2014.04.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-775/10/14-6/S/AS
z 11 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z póżn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 875/11 (data wpływu 14 marca 2014 r.), stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w programie akcyjnym – jest:

nieprawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu w momencie realizacji opcji na akcje;
prawidłowe w pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w programie akcyjnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest pracownikiem C. Polska S.A. (dalej: „Spółka”), należącej do ogólnoświatowej grupy C. (dalej: „Grupa”). W ramach Grupy wprowadzono ogólnoświatowy Program Nabycia Akcji (dalej: „Program”), dostępny wyłącznie dla pracowników spółek w Grupie.

Co roku wybrani pracownicy Spółki uczestniczący w Programie otrzymują opcje na akcje spółki C.A/S z siedzibą w Danii, uprawniające do nabycia w przyszłości akcji tej spółki po stałej, ustalonej cenie.

Przyznawane w ramach Programu opcje na akcje są niezbywalne przez okres 3 lat od daty ich przyznania. Dopiero po upływie 3 lat pracownicy uzyskają prawo do rozporządzania tymi opcjami (prawo do zbycia akcji). Opcje na akcje mogą być zrealizowane nie później niż w okresie pięciu lat licząc od dnia, w którym pracownik uzyska możliwość dysponowania przyznanymi akcjami, tj. w istocie nie później, niż w ósmym roku licząc od dnia przyznania opcji na akcje. Pracownik ma prawo odpłatnego zbycia akcji nabytych w drodze realizacji opcji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 listopada 2010 r. Nr IPPB2/415-775/10-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienie złożonego wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego przez wskazanie, kto ponosi koszty związane z funkcjonowaniem Programu, czy koszty ponoszone są przez spółkę polską, z którą Wnioskodawcę wiąże umowa o pracę, czy ponoszone są przez inny podmiot, i jaki ewentualnie stosunek prawny wiąże Wnioskodawcę z tym podmiotem oraz czy płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych dla Wnioskodawcy jest polska Spółka, czy też rolę płatnika pełnią inne spółki należące do Grupy C., np. spółka z siedzibą w Danii w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu 3 grudnia 2010 r., data nadania w placówce pocztowej 29 listopada 2010 r.).

W uzupełnieniu złożonego wniosku przedstawionego stanu faktycznego wyjaśniono:

Wedle wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę wszystkie decyzje związane z funkcjonowaniem Programu podejmowane są w Danii, w spółce C.A/S.

Zgodnie z ogólnymi zasadami Programu, przedstawianym każdemu z uczestników, Program skonstruowany został w oparciu o przepisy prawa duńskiego i wszystkie jego zasady powinny być interpretowane zgodnie z tym prawem.

Uczestnicy Programu zostali poinformowani o mechanizmie jego działania jedynie w zakresie dotyczącym zasad przyznawania i realizacji opcji. Wnioskodawcy nie są znane kwestie związane z finansowaniem całego Programu i nie posiada informacji o tym, kto ponosi koszty organizacji związane z funkcjonowaniem Programu.

Wnioskodawca nie jest związany z stosunkiem prawnym z żadnym innym podmiotem z Grupy C. poza C. Polska S.A., z którą to spółką jest związana umową o pracę.

Płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych da Wnioskodawcy w stosunku do wypłacanego wynagrodzenia - była polska spółka, tj. C. Polska S.A.

Żadna inna spółka z Grupy C. nie pełniła wobec Wnioskodawcy funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że nie osiąga przychodu do opodatkowania ani w dacie przyznania opcji przez spółkę duńską ani w dacie realizacji opcji (nabycia akcji), a przychód do opodatkowania powstanie dopiero w dacie odpłatnego zbycia akcji nabytych po preferencyjnej cenie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o pdof”) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2b ustawy o pdof, jeśli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Przez przychód ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o pdof, należy rozumieć wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania łych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, aby można było mówić o powstaniu przychodu podlegającego opodatkowaniu konieczne jest otrzymanie przez podatnika, bądź pozostawienie do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych, albo faktyczne otrzymanie świadczenia w naturze.

Aby przychód otrzymany przez podatnika mógł być zakwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy, podatnik powinien pieniądze, wartości pieniężne czy też świadczenia w naturze otrzymać od pracodawcy, w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy.

W ocenie Wnioskodawcy, w dacie przyznania opcji na akcje nie osiągnie on przychodu do opodatkowania. Pracownicy w momencie przyznania im możliwości preferencyjnego zakupu akcji w przyszłości nie uzyskają żadnego przychodu. Samo otrzymanie opcji, tj. swego rodzaju przyrzeczenia spółki duńskiej do zbycia akcji po określonej cenie, nie będzie bowiem skutkowało uzyskaniem przez pracownika jakiegokolwiek świadczenia.

Jak podkreślono w stanie faktycznym, pracownik przez okres trzech lat od daty przyznania opcji nie jest uprawniony ani do jej zbycia ani do jej zrealizowania. Otrzymuje zatem przyrzeczenie, które w określonym przedziale czasowym nie przynosi żadnego ekonomicznego przysporzenia, a sam pracownik nie ma możliwości rozporządzania taką opcją jak właściciel. Dodatkowo co warto podkreślić - Program wyznacza wyraźnie zakreślony okres czasu, w jakim pracownik może zadecydować o zbyciu opcji lub jej zrealizowaniu. W efekcie brak jest podstaw do uznania, iż opcja ta jest przyznawana bezterminowo, a pracownik może nią dysponować jak właściciel bez żadnych ograniczeń.

Przyznanie opcji zdaniem Wnioskodawcy można przyrównać do przyrzeczenia spółki duńskiej poczynionego wobec pracownika, przy czym przyrzeczenie to jest ważne jedynie w określonym przedziale czasowym. Jeśli pracownik nie podejmie decyzji o wyegzekwowaniu przyrzeczonej mu możliwości, traci ją bezpowrotnie po upływie założonego okresu czasu. Nie jest zobowiązany do skorzystania z opcji, która sama w sobie jest jedynie prawem, a nie obowiązkiem skorzystania z możliwości preferencyjnego zakupu. W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy moment przyznania opcji na akcje nie skutkuje powstaniem przychodu do opodatkowania.

Również w momencie nabycia akcji po cenie ustalonej w warunkach Programu nie powstanie przychód do opodatkowania, ponieważ pracownicy, którzy zdecydują o zakupie akcji nie uzyskają żadnych wartości pieniężnych, nie otrzymują również żadnego świadczenia w naturze ani nieodpłatnego świadczenia.

Cechą akcji jest to, iż potencjalny przychód może być wygenerowany dopiero w przyszłości – w postaci dywidendy lub zysku ze sprzedaży akcji. Sam fakt zakupu akcji przez Wnioskodawcę nie będzie skutkować powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o pdof a także, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o pdof, wydatki poniesione na nabycie udziałów bądź akcji w spółkach mających osobowość prawną nie będą uznane za koszt uzyskania przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdof za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się, między innymi, należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Tak więc obowiązek podatkowy powstanie dopiero w dacie odpłatnego zbycia akcji duńskiej spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy ustawy o pdof w sposób jednoznaczny wiążą powstanie przychodu ze sprzedażą akcji bądź realizacją praw wynikających z papierów wartościowych (dywidenda). Zatem, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdof nie można uznać, że nabycie akcji spółki duńskiej skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego u nabywcy, gdyż fakt nabycia nie jest tożsamy ani z realizacją praw z akcji ani z ich odpłatnym zbyciem.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy przychód do opodatkowania powstanie dopiero w dacie odpłatnego zbycia zakupionych przez niego po cenie preferencyjnej akcji. W efekcie powstały ze zbycia akcji przychód powinien być rozpoznany jako przychód z kapitałów pieniężnych i rozliczony samodzielnie przez Wnioskodawcę w oparciu o zasady określone w art. 30b ustawy o pdof.

Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 września 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 570/09 „okoliczność, iż akcje zostały nabyte bądź objęte nieodpłatnie lub po cenach preferencyjnych - niższych niż rynkowe, znajdzie odzwierciedlenie przy ustalaniu wysokości dochodu w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji. (...) Sprzedaż akcji nabytych lub objętych po cenie niższej od ceny rynkowej oznacza niższy koszt uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Tak więc korzyść, którą uzyskuje podatnik (pracownik Spółki) w postaci objęcia lub nabycia na preferencyjnych zasadach akcji zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu, jednakże o czym była już mowa, w momencie realizacji dochodu czyli przy sprzedaży objętych lub nabytych w ten sposób akcji.”

Sąd trafnie podkreślił również, że „Należy również zwrócić uwagę, iż cena rynkowa akcji spółek handlowych, zwłaszcza tych notowanych na giełdzie, podlega nieustannym zmianom. Nie można wykluczyć, iż nawet w przypadku nabycia lub objęcia akcji po preferencyjnych cenach, a więc poniżej ceny rynkowej, późniejszy spadek wartości rynkowej tych akcji, byłby na tyle znaczący, iż doprowadziłby do sytuacji, w której cena zbycia akcji byłaby niższa niż cena ich nabycia.

Wówczas w istocie rzeczy mielibyśmy do czynienia nie z dochodem, lecz ze stratą, ponieważ koszty uzyskania przychodów przewyższałyby uzyskane przychody. Gdyby więc uprzednio, a więc w momencie nabycia akcji nastąpiło już opodatkowanie dochodu rozumianego jako różnica pomiędzy ceną rynkową akcji, a ceną (preferencyjną) objęcia lub nabycia tych akcji, to podatnik zapłaciłby podatek, pomimo iż w sensie ekonomicznym i prawnym poniósł stratę, która nie podlegałaby w takim razie odliczeniu od przychodu uzyskanego z innego źródła przychodów.”

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy nie osiągnie on przychodu do opodatkowania w dacie otrzymania opcji na akcje, co więcej, przychód nie powstanie również w dacie realizacji opcji, tj. nabycia akcji po preferencyjnej cenie. Dochód do opodatkowania powstanie dopiero w dacie odpłatnego zbycia akcji nabytych w drodze realizacji opcji, stanowiący różnicę pomiędzy ceną uzyskaną ze zbycia a wydatkami poniesionymi na nabycie tych akcji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB2/415-775/10-4/AS z dnia 10 grudnia 2010 r., w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono że, w przedstawionym stanie faktycznym po stronie Wnioskodawcy powstanie dochód podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji prawa do dokonania zakupu akcji po preferencyjnej, tj. stałej ustalonej cenie duńskiej spółki. Źródła przychodów będą uzależnione od podmiotu, który ostatecznie pokryje różnicę w cenie nabycia akcji pomiędzy ceną zagwarantowaną a ceną rynkową z dnia nabycia akcji.

W przypadku kosztów poniesionych przez spółkę zagraniczną, wydatki takie będą stanowiły dla Wnioskodawcy - pracownika Spółki polskiej przychody z innych źródeł, natomiast w przypadku poniesionych kosztów przez Spółkę polską (pracodawcę) wydatki takie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychody ze stosunku pracy.

Natomiast zbycie w przyszłości akcji spółki, nabytych po preferencyjnej cenie spowoduje, że powstaną po stronie Wnioskodawcy przychody z kapitałów pieniężnych rozliczane na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu 27 grudnia 2010 r. ) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W związku z faktem, iż ww. wezwanie zostało złożone przez osobę nieuprawnioną w sprawie o czym świadczy brak stosownego pełnomocnictwa załączonego do przedmiotowego wezwania, tutejszy organ podatkowy nie udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie.

W dniu 21 lutego 2011 r. (data wpływu 24 lutego 2011 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-775/10-4/AS z dnia 10 grudnia 2010 r.

Strona Skarżąca zaskarżonej interpretacji zarzuciła naruszenie materialnego prawa podatkowego poprzez błędną interpretację przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.; a w szczególności art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o pdof polegającą na uznaniu, że w momencie realizacji otrzymanych opcji na akcje powstanie podlegające opodatkowaniu przysporzenie majątkowe stanowiące różnicę pomiędzy wartością rynkową nabywanych akcji a ceną zakupu (realizacji prawa) przemnożoną przez liczbę akcji.

Zdaniem Strony Skarżącej sam fakt zakupu akcji przez uczestnika Programu nie będzie skutkować powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o pdof, a także, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o pdof, wydatki poniesione na nabycie udziałów bądź akcji w spółkach mających osobowość prawną nie będą uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Skarżącej przepisy ustawy o pdof w sposób jednoznaczny wiążą powstanie przychodu ze sprzedażą akcji bądź realizacją praw wynikających z papierów wartościowych (dywidenda). Zatem, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdof nie można uznać, że nabycie akcji spółki duńskiej skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego u nabywcy, gdyż fakt nabycia nie jest tożsamy ani z realizacją praw z akcji ani z ich odpłatnym zbyciem.

Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 875/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-775/10-4/AS z dnia 10 grudnia 2010 r.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, iż skarga jest zasadna.

Na wstępie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że w niniejszej sprawie skarga była dopuszczalna. Z akt niniejszej sprawy wynika, że A.T. sporządził wezwanie do usunięcia naruszenia prawa 22 grudnia 2010 r. Do skargi dołączono pełnomocnictwo dla A.T. do reprezentowania Skarżącej przed sądami administracyjnymi w sprawie ze skargi na opisaną powyżej interpretację indywidualną. Pełnomocnictwo to zostało opatrzone datą 21 grudnia 2010 r. Zatem pełnomocnik Skarżącej w dniu sporządzenia wniesionego w niniejszej sprawie wezwania do usunięcia naruszenia prawa przez organ był odpowiednio umocowany do podejmowania w niniejszej sprawie czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Zatem w niniejszej sprawie nie wystąpiła przesłanka odrzucenia skargi jako niedopuszczalnej.

Sąd nie podzielił zawartego w zaskarżonej interpretacji stwierdzenia, że w przypadku finansowania nabycia przez Skarżącą akcji spółki duńskiej przez polską spółkę będąca pracodawcą Skarżącej przychód z tytułu nieodpłatnego lub częściowo nieodpłatnego nabycia tych akcji należy zakwalifikować jako przychody określone w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., tj. przychody ze stosunku pracy. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z treści tego przepisu jednoznacznie zatem wynika, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym - istotnego dla sprawy niniejszej - stosunku pracy. Zatem prawodawca nie użył sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyjaśnił, że ze stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy wynika, że objęcie czy też określone nabycie akcji zagranicznej spółki kapitałowej realizowane jest przez tą spółkę, natomiast okoliczność, iż beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami. Ze stanu faktycznego nie wynika, że objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki b. przez pracowników spółki "polskiej" stanowiło element warunków pracy i płacy tych pracowników, aby - na przykład - objęte było zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub nagradzania pracowników. Finansowanie lub refinansowanie (ex post) przez krajową spółkę określonej części wydatków organizowanych przez inną spółkę planów udostępniania na dogodnych zasadach akcji podmiotu zagranicznego nie świadczy też samodzielnie, że jest to wynikające ze stosunku pracy, w szczególności warunków pracy, płacy i ewentualnie innych świadczeń wymagalnych od pracodawcy, świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników. Stan faktyczny wydanej interpretacji nie zawiera też danych mogących uzasadniać ocenę, że spółka krajowa zawarła ze spółką zagraniczną umowę mającą na celu uzyskanie jej akcji, z zastrzeżeniem świadczenia na rzecz osób trzecich, to jest pracowników podmiotu krajowego, gdzie causą (ewentualnej) umowy byłby stosunek pracy łączący uprawnionych beneficjentów z zatrudniającą ich spółką. Takie same konstatacje, na gruncie stanu faktycznego bardzo zbliżonego do stanu faktycznego niniejszej sprawy, przedstawił NSA w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2176/09.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w rozpoznanej sprawie organ powinien był rozważyć, czy do stanu faktycznego przedstawionego przez Skarżącą będzie miał zastosowanie przepis art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. Jak wynika z treści wniosku o wydanie interpretacji, Skarżąca na mocy przyznania jej opcji na akcje może w przyszłości nabyć, po z góry ustalonej cenie akcje duńskiej spółki. Cena ta w dacie nabycia akcji może być niższa od ceny rynkowej tych akcji, co będzie oznaczać, że nabycie to w części będzie można zakwalifikować jako nieodpłatne. Taki stan faktyczny (po spełnieniu dodatkowych warunków) objęty jest regulacją powołanego przepisu. Zgodnie z treścią art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. w treści obowiązującej w dacie złożenia przez Skarżącą wniosku o wydanie interpretacji dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie, nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji; zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji. Przepis ten został zmieniony z mocą od 1 stycznia 2011 r. nowelizacją - wprowadzoną ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478 ze zm.), jednakże zmiana ta dla treści omawianej normy nie miała zasadniczego znaczenia. Z wykładni językowej tego przepisu wynika, że stanowiąc i przekazując do obowiązywania treść art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. ustawodawca nie wypowiadał się w niej o "spółkach polskich, spółkach krajowych, spółkach zagranicznych, czy też niekrajowych", chociaż niewątpliwie sformułowań i określeń tego rodzaju mógłby użyć i wynikające z nich rozróżnienia normatywnie wykorzystać. Okoliczność, że przy redagowaniu przywoływanego zapisu prawnego posłużono się sformułowaniem "uchwała walnego zgromadzenia" nie jest wystarczającym argumentem pozwalającym przyjąć, jakoby przepis ten dotyczył wyłącznie spółek prawa polskiego. Podnieść natomiast należy, że w omawianym zapisie prawnym nie ma odwołania do jakichkolwiek regulacji polskiego prawa polskiego, na przykład poprzez przywołanie Kodeksu spółek handlowych (Ksh). Z wykładni językowej art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. nie wynika więc pewny i jednoznaczny wniosek, że przepis ten nie dotyczy akcji spółek zagranicznych (niekrajowych).

W ramach wykładni celowościowej należy wskazać, że celem regulacji prawnej art. 24 ust. 11, możliwym do uzasadnionego odczytania z jego treści, jest zapobieżenie podwójnego opodatkowania - z tytułu objęcia i następnego zbycia akcji. Jak przedstawiono w prawodawczym uzasadnieniu wprowadzenia do obowiązywania przepisu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. (Sejm RP III kadencji, druk sejmowy nr 1955; http://www.sejm.gov.pl oraz http://www.senat.gov.pl): "w przypadku powstania dodatniej różnicy pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki a wydatkami poniesionymi na ich objęcie - różnica ta nie będzie podlegać opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji.

Tym samym zostanie wyeliminowany efekt podwójnego opodatkowania tych samych dochodów. Podnieść należy, że podwójne opodatkowanie polskich (krajowych) podatników miałoby niewątpliwie miejsce w przypadku objęcia przez nich, a następnie zbycia, akcji zarówno krajowych jak i niekrajowych spółek kapitałowych, czemu przepis art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. ma zapobiec.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dodać trzeba, że w uzasadnieniu nowelizacji dokonanej powoływaną powyżej, obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r., ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. (Sejm RP VI kadencji, druk sejmowy nr 3500; http:// sejm.gov.pl oraz http:// senat.gov.pl), polegającej (między innymi) na wprowadzeniu przepisu art. 24 ust. 12a u.p.d.o.f. - stanowiącego o stosowaniu art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. do objęcia akcji określonych niekrajowych spółek kapitałowych, to jest spółek, których siedziba znajduje się na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego - prawodawca nie stwierdził, że rzeczony przepis ukonstytuować ma nowy, zasadniczo odmienny od uprzednio obowiązującego, stan prawny - uwzględniający normatywnie, dopiero od daty jego wejścia w życie, uzyskanie akcji spółek zagranicznych. Z przedstawionych konstatacji wynika więc, że obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 24 ust. 12a u.p.d.o.f. nie wprowadza ustawowego novum poprzez objęcie działaniem art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. akcji spółek niekrajowych; stanowi tylko ograniczenie możliwości stosowania art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. wyłącznie do akcji tych spółek zagranicznych, których siedziba znajduje się na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Mając na względzie te okoliczności Sąd uznał, że przepis art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. w roku 2010 miał zastosowanie także do objęcia (nabycia) akcji spółek niekrajowych. Pogląd ten znajduje pełne uzasadnienie w wyrokach NSA: z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2176/09, z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1410/10.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że organ wydając zaskarżoną interpretację nie rozważył czy w sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f. Organ nie zbadał, czy nabycie przez Skarżącą opcji na akcje i w efekcie tego także akcji spółki duńskiej, nastąpi na podstawie wskazanego w art. 24 ust. 11 walnego zgromadzenia. Okoliczność ta nie została wyjaśniona przez Skarżącą w opisie stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji.

Z tych względów Sąd uznał, że w niniejszej sprawie została wydana interpretacja indywidualna, która nie uwzględniała pełnego stanu prawnego mogącego mieć zastosowanie do stanu faktycznego przedstawionego przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji. Okoliczność ta uzasadnia stwierdzenie, że zaskarżona interpretacja została wydana z naruszeniem art. 14c § 1 O.p. Na obecnym etapie postępowania przedwczesne było ocenianie podniesionego w skardze zarzutu naruszenia zaskarżoną interpretacją art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 146 § 1, art. 152 i art. 200 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.

Pismem z dnia 17 lutego 2012 r. Nr IO-007-11/12 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku.

W złożonej skardze kasacyjnej, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 19 lutego 2014 roku sygn. akt II FSK 650/12 oddalił skargę kasacyjną.

W dniu 14 marca 2014 roku do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku z dnia 12 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 875/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 875/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w programie akcyjnym jest nieprawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu w momencie realizacji opcji na akcje; jest prawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Sposób ustalania wartości pieniężnej wyżej określonych świadczeń regulują dalsze przepisy przywołanego artykułu.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Stosownie do art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2012 r. za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2010 roku za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Papierami wartościowymi - w rozumieniu art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - są papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538).

Ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl przepisu art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
instrumenty rynku pieniężnego,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
kontrakty na różnicę,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie) nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła (nabyła) te akcje wyłącznie w celu przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jest pracownikiem polskiej Spółki, należącej do ogólnoświatowej Grupy. W ramach Grupy wprowadzono ogólnoświatowy Program Nabycia Akcji, dostępny wyłącznie dla pracowników spółek w Grupie. Co roku wybrani pracownicy Spółki uczestniczący w Programie otrzymują opcje na akcje spółki A/S z siedzibą w Danii, uprawniające do nabycia w przyszłości akcji tej spółki po stałej, ustalonej cenie. Przyznane w ramach programu opcje na akcje są niezbywalne przez okres 3 lat od daty ich przyznania. Dopiero po upływie 3 lat pracownicy uzyskają prawo do rozporządzania tymi opcjami (prawo do zbycia akcji). Opcje na akcje mogą być zrealizowane nie później niż w okresie pięciu lat licząc od dnia, w którym pracownik uzyska możliwość dysponowania przyznanymi akcjami, tj. w istocie nie później, niż w ósmym roku licząc od dnia przyznania opcji na akcje. Pracownik ma prawo odpłatnego zbycia akcji nabytych w drodze realizacji opcji.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przyznane w ramach Programu Wnioskodawcy opcje nie są zbywalne, zatem nie istnieje rynek, na którym takie instrumenty byłyby oferowane osobom trzecim co skutkuje tym iż nie możliwe jest ustalenie ceny rynkowej stosowanej przy udostępnianiu ww. praw. W konsekwencji brak konkretnego wymiaru finansowego w momencie przyznania pracownikom Spółki prawa do nabycia w przyszłości akcji duńskiej spółki uniemożliwia traktowanie go w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy.

Kolejnym zdarzeniem generującym przychód jest realizacja praw wynikających z opcji – nabycie akcji. W sytuacji, gdy opcje są niezbywalne (co do zasady) to przychód uzyskany z ich realizacji stanowi przychód z pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 i dochód obliczony jest na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku realizacji praw wynikających z opcji dochód dla celów podatkowych stanowi wartość rynkowa akcji otrzymanych w wyniku ich realizacji, pomniejszona o koszty uzyskania przychodów ustalona zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38a. Akcje otrzymane w wyniku realizacji opcji nie spełniają dyspozycji art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż podstawą ich otrzymania nie jest uchwała walnego zgromadzenia, ale zobowiązanie się emitenta opcji do ich realizacji. Zatem bez wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie byłoby doprecyzowanie stanu faktycznego pod kątem stosowania art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy nabycie opcji i akcji nastąpi na podstawie walnego zgromadzenia.

Późniejsze zbycie w przyszłości akcji, które mają być nabyte w ramach opisanego we wniosku Programu należy zakwalifikować, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Stosownie bowiem do wskazanego wyżej art. 17 ust.1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody, m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym, dochodem z tytułu odpłatnego zbycia akcji jest różnica pomiędzy przychodami z tego zbycia a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 – osiągnięta w roku podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin