oświadczeń o przeznaczeniu paliwa gazowego na potrzeby naliczania podatku akcyzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółdzielnia dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu wykorzystania ich na potrzeby opałowe w celu ogrzewania lokali mieszkalnych znajdujących się w jej zasobach oraz dostarczenia do tych lokali ciepłej wody użytkowej, zobowiązana jest do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego, czy też posiada prawo do złożenia oświadczenia, iż nabycie wyrobów gazowych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 w związku z docelowym zużyciem przez gospodarstwa domowe?
2. Czy Spółdzielnia dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu wykorzystania ich na potrzeby opałowe w celu ogrzewania szkoły podstawowej, miejskiej hali sportowej, miejskiej biblioteki oraz podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz dostarczania do zajmowanych przez te podmioty nieruchomości ciepłej wody użytkowej zobowiązana jest do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego czy też posiada prawo do złożenia oświadczenia, iż zakup wyrobów gazowych korzysta odpowiednio ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy o podatku akcyzowym?
3. Czy Spółdzielnia dokonując nabycia wyrobów gazowych przeznaczonych do zaopatrzenia w to paliwo poszczególnych lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku wielolokalowym wchodzącym w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni na potrzeby opałowe, tj. do spalania w kuchenkach gazowych zobowiązana jest do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego, czy też posiada prawo do złożenia oświadczenia, iż nabycie wyrobów gazowych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 w związku z docelowym zużyciem przez gospodarstwa domowe?
   
4. W przypadku zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego przewidzianego w art. 31b ust. 2 pkt 1, 2, 4 lub 6, w jaki sposób Spółdzielnia powinna określić udział nabywanych wyrobów gazowych podlegających zwolnieniu i takiemu zwolnieniu niepodlegających?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1)

Zgodnie z definicją wyrobów gazowych zawartą w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108 poz. 626 z późn. zm., dalej jako „ustawa akcyzowa”) są to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W świetle art. 9c ustawy akcyzowej w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
   1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
      
      

Ustawa akcyzowa przewiduje jednakże szereg zwolnień z opodatkowania. W myśl art. 31b ust. 2 tej ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

1. gospodarstwa domowe;
2. organy administracji publicznej;
3. jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
4. podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;
5. żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;
6. podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
7. jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;
8. organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
   
   

Przy czym zgodnie z art. 31b ust. 6, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest

1. w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
   1. 10 m³/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8000 metrów sześciennych rocznie, albo
      
   2. 25 m3/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie;
2. w przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
   1. 10 m³/h - wyrobu gazowego propan-butan-powietrze, nie więcej niż 5000 metrów sześciennych rocznie, albo
      
   2. 10 m³/h - wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony, nie więcej niż 1000 metrów sześciennych rocznie;
3. w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:
   1. o kodach CN 2705 00 00 i 2711 11 00,
      
   2. o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1,
      
   3. o kodzie ex CN 2711 29 00 w ilościach większych niż określone w pkt 2

- uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Z kolei podmiot zużywający to, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy akcyzowej podmiot:

1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
2. niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby.
   
   

W świetle powyższego, podmiot nabywający wyroby gazowe korzysta ze zwolnienia, jeżeli zużywa je z przeznaczeniem do jednego lub kilku enumeratywnie wskazanych w ustawie celów.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 ust. 1 ustawy akcyzowej zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. W ustawie akcyzowej brak jest pełnej definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Ustawodawca w art. 31b ust. 8 wskazuje jedynie, że na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

W związku z tym, należy się odwołać do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika j. polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw. obowiązków rodzinnych domowych).

Zdaniem Spółdzielni lokale mieszkalne, do których Spółdzielnia dostarcza ciepło oraz ciepłą wodę użytkową powinny być traktowane tak jak gospodarstwa domowe. Służą one bowiem stałemu zamieszkiwaniu spółdzielców i innych osób posiadających tytuł do tych lokali oraz ich rodzin. Jeżeli Spółdzielnia nabywa więc wyroby gazowe przeznaczone na cele ogrzewania lokali mieszkalnych, należy uznać, że Spółdzielnia spełnia warunek do zastosowania wobec niej zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy akcyzowej.

Powyższe stanowisko Spółdzielni potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydane wprawdzie odnośnie zwolnienia z akcyzy czynności dotyczących wyrobów węglowych, jednakże z uwagi na tożsamość problematyki zachowują w pełni ważność w zakresie przedmiotowych rozważań.

Analogiczne do przewidzianego w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy akcyzowej zwolnienie z podatku akcyzowego funkcjonuje w odniesieniu do wyrobów węglowych. Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 3 zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, z późn. zm.), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.).

Organy podatkowe wielokrotnie twierdziły, że zwolnienie z podatku akcyzowego dotyczy m.in. spółdzielni mieszkaniowych, które zużywają wyroby węglowe na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych. Tytułem przykładu, stanowisko takie zostało wyrażone w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2013 r. (ITPP3/443-241/12/MD),
  

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 lutego 2012 r. (ILPP3/443-103/12-2/TW),
  

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 kwietnia 2012 r. (ITPP3/443-47/12/AF),
  

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 lipca 2012 r. (ILPP3/443-104/12-4/TK),
  

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 czerwca 2012 r. (IPTPP3/443A-75/12-6/KK),
  

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2012 r. (ILPP3/443-36/12-2/TK),
  

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2012 r. (IPTPP3/443A-32/12-2/BJ).
  
  
  

Skoro zatem zwolnienie obejmuje spółdzielnie mieszkaniowe w przypadku wyrobów węglowych, uzasadnione wydaje się twierdzenie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno znaleźć zastosowanie również w przypadku wyrobów gazowych zużywanych przez spółdzielnie mieszkaniowe na cele ogrzewania lokali mieszkalnych.

W literaturze przedmiotu wprost wskazuje się, że powyższe interpretacje będą miały pomocne zastosowanie w odniesieniu do stanów faktycznych obejmujących zwolnienie dla wyrobów gazowych. Różnica pomiędzy zwolnieniem dla wyrobów węglowych i gazowych polega na możliwości stosowania zwolnienia dla wyrobów gazowych również wtedy, gdy wyroby te używane są nie tyko dla celów gospodarstwa domowego, ale i prowadzenia działalności gospodarczej, pod warunkiem, że zużycie gazu będzie mieściło się w limitach przewidzianych przez prawodawcę. Oznacza to, że sprzedaż gazu na rzecz spółdzielni, która częściowo będzie wykorzystywała ten produkt do celów grzewczych lokali użytkowych, może korzystać ze zwolnienia przy spełnieniu warunku przewidzianego w art. 31b ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym (A. Wesołowska, Komentarz do art. 31b, SIP LEX 2013).

Ad. 2)

Poprzez analogię do uzasadnienia wskazanego w Ad. 1) Spółdzielnia stoi na stanowisku, iż dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu zużycia ich na potrzeby opałowe w celu ogrzewania Szkoły Podstawowej, miejskiej hali sportowej, miejskiej biblioteki oraz podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz dostarczania do zajmowanych przez te podmioty nieruchomości ciepłej wody użytkowej posiada prawo do złożenia oświadczenia, iż nabycie wyrobów gazowych przeznacza na cele zwolnione z podatku akcyzowego odpowiednio na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad. 3)

Analogicznie uzasadniając jak w Ad. 1) Spółdzielnia uważa, że dokonując nabycia wyrobów gazowych przeznaczonych do zaopatrzenia w to paliwo poszczególnych lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku wielolokalowym wchodzącym w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni na potrzeby opałowe, tj. do spalania w kuchenkach gazowych posiada prawo do złożenia oświadczenia, iż nabycie tych wyrobów gazowych przeznacza na cele zwolnione z podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1, tj. na cele opałowe przez gospodarstwa domowe.

Ad 4)

Zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 3 ustawy akcyzowej, w związku ze sprzedażą wyrobów gazowych w ilościach większych niż określone w art. 31b ust. 6 pkt 1 tej ustawy, dostawca gazu ma prawo wymagać od Spółdzielni złożenia oświadczenia, w którym Spółdzielnia potwierdzi, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo złożenia oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

W związku z tym, że Spółdzielnia będzie używać wyrobów nie tylko na potrzeby prowadzenia gospodarstwa domowego, konieczne jesz proporcjonalne określenie wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe.

Spółdzielnia, mając na uwadze, że moc grzewcza wykorzystywanych w większości lokali mieszkalnych urządzeń jest porównywalna, jest zdania, że dla dokonania właściwego podziału zasadniczy będzie stosunek powierzchni nieruchomości wykorzystywanych na poszczególne cele zwolnione z opodatkowania do powierzchni nieruchomości ogółem wykorzystywanych zarówno w celach zwolnionych jak i podlegających opodatkowaniu.

W przypadku niektórych lokali użytkowych zapotrzebowanie na energię cieplną jest większe w przeliczeniu na jeden metr kwadratowy niż w przypadku takiej średniej dla lokali mieszkalnych. Przeciętne zapotrzebowanie na energię cieplną dla tych lokali jest wyższe o około 20%. Jest to przede wszystkim skutkiem większej kubatury tych pomieszczeń. W lokalach tych również średnia moc zainstalowanych urządzeń grzewczych w przeliczeniu na jeden metr kwadratowy jest średnio o około 20% wyższa od odpowiedniej średniej mocy urządzeń w lokalach mieszkalnych. Spółdzielnia uważa, że w przypadku lokali o zwiększonym zapotrzebowaniu na energię do wyliczenia proporcji udziału wyrobów gazowych przeznaczonych na cele zwolnione z podatku akcyzowego i na cele opodatkowane należy liczbę metrów kwadratowych powierzchni tych lokali skorygować (zwiększyć) przy zastosowaniu uśrednionego wskaźnika 1,2.

Klucz podziału opierający się na powierzchni nieruchomości był również proponowany w zakresie zwolnienia od akcyzy przewidzianego dla wyrobów węglowych. W podpowiedzi na interpelację nr 3951 Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów – Pan Jacek Kapica w piśmie z dnia 11 maja 2012 r. wskazał, że „jeżeli działalność gospodarcza jest prowadzona w budynku, w którym jest również prowadzone gospodarstwo domowe, posiadającym jedno źródło ogrzewania, zwolnieniu od akcyzy podlega tylko ta część wyrobów węglowych, która jest zużywana do ogrzania pomieszczeń gospodarstwa domowego. W związku z powyższym jeżeli działalność gospodarcza, inna niż określona w art. 3la ust. 2 ww. ustawy, jest prowadzona w budynku mieszkalnym, podatnik jest obowiązany do obliczenia ilości wyrobów węglowych zużytych na ogrzanie pomieszczeń, w których jest prowadzona działalność gospodarcza, oraz obliczenia i zapłaty należnej akcyzy. W przypadku gdy ciepło przeznaczone do ogrzana pomieszczeń pochodzi z jednego źródła, należy ilość wyrobów węglowych zużytych do ogrzania pomieszczeń, w których jest prowadzona działalność gospodarcza oszacować zgodnie ze standardami stosowanymi w zakresie podziału kosztów ogrzewania, np. w oparciu o powierzchnię pomieszczeń lub podzielniki ciepła albo przyjąć za podstawę obliczenia akcyzy ilość wyrobów węglowych będącą podstawą oszacowania kosztów przychodu dla celów obliczenia podatku dochodowego.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie pytań 1, 3 i 4 oraz nieprawidłowe z zakresie pytania 2.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Jednocześnie w świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

– niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Na mocy art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
   
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
   1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
      
      

Przy czym zgodnie z art. 9c ust. 2 ustawy za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8, tj.

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu. Sprzedawca wyrobów gazowych może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział zwolnienia dla czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia posiada w swoich zasobach domy jednorodzinne oraz budynki wielolokalowe, w których istnieje zróżnicowanie praw, na postawie których członkowie Spółdzielni lub osoby trzecie zajmują lokale mieszkalne, tj. prawo odrębnej własności lokalu, spółdzielcze prawa do lokali, jak również najem. W celu zaopatrzenia w ciepło oraz ciepłą wodę użytkową budynków i lokali wchodzących w skład zasobów Spółdzielni, korzysta ona z własnych kotłowni gazowych. Jako opał dla kotłowni Spółdzielnia nabywa gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00. Spółdzielnia wyroby gazowe nabywa w ilościach większych niż określone w art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy. Zasadniczo Spółdzielnia nabywa paliwo gazowe na cele opałowe dla potrzeb zaopatrzenia w ciepło lokali mieszkalnych. Spółdzielnia zużywa jednak również gaz na potrzeby produkcji energii cieplnej służącej do ogrzewania oraz dostarczania ciepłej wody do lokali użytkowych znajdujących się w budynkach należących do Spółdzielni, w których najemcy lub spółdzielcy prowadzą przede wszystkim działalność komercyjną. Wśród użytkujących lokale użytkowe są również podmioty lecznicze, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Spółdzielnia zużywa także gaz na potrzeby produkcji energii cieplnej służącej do ogrzewania oraz dostarczania ciepłej wody do kilku budynków, które nie należą do Spółdzielni, a w których znajdują się szkoła podstawowa, hala sportowa zarządzana przez Ośrodek Sportu i Rekreacji Gminy, Biblioteka prowadzona przez Ośrodek Kultury Gminy. W odniesieniu do kilku wielolokalowych budynków mieszkalnych Spółdzielnia nabywa również gaz przeznaczony na cele opałowe do spalania w kuchenkach gazowych przez poszczególne gospodarstwa domowe.

Spółdzielnia m.in. powzięła wątpliwości czy dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu wykorzystana ich na potrzeby opałowe w celu ogrzewania lokali mieszkalnych znajdujących się w jej zasobach oraz dostarczenia do tych lokali ciepłej wody użytkowej zobowiązana jest do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego czy też posiada prawo do złożenia oświadczenia, że nabycie wyrobów gazowych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy oraz czy dokonując nabycia wyrobów gazowych przeznaczonych do zaopatrzenia w to paliwo poszczególnych lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku wielolokalowym wchodzącym w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni na potrzeby opałowe, tj. do spalania w kuchenkach gazowych zobowiązana jest do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego czy też posiada prawo do złożenia oświadczenia, że nabycie wyrobów gazowych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Przy czym na postawie art. 31b ust. 8 ustawy na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Ustawodawca wskazał w art. 31b ust. 8 ustawy, co nie jest uznawane za gospodarstwo domowe w rozumieniu ustawy, jednakże ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że „gospodarstwo” to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast „domowy” (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Zgodnie zatem z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, aby czynności podlegające co do zasady opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 mogły być zwolnione od akcyzy, wyroby gazowe powinny być przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (pomieszczenia mieszkalne).

W świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1222) – celem spółdzielni mieszkaniowej (…) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, Spółdzielnia, jako finalny nabywca gazowy działający w imieniu członków Spółdzielni prowadzących gospodarstwa domowe, może nabywać wyroby gazowe w zwolnieniu od akcyzy, w przypadku gdy są one nabywane na potrzeby gospodarstw domowych.

Zatem Spółdzielnia dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu ogrzewania lokali mieszkalnych znajdujących się w jej zasobach oraz dostarczenia do tych lokali ciepłej wody użytkowej jak również dokonując nabycia wyrobów gazowych przeznaczonych do lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku wielolokalowym wchodzącym w skład zasobów mieszkaniowych Spółdzielni do spalania w kuchenkach gazowych nie jest zobowiązana do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego lecz może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji w niniejszych przypadkach posiada prawo do złożenia oświadczenia, że nabycie wyrobów gazowych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 3 należało uznać za prawidłowe.

Spółdzielnia powzięła również wątpliwość czy dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu wykorzystania ich na potrzeby opałowe do ogrzewania szkoły podstawowej, miejskiej hali sportowej, miejskiej biblioteki oraz podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz dostarczania do zajmowanych przez te podmioty nieruchomości ciepłej wody użytkowej zobowiązana jest do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego czy też posiada prawo do złożenia oświadczenia, iż zakup wyrobów gazowych korzysta odpowiednio ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez organy administracji publicznej.

Należy przy tym zaznaczyć, że ustawa nie zawiera definicji legalnej zwrotu „organy administracji publicznej”. W związku z powyższym zasadne jest odwołanie się – w ramach wykładni systemowej zewnętrznej – do definicji zawartej w art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

W myśl art. 31b ust. 2 pkt 4 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Natomiast stosownie do art. 31b ust. 2 pkt 6 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Wykładnia art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy, prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia względem wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych, jest ich docelowe zużywanie przez podmioty wskazane w tych przepisach, a więc przez organy administracji publicznej, podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty oraz podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. A contrario, zwolnienie na podstawie powyższej regulacji, nie odnosi się do wyrobów gazowych zużywanych przez inne podmioty niż wymienione w tych normach prawnych.

Spółdzielnia nie jest organem administracji publicznej, podmiotem systemu oświaty czy podmiotem leczniczym.

Tym samym w przedmiotowej sprawie Spółdzielnia nie jest podmiotem uprawnionym do skorzystania ze zwolnienia względem wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby gazowe zużywane do celów opałowych przez organy administracji publicznej, podmioty systemu oświaty oraz podmioty lecznicze. Wyraz „przez” wyraźnie wskazuje, że czynność zużycia powinna być dokonana przez organ administracji publicznej, podmiot systemu oświaty czy podmiot leczniczy, a nie przez inny podmiot celem dostarczenia energii cieplnej czy ciepłej wody użytkowej do któregoś z wymienionych podmiotów.

Należy przy tym wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych - zasady sprawiedliwości podatkowej - przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego faktu wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego, jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, że przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco.

Z treści wniosku wynika, że nabywane przez Spółdzielnię wyroby gazowe nie są zużywane przez organ administracji publicznej, podmiot systemu oświaty czy podmiot leczniczy, a przez Spółdzielnię, która dostarcza ciepło oraz ciepłą wodę do budynków, w których mieści się szkoła podstawowa, miejska hala sportowa, miejska biblioteka czy działalność prowadzi podmiot leczniczy. Spółdzielnia zużywając wyroby gazowe dostarcza ciepło oraz ciepłą wodę na użytek szkoły podstawowej, miejskiej hali sportowej, miejskiej biblioteki czy podmiotu leczniczego, lecz nie oznacza to, że wyroby gazowe zużywane są przez te podmioty. Szkoła podstawowa, miejska hala sportowa, miejska biblioteka oraz podmiot leczniczy zużywają tylko ciepło wyprodukowane przez Spółdzielnię. Zatem w analizowanym przypadku nie następuje zużycie wyrobów węglowych przez organ administracji publicznej, podmiot systemu oświaty czy podmiot leczniczy.

Zatem Spółdzielnia dokonując nabycia wyrobów gazowych w celu wykorzystania ich na potrzeby opałowe do ogrzewania szkoły podstawowej, miejskiej hali sportowej, miejskiej biblioteki oraz podmiotu leczniczego oraz dostarczania do zajmowanych przez te podmioty nieruchomości ciepłej wody użytkowej nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy lecz jest zobowiązana do uiszczania ceny z uwzględnieniem podatku akcyzowego. W konsekwencji w niniejszych przypadkach nie posiada prawa do złożenia oświadczenia, że nabycie wyrobów gazowych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 2, 4 i 6 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto Spółdzielnia powzięła wątpliwość w jaki sposób powinna określić udział nabywanych wyrobów gazowych podlegających zwolnieniu i takiemu zwolnieniu niepolegających.

Zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

1. 10 m³/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8000 metrów sześciennych rocznie, albo
   
2. 25 m³/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie.
   
   

Natomiast stosownie do art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1 uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Zatem w związku z tym, że Spółdzielnia wyroby gazowe nabywa w ilościach większych niż określone w art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy nie tylko na potrzeby gospodarstw domowych winna złożyć oświadczenie o ilości wyrobów gazowych używanych na inne potrzeby niż gospodarstwa domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Należy zatem zgodzić się ze Spółdzielnią, że w przypadku gdy moc grzewcza wykorzystywanych w większości lokali mieszkalnych urządzeń jest porównywalna dla dokonania właściwego podziału zasadniczy będzie stosunek powierzchni nieruchomości wykorzystywanych na cele zwolnione z opodatkowania do powierzchni nieruchomości ogółem wykorzystywanych zarówno w celach zwolnionych jak i podlegających opodatkowaniu. Natomiast w przypadku lokali, w których średnia moc zainstalowanych urządzeń grzewczych w przeliczeniu na jeden metr kwadratowy jest średnio o około 20% wyższa od odpowiedniej średniej mocy urządzeń w lokalach mieszkalnych do wyliczenia proporcji udziału wyrobów gazowych przeznaczonych na cele zwolnione z podatku akcyzowego i na cele opodatkowane należy liczbę metrów kwadratowych powierzchni tych lokali skorygować (zwiększyć) przy zastosowaniu uśrednionego wskaźnika 1,2.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 4 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.