Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-2/14-4/OS
z 27 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2013 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej.

Przedmiotowy wniosek uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz sposobu reprezentacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 15 czerwca 2010 roku została zawarta umowa o przeniesienie prawa własności nieruchomości, składającej się z działki nr 170/3 o pow. 0,1 ha zabudowanej budynkiem niemieszkalnym (sklepem o pow. 130 m² wymagającym remontu) o wartości 104.000,00 zł (akt notarialny). Umowa została zawarta pomiędzy P. R. i Spółka z o.o. reprezentowaną przez Prezesa Zarządu. Ww. umowa została zawarta w wykonaniu uchwały z dnia 01.06.2010 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Sp. z o. o. podwyższającej kapitał zakładowy Spółki z kwoty 360.000,00 zł do kwoty 464.000,00 zł, tj. o kwotę 104.000,00 zł, poprzez ustanowienie 2.080 nowych udziałów o wartości nominalnej 50,00 zł każdy i wyrażającej zgodę na objęcie wszystkich nowoutworzonych udziałów przez dotychczasowego wspólnika P. R. oraz pokrycie ich aportem w postaci ww. zabudowanej nieruchomości o pow. 0,1 ha. Na okoliczność pokrycia nowoutworzonych udziałów w Spółce z o.o. została zawarta ww. umowa o przeniesienie prawa własności nieruchomości z P. R. na Spółkę z .o.o., w imieniu której działał M. U., jako Prezes Zarządu tej Spółki uprawniony do samodzielnej reprezentacji.

R. (przenoszący własność nieruchomości) jest właścicielem ww. działki na podstawie umowy darowizny z dnia 20.05.2010 r. i jednocześnie wspólnikiem Spółka z o.o. Nieruchomość została nabyta przez P. R. jako transakcja zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (umowa darowizny). P. R. nie odliczył podatku VAT, ponieważ nie miał takiego prawa.

Spółka z o.o. nabyła prawo własności przedmiotowej nieruchomości w wyniku aportu, jako czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Spółka nie odliczyła podatku VAT, ponieważ nie miała do tego prawa

Wartość przedmiotu umowy z dnia 15 czerwca 2010 roku o przeniesienie prawa własności ww. zabudowanej nieruchomości gruntowej (a więc przedmiot aportu) Strony określiły na kwotę 104.000,00 zł, co zostało zapisane w par. 6 aktu notarialnego.

Następnie w dniu 04.10.2013 r. została zawarta umowa sprzedaży m.in. ww. zabudowanej nieruchomości składającej się z działki nr 170/3 (akt notarialny z dnia 04.10.2013 r.) pomiędzy Spółka z o. o. reprezentowaną przez pełnomocnika P. R., jako sprzedającą, a L. Spółką z o. o. reprezentowaną przez pełnomocnika Z. B.. Wartość przedmiotu umowy sprzedaży, tj. zabudowanej działki nr 170/3, Strony ustaliły na kwotę 819.000,00 zł.

Wnioskodawca przed dniem zawarcia umowy przenoszącej prawo własności przedmiotowej nieruchomości, tj. przed dniem 15.06.2010 r. poczynił na tejże nieruchomości - jako dzierżawca - nakłady. Nakłady były inwestycją w obcym środku trwałym i wiązały się z przystosowaniem obiektu do własnych potrzeb.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• Wnioskodawca w dniu dokonania czynności zbycia nieruchomości był i nadal jest czynnym podatnikiem VAT;
  

• Budynek posadowiony na działce jest trwale związany z gruntem;
  

• Budynek jest sklasyfikowany - PKOB – 1230;
  

• Wnioskodawca nie jest osobą, która wybudowała ten budynek. Pierwszy właściciel wydzierżawił Wnioskodawcy tą nieruchomość, on też 20.05.2010 r. budynek ten darował osobie trzeciej. 15.06.2010 r. osoba ta wniosła nieruchomość aportem do spółki Zainteresowanego całą nieruchomość o której mowa we wniosku , wartość aportu wyniosła 104 000 zł tak więc Wnioskodawca był właścicielem nieruchomości od 15.06.2010 r. a zbył ją 17.10.2013 r. W okresie 15.06.2010 r. do 17.10.2013 r. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na przedmiotową nieruchomość, tak więc nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku poprzez oddanie do użytkowania przez pierwszego nabywcę ani też ulepszenie przez Firmę Zainteresowanego poprzez wydatkowanie na ulepszenie kwoty stanowiącej co najmniej 30 % wartości początkowej. Ponadto strona uważała we wniosku i uważa że w ocenie Wnioskodawcy nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie;
  

• W ocenie Wnioskodawcy nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie;
  

• Budynek nie był przedmiotem najmu, Wnioskodawca był jego użytkownikiem.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wyżej wymienionej zabudowanej działki gruntowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zabudowanej działki gruntowej nr 170/3 może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej ustawa VAT), podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, Ponadto działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 5 ust.1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przez dostawę towarów, o której mowa w ww. przepisie, zgodnie z art. 7 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania co do zasady jest obrót, rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy łub osoby trzeciej.

Ponadto w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Stosownie do art. 41 w zw. z ar. 145a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o powyższe przepisy, co do zasady więc sprzedaż nieruchomości między dwoma podatnika VAT (tutaj Spółkami z o.o.) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pewne wyjątki od tej zasady ustawodawca przewidział w art. 43 ustawy o VAT, bowiem wprowadził zwolnienia o charakterze przedmiotowym, m.in. dotyczące sprzedaży nieruchomości. Jednym z takich zwolnień jest zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, które to zwolnienie zdaniem Wnioskodawcy będzie miało zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie bowiem z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnieniu przedmiotowemu z podatku od towarów i usług podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Poprzez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z definicja legalną, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowy stanie faktycznym nie wystąpiła żadna z ww. przesłanek wytaczających możliwość zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W wyżej wymienionym przypadku nie można mówić ani o wybudowaniu ani o ulepszeniu ww. nieruchomości, bowiem wydatki poniesione przez Spółka z o.o. zostały poniesione przed wniesieniem tej nieruchomości aportem do Spółki z o.o. Nakłady były ponoszone przez z o.o., jako dzierżawcę tej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki w postaci inwestycji w obcym środku trwałym nie są wydatkami poniesionymi na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości przez Spółkę, bowiem Spółka ta nie była wówczas właścicielem tejże nieruchomości. Ponadto nie nastąpiło wybudowanie innych budynków lub budowli na ww. gruncie oraz oddanie ich do odpłatnego użytkowania, co w konsekwencji wskazuje, iż nie mamy tutaj do czynienia z pierwszym zasiedleniem ww. nieruchomości. Poza tym nieruchomość została nabyta przez P. R. na podstawie umowy darowizny, więc dostawa nie była również dokonana ramach pierwszego zasiedlenia.

Skoro w przedmiotowym przypadku nie została spełniona przesłanka pierwszego zasiedlenia, a tym samym również nie ziściła się druga przesłanka (upływ okresu krótszego niż dwa lata), zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na fakt, iż wniosek ORD-IN został złożony w dniu 30 grudnia 2013 r. i jako przedmiot wniosku Wnioskodawca zaznaczył stan faktyczny, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, zarówno budynek, jak i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustawy.

Wobec powyższego przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu stanu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dnia 15 czerwca 2010 roku została zawarta umowa o przeniesienie prawa własności nieruchomości, składającej się z działki nr 170/3 o pow. 0,1 ha zabudowanej budynkiem niemieszkalnym (sklepem o pow. 130 m² wymagającym remontu) o wartości 104.000,00 zł (akt notarialny). Umowa została zawarta pomiędzy P. R. i Wnioskodawcą. P. R. (przenoszący własność nieruchomości) jest właścicielem ww. działki na podstawie umowy darowizny z dnia 20.05.2010 r. i jednocześnie wspólnikiem Spółka z o.o. Nieruchomość została nabyta przez P. R. jako transakcja zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (umowa darowizny). P. R. nie odliczył podatku VAT, ponieważ nie miał takiego prawa. Spółka z o.o. nabyła prawo własności przedmiotowej nieruchomości w wyniku aportu, jako czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Spółka nie odliczyła podatku VAT, ponieważ nie miała do tego prawa. Następnie w dniu 04.10.2013 r. została zawarta umowa sprzedaży m.in. ww. zabudowanej nieruchomości składającej się z działki nr 170/3 pomiędzy Spółka z o. o. reprezentowaną przez pełnomocnika P. R., jako sprzedającą, a L. Spółką z o. o. Wnioskodawca przed dniem zawarcia umowy przenoszącej prawo własności przedmiotowej nieruchomości, tj. przed dniem 15.06.2010 r. poczynił na tejże nieruchomości - jako dzierżawca - nakłady. Nakłady były inwestycją w obcym środku trwałym i wiązały się z przystosowaniem obiektu do własnych potrzeb. Budynek posadowiony na działce jest trwale związany z gruntem. Budynek jest sklasyfikowany - PKOB – 1230. Wnioskodawca nie jest osobą, która wybudowała ten budynek. Pierwszy właściciel wydzierżawił Wnioskodawcy tą nieruchomość, on też 20.05.2010 r. budynek ten darował osobie trzeciej. 15.06.2010 r. osoba ta wniosła nieruchomość aportem do spółki Zainteresowanego całą nieruchomość o której mowa we wniosku, tak więc Wnioskodawca był właścicielem nieruchomości od 15.06.2010 r. a zbył ją 17.10.2013 r. W okresie 15.06.2010 r. do 17.10.2013 r. Wnioskodawca nie poniósł wydatków na przedmiotową nieruchomość. Wnioskodawca wskazał, iż jego zdaniem nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie. Budynek nie był przedmiotem najmu, Wnioskodawca był jego użytkownikiem.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności wskazać należy, iż planowana sprzedaż nieruchomości, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż do pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości doszło – jak wynika z opisu sprawy – w momencie aportu nieruchomości w dniu 15 czerwca 2010 r. w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, aczkolwiek zwolnionej od podatku VAT. W niniejszej sytuacji spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż między pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą wskazanej nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym, planowana sprzedaż nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa ww. nieruchomości będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, stanowiącej zabudowaną działkę gruntu, podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy. Strony mogą zrezygnować ze zwolnienia i wybrać opodatkowanie dostawy tej nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 10, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy.

Końcowo należy zauważyć, iż jakkolwiek Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny co do zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości, to jednak na podstawie innej argumentacji niż wskazana w niniejszej interpretacji.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.