Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1122/13-2/AK
z 18 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z 19 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku z tytułu najmu nieruchomości wraz z wyposażeniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku z tytułu najmu nieruchomości wraz z wyposażeniem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest mężatką, a w małżeństwie obowiązuje ustrój wspólnoty majątkowej. Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej samodzielnie bądź też w formie spółki osobowej, natomiast mąż prowadzi samodzielnie pozarolniczą działalność gospodarczą, jest podatnikiem VAT. Małżonkowie są właścicielami lokalu użytkowego, który nie został wprowadzony do ewidencji działalności gospodarczej męża i nie był używany na potrzeby tej działalności. W m-cu lipcu 2013 r. lokal został wynajęty, a umowa najmu została zawarta przez Wnioskodawczynię. Jednocześnie, na podstawie art. 9 ust. 4 i art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne złożone zostały Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu oraz wraz z mężem o opodatkowaniu całości przychodów przez Wnioskodawczynię. W m-cu wrześniu 2013 r. małżonkowie zakupili za cenę 438.000 zł do wspólnego prywatnego majątku od syndyka upadłości, przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 kc jako zorganizowany zespół składników materialnych, na który składają się:

1. nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowo- warsztatowym,
2. ruchomości stanowiące wyposażenie budynku (maszyny urządzenia),
3. należności od kontrahentów.
   
   

Nieruchomość wraz z wyposażeniem nie została wprowadzona do ewidencji działalności gospodarczej męża a po dokonanym zakupie Wnioskodawczyni zawarła umowę wynajmu nieruchomości wraz z wyposażeniem. Jednocześnie na mocy wyżej wymienionych przepisów złożyła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego stosowne oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu oraz wraz z mężem opodatkowanie całości przychodów przez Wnioskodawczynię. Przychody z wynajmu lokalu i zabudowanej nieruchomości w 2013 r. nie przekroczą w proporcji do okresu wynajmu kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego przychody z tytułu umów najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lecz z uwagi na fakt, że przewidywana wartość sprzedaży z tytułu usług najmu nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej kwoty 150.000,00zł. Wnioskodawczyni jest zwolniona od tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Wynajem jest nie wątpliwie świadczeniem usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 15 ustawy, podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, przy czym działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców oraz usługodawców. Działalność ta obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z cytowanych przepisów i stanu faktycznego opisanego w pkt 68 wynika zatem, że przychody z umów najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a Wnioskodawczyni jest podatnikiem tego podatku. Podatnikiem podatku VAT z tytułu opisanych umów najmu nie jest mąż Wnioskodawczyni, gdyż umowy najmu zostały zawarte przez Wnioskodawczynię.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł, a stosownie do ust. 9 tego artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1, tj. 150.000 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwolniona jest od podatku od towarów i usług w roku 2013 r., gdyż sprzedaż usług nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Wskazać zatem należy, że wykonując cywilną umowę najmu, Wnioskodawczyni świadczy na rzecz najemcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy najmu dokonuje bowiem na jego rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów. Majątek (nieruchomość wraz z wyposażeniem) pozostanie jego własnością i wynajmowany będzie za odpłatnością (czynsz), co stanowić będzie przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Należy wskazać, że ww. usługa nie może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że Wnioskodawczyni nie wynajmuje i nie wydzierżawia nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe, zatem nie może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują obniżonej stawki lub zwolnienia dla najmu nieruchomości wraz z wyposażeniem.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku najem nieruchomości wraz z wyposażeniem nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, lecz będzie opodatkowany tym podatkiem.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia nie wlicza się obrotu z tytułu odpłatnego świadczenia usług zwolnionych, wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

Przepis art. 113 ust. 5 – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy) – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy – w brzmieniu do 31 grudnia 2013 r. – zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni jest mężatką, a w małżeństwie obowiązuje ustrój wspólnoty majątkowej. Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej samodzielnie, ani też w formie spółki osobowej. Natomiast mąż prowadzi samodzielnie pozarolniczą działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. Małżonkowie są właścicielami lokalu użytkowego, który nie został wprowadzony do ewidencji działalności gospodarczej męża i nie był używany na potrzeby tej działalności. W m-cu lipcu 2013 r. lokal został wynajęty, a umowa najmu została zawarta przez Wnioskodawczynię. Jednocześnie, na podstawie art. 9 ust. 4 i art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne złożone zostały Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu oraz wraz z mężem o opodatkowaniu całości przychodów przez Wnioskodawczynię. W m-cu wrześniu 2013 r. małżonkowie zakupili za cenę 438.000 zł do wspólnego prywatnego majątku od syndyka upadłości, przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 kc jako zorganizowany zespół składników materialnych, na który składają się:

1. nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowo-warsztatowym,
2. ruchomości stanowiące wyposażenie budynku (maszyny urządzenia),
3. należności od kontrahentów.
   
   

Nieruchomość wraz z wyposażeniem nie została wprowadzona do ewidencji działalności gospodarczej męża, a po dokonanym zakupie Wnioskodawczyni zawarła umowę wynajmu nieruchomości wraz z wyposażeniem. Jednocześnie na mocy wyżej wymienionych przepisów złożyła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego stosowne oświadczenia o wyborze opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu oraz wraz z mężem opodatkowanie całości przychodów przez Wnioskodawczynię. Przychody z wynajmu lokalu i zabudowanej nieruchomości w 2013 r. nie przekroczą w proporcji do okresu wynajmu kwoty 150.000 zł.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy zaznaczyć, że skoro osiągnięty przez Wnioskodawczynię w poprzednim roku podatkowym obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług nie przekroczył w proporcji do okresu prowadzonej działalności kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, Zainteresowana wykonując usługi najmu nieruchomości wraz z wyposażeniem, które – jak wskazano wyżej – stanowią usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, w roku 2013 ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie tego przepisu, z uwzględnieniem art. 113 ust. 5 i ust. 9 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawczyni ma prawo korzystać z ww. zwolnienia podmiotowego do chwili, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej łącznie, tj. z tytułu wszystkich czynności opodatkowanych, nie przekroczy w danym roku kwoty 150.000 zł, o ile nie wykona do tego momentu żadnej z czynności wykluczającej możliwość skorzystania z tego zwolnienia określonego w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, świadcząc usługi najmu nieruchomości wraz z wyposażeniem, niekorzystające ze zwolnienia od podatku, stanowiące usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawczyni może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku. Zauważyć należy także, że korzystanie ze zwolnienia jest możliwe do momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej łącznie, tj. z tytułu wszystkich czynności opodatkowanych w danym roku nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 150.000 zł.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku z tytułu najmu nieruchomości wraz z wyposażeniem. Z kolei części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.