Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1179/13/AB
z 18 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 grudnia 2013 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z 6 marca 2014 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zwolnienia dla dostawy dwóch działek, zabudowanej oraz niezabudowanej, objętych jedną księgą wieczystą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia dla sprzedaży dwóch działek, zabudowanej oraz niezabudowanej, objętych jedną księgą wieczystą.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 marca 2014 r. (data wpływu), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 marca 2014 r. znak: IBPP2/443-1179/13/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ogłosił publiczny przetarg ustny nieograniczony na sprzedaż nieruchomości częściowo zabudowanej, położonej w P, ujawnionej w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy.

Nieruchomość powyższa składa się z dwóch działek:

Jedna z nich, o nr 130/30 i powierzchni 6036 m2 zabudowana jest budynkiem administracyjno-biurowym, garażami oraz wiatą. Budynki na ewidencję środków trwałych zostały przyjęte od 1 stycznia 2003 r. w związku z połączeniem N.

Budynki od 1 maja 2003 r. do dnia 31 maja 2012 r. były wydzierżawiane w oparciu o umowę dzierżawy i najmu, łącznie z aneksami. Pierwsze zasiedlenie, rozumiane jako wydanie pierwszemu użytkownikowi nastąpiło w dniu 1 maja 2003 r. Wydanie nastąpiło w ramach zawartej umowy dzierżawy, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem (maj 2003), a planowaną datą dostawy budynków (grudzień 2013), upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W okresie od wystąpienia pierwszego zasiedlenia do chwili obecnej nie poniesiono nakładów na ulepszenie (przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację).

Działka o nr 130/30 w aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako UPI tereny usług publicznych o znaczeniu ogólno-miejskim i powiatowym.

Druga działka, o nr 130/31 i powierzchni 11200 m2 jest niezabudowana, w ewidencji gruntów oznaczona jako Lz 7950m i RIVa 3250m. W aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako MNU tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego z usługami i UPI tereny usług publicznych o znaczeniu lokalnym.

Wnioskodawca nieruchomość - działkę 130/30 nabył w ramach upaństwowienia dóbr K w 1937 roku. Budynek administracyjno-biurowy do 31 grudnia 2002 roku, w N był wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku. Od 01.01.2003 roku po połączeniu N budynek administracyjno-biurowy do 30.04.2003 roku w N był wykorzystywany do działalności zwolnionej od podatku. Od 01.05.2003 roku do 31.07.2012 roku, budynek administracyjno-biurowy został wydzierżawiony P na podstawie umowy. Dzierżawa budynku została opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 22% i 23%. Od 01.08.2012 roku budynek służył działalności zwolnionej i opodatkowanej, podatek od towarów i usług rozliczano według struktury. N było czynnym podatnikiem VAT.

Garaże oraz wiata znajdujące się na działce 130/30 są trwale związane z gruntem:

1. garaże zostały wybudowane w 1962 roku, wiata została zbudowana w 1981 roku, podatek VAT nie miał zastosowania, dlatego że ustawa o podatku od towarów i usług została wprowadzona w 1993 roku;
2. przy budowie garaży i wiaty podatek VAT nie miał zastosowania, gdyż ustawa została wprowadzona w 1993 roku;
3. N nie ponosiły wydatków na ulepszenie garaży i wiaty;
4. garaże i wiata nie zostały ulepszone;
5. garaże i wiata były przedmiotem dzierżawy, łącznie z budynkiem administracyjno-biurowym tylko w okresie od 01.05.2003r. do 31.07.2012r.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym przypadku sprzedaż w/w nieruchomości składającej się z dwóch działek, zabudowanej i niezabudowanej, objętych jedną księgą wieczystą będzie zwolniona z VAT:

1. czy dostawę budynków mających być przedmiotem sprzedaży, na których nie poniesiono nakładów na ulepszenie, a pierwsze zasiedlenie rozumiane jako oddanie do użytkowania na podstawie umowy najmu miało miejsce w 2003 roku, czyli upłynął okres dłuższy niż 2 lata można uznać za czynności dostawy zwolnione z podatku VAT w myśl art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o VAT
2. czy w przypadku niekwestionowanego prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT budynków, o których mowa w pkt 1 również grunty będące przedmiotem sprzedaży, wydzielone w jednej księdze wieczystej w formie dwóch działek (zabudowanej i niezabudowanej) również korzystają ze zwolnienia z podatku VAT w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie zdarzenia przyszłego budynki wchodzące w skład sprzedawanej nieruchomości częściowo zabudowanej składającej się z dwóch działek 130/30 i 130/31 wpisanych w jedną księgę wieczystą, w których nie dokonywano ulepszeń, a okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą jest dłuższy niż 2 lata, w myśl art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o VAT podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Również grunty całej sprzedawanej nieruchomości składającej się z dwóch działek 130/30 i 130/31, objętych jedną księgą wieczystą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT powołując się na art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego przedmiotem dostawy będą 2 działki w tym jedna zabudowana jedna działka niezabudowana. Działki o nr 130/30 i 130/31 są objęte jedną księgą wieczystą.

Objęcie jedną księgą wieczystą kilku działek gruntów nie oznacza, że można traktować transakcję sprzedaży tak określonej nieruchomości jako jedną dostawę. Każda działka gruntu wchodząca w skład nieruchomości objętej jedną księgą wieczystą stanowi samodzielnie wyodrębnioną całość, która może być przedmiotem odrębnej dostawy, opodatkowanej właściwą stawką podatkową.

Uwzględniając powyższe, objęta jedną transakcją może być cała nieruchomość, składająca się z kilku działek gruntów, objętych jedną księgą wieczystą, lecz przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT będzie każda z tych działek odrębnie.

Tak więc, w przedmiotowej sprawie mimo, że działki nr 130/30 i nr 130/31 objęte są jedną księgą wieczystą, należy każdą wyodrębnioną ewidencyjnie działkę rozpatrzyć jako osobny przedmiot dostawy.

Dla dostawy budynków, budowli lub ich części ustawodawca przewidział zwolnienie przedmiotowe. Zatem w rozpatrywanej sprawie należy rozstrzygnąć czy będzie mieć zastosowanie zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy), bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę nr 130/30 zabudowaną budynkiem administracyjno-biurowym, garażami i wiatą. Przedmiotową działkę Wnioskodawca nabył w ramach upaństwowienia dóbr w 1937 r. Budynek administracyjno-biurowy, garaże i wiata były przedmiotem dzierżawy w okresie od 1 maja 2003 r. do 31 lipca 2012 r. Ww. obiekty nie były przez Wnioskodawcę przedmiotem ulepszeń. Od daty pierwszego zasiedlenia minęły 2 lata.

Tak więc mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż dostawa budynkiem administracyjno-biurowym, garażami i wiatą nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych obiektów doszło w momencie oddania ich w dzierżawę (tj. 1 maja 2003 r.), jak również spełniony zostanie drugi warunek umożliwiający zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. nieruchomości zabudowanej ww. obiektami minął okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym dostawa budynku administracyjno-biurowego, garaży i wiaty będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Powyższe oznacza, iż do zbycia gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sprzedaż działki nr 130/30 zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, garażami i wiatą, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu natomiast do sprzedaży działki niezabudowanej nr 130/31 należy zauważyć co następuje:

W pierwszej kolejności tut. organ pragnie wskazać, że analogicznie jak wskazano przy sprzedaży działki zabudowanej nr 130/30, dostawę działek objętych jedną księgą wieczystą, na gruncie ustawy o VAT, należy traktować jako dostawę każdej wyodrębnionej ewidencyjnie działki, która stanowi samodzielnie wyodrębnioną całość. Tak więc, mimo że transakcja dotyczy dwóch działek objętych jedną księgą wieczystą, przedmiotem opodatkowania będzie każda z działek osobno. Tym samym w przedmiotowej sprawie dostawę wyodrębnionej ewidencyjnie niezabudowanej działki nr 130/31 należy rozpatrzyć jako odrębny od działki zabudowanej nr 130/30 przedmiot dostawy.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r., to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać niezabudowaną działkę nr 130/31. W aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego działka oznaczona jest jako MNU tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego z usługami i UPI tereny usług publicznych o znaczeniu lokalnym.

Tak więc, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy stwierdzić należy, iż sprzedaż działki nr 130/31, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenie mieszkalnictwa jednorodzinnego z usługami i na terenie usług publicznych o znaczeniu lokalnym, jako teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa nieruchomości częściowo zabudowanej składającej się z dwóch działek wpisanych w jedną księgę wieczystą podlega zwolnieniu z podatku VAT jak również grunty sprzedawanych nieruchomości nr 130/30 i nr 130/31 objętych jedną księgą wieczystą nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.