2014.04.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-127/14-2/MM
z 4 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa(Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 6 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za dostawę towarów przejęcia na własność samolotu będącego przedmiotem zastawu rejestrowego podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem stawki podstawowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za dostawę towarów przejęcia na własność samolotu będącego przedmiotem zastawu rejestrowego podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem stawki podstawowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 29 czerwca 2011 r. podpisana została pomiędzy X. S.A.. (dalej: „X.”) jako emitentem, a Towarzystwem Finansowym „S.” Sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej „T”) jako obligatariuszem, Umowa Programu Emisji Obligacji(dalej: „Umowa Programu Emisji Obligacji”).

Na podstawie zmienionej Umowy Programu Emisji Obligacji T nabył obligacje, które zostały zabezpieczone między innymi poprzez ustanowienie zastawu rejestrowego na samolocie E o numerze seryjnym M..... i znakach rejestracyjnych ..... dalej: „Samolot” (umowa zastawu rejestrowego z dnia 9 marca 2012 r. dalej: „Umowa Zastawu Rejestrowego”).

Z uwagi na fakt, że X. nie realizował swoich zobowiązań w stosunku do T, w dniu20 listopada 2013 r., działając w trybie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, T, jako zastawnik, zawiadomił X., jako zastawcę,o zamierzonym podjęciu działań zmierzających do zaspokojenia roszczeń T wynikającychz Umowy Zastawu Rejestrowego poprzez przejęcie przez T na własność przedmiotu zastawu rejestrowego, tj. Samolotu.

W dniu 23 grudnia 2013 r. X. i T zawarły aneks nr 1 do Umowy Zastawu Rejestrowego, w którym ustaliły, że przejęcie przedmiotu zastawu następuje wedle średniej wartości przedmiotu zastawu z dnia przejęcia, wskazując jednocześnie tę wartość w przypadku wykonania prawa przejęcia najpóźniej do dnia 30 czerwca 2014 r.

W dniu 8 stycznia 2014 r. X. oraz T. zawarły Umowę Potwierdzającą Przejęcie na Własność Samolotu. W umowie tej T., działając w trybie art. 22 ust. 1 punkt 3) w związkuz ust. 2 punkt 2) ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, jako zastawnik uprawniony z tytułu zastawu rejestrowego wynikającego z Umowy Zastawu Rejestrowego (ze zmianą z dnia 23 grudnia 2013 r.), złożył oświadczenie w sprawie przejęcia przez T na własność przedmiotu zastawu rejestrowego wynikającego z Umowy Zastawu Rejestrowego (ze zmianą z dnia 23 grudnia 2013 r.), tj. Samolotu. Jednocześnie X. i T potwierdziły, że od dnia 8 stycznia 2014 r. T jest jedynym właścicielem Samolotu.

Samolot został kupiony przez X. w 2009 r. w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

Samolot nie był wykorzystywany bezpośrednio przez X., ale był oddany w dzierżawę na rzecz Y. S.A. Po przejściu na T własności Samolotu, T., z mocy prawa, wstąpił w stosunek dzierżawy i uzyskał prawo do pobierania pożytków z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przejęcie przez T. na własność Samolotu w wykonaniu uprawnień zastawnika wynikających z Umowy Zastawu Rejestrowego stanowiło dostawę towaru w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054z późn. zm.) – dalej: „ustawa o VAT” podlegającą opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy przejęcie przez T na własność Samolotu w wykonaniu uprawnień zastawnika wynikających z Umowy Zastawu Rejestrowego stanowiło dostawę towaru w rozumieniu ustawy o VAT i powinno podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z powyższego wynika zatem, że istotą dostawy towarów – w rozumieniu ustawy o VAT – jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 tej ustawy mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel.

Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie należy przy tym interpretować wyłącznie jako „prawa własności” lecz jako własność ekonomiczną. W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy.

Ustawa o VAT nie zawiera szczegółowych regulacji odnoszących się do opodatkowania transakcji przejęcia własności rzeczy w wykonaniu uprawnień zastawnika wynikających z umowy zastawu rejestrowego. Niemniej jednak, w ocenie X. , wskutek przejęcia przez T przedmiotu zastawu, tj. Samolotu, na własność zaistniały zdarzenia wywołujące konsekwencje podatkowe w podatku VAT, tj. doszło w istocie do dostawy towaru w rozumieniu ustawy o VAT.

W związku z wykonaniem przez T uprawnień zastawnika wynikających z Umowy Zastawu Rejestrowego, na skutek złożenia przez T oświadczenia o przejęciu na własność przedmiotu zastawu, tj. Samolotu, doszło do przeniesienia na T prawa własności Samolotu w sensie prawnym. Niezależnie od nabycia prawa własności do Samolotu T nabyła również prawo do dowolnego dysponowania przejętym Samolotem jak właściciel. Ponadto, w wyniku przejścia Samolotu na własność T, T wstąpiła, z mocy prawa, w stosunek dzierżawy Samolotu na rzecz Y. S.A. i w konsekwencji uzyskała prawo do pobierania wynikających z dzierżawy pożytków (czynsz).

W rezultacie, nie ulega wątpliwości, że na skutek złożenia przez T oświadczenia o przejęciu Samolotu na własność, doszło do przeniesienia na T prawa do rozporządzania Samolotem jak właściciel, a co za tym idzie doszło do dostawy towaru w rozumieniu ustawy o VAT.

W związku z powyższym pozostaje więc do rozstrzygnięcia, czy w omawianym przypadku zastosowanie powinno mieć zwolnienie z VAT, stawka podstawowa, czy też może stawka w wysokości 0%.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści powołanego przepisu ustawy o VAT wynika zatem, że dostawa towarów podlega zwolnieniu z VAT, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

podatnik wykorzystywał towary będące przedmiotem dostawy wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku;

podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Jakkolwiek, X. nabył Samolot w transakcji niepodlegającej opodatkowaniu VAT, a zatem nie miał prawa do odliczeniu VAT przy nabyciu Samolotu, wykorzystywał Samolot wyłącznie na cele działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (oddając Samolot w dzierżawę na rzecz Y. S.A.) W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że X. – dokonując dostawy tegoż Samolotu na rzecz T w związku z wykonaniem przez T uprawnień zastawnika wynikających z Umowy Zastawu Rejestrowego – nie miał prawa do zastosowania zwolnienia z VAT dla tej transakcji.

W omawianym przypadku nie było również podstaw do zastosowania przez X. 0% stawki VAT.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Z powyższego wynika zatem jednoznacznie, że dla zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, w przypadku dostawy środka transportu lotniczego, niezbędne jest dokonanie tej dostawy na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Przy czym (zgodnie z art. 83 ust. 1a ustawy o VAT) przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym rozumie się przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

Lista takich przewoźników, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego ogłaszana jest co roku przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

Ponieważ T nie jest wpisana na ww. listę przy dostawie na rzecz T Samolotu w związku z wykonaniem przez T uprawnień zastawnika wynikających z Umowy Zastawu Rejestrowego, nie było podstaw do zastosowania przez X. 0% stawki VAT.

Podsumowując, w ocenie X. , na skutek złożenia przez T oświadczenia o przejęciu Samolotu na własność w wykonaniu praw zastawnika wynikających z Umowy Zastawu Rejestrowego, doszło do przejścia na T prawa do rozporządzania Samolotem jak właściciel, a co za tym idzie miała miejsce dostawa towaru w rozumieniu ustawy o VAT, która podlegać powinna opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mowa jest o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności" lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. "Dostawa towarów" nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa prywatnego. Czynności przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel musi jednak towarzyszyć wydanie przedmiotowego towaru, tylko wówczas powstanie obowiązek podatkowy z tytułu tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w czerwcu 2011 r. podpisana została pomiędzy Wnioskodawcą jako emitentem, a T jako obligatariuszem, umowa programu emisji obligacji. Na podstawie tej umowy T nabył obligacje, które zostały zabezpieczone między innymi poprzez ustanowienie zastawu rejestrowego na samolocie będącego własnością Zainteresowanego. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie realizował swoich zobowiązań w stosunku do T, w listopadzie 2013 r., T działający w trybie przepisów ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów jako zastawnik, zawiadomił Wnioskodawcę, jako zastawcę, o zamierzonym podjęciu działań zmierzających do zaspokojenia roszczeń T wynikających z umowy zastawu rejestrowego poprzez przejęcie przez T na własność przedmiotu zastawu rejestrowego, tj. samolotu. W styczniu 2014 r. Wnioskodawca oraz T zawarły umowę potwierdzającą przejęcie na własność samolotu. W umowie tej T złożył oświadczenie w sprawie przejęcia na własność przedmiotu zastawu rejestrowego wynikającego z umowy zastawu rejestrowego.

Samolot został zakupiony przez Wnioskodawcę w 2009 r. w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Samolot nie był wykorzystywany bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale był oddany w dzierżawę na rzecz innego podmiotu. T nie jest wpisana na listę przewoźników lotniczych wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia uznania za dostawę towarów przejęcia na własność samolotu będącego przedmiotem zastawu rejestrowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem stawki podstawowej.

Zastaw rejestrowy jest szczególną kategorią zastawu unormowanego w ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. z 2009 r. Nr 67, poz. 569 z późn. zm.). Zastaw rejestrowy jest ograniczonym prawem rzeczowym, ma na celu zabezpieczenie wierzytelności w przedmiocie rzeczy ruchomych oraz zbywalnych praw majątkowych. Istotą zastawu rejestrowego jest uprawnienie wierzyciela do zaspokojenia się z rzeczy obciążonej zastawem, bez względu na to, czyją stała się własnością, także z pierwszeństwem przed wierzytelnościami osobistymi właściciela rzeczy.

Zastaw może być ustanowiony przez zastawnika (wierzyciela, którego wierzytelność ma być zabezpieczona) oraz przez zastawcę (osobę uprawnioną do rozporządzania przedmiotem zastawu), koniecznym do ustanowienia zastawu rejestrowego jest podpisanie umowy zastawniczej pomiędzy zastawnikiem a zastawcą oraz wpis do rejestru zastawów prowadzony przez sądy.

Samo zawarcie umowy zastawniczej na zabezpieczenie wierzytelności nie jest czynnością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT. Jednakże w przypadku niewywiązania się z zobowiązania, wierzyciel może od tego momentu swobodnie dysponować rzeczą obciążaną zastawem, a dokonana dostawa nabiera odpłatnego charakteru. Tym samym wydanie towarów będących przedmiotem zastawu w związku z zawartą umową przesądza o uznaniu tej czynności za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów przejęcie na własność przedmiotu zastawu rejestrowego następuje po upływie terminu wykonania zobowiązania, które zostało zabezpieczone tym zastawem, z dniem złożenia przez zastawnika oświadczenia na piśmie o przejęciu tego przedmiotu na własność – w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że na skutek niewywiązania się przez Zainteresowanego z warunków umowy programu emisji obligacji T złożył pisemne oświadczenie o przejęciu na własność przedmiotu zastawu rejestrowego (samolotu) i zaspokojeniu w ten sposób przysługującej mu wierzytelności z tytułu umowy programu emisji obligacji. W świetle cytowanych wyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku, miała miejsce, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jednakże dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 83 ust. 1a ustawy o VAT przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

- wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

W myśl art. 83 ust. 1c ustawy o VAT Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1a, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach dostawy samolotu będącego przedmiotem zastawu rejestrowego nie miał prawa do zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ samolot był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych (dzierżawa na rzecz podmiotu trzeciego). Nie miała również zastosowania do dostawy 0% podatku VAT, gdyż nabywca (T) nie jest wpisany na listę przewoźników lotniczych wykonujących przewozy w transporcie międzynarodowym.

Z uwagi na opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że dostawa samolotu będącego przedmiotem zastawu rejestrowego na rzecz T podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%, ponieważ w żadnym przepisie ustawy o VAT nie wskazano, że ww. dostawa korzystała ze zwolnienia lub podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin