Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-589/13/BP
z 20 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 19 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu i zużywanej na potrzeby własne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu i zużywanej na potrzeby własne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

„X” sp. z o.o. w „M” eksploatuje oczyszczalnię ścieków i jednym z produktów procesu oczyszczania ścieków są osady ściekowe. Są one przetwarzane w procesie fermentacji beztlenowej. W wyniku procesu fermentacji powstaje biogaz, który służy do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej (kogeneracja). Znaczna część wyprodukowanej energii elektrycznej (ponad 99%) zużywana jest na potrzeby własne oczyszczalni ścieków. Ewentualna nadwyżka energii elektrycznej jest odsprzedawana przedsiębiorstwu energetycznemu. „X” Sp. z o.o. posiada obecnie jeden kogenerator służący do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej z biogazu o mocy elektrycznej 192 kW i 216 kW mocy cieplnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia zgodnie z § 5 rozporządzenia w zakresie energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu i zużywanej na potrzeby własne?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 5 zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, niedostarczonej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W naszym przypadku spełnione jest kryterium łącznej mocy generatora, która wynosi 0,192 MW, energia zużywana jest na potrzeby własne oczyszczalni ścieków. W naszej ocenie trzeci warunek również jest spełniony, ponieważ zużywany biogaz zgodnie z art. 31b jest zwolniony z akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 28 ww. załącznika pod kodem CN 2711 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W świetle powyższego należy zauważyć, że biogaz objęty kodem CN 2711 stanowi wyrób akcyzowy zaliczany jednocześnie do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl art. 86 ust. 2 i 3 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Wobec powyższego, biogaz CN 2711 jako produkt uboczny technologicznego procesu fermentacji osadów ściekowych, zużywany w kogeneratorach celem wytworzenia energii elektrycznej oraz ciepła, jest wyrobem energetycznym i podlega przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl art. 9 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Zatem zużycie przez Wnioskodawcę wytworzonej przez siebie energii elektrycznej na potrzeby własne jest czynnością opodatkowaną akcyzą – art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od akcyzy od zużycia energii elektrycznej wytwarzanej z biogazu (korzystającego ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31b ustawy) i zużywanej na potrzeby własne.

Stosownie do § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2013 r. poz. 212) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie zatem do ww. przepisu, aby skorzystać ze zwolnienia należy spełnić łącznie następujące warunki:

1. energia elektryczna jest wyprodukowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW,
2. od wyrobów energetycznych wykorzystanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należytej wysokości ,
3. energia elektryczna nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej.
   
   

Celem ww. zwolnienia jest ograniczenie zwolnienia od akcyzy do zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez jeden podmiot posiadający urządzenia do produkcji prądu o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, niedostarczanej do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania energii elektrycznej przy czym warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest, że do produkcji tej energii elektrycznej zostały zużyte wyroby energetyczne od których akcyza została zapłacona.

Zużywany przez Wnioskodawcę biogaz, który służy do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej podlega opodatkowaniu pozytywną stawką akcyzy. Niemniej jednak biogaz przeznaczony do łącznego wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego w oparciu o art. 31b ust. 1 pkt 2 ustawy. Tak więc nie można stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku zaistnieje sytuacja w której do produkcji energii elektrycznej zostaną wykorzystane wyroby energetyczne, od których zostanie zapłacona akcyza w należytej wysokości. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że objęcie zwolnieniem od akcyzy biogazu wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej, oznacza, że warunek uiszczenia w należnej wysokości akcyzy od wyrobów energetycznych wykorzystanych do produkcji energii elektrycznej będzie spełniony. Zastosowanie zwolnienia od podatku oznacza, uwolnienie od potencjalnego podatku wyrobu/czynności, dla których co do zasady ustalona jest określona stawka podatku. Wyrób/czynność objęte zwolnieniem od podatku nie podlegają efektywnemu opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym w przypadku zwolnienia od podatku nie jest naliczana akcyza. Co za tym idzie gdy w stosunku do wyrobu/czynności znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku nie można mówić o zapłaceniu tego podatku.

W sprawie nie będzie miał więc zastosowania § 5 rozporządzenia, gdyż nie zostanie spełniony jeden z warunków dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia tj. do produkcji energii elektrycznej zużywanej przez Wnioskodawcę na własne potrzeby nie zostaną wykorzystane wyroby energetyczne od których zostanie zapłacona akcyza. Tym samym zużycie przez Wnioskodawcę wytworzonej z generatora o mocy nieprzekraczającej 1 MW energii elektrycznej, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym w oparciu o art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Powyższe zgodne jest z postanowieniami dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE L Nr 283 str. 1 ze zm.). W myśl bowiem art. 21 ust. 5 tej dyrektywy dla celów art. 5 i 6 dyrektywy 92/12/EWG, energia elektryczna i gaz ziemny podlegają podatkom, które stają się wymagalne w momencie dostawy do dystrybutora lub redystrybutora. (…) Jednostka produkująca energię elektryczną na swoje własne potrzeby jest uważana za dystrybutora. Bez względu na przepisy art. 14 ust. 1 lit. a, Państwa Członkowskie mogą zwalniać drobnych producentów energii elektrycznej, pod warunkiem, że opodatkowują oni produkty energetyczne wykorzystywane do produkcji tej energii elektrycznej. (…) Podatek jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurami ustanowionymi w każdym Państwie Członkowskim.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.