INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nienależnie pobranego świadczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2009 roku Wnioskodawca dokonał zwrotu pracodawcy kwoty 49 947 złotych dotyczącej premii wypłaconych Wnioskodawcy w latach poprzednich. Kwota ta w latach poprzednich została opodatkowana podatkiem dochodowym i wykazana przez Wnioskodawcę w deklaracji rocznej podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2006 i 2007. Zwrotu kwoty 49 947zł Wnioskodawca dokonał poprzez potrącenie kwot z wynagrodzeń ze stosunku pracy należnych za okres maj, czerwiec, lipiec, wrzesień 2009. W każdym miesiącu potrącenie następowało na prośbę Wnioskodawcy z kwoty netto, bez zmniejszenia podstawy opodatkowania (od kwoty brutto zostały więc odprowadzone wszystkie należności podatkowe). Całe wynagrodzenie (w kwocie przed zwrotem) zostało też przez Wnioskodawcę wykazane w deklaracji rocznej PIT za 2009 rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie możliwości dokonania korekty deklaracji podatkowej w podatku od osób fizycznych oraz zwrotu nadpłaty podatku w związku ze zwrotem nienależnie pobranego wynagrodzenia, które uprzednio zwiększało podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów osobistych oraz o sposobie uzyskania takiego zwrotu.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku za dany rok podatkowy (w tym przypadku 2009) zmniejsza się o kwoty „dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.”

Ponieważ zwrócone przez Wnioskodawcę kwoty zostały opodatkowane pierwotnie w momencie ich wypłaty (2006, 2007) oraz Wnioskodawca dokonał ich zwrotu z własnych środków również opodatkowanych (w 2009), Wnioskodawca uważa, że przepis ten odnosi się do jego sytuacji. Wnioskodawca powinien więc dokonać korekty deklaracji podatkowej za 2009 rok, złożyć ją ponownie do właściwego urzędu i uzyskać zwrot nadpłaconego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy zdanie „po przecinku” z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy („jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika”) nie ma zastosowania w przypadku Wnioskodawcy. Potrącenie o którym mowa w przepisie dotyczy sytuacji, kiedy pracodawca pomniejsza wynagrodzenie brutto o kwotę nienależnie/błędnie wypłaconych świadczeń. W takim przypadku korekta podatku następuje automatycznie poprzez zmniejszenie podstawy opodatkowania. W wypadku Wnioskodawcy potracenie tych kwot jako „zaliczki” jest równoznaczne z wpłaceniem kwoty przez Wnioskodawcę. Kwota netto do wypłaty stanowi własność Wnioskodawcy, na jego prośbę zmniejszoną o kwotę zwrotu nienależnie pobranego świadczenia. W przeciwnym wypadku w 2009 roku Wnioskodawca zapłacił podatek drugi raz od świadczenia, które nie zasiliło jego budżetu domowego a zostało zwrócone pracodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost czy zwrot nienależnie pobranych świadczeń powinien być dokonany w kwocie brutto czy też w kwocie netto, jednakże precyzują w jaki sposób można odzyskać podatek w przypadku dokonania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy.

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

W przypadku, gdy zwrotu nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik na rzecz pracodawcy w roku podatkowym, w którym nienależne świadczenie zostało pracownikowi wypłacone, płatnik, rozliczy dokonany zwrot stosownie do art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi - jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem płatnik, któremu pracownik zwróci na skutek różnych okoliczności kwotę przez niego wcześniej wypłaconą, obowiązany jest pomniejszać miesięczny dochód ustalany dla celów obliczenia zaliczki o dokonany przez podatnika zwrot począwszy od miesiąca, w którym on nastąpił. Jeżeli kwota dokonanego w tym miesiącu zwrotu przekracza dochód tego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym powyższe pomniejszenia mogą być stosowane przez płatnika wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.

Brak możliwości rozliczania przez płatnika kwoty zwrotów w latach następnych nie oznacza, że powyższa kwota podatnikowi przepada. Oprócz procedury polegającej na odejmowaniu przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika ustawodawca wprowadził procedury dokonywania takich odliczeń przez podatnika.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie może dokonać - na podstawie art. 41b ww. ustawy – potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokona takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika z własnych środków – będzie mu wtedy przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

W takim przypadku, zgodnie z regulacją zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r. (tj. w okresie kiedy Wnioskodawca dokonywał zwrotu ww. świadczeń) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 - 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h cyt. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Z powyższego przepisu wynika, że uprawnienie do ich rozliczenia przysługuje samemu podatnikowi.

Z treści wniosku wynika, że w 2009 roku Wnioskodawca dokonał zwrotu pracodawcy kwoty 49 947 złotych dotyczącej premii wypłaconych Wnioskodawcy w latach poprzednich. Kwota ta w latach poprzednich została opodatkowana podatkiem dochodowym i wykazana przez Wnioskodawcę w deklaracji rocznej podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2006 i 2007. Zwrotu kwoty 49 947zł Wnioskodawca dokonał poprzez potrącenie kwot z wynagrodzeń ze stosunku pracy należnych za okres maj, czerwiec, lipiec, wrzesień 2009. W każdym miesiącu potrącenie następowało na prośbę Wnioskodawcy z kwoty netto, bez zmniejszenia podstawy opodatkowania (od kwoty brutto zostały więc odprowadzone wszystkie należności podatkowe). Całe wynagrodzenie (w kwocie przed zwrotem) zostało też przez Wnioskodawcę wykazane w deklaracji rocznej PIT za 2009 rok.

Organ podatkowy zauważa, że zarówno ww. przepis art. 41b, jak i ww. przepis art. art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany jest w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy, co gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Biorąc powyższe pod uwagę dokonany przez Wnioskodawcę na rzecz pracodawcy zwrot nienależnie pobranego świadczenia, które uprzednio zwiększyło dochód podlegający opodatkowaniu, będzie podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego każdorazowo w tym roku podatkowym, w którym zostanie dokonany zwrot. W przypadku zaś, gdy kwota odliczenia przekroczy kwotę dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę w danym roku, kwota ta będzie mogła zostać odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych.

Kwotę zwróconą pracodawcy w ratach w danym roku podatkowym, należy wykazać w załączniku PIT/O w pozycji odpowiednio 19 lub 20 „Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu (w kwotach uwzględniających podatek), jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika”. Następnie kwotę tę uwzględnia się w zeznaniu PIT-37 w pozycji odpowiednio 99 lub 100 „Odliczenia od dochodu – wykazane w części B załącznika PIT/O” każdorazowo za rok podatkowy, w którym Wnioskodawca dokona zwrotu. Zatem Wnioskodawca ma możliwość odliczenia zwróconej w 2009 roku kwoty zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, które uprzednio zwiększyło dochód podlegający opodatkowaniu. W przypadku zaś, gdy kwota odliczenia przekroczy kwotę dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę w danym roku (2009), kwota ta będzie mogła zostać odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych. Zatem przysługuje Wnioskodawcy możliwość dokonania korekty deklaracji podatkowej za rok podatkowy, w którym Wnioskodawca dokonał zwrotu nienależnie pobranego świadczenia. W konsekwencji spowoduje to, iż w zeznaniu rocznym - złożonym za rok podatkowy w którym Wnioskodawca dokonał zwrotu nienależnie pobranego świadczenia - wykazana zostanie nadpłata, która zgodnie z art. 77 § 1 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa zwrócona zostanie w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydania interpretacji indywidualnej. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany, ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.