Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1541/13/JP
z 25 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z 24 lutego 2014 r. (data wpływu 27 lutego 2014 r.) oraz pismem z 3 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla uczniów i pracowników pedagogicznych szkoły (nauczycieli)  jest prawidłowe,
• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla pracowników administracji i obsługi  jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla uczniów i pracowników szkoły. Wniosek został uzupełniony pismem z 24 lutego 2014 r. (data wpływu 27 lutego 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 lutego 2014 r. znak: IBPP3/443-1541/13/JP oraz pismem z 3 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 24 lutego 2014 r., został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (szkoła) jest jednostką budżetową, dla której organem prowadzącym jest Urząd Miasta. Wnioskodawca realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa określone w ustawie o systemie oświaty. Umożliwia uczniom przede wszystkim zdobywanie wiedzy i umiejętności, wszechstronny rozwój oraz sprawuje opiekę nad uczniami. Wnioskodawca prowadzi zajęcia dydaktyczno-wychowawcze. Jako jednostka oświatowa, w celu realizacji zadań opiekuńczych i wspomagania właściwego rozwoju uczniów prowadzi również świetlicę i stołówkę szkolną. Zgodnie ze statutem, Wnioskodawca umożliwia każdemu uczniowi spożycie gorącego posiłku w stołówce szkolnej. Stołówka prowadzona jest bezpośrednio przez personel szkoły (stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym). Zasady korzystania ze stołówki szkolnej oraz opłat wnoszonych za korzystanie z posiłków w stołówkach szkolnych określa regulamin, który mówi że z posiłku w stołówce szkolnej mogą korzystać uczniowie oraz pracownicy (nauczyciele, pracownicy administracji i obsługi) szkoły. Opłata wnoszona za korzystanie przez ucznia z posiłku równa jest wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Wysokość kosztów surowca ustala Dyrektor w porozumieniu z organem prowadzącym. Pozostałe koszty związane z przygotowaniem obiadu dla ucznia pokrywane są z budżetu szkoły. Natomiast pracownicy szkoły korzystający z posiłku w stołówce szkolnej wnoszą podwójną opłatę. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dokonywana jest wyłącznie na rzecz uczniów i pracowników w celu osobistego spożycia. Stołówka nie prowadzi sprzedaży obiadów na wynos. W związku z dużą ilością rozbieżnych interpretacji w sprawie opodatkowania ww. posiłków podatkiem od towarów i usług Wnioskodawca zwraca się o indywidualna interpretację.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Stołówka, o której mowa we wniosku, prowadzona jest na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty. Symbol PKWiU, którym posługuje się Wnioskodawca przy sprzedaży ww. posiłków, to 56.29.2 usługi stołówkowe. Usługi wyżywienia uczniów jak i nauczycieli oraz pracowników administracyjnych i obsługowych są ściśle związane z usługami edukacyjnymi. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej uczniom, nauczycielom i pracownikom administracyjno-obsługowym nie ma na celu osiągnięcia dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę poprzez konkurencyjne wykorzystanie tych czynności.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że przez sprzedaż posiłków należy rozumieć wyłącznie sprzedaż obiadów. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. z uwagi na nieprzekroczenie obrotu zobowiązującego się do zarejestrowania do podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w pismem z 24 lutego 2014 r.):

Czy sprzedaż przygotowanych obiadów we własnej stołówce szkolnej dla własnych uczniów i pracowników korzysta ze zwolnienia od podatku towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w pismem z 24 lutego 2014 r.):

Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dla własnych uczniów i pracowników jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla uczniów i pracowników pedagogicznych szkoły (nauczycieli),
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla pracowników administracji i obsługi.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna została wydana na podstawie przepisów w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., ponieważ wniosek dotyczy stanu faktycznego, a wpłynął do tut. organu 17 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 5a ustawy, stanowi, iż towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty, w zakresie kształcenia i wychowywania;
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

–oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26, obowiązującego od 31 grudnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26 – jak stanowi § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia – nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Należy również wskazać, że jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje szkoły.

Zgodnie natomiast z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cytowanej ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wskazują na możliwość prowadzenia m.in. przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez te jednostki funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających tym podmiotom zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie mogą one przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższych regulacji, możliwość korzystania ze stołówki szkolnej przez uczniów szkoły jest przykładem realizacji przez jednostki objęte systemem oświaty zadań, do jakich zostały powołane, w szczególności zadań wychowawczych i opiekuńczych. Świadczenie opieki polegać może niewątpliwie na zapewnieniu wyżywienia i dożywiania dzieciom i młodzieży, korzystającym z prawa do kształcenia i wychowania w ramach systemu oświaty, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla prawidłowego kształcenia i wychowania w jednostkach organizacyjnych systemu oświaty. Tym samym, funkcjonowanie stołówek szkolnych zapewnia prawidłową realizację zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (szkoła) realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa określone w ustawie o systemie oświaty. Umożliwia uczniom przede wszystkim zdobywanie wiedzy i umiejętności, wszechstronny rozwój oraz sprawuje opiekę nad uczniami, prowadzi również świetlicę i stołówkę szkolną. Zgodnie ze statutem, Wnioskodawca umożliwia każdemu uczniowi spożycie gorącego posiłku w stołówce szkolnej. Stołówka prowadzona jest bezpośrednio przez personel szkoły (stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym). Z posiłku w stołówce szkolnej mogą korzystać uczniowie oraz pracownicy (nauczyciele, pracownicy administracji i obsługi) szkoły. Opłata wnoszona za korzystanie przez ucznia z posiłku równa jest wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Pozostałe koszty związane z przygotowaniem obiadu dla ucznia pokrywane są z budżetu szkoły. Natomiast pracownicy szkoły korzystający z posiłku w stołówce szkolnej wnoszą podwójną opłatę. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dokonywana jest wyłącznie na rzecz uczniów i pracowników w celu osobistego spożycia. Stołówka nie prowadzi sprzedaży obiadów na wynos. Stołówka, o której mowa we wniosku, prowadzona jest na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty. Usługi wyżywienia uczniów jak i nauczycieli oraz pracowników administracyjnych i obsługowych są ściśle związane z usługami edukacyjnymi. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej uczniom, nauczycielom i pracownikom administracyjno-obsługowym nie ma na celu osiągnięcia dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę poprzez konkurencyjne wykorzystanie tych czynności. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, skoro stołówka działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty – usługi stołówkowe świadczone na rzecz uczniów szkoły  jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą – od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast świadczone przez Szkołę usługi stołówkowe na rzecz pracowników pedagogicznych (nauczycieli) należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, które są zwolnione od podatku od towarów i usług – na podstawie § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków na rzecz pracowników administracji i obsługi, zauważyć należy, że sprzedaż ta nie stanowi usług ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą i dlatego usługi te nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

W konsekwencji usługi te świadczone przez podatnika VAT czynnego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej.

Podsumowując powyższe ustalenia, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dla własnych uczniów i pracowników jest zwolniona od podatku od towarów i usług, jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla uczniów i pracowników pedagogicznych szkoły (nauczycieli),
• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży posiłków dla pracowników administracji i obsługi.
  
  

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na nieprzekroczenie obrotu zobowiązującego go do zarejestrowania się do podatku VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Charakter podmiotowy zwolnienia określonego w art. 113 ustawy oznacza, że wszystkie czynności, bez względu na ich status (jako czynności zwolnionych przedmiotowo lub opodatkowanych na zasadach ogólnych) wykonywane przez tych podatników nie są opodatkowane (z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 13, który nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem  nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.