Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1366/13-2/EK
z 20 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania, wystawienia faktur korygujących oraz prawa do odliczenia podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania, wystawienia faktur korygujących oraz prawa do odliczenia podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność handlową w zakresie obrotu częściami (podzespołami) samochodowymi. Spółka planuje sprzedaż niektórych typów części (dalej: towary) zgodnie z poniższym modelem handlowym.

Towary są takimi rodzajami części samochodowych, które w razie zużycia lub awarii mogą zostać poddane regeneracji, a następnie ponownie przeznaczone do użytku. Towary będą nabywane od dostawców zarówno krajowych jaki zagranicznych, a następnie sprzedawane kontrahentom Spółki. Kontrahenci będą je nabywali po określonej cenie, na którą składać się będzie, oprócz ceny podstawowej, kwota określona na fakturze wystawianej przez Spółkę jako „kaucja”. Oba elementy ceny towaru zostaną wskazane na tym dokumencie oddzielnie.

„Kaucja” będzie szczególną częścią składową ceny towaru, odzwierciedlającą uzgodnione przez strony transakcji uprawnienie kontrahenta na wypadek awarii / zużycia nabytego podzespołu. Zgodnie z tymi ustaleniami, w przypadku, w którym towar (tj. określony egzemplarz) ulegnie awarii lub zużyciu, kontrahent będzie miał prawo zwrócić go Spółce, żądając od niej jednocześnie zapłaty kwoty równej kaucji”. W takiej sytuacji na Spółkę przeniesione zostanie prawo do rozporządzania zwracanym towarem jak właściciel. Spółka dokona korekty pierwotnej faktury sprzedaży poprzez obniżenie ceny o kwotę równą wartości „kaucji”.

W analogiczny do powyższego sposób Spółka będzie nabywała towary od swoich dostawców. Także i w tym przypadku cena zostanie podzielona na cenę podstawową oraz „kaucję”, traktowane w sumie łącznie jako podstawa opodatkowania podatkiem VAT (otrzymywane od dostawcy faktury będą zawierały podatek VAT naliczony od całkowitej ceny podzespołu). Jeśli kontrahent zwróci Spółce określony egzemplarz towaru, ta przekaże go swojemu dostawcy, żądając jednocześnie zapłaty kwoty równej „kaucji” oraz odpowiedniej korekty wystawionej pierwotnie przez dostawcę faktury (ostateczne ryzyko pokrycia kosztów zwrotu będzie ciążyło na dostawcy).

Celem sprzedaży kaucyjnej jest zapewnienie napływu zużytych towarów, które mogą zostać poddane regeneracji i ponownej sprzedaży.

Spółka podkreśla, że wspomniana „kaucja” nie ma charakteru kaucji w powszechnym, ścisłym rozumieniu. Co do zasady, kaucja w tradycyjnych transakcjach rynkowych ma charakter tymczasowy, jest wypłacana jako zabezpieczenie określonych roszczeń, a podstawowym założeniem jej dotyczącym jest to, że strony planują jej zwrot. Tradycyjna kaucja nie ma więc charakteru definitywnego przysporzenia — jej odbiorca uzyskuje kaucję tymczasowo i zakłada, że w uzgodnionym momencie będzie zobowiązany do jej zwrotu.

Natomiast element ceny towaru określany jako „kaucja” w omawianym zdarzeniu przyszłym będzie stanowić definitywne przysporzenie dla Spółki, która wyłącznie w razie zużycia lub awarii danego egzemplarza i jego zwrotu przez nabywcę będzie zobowiązana do wypłaty kwoty równej „kaucji”. Przewidywany odsetek zwrotów wynosi około 60%.

Spółka jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT planuje traktować całość ceny, tj. cenę podstawową oraz „kaucję”.

Innymi słowy, planowana praktyka Spółki w zakresie podatku VAT będzie kształtować się następująco: za podstawę opodatkowania uznana zostanie pełna cena towaru, tj. suma ceny podstawowej i „kaucji”. W przypadku zwrotu egzemplarza towaru przez kontrahenta Spółka dokona korekty pierwotnej faktury sprzedażowej poprzez obniżenie ceny równe wartości „kaucji”. W analogiczny sposób będzie przebiegała transakcja z dostawcą Spółki, od którego pierwotnie zakupiony został dany egzemplarz towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. planowana przez Spółkę praktyka polegająca na uznaniu, że podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest suma ceny podstawowej oraz „kaucji” wynikająca z faktury sprzedażowej wystawionej na rzecz kontrahenta będzie prawidłowa?
   
2. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. prawidłowe będzie stanowisko Spółki, że w przypadku zwrotu towaru przez kontrahenta i wypłacenia na jego rzez kwoty odpowiadającej wysokości „kaucji” konieczna będzie korekta wystawionej pierwotnie kontrahentowi faktury? Czy korekta ta powinna być ujmowana dla celów VAT na bieżąco?
   
3. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od całej kwoty uiszczonej na rzecz jej dostawcy (tj. sumy ceny podstawowej oraz „kaucji”)?
   
   
   

Ad. 1.

W oparciu o przepisy ustawy o VAT obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. Spółka uważa, że jako podstawa opodatkowania podatkiem VAT powinna być przez nią traktowana cała kwota otrzymywana od nabywcy podzespołu, tj. suma ceny podstawowej oraz „kaucji”.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od początku 2014 r. podstawą opodatkowania jest co do zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy.

W opisanym zdarzeniu przyszłym wszystkim, co stanowi zapłatę, którą Spółka będzie otrzymywała z tytułu sprzedaży podzespołów od ich nabywców, będzie pełna cena towaru, tj. suma ceny podstawowej oraz „kaucji” uiszczana przez nabywcę.

Podkreślić należy, że „kaucja” nie ma w omawianym przypadku charakteru tymczasowego. Stanowi ona definitywne przysporzenie dla Spółki, która zakłada, że w istotnej części nie będzie ona podlegała zwrotowi.

Jak już wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, kaucja w tradycyjnych transakcjach ma tymczasowy charakter, jest wypłacana jako zabezpieczenie określonych roszczeń, a podstawowym założeniem jej dotyczącym jest to, że strony planują jej zwrot. Tradycyjna kaucja nie ma więc charakteru definitywnego przysporzenia — jej odbiorca uzyskuje kaucję tymczasowo, niejako „na przechowanie” i zakłada, że w uzgodnionym momencie będzie zobowiązany do jej zwrotu. „Kaucja” otrzymywana przez Spółkę od nabywcy podzespołu (oraz analogicznie „kaucja” wypłacana przez Spółkę jej dostawcy w momencie pierwotnego nabycia danej części) nie ma takiego charakteru. Jej ewentualny zwrot zależny jest po pierwsze od zużycia lub awarii zakupionego towaru, a po drugie od decyzji nabywcy, czy towar ten zwrócić do Spółki.

Reasumując, skoro wszystkim, co stanowi zapłatę, którą Spółka będzie otrzymywała z tytułu sprzedaży podzespołów od ich nabywców, będzie pełna cena towaru, tj. suma ceny podstawowej oraz „kaucji”, nie ma zdaniem Spółki argumentów przemawiających za wyłączeniem „kaucji” z podstawy opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji, cała kwota uiszczana przez nabywcę podzespołu powinna stanowić podstawę do obliczenia podatku.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. podstawę opodatkowania obniża się o wartość zwróconych towarów i opakowań. W omawianym zdarzeniu przyszłym nastąpi zwrot towaru uzasadniający obniżenie podstawy opodatkowania, przy czym Spółka zwróci kontrahentowi jedynie część otrzymanej pierwotnie ceny, tj. kwotę równą „kaucji”.

Zwrot podzespołu będzie miał więc specyficzny charakter — będzie się z nim wiązał obowiązek zwrotu jedynie części zapłaconej pierwotnie przez kontrahenta ceny. Tym samym wartość zwracanego towaru zostanie przez strony transakcji z wyprzedzeniem ustalona na poziomie równym „kaucji” stanowiącej element pierwotnej ceny.

W konsekwencji, zwroty towarów dokonywane przez kontrahentów będą wiązały się z koniecznością obniżenia podstawy opodatkowania przez Spółkę, jednak obniżenie to będzie równe kwocie zwracanej przez Spółkę „kaucji”.

Odmienne rozwiązanie, tj. obniżenie podstawy opodatkowania o całą cenę uiszczoną pierwotnie przez kontrahenta byłoby sprzeczne z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT, który nie zostałby naliczony w stosunku do ceny podstawowej uzyskanej przez Spółkę i niezwróconej kontrahentowi.

Stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT w nowym brzmieniu, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu sprzedawcy towarów i opakowań, podatnik wystawia fakturę korygującą. W rezultacie także w przypadku zwrotu uszkodzonych podzespołów przez kontrahentów oraz związanej z tym faktem wypłaty „kaucji” na Spółce będzie ciążył obowiązek wystawienia faktury korygującej odzwierciedlającej obniżenie podstawy opodatkowania o kwotę „kaucji” zgodnie z poprzedzającymi akapitami.

Stosownie do art. 29a ust. 13, w omawianym przypadku obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej na pierwotnej fakturze, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Dodatkowo, uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Co jednak charakterystyczne dla ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym począwszy od 1 stycznia 2014 r., zgodnie z jej art. 29a ust. 15 pkt 4, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Ponieważ omawiana korekta podstawy opodatkowania, która została wykazana pierwotnie w prawidłowej wysokości, będzie wynikała z przyczyn od Spółki niezależnych, których nie da się przewidzieć w momencie wystawiania pierwotnej faktury na rzecz kontrahenta (korekta nie wynika z pomyłki), rozliczenia Spółki w zakresie podatku VAT powinny zostać w konsekwencji skorygowane na bieżąco, tj. w okresie, w którym kontrahent otrzymał fakturę korygującą (po spełnieniu warunków z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT). Jeżeli natomiast potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta zostanie doręczone Spółce po terminie złożenia deklaracji za ten okres, rozliczenie korekty powinno zostać dokonane w okresie rozliczeniowym otrzymania tego potwierdzenia.

Co istotne, w przypadku, w którym doręczenie faktury korygującej nie nastąpi mimo jego udokumentowanej próby, a z dokumentów będzie wynikało, że kontrahent posiada wiedzę, że transakcja została zrealizowana na warunkach wynikających z tej faktury korygującej, obniżenie podstawy opodatkowania przez Spółkę będzie możliwe zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy o VAT pomimo braku potwierdzenia otrzymania przez kontrahenta faktury korygującej.

Ad. 3.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od całej kwoty uiszczonej na rzecz jej dostawcy (tj. od sumy ceny podstawowej oraz „kaucji”).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym począwszy od 1 stycznia 2014 r., podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim nabyte towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Stosownie natomiast do art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi w szczególności suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów.

W omawianym zdarzeniu przyszłym faktury otrzymywane przez Spółkę od jej dostawców będą dokumentowały nabycie przez nią podzespołów sprzedawanych następnie w ramach działalności gospodarczej. Spełniony będzie więc podstawowy warunek odliczenia naliczonego z powyższego tytułu podatku VAT.

Ponieważ podstawą opodatkowania VAT przez dostawcę będzie cała cena naliczana za towar równa sumie ceny podstawowej oraz „kaucji”, tj. cała kwota uiszczona przez Spółkę na rzecz dostawcy (a prawidłowość takiej praktyki nie ulega zdaniem Spółki wątpliwości, jak wskazano w stanowisku dotyczącym pytania 1), i to od tej sumy zostanie naliczony podatek VAT, prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego będzie dotyczyć całego podatku VAT wynikającego z otrzymanych faktur. Przeciwne rozwiązanie byłoby w ocenie Wnioskodawcy sprzeczne z zasadą neutralności podatku VAT. Dopiero, gdy Spółka otrzyma od dostawcy fakturę korygującą, będzie zobligowana do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (DZ. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, , podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że nowy art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
   
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
   
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
   
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 11 ustawy, do podstawy opodatkowania nie wlicza się wartości opakowania, jeżeli podatnik dokonał dostawy towaru w opakowaniu zwrotnym, pobierając kaucję za to opakowanie lub określając taką kaucję w umowie dotyczącej dostawy towaru.

W myśl art. 29a ust. 12 ustawy, w przypadku niezwrócenia przez nabywcę opakowania, o którym mowa w ust. 11, podstawę opodatkowania podwyższa się o wartość tego opakowania:

1. w dniu następującym po dniu, w którym umowa przewidywała zwrot opakowania - jeżeli tego opakowania nie zwrócono w terminie określonym w umowie;
   
2. 60. dnia od dnia wydania opakowania - jeżeli w umowie nie określono terminu zwrotu tego opakowania.
   
   
   

Na mocy art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W świetle art. 29a ust. 15 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
   
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
   
4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.
   
   
   

Stosownie do 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1;
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1;
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań;
   
4. dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4;
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
   
   
   

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Przepis art. 106j ust. 2 stanowi, że faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   
   

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy – w brzmieniu od dnia 1 stycznia 2014 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. W przypadku importu towarów- kwota podatku:

1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
   
2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
   
3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33.
   
   
   

Wyłączenia stosowania obniżenia podatku należnego zostały zawarte w art. 88 ustawy. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność handlową w zakresie obrotu częściami (podzespołami) samochodowymi. Spółka planuje sprzedaż niektórych typów części (dalej: towary) zgodnie z poniższym modelem handlowym. Towary są takimi rodzajami części samochodowych, które w razie zużycia lub awarii mogą zostać poddane regeneracji, a następnie ponownie przeznaczone do użytku. Towary będą nabywane od dostawców zarówno krajowych jak i zagranicznych, a następnie sprzedawane kontrahentom Spółki. Kontrahenci będą je nabywali po określonej cenie, na którą składać się będzie, oprócz ceny podstawowej, kwota określona na fakturze wystawianej przez Spółkę jako „kaucja”. Oba elementy ceny towaru zostaną wskazane na tym dokumencie oddzielnie. „Kaucja” będzie szczególną częścią składową ceny towaru, odzwierciedlającą uzgodnione przez strony transakcji uprawnienie kontrahenta na wypadek awarii / zużycia nabytego podzespołu. Zgodnie z tymi ustaleniami, w przypadku, w którym towar (tj. określony egzemplarz) ulegnie awarii lub zużyciu, kontrahent będzie miał prawo zwrócić go Spółce, żądając od niej jednocześnie zapłaty kwoty równej kaucji”. W takiej sytuacji na Spółkę przeniesione zostanie prawo do rozporządzania zwracanym towarem jak właściciel. Spółka dokona korekty pierwotnej faktury sprzedaży poprzez obniżenie ceny o kwotę równą wartości „kaucji”. W analogiczny do powyższego sposób Spółka będzie nabywała towary od swoich dostawców. Także i w tym przypadku cena zostanie podzielona na cenę podstawową oraz „kaucję”, traktowane w sumie łącznie jako podstawa opodatkowania podatkiem VAT (otrzymywane od dostawcy faktury będą zawierały podatek VAT naliczony od całkowitej ceny podzespołu). Jeśli kontrahent zwróci Spółce określony egzemplarz towaru, ta przekaże go swojemu dostawcy, żądając jednocześnie zapłaty kwoty równej „kaucji” oraz odpowiedniej korekty wystawionej pierwotnie przez dostawcę faktury (ostateczne ryzyko pokrycia kosztów zwrotu będzie ciążyło na dostawcy). Spółka wskazała, że wspomniana „kaucja” nie ma charakteru kaucji w powszechnym, ścisłym rozumieniu. Co do zasady, kaucja w tradycyjnych transakcjach rynkowych ma charakter tymczasowy, jest wypłacana jako zabezpieczenie określonych roszczeń, a podstawowym założeniem jej dotyczącym jest to, że strony planują jej zwrot. Tradycyjna kaucja nie ma więc charakteru definitywnego przysporzenia — jej odbiorca uzyskuje kaucję tymczasowo i zakłada, że w uzgodnionym momencie będzie zobowiązany do jej zwrotu. Natomiast element ceny towaru określany jako „kaucja” w omawianym zdarzeniu przyszłym będzie stanowić definitywne przysporzenie dla Spółki, która wyłącznie w razie zużycia lub awarii danego egzemplarza i jego zwrotu przez nabywcę będzie zobowiązana do wypłaty kwoty równej „kaucji”. Spółka jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT planuje traktować całość ceny, tj. cenę podstawową oraz „kaucję”.

Ad. 1.

Jak wynika, z powyżej cytowanego art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy. Skoro, jak wskazał Wnioskodawca wszystkim, co stanowi zapłatę, którą Spółka będzie otrzymywała z tytułu sprzedaży podzespołów od ich nabywców, będzie pełna cena towaru, tj. suma ceny podstawowej oraz „kaucji” uiszczana przez nabywcę, podstawą opodatkowania będzie, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, cała kwota uiszczana przez nabywcę podzespołu.

Ad. 2.

Jak wynika, z powyżej cytowanego art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy, w przypadku zwrotu towaru podstawę opodatkowania obniża się o wartość zwróconych towarów. Zgodnie natomiast z ww. art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury, dokonano zwrotu podatnikowi towaru, podatnik wystawia fakturę korygującą. W niniejszej sprawie Strony określiły, że w przypadku zwrotu podzespołu, wartość zwracanego towaru będzie równa „kaucji” stanowiącej element ceny pierwotnej podzespołu. W konsekwencji, Wnioskodawca winien, w przypadku zwrotu przez kontrahenta towaru wystawić fakturę korygującą, na wartość zwracanego towaru, tj. w tym przypadku na wartość „kaucji”.

Ponadto wskazać należy, że termin rozliczenia faktury korygującej, która zmniejsza wartość podstawy opodatkowania wraz z kwotą podatku należnego, wynika wprost z ww. art. 29a ust. 13 ustawy. Warunkiem obniżenia przez sprzedawcę kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie wystawionej faktury korygującej jest posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę, z wyjątkiem przypadków wymienionych odpowiednio w art. 29a ust. 15 ustawy.

Należy wskazać, że ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być odrębne pisemne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, również w formie elektronicznej lub przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej. Zatem żaden przepis nie określa specjalnej formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktury korygującej byłoby wymagane. Istotne jest, aby sprzedawca towarów dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży posiadał informację, z której jednoznacznie wynika, iż nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż.

Zatem Wnioskodawca uprawniony będzie do obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej na pierwotnej fakturze, na bieżąco, jeżeli Wnioskodawca uzyska potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przed terminem do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy. Jeżeli natomiast potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta zostanie doręczone Wnioskodawcy po terminie złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy, wówczas Wnioskodawca będzie uprawniony, do dokonania korekty w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał to potwierdzenie.

Natomiast w przypadku, kiedy podatnik nie uzyskał potwierdzenia otrzymania faktury korygującej pomimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w art. 29a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Faktury otrzymywane przez Spółkę od jej dostawców będą dokumentowały nabycie podzespołów za cenę równą sumie ceny podstawowej oraz „kaucji”. Wnioskodawca będzie wykorzystywał podzespoły do dalszej odsprzedaży. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez dostawcę. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, towary będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a faktura będzie odzwierciedlać rzeczywistą cenę za jaką Wnioskodawca dokonuje zakupu towaru.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.