Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1336/13-2/KBr
z 4 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką będącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność Wnioskodawcy polega na udzielaniu finansowania jego klientom, w tym udzielaniu krótkoterminowych pożyczek osobom fizycznym. Wnioskodawca nie zajmuje się profesjonalnym obrotem udziałami i akcjami w jakichkolwiek spółkach.

W związku z poczynionymi planami biznesowymi Wnioskodawca wniesie do spółki komandytowej lub spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych klientom w trakcie uprzednio prowadzonej działalności pożyczkowej. W zamian za wnoszony wkład Wnioskodawca stanie się komandytariuszem spółki komandytowej lub wspólnikiem spółki jawnej. Przedmiotowe wierzytelności pożyczkowe będą wnoszone po cenie rynkowej. Wartość wkładu objętego w zamian za wierzytelności będzie odzwierciedlać rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili wniesienia. Wnioskodawca nie będzie następnie faktycznie zarządzał spółką komandytową oraz spółką jawną w obu spółkach charakter jego uczestnictwa będzie pasywny. W szczególności Wnioskodawca nie będzie uczestniczyć w odpłatnym zarządzaniu spółką komandytową ani spółką jawną.

W dalszej kolejności, w związku z ewentualną zmianą planów biznesowych Wnioskodawca może zdecydować o zbyciu całości praw i obowiązków wynikających z jego udziału w spółce komandytowej lub spółce jawnej na rzecz podmiotu trzeciego. Zastosowana cena będzie ceną rynkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu trzeciego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu trzeciego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W celu określenia konsekwencji podatkowych na gruncie podatku od towarów i usług w sytuacji dokonania sprzedaży praw i obowiązków w spółce komandytowej, w pierwszej kolejności należy określić charakter prawny przedmiotu sprzedaży. W przeciwieństwie do spółek kapitałowych spółka komandytowa oraz spółka jawna nie emitują akcji lub nie wystawiają udziałów z którymi wiążą się określone prawa i obowiązki w spółce.

Sprzedaż praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej powinna być więc traktowana jako przeniesienie uprawnień. Nie jest to dostawa towarów, ponieważ zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. (dalej: „ustawa VAT”), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy jednak przeanalizować, czy sprzedaż praw i obowiązków może być traktowana jako świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Dyrektywa Rady 2006/112/WE w art. 2 ust. 1 pkt c określa, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podmiot będący podatnikiem.

Ustawa o podatku VAT natomiast w art. 15 ust. 1 jako podatnika określa osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W związku z tym należy rozważyć czy działanie polegające na sprzedaży praw i obowiązków w spółce komandytowej może być uznane za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku VAT.

Artykuł 15 ust. 2 ustawy VAT stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższa regulacja skupia się głównie na określeniu podmiotu który wykonuje działalność gospodarczą. Nie należy jednak z powyższych przepisów wysnuwać faktu, że cała sfera działalności podmiotu będącego podatnikiem podatku VAT podlega opodatkowaniu.

W analizowanym przypadku bowiem prawa i obowiązki w spółce komandytowej lub spółce jawnej nie mogą być uznane za wykonane w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Spółka nie zajmuje się bowiem obrotem akcjami lub udziałami, w związku z czym takie działania nie powinny być uznane za wykonywane w ramach działalności gospodarczej. W związku z tym dokonana sprzedaż nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

Kwestia posiadania/zbycia akcji własnych (które należy traktować podobnie jak sprzedaż praw i obowiązków) w kontekście możności zakwalifikowania takiego działania do czynności związanych z działalnością gospodarczą była przedmiotem analizy Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W swoim orzecznictwie Trybunał niejednokrotnie podkreślał, że działalność gospodarcza nie obejmuje czynności związanych zarówno z posiadaniem akcji i innych papierów wartościowych (orzeczenie z dnia 20.06.1991 r. w sprawie C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV przeciwko Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen, orzeczenie z dnia 3.02.1997 r. w sprawie Harnas & Helm CV przeciwko Staatssecretaris van Financiën), jak i ich nabycie lub sprzedaż (sprawa Wellcome Trust Ltd v. Commissioners of Customs and Excise pod sygn. C-155/94).

Orzecznictwo przewiduje pewne wyjątki od powyższej reguły, w sytuacji których posiadanie akcji może być związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jest to sytuacja w której:

• posiadacz akcji zarządza firmą której akcje posiada,
  

• sprzedaż akcji odbywa się w ramach działalności maklerskiej,
  

• posiadanie akcji jest bezpośrednim, stałym i koniecznym warunkiem rozszerzenia działalności gospodarczej posiadacza.
  
  
  

W przedstawionym przyszłym stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie bezpośrednio zarządzał spółką komandytową ani spółką jawną. Należy jednak przeanalizować tą kwestię w kontekście posiadania przez Wnioskodawcę praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej.

W orzeczeniu z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu Trybunał stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4(2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4(2) tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

Analizując powyższy problem należy również odnieść się do orzeczenia TSUE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations. Trybunał podtrzymał w nim stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych.

W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (zob. także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w tym orzecznictwie wyjątek od powyższej zasady sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką stwierdzić należy, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki. Należy zauważyć, że wykonywanie funkcji członka zarządu w danym podmiocie lub tak jak w tym przypadku posiadanie udziałów w spółce komandytowej, czy też posiadanie statusu wspólnika w spółce jawnej, nie jest równoznaczne z przeprowadzeniem transakcji podlegających opodatkowaniu.

Stanowisko takie potwierdzone jest w orzecznictwie sądów polskich. Wypowiedział się na ten temat Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 25 czerwca 2010 r. sygn. I SA/Op 176/10 który orzekł:

„(...) Samo pełnienie funkcji członka zarządu, powiązane z posiadaniem udziałów i ich sprzedażą, nie czyni z wnioskodawcy podatnika tego podatku, gdyż zarządzanie spółką wynikające z członkostwa w jej zarządzie nie ma jakiegokolwiek związku ze sprzedażą udziałów w tej spółce (…)”.

Dodatkowo w tym orzeczeniu sąd podkreślił, iż: (...) w odniesieniu do sprzedaży udziałów w spółce dokonywanej przez podmiot, który nie trudni się działalnością polegającą na pośrednictwie finansowym (co wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku), tego rodzaju czynności nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., oraz art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112/2006. Nie będzie również miało takiego charakteru zbycie udziałów w warunkach opisanych przez wnioskodawcę, który wprawdzie w zarządzaniu spółką uczestniczy, lecz nie posiada portfela udziału spółek i ich nie kontroluje, nie prowadzi działalności zarobkowej w oparciu o te udziały, nie wykonuje w ramach działalności gospodarczej różnego rodzaju usług na rzecz tych spółek, czy też - jak w przedmiotowym stanie faktycznym - na rzecz spółki, której udziały posiada”.

Także brak opodatkowania podatkiem VAT zbycia praw i obowiązków w spółce osobowej potwierdzają organy podatkowe w swoich interpretacjach. Na przykład:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji wydanej w dniu 8 sierpnia 2011 r. o sygn. IPTPP2/443-72/11-4/BM,
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji wydanej w dniu 4 grudnia 2009 r. o sygn. ILPP2/443-1370/09-3/SJ - niniejsza interpretacja dotyczy darowizny udziałów w spółce osobowej, ale wnioski wynikające z niej można zastosować do analizowanego przypadku,
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej w dniu 13 marca 2012 r. o sygn. IPPP1/443-63/12-2/AP.
  
  
  

Reasumując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu trzeciego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się powołanym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyżej wymienione czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dotyczy to sytuacji gdy:

• posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,
  

• sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
  

• posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.
  
  
  

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samej sprzedaży praw i obowiązków posiadanych w innych spółkach nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Nie można samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach, traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie zajmuje się profesjonalnym obrotem udziałami i akcjami w jakichkolwiek spółkach.

W związku z poczynionymi planami biznesowymi Wnioskodawca wniesie do spółki komandytowej lub spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych klientom w trakcie uprzednio prowadzonej działalności pożyczkowej. W zamian za wnoszony wkład Wnioskodawca stanie się komandytariuszem spółki komandytowej lub wspólnikiem spółki jawnej. Wnioskodawca nie będzie faktycznie zarządzał spółką komandytową oraz spółką jawną, w obu spółkach charakter jego uczestnictwa będzie pasywny. W szczególności Wnioskodawca nie będzie uczestniczyć w odpłatnym zarządzaniu spółką komandytową ani spółką jawną. W dalszej kolejności, w związku z ewentualną zmianą planów biznesowych Wnioskodawca może zdecydować o zbyciu całości praw i obowiązków wynikających z jego udziału w spółce komandytowej lub spółce jawnej na rzecz podmiotu trzeciego.

Jak wskazano powyżej udziały (akcje) co do zasady, nie stanowią towaru, a ich przekazanie – świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy, niemniej jednak obrót udziałami rozumiany jako sprzedaż praw i obowiązków - może być uznany za usługę w rozumieniu ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonywany przez podatnika (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach jego profesjonalnej aktywności.

Zatem jeśli Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w zarządzaniu spółką, której dotyczyć będzie sprzedaż praw i obowiązków oraz nie będą zachodziły przesłanki wyżej przedstawione (tj. zbycie to nie będzie prowadzone w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej oraz posiadanie udziałów czy też akcji nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej), to czynność samego zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy, a podmiot dokonujący tej czynności nie uzyska statusu podatnika w tym zakresie.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jasno wskazał, że nie będzie zarządzał spółką komandytową ani spółką jawną – w obu spółkach charakter jego uczestnictwa będzie pasywny. Ponadto Spółka nie zajmuje się profesjonalnym obrotem udziałami i akcjami w jakichkolwiek spółkach.

Zatem w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące uznanie ww. zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie.

Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym transakcja zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej lub spółce jawnej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.