INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.), uzupełnionym 11 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania depozytu nieprawidłowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania depozytu nieprawidłowego, a także w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z 5 marca 2014 r. nr ILPP4/443-583/13-2/ISN, ILPB2/436-6/14-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 marca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 7 marca 2014 r.), w dniu 11 marca 2014 r. uzupełniono wniosek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Po dniu 1 stycznia 2014 r. „X” S.A. (dalej: X, Spółka) planuje powierzać wolne środki pieniężne spółce powiązanej z grupy - „Y” plc z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: Y). Środki te będą powierzane jako depozyt. Spółka będzie otrzymywać odsetki od tych depozytów.

Tryb przekazywania depozytu i potwierdzania jego warunków jest ustalony między stronami w procedurze. Obejmuje on m.in. następujące kroki:

• X przesyła wniosek o depozyt do Y;
• Y proponuje Spółce oprocentowanie depozytu;
• X akceptuje oprocentowanie;
• depozyt jest rejestrowany w elektronicznym systemie finansowym grupy;
• Y wysyła X potwierdzenie założenia depozytu w systemie wraz z ustalonymi warunkami;
• X przekazuje środki na wskazany brytyjski rachunek bankowy Y;
• dwa dni przed zapadalnością depozytu X informuje Y czy środki z depozytu mają być przelane z powrotem na konto X, czy Y ma założyć nowy depozyt (wg powyższej procedury).
  
  

Przekazanie środków na depozyt na wskazany brytyjski rachunek bankowy Y, odbywać się będzie w informatycznym systemie zarządzania płatnościami Grupy - system nettingowy. Możliwe jest zatem, że Spółka dokona faktycznego przelewu środków ze swojego rachunku bankowego na wskazany przez Y rachunek bankowy. Możliwe też, że środki te zostaną zaksięgowane na wskazanym koncie na podstawie rozliczeń Spółki w ramach grupowego systemu nettingowego (w uproszczeniu: przeksięgowanie należności Spółki wobec podmiotu/ów z Grupy na rachunek depozytowy).

Y nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i nie jest zarejestrowany na terenie Wielkiej Brytanii na VAT. Y zajmuje się działalnością finansową na rzecz podmiotów z grupy.

X jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na terenie Polski.

Planowane jest złożenie pierwszego depozytu w 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czy wskazana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy wskazana transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC).

Zgodnie z art. 2 pkt 4 nie podlegają podatkowi PCC czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkami, które nie maja tu zastosowania).
   
   

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy wskazana transakcja nie podlega PCC, bez znaczenia czy stanowi ona usługę opodatkowana czy zwolnioną VAT (pytanie nr 4 - Czy świadczona usługa nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w ustawie o VAT...).

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana transakcja nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w ustawie o VAT.

W ocenie Spółki, wskazana transakcja nie korzysta z żadnego zwolnienia przewidzianego w ustawie o VAT i podlega opodatkowaniu VAT wg stawki podstawowej. W szczególności, w ocenie Spółki przedmiotowa usługa polegająca na udostępnieniu Y przez X środków pieniężnych w formie depozytu nie stanowi:

• usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT),
• usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków, weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług (wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT).
  
  

Należy się zgodzić, że sens ekonomiczny przedmiotowych usług jest podobny do usług pożyczek - udostępnienie środków pieniężnych w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek. Jednak przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych powinny być interpretowane bardzo ściśle i jeżeli przepisy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT mówią wprost o zwolnieniu z VAT „usług udzielania kredytów i pożyczek, to nie można uznać, że zwolnienie to dotyczy także usług udostępnienia środków pieniężnych w formie depozytu. Spółka wskazuje również, że z punktu widzenia prawa cywilnego przedmiotowe transakcje są też odrębnie uregulowane w Kodeksie cywilnym, a także stanowią odrębne tytuły do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych - pożyczka, art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC; depozyt nieprawidłowy, art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy PCC.

W konsekwencji, zdaniem Spółki zwolnienia VAT przewidzianego wprost dla usług udzielania kredytów i pożyczek nie można zastosować dla usług polegających na udostępnieniu środków pieniężnych w formie depozytu nieprawidłowego.

Przedmiotowe usługi nie stanowią również „usług w zakresie depozytów środków pieniężnych”, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, gdyż usługi te - podobnie jak inne usługi wskazane w tym przepisie (np usługi prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych) - dotyczą usług, które są standardowo świadczone przez banki i inne instytucje finansowe. Usługi depozytów, o których mowa w omawianym przepisie dotyczą sytuacji, w której bank lub inna instytucja finansowa świadczy usługę polegającą na przyjmowaniu depozytów środków pieniężnych od klientów, za które to usługi klient uiszcza na rzecz podmiotu świadczącego usługę opłatę (wynagrodzenie). W przedstawionym zdarzeniu przyszłym natomiast, jak wskazano powyżej to nie Y świadczy na rzecz X usługę polegającą na przyjęciu depozytu (przechowaniu środków pieniężnych) tylko to X świadczy usługę udostępnienia środków pieniężnych Y. Taka usługa świadczona przez X nie mieści się w ocenie Spółki w zakresie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że wskazane usługi nie korzystają z żadnego zwolnienia przewidzianego w ustawie o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy depozytu nieprawidłowego. Z kolei, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 zakresem przedmiotowym ustawy objęte są również zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121) stanowi, że jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą. Przyjmuje się, że dopuszczalne jest zawieranie umowy depozytu nieprawidłowego, gdy jej przedmiotem mają być papiery wartościowe.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do przyjęcia depozytu nieprawidłowego nie jest konieczne wyraźne zastrzeżenie tego w umowie, niemniej dla zastosowania art. 845 Kodeksu cywilnego konieczne jest ustalenie, że przechowawca uprawniony został do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub rzeczami oznaczonymi co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne - sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy wskazać, że dokonując oceny opisanej we wniosku czynności cywilnoprawnej z punktu widzenia jej opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych rozstrzygnięcia wymaga również kwestia opodatkowania takiej czynności podatkiem od towarów i usług.

W art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zapisano, że podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach;
   • (uchylone);
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Z kolei według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług” rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Przepis ten - art. 2 pkt 4 - ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej), jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej).

Zauważyć jednak należy, że przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy konkretna czynność cywilnoprawna objęta jest zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (np. umowa depozytu nieprawidłowego) i jednocześnie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) albo zwolniona od tego podatku.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Spółki dotyczy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy depozytu nieprawidłowego, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej), ponieważ ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) może skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy. Zatem w przypadku nie objęcia powyższej czynności zakresem ustawy o podatku od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy stwierdzić, że skoro - jak uważa Wnioskodawca - opisana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku), to w analizowanej sprawie znajdą zastosowania postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, umowa depozytu nieprawidłowego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania depozytu oraz wskazania kto jest w tej sytuacji usługobiorcą wydano interpretację indywidualną, natomiast w pozostałych zakresach zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.