INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2014 r. (data wpływu 10 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na okres powyżej 6 miesięcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na okres powyżej 6 miesięcy,

• prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w sytuacji, gdy po upływie 6 miesięcznego okresu wynajmu samochód będzie nadal przeznaczony na wynajem i wykorzystywany do działalności opodatkowanej.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wiodącym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest „Pozostała działalność wspomagająca ubezpieczenia i fundusze emerytalne” (wg klasyfikacji PKD 2007 - 66.29.Z). Przedsiębiorca ma w swojej działalności gospodarczej pozycję dotyczącą wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek (wg klasyfikacji PKD 2007 - 77.11 .Z). Wnioskodawca w ramach umowy leasingu operacyjnego nabył samochód osobowy o masie do 3,5 tony i przeznaczył go wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. (Samochód został wydany najemcy 14.12.2013 roku). Po upływie ww. okresu przeznaczenia wyłącznie do najmu, przedmiotowy samochód będzie dalej przeznaczony na potrzeby najmu, a w okresie którym nie będzie wynajmowany, będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. jako pojazd firmowy służący m.in. na potrzeby dojazdu do kontrahentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy - Wynajmującemu przysługuje prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe w trakcie wyłącznego przeznaczenia pojazdu na oddanie w opłatne użytkowanie na okres powyżej sześciu miesięcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze, że zarówno zawarcie umowy leasingowej jak i odbiór samochodu i jego wydanie Najemcy w ramach zawartej umowy najmu nastąpiło w 2013 roku (odbiór samochodu, a także pojazdu w grudniu 2013 roku), przedmiotowy stan faktyczny i prawny regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, przy nabyciu samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego sianowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż łącznie 6 tys. zł. Przepis ten jednak na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy nie dotyczy przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne użytkowanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika i samochody te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeznaczenia leasingowanych samochodów do wynajmu, dzierżawy itp. przez okres co najmniej 6 miesięcy, to podobnie jak w przypadku zakupu, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia całej kwoty VAT wynikającej z faktur wystawionych przez leasingodawcę, przez cały okres obowiązywania umowy leasingu. Zapisy art. 3 ust. 6 ww. ustawy o podatku VAT do samochodów o których mew w art. 3 ust 1 należy rozpatrywać w świetle art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy, który wymienia w kategorie samochodów, do których ust. 1 nie ma zastosowania. W konsekwencji nie może mieć zastosowania także art. 3 ust. 6 dotyczący ograniczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego przez usługobiorców używających samochody m.in. na podstawie umowy leasingowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, by skorzystać z prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dotyczących rat leasingowych, w świetle obowiązujących przepisów, musi ona spełnić przesłanki, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 tj. w przypadku gdy przedmiotem jej działalności jest odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze, oraz gdy te samochody są przez Wnioskodawcę przeznaczone do wykorzystania wyłącznie na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Przy czym dla skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego nie ma znaczenia, komu dany pojazd zostanie odsprzedany lub wynajęty, czy będzie to osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, czy też osoba prawna, w której udziały posiadają wspólnicy spółki cywilnej będącej wynajmującym. Po upływie 6 miesięcy Wnioskodawca może przeznaczyć pojazd na pozostałe cele prowadzonej działalności, zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Kluczowym bowiem jest fakt spełnienia przestanki z art. 3 ust. 2 pkt 7. Gdyby bowiem zamysłem ustawodawcy było uzależnienie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od przeznaczenia pojazdu wyłącznie na cele najmu przez cały okres jego posiadania, to oczywistym jest, że taką przesłankę zamiast 6 miesięcy zawarto by w treści ustawy. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-826/10-2/BA z dnia 7 września 2010 roku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, przez cały okres obowiązywania umowy leasingu, w przypadku gdy samochód będzie przeznaczony wyłącznie do celów najmu przez okres co najmniej 6 miesięcy, a po tym okresie pojazd będzie przeznaczony zarówno do najmu jak i wykorzystywany w ramach działalności opodatkowanej w innym zakresie tj. jako pojazd firmowy do podróży służbowych. Niezależnie od faktu, że w świetle przepisów obowiązujących w momencie składania niniejszego zapytania, w przypadku nabycia samochodu osobowego przeznaczonego do najmu, w dalszym ciągu przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od faktur leasingowych, w przedmiotowym stanie faktycznym należy zastosować przepisy obowiązujące w chwili zawarcia umowy leasingowej i przeznaczenia pojazdu na najem, tj. przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, że przedmiot wniosku dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, a ponadto Wnioskodawca wskazał, że samochód osobowy został zakupiony i oddany w najem w 2013 r., zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie stanu faktycznego, dotyczącego prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na okres powyżej 6 miesięcy, w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia, tj. stan prawny obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, bądź ich użytkowaniem na podstawie umowy leasingu regulują przepisy art. 3 do art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, z uwzględnieniem zmian tej ustawy wprowadzonych ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. poz. 1456).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Na podstawie art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powyższego wynika, że - co do zasady - w przypadku użytkowania m.in. na podstawie umowy leasingu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 1 i 6 ustawy nowelizującej nie dotyczą podatników pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa, m.in. w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

• gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz

• samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
  
  

Zauważyć należy, iż samo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, dzierżawy, leasingu, itp. samochodów nie determinuje automatycznie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy leasingu samochodów na potrzeby działalności. Użyte bowiem w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze (…)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem konkretnych samochodów w odpłatne używanie poprzez użycie wyrazu „tych”. Tym samym, sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu leasingu samochodów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne oddanie danego, konkretnego samochodu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnych na okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Z literalnego brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej wynika bowiem, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej m.in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego u usługobiorców użytkujących samochody, na podstawie umowy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, odnosi się do samochodów i pojazdów samochodowych wskazanych w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Tym samym, ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej nie będzie miało zastosowania u podatnika użytkującego samochód osobowy, na podstawie umowy leasingu, wykorzystującego go w ramach prowadzonej w zakresie wynajmu działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy, wyłącznie w tym celu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wiodącym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest „Pozostała działalność wspomagająca ubezpieczenia i fundusze emerytalne” (wg klasyfikacji PKD 2007 - 66.29.Z). Przedsiębiorca ma w swojej działalności gospodarczej pozycję dotyczącą wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek (wg klasyfikacji PKD 2007 - 77.11 .Z). Wnioskodawca w ramach umowy leasingu operacyjnego nabył samochód osobowy o masie do 3,5 tony i przeznaczył go wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. (samochód został wydany najemcy 14.12.2013 roku).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotowy samochód osobowy przeznaczony jest do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Niniejszą interpretacją rozpatrzono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na okres powyżej 6 miesięcy. Natomiast, wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w sytuacji, gdy po upływie 6 miesięcznego okresu wynajmu samochód będzie nadal przeznaczony na wynajem i wykorzystywany do działalności opodatkowanej, zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Odnośnie natomiast powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.