Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1090/13-4/AWa
z 5 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia – brak daty – (data wpływu 5 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia współfinansowany ze środków unijnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia współfinansowany ze środków unijnych. Wniosek uzupełniono w dniu 20 lutego 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dokument upoważniający osobę podpisaną na wniosku do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem, zwolnione z opodatkowania oraz czynności wyłączone od podatku VAT.

W ramach projektu F „Doposażenie służb (...)” dokonuje zakupu sprzętu dla zapewnienia właściwej realizacji zadań statutowych Wojewody, tj. zadań w zakresie legalizacji pobytu cudzoziemców.

Zakup sprzętu jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej Programu Rocznego 2012 Funduszu Granic Zewnętrznych.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 lutego 2014 r. Zainteresowany wskazał, że:

1. zakupione w ramach realizowanego projektu wyposażenie, wykorzystywane jest do wykonywania czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług;
2. środki pochodzące z Unii Europejskiej wynikają z umów o dofinansowanie podpisanych 16 kwietnia 2013 r., czyli po dniu 1 maja 2004 r.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia, współfinansowanego ze środków unijnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując projekt unijny nie działa On w charakterze podatnika VAT, ponieważ realizuje cele statutowe Wojewody, które są wyłączone z tego podatku. Nabywane wyposażenie nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym nie ma możliwości skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ustawy) lub ewentualnego zwrotu różnicy podatku (art. 87 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – wskazuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, na podstawie art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje czynności opodatkowane tym podatkiem, zwolnione z opodatkowania oraz czynności wyłączone z podatku VAT. W ramach projektu F „Doposażenie służb (...)” dokonuje zakupu sprzętu dla zapewnienia właściwej realizacji zadań statutowych Wojewody, tj. zadań w zakresie legalizacji pobytu cudzoziemców. Zakup sprzętu jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej Programu Rocznego 2012 Funduszu Granic Zewnętrznych. Zakupione w ramach realizowanego projektu wyposażenie, wykorzystywane jest przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług. Środki pochodzące z Unii Europejskiej wynikają z umów o dofinansowanie podpisanych 16 kwietnia 2013 r., czyli po dniu 1 maja 2004 r.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, wprawdzie Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, ale wyposażenie zakupione w celu realizacji opisanego projektu nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Zatem, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji zadania, będącego przedmiotem pytania.

Ponadto w zakresie realizowanego projektu Wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów przysługuje zarejestrowanym podatnikom podatku VAT i obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup wyposażenia współfinansowanego ze środków unijnych pn. „Doposażenie służb (...)”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje jednocześnie, że z dniem 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy oraz art. 88 ust. 4 ustawy otrzymały nowe brzmienia.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2014 r. przestało obowiązywać rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.).

Natomiast od dnia 1 stycznia 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. poz. 1656).

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja zawęża się jedynie do udzielenia odpowiedzi na sformułowane we wniosku pytanie nie wychodząc poza jego ramy, w szczególności nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zaliczenia wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności do poszczególnych rodzajów działalności – zwolnionej od VAT, opodatkowanej bądź niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie postawiono w tym zakresie pytania oraz nie przedstawiono własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.