Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1221/13/KJ
z 18 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych na rzecz członków Powiatowych i Wojewódzkich Rad Zatrudnienia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych na rzecz członków Powiatowych i Wojewódzkich Rad Zatrudnienia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie pozaszkolnych form edukacji, klasyfikowane zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (symbol PKWiU 85.59.19).

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się organizowaniem i przeprowadzaniem szkoleń w mających na celu doskonalenie umiejętności zawodowych, zwłaszcza interpersonalnych, komunikacyjnych, organizacyjno-biurowych, menedżerskich, zarządzania, finansowych, komputerowych, językowych, psychologicznych, prawnych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień rynku pracy oraz funkcjonowania instytucji rynku pracy oraz innych podmiotów z tym związanych. Ofertą swą kieruje w szczególności do pracowników Publicznych Służb Zatrudnienia (Powiatowe i Wojewódzkie Urzędy Pracy) a także członków Powiatowych i Wojewódzkich Rad Zatrudnienia.

Wnioskodawca zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jako Instytucja Szkoleniowa jest Instytucją Rynku Pracy. Wnioskodawca posiada wpis do rejestru Instytucji Szkoleniowych Wojewódzkiego Urzędu Pracy nr ewidencyjny …. Wpis do rejestru jest regulowany przepisami Rozporządzenie MGiP z dn. 27 października 2004 r. w sprawie rejestru instytucji szkoleniowych.

Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty.

W zakresie prowadzonej działalności szkoleniowej Wnioskodawca zajmuje się m.in. organizowaniem szkoleń dla członków Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia przy Powiatowym i Wojewódzkim Urzędzie Pracy. Tematyka szkoleń dotyczy zagadnień związanych z rynkiem pracy. Tematyka szkoleń pozwala uczestnikom tych szkoleń uzyskać lub uaktualnić wiedzę do prawidłowego pełnienia przez nich funkcji członka powiatowej/wojewódzkiej rady zatrudnienia. Szkolenia członków rad zatrudnienia prowadzone są na podstawie umowy o organizację szkolenia/pisemnego zlecenia i finansowane przez Marszałka Województwa dla szkoleń członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia i przez starostę dla Powiatowej Rady Zatrudnienia - w ramach limitu środków Funduszu Pracy pozostających w ich dyspozycji, zgodnie z § 9 do § 11 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia.

W związku z tym, że są to usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i

1. są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach
   Wnioskodawca stosuje zwolnienie z VAT na powyższe usługi szkolenia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o podatku od towarów i usług.
   
2. są finansowane w całości ze środków publicznych
   
   Wnioskodawca stosuje zwolnienie z VAT na powyższe usługi szkolenia w oparciu o art. 43 ust.1 pkt 29c ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w oparciu o obowiązujące przepisy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z VAT świadczonych usług na rzecz członków Powiatowych i Wojewódzkich Rad Zatrudnienia na podstawie wskazanej w art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy w oparciu o obowiązujące przepisy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z VAT świadczonych usług na rzecz członków Powiatowych i Wojewódzkich Rad Zatrudnienia na podstawie wskazanej w art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia organizowane dla członków Powiatowych/Wojewódzkich rad zatrudnienia są usługami kształcenia zawodowego.

Kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie, zdefiniowane jest jako „nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych” (art. 14 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.).

Z uzyskanej przez Ministra Finansów opinii z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (wymienionej w interpretacji ogólnej z dnia 6 września 2013 r. numer DD3/033/146/IMD/13/RD-92416/13) wynika, iż szkolenia członków rad zatrudnienia mieszczą się w zakresie definicji pojęcia szkolenia zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zgodnie z którą szkolenie „oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia” co potwierdza, że szkolenia dla Członków Rad Zatrudnienia należy traktować jak kształcenie zawodowe.

Drugą przesłanką konieczną do spełnienia art. 43 ust. 1 pkt 29 a ustawy o podatku od towarów i usług to prowadzenie usług kształcenia i przekwalifikowania zawodowego „w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach”.

Z uzyskanej przez Ministra Finansów opinii z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (wymienionej w interpretacji ogólnej z dnia 6 września 2013 r. numer DD3/033/146/IMD/13/RD-92416/13) wynika, iż szkolenia członków rad zatrudnienia mieszczą się w zakresie definicji pojęcia szkolenia zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy Naczelna Rada Zatrudnienia jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw pracy w sprawach polityki rynku pracy. Wojewódzkie rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi marszałka województwa w sprawach polityki rynku pracy (art. 22 ust. 2 ustawy), natomiast powiatowe rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi starosty w sprawach polityki rynku pracy (art. 22 ust. 3 ustawy).

W art. 23 w ust. 7 tej ustawy, ustawodawca zawarł upoważnienie ustawowe dla ministra właściwego do spraw pracy do określenia, w drodze rozporządzenia, organizacji oraz trybu działania rad zatrudnienia, a także warunków, na jakich mogą uczestniczyć w posiedzeniach rad zatrudnienia przedstawiciele organów, organizacji i instytucji niereprezentowanych w radach, oraz trybu finansowania kosztów szkoleń członków rad, mając na względzie zapewnienie efektywnego dialogu społecznego.

Z postanowień § 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281) stanowiącego realizację ustawowej delegacji wynika, iż rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie z § 9 tego rozporządzenia szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę – w ramach limitu środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji.

Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że usługi szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie uchwały rady zatrudnienia przyjętej stosownie do postanowień ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy winno korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnieniem od podatku objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Dodatkowo zgodnie z zapisem z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) zwolniono od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Pryncypialne znaczenie dla omawianego zwolnienia jest wyjaśnienie kwestii kiedy dochodzi do finansowania usług w całości (lub co najmniej w 70%) ze środków publicznych. Nie ulega wątpliwości że ustawa i rozporządzenie wskazuje na konieczność finansowania w określonej części usług szkoleniowych ze środków publicznych, co oznacza, że konkretne usługi szkoleniowe muszą być sfinansowane z tych środków. Tym samym warunkiem zwolnienia danej usługi szkoleniowej z podatku jest to, ażeby otrzymane przez usługodawcę wynagrodzenie z tytułu świadczenia tej usługi pochodziło w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Z postanowień rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz.U. Nr 224, poz. 2281) wynika, iż rada zatrudnienia może ustalić, w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Na podstawie art. 9 rozporządzenia MGiP z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy, szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę - w ramach limitu środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji. Zasady finansowania i przekazania środków Instytucji Szkoleniowej (definicja instytucji zawarta jest w art. 20 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy) regulują „ art. 10:

1. Szkolenia członków rady zatrudnienia są finansowane na podstawie faktury i zestawienia zawierającego w szczególności:
   1. ilość uczestników oraz datę przeprowadzonego szkolenia;
   2. opłatę jednostkową za szkolenie członka rady zatrudnienia przewidzianą w umowie o organizację szkolenia.
2. Faktura jest wystawiana na ogólną kwotę stanowiącą sumę opłat jednostkowych za zorganizowane szkolenie, wymienionych w załączonym do niej zestawieniu.”
   
   

i „ § 11. Przekazanie instytucji szkoleniowej środków finansowych odpowiednio przez ministra, marszałka województwa albo starostę następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania dokumentów, o których mowa w § 10, w drodze przelewu na rachunek bankowy wskazany w umowie o organizację szkolenia.” rozporządzenia MGiP w sprawie rad zatrudnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę nie budzi żadnych wątpliwości, że otrzymywane przez Wnioskodawcę od usługobiorcy kwoty wynagrodzenia za konkretną usługę pochodzą ze środków publicznych i nie ma innej możliwości sfinansowania tychże szkoleń.

Mając na względzie powyższe uznać należy, że usługi szkoleń dla członków Powiatowych czy to Wojewódzkich Rad Zatrudnienia przy Powiatowym lub Wojewódzkim Urzędem Pracy otrzymanych na podstawie uchwały rady zatrudnienia winno korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zatem nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, a ponadto z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT, tj. uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy jednostką badawczo – rozwojową, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu: prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z wniosku wynika, że w zakresie prowadzonej działalności szkoleniowej Wnioskodawca zajmuje się m.in. organizowaniem szkoleń dla członków Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia przy Powiatowym i Wojewódzkim Urzędzie Pracy. Tematyka szkoleń dotyczy zagadnień związanych z rynkiem pracy. Tematyka szkoleń pozwala uczestnikom tych szkoleń uzyskać lub uaktualnić wiedzę do prawidłowego pełnienia przez nich funkcji członka powiatowej/wojewódzkiej rady zatrudnienia. Szkolenia członków rad zatrudnienia prowadzone są na podstawie umowy o organizację szkolenia/pisemnego zlecenia i finansowane przez Marszałka Województwa dla szkoleń członków Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia i przez starostę dla Powiatowej Rady Zatrudnienia - w ramach limitu środków Funduszu Pracy pozostających w ich dyspozycji, zgodnie z § 9 do § 11 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia.

Odnosząc się zatem do świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych dla członków Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia, aby w ogóle można je było rozpatrywać w kategoriach zwolnienia od podatku w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie tego zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy szkolenia organizowane dla członków Powiatowych/Wojewódzkich rad zatrudnienia są usługami kształcenia zawodowego. Kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie, zdefiniowane jest jako „nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych” (art. 14 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 288 z 29 października 2005 r.).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie nie została bowiem spełniona podstawowa przesłana warunkująca zastosowanie tego zwolnienia - świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla członków rad zatrudnienia nie są bowiem usługami kształcenia zawodowego ani też przekwalifikowania zawodowego.

Powyższe wynika z faktu, że osoby uczestniczące w szkoleniu uczestniczą w nim jako członkowie Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia, a pełnienie takiej funkcji nie stanowi w ocenie tut. organu wykonywania zawodowych czynności.

Rady zatrudnienia – zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 674 ze zm.) – są wyłącznie organami opiniodawczo-doradczymi ministra, marszałka czy starosty właściwych do spraw pracy w sprawach polityki rynku pracy. Tym samym szkolenie członków takich rad na potrzeby pełnienia funkcji członka rady nie stanowi nauczania pozostającego w bezpośrednim związku z branżą czy zawodem uczestnika szkolenia i nie jest też nauczaniem mającym na celu uzyskanie czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Zatem nawet jeśli wiedza zdobyta na tym szkoleniu będzie mogła być wykorzystana w pracy zawodowej osób uczestniczących w tym szkoleniu, to nie stanowi to w takich okolicznościach dla tych osób kształcenia zawodowego, gdyż pełnienia funkcji w organie opiniodawczo-doradczym nie można uznać za działalność zawodową.

Powyższe potwierdza Wnioskodawca podając we wniosku, iż ”… Tematyka szkoleń pozwala uczestnikom tych szkoleń uzyskać lub uaktualnić wiedzę do prawidłowego pełnienia przez nich funkcji członka powiatowej/wojewódzkiej rady zatrudnienia .…”.

Zatem z uwagi na to, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi w przedmiotowym przypadku nie stanowią usług kształcenia zawodowego ani przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w powołanym w niniejszej interpretacji art. 44 rozporządzenia wykonawczego do dyrektywy, badanie dalszych przesłanek wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, b i c ustawy o VAT jest bezprzedmiotowe.

Tym samym realizowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla członków Powiatowej i Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia nie mogą być objęte zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, a zatem będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki podstawowej tj. 23%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ zauważa, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja ogólna z dnia 6 września 2013 r. została wydana przez Ministra Finansów w zakresie zastosowania zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 90 i pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do szkoleń pracowników urzędów pracy oraz członków rad zatrudnienia. Interpretacja ta wyjaśnia, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Interpretacja ta nie rozstrzyga natomiast kwestii czy szkolenia członków Powiatowych i Wojewódzkich Rad Zatrudnienia stanowią usługi kształcenia zawodowego na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Dla potrzeb podatku od towarów i usług przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, w myśl którego usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Zauważyć w tym miejscu należy, że definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu (282/2011) kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

W związku z powyższym powołana interpretacja ogólna pozostaje bez wpływu na uregulowania na gruncie podatku VAT.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.