INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2013r. (data wpływu 6 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie dostaw odpadów z tworzyw sztucznych dokonanych w 2011r. w zakresie:

• obowiązku wystawienia faktur z tytułu ww. dostaw,

• niewykazywania na fakturach dokumentujących ww. dostawy dokonane w okresie od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2011r. kwot podatku należnego,

– jest prawidłowe,

• niewykazywania na fakturach dokumentujących ww. dostawy dokonane w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2011r. kwot podatku należnego

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku wystawienia faktur z tytułu dostaw odpadów z tworzyw sztucznych dokonanych w 2010r. i 2011r.,

• możliwości wystawiania faktur dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych dokonane w 2010r. i 2011r. po upływie terminu do ich wystawienia,

• niewykazywania na ww. fakturach dokumentujących dostawy odpadów z tworzyw sztucznych kwot podatku należnego.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 27 lutego 2014r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Stowarzyszenie posiada status organizacji pożytku publicznego. Podstawowym statutowym celem działania jest opieka domowa nad dziećmi i młodzieżą do lat 25 w stanach terminalnych, także z chorobami postępującymi nieuchronnie prowadzącymi do śmierci lub z upośledzeniem stanu zdrowia, które uniemożliwia egzystencję w domu rodzinnym bez pomocy medycznej i specjalistycznego sprzętu. Opieką objęta jest także najbliższa rodzina chorego dziecka. Prowadzone są także inne statutowe formy działalności umożliwiające skuteczniejsze funkcjonowanie Stowarzyszenia m. in. poradnie: stomatologiczna, rehabilitacyjna, zdrowia psychicznego.

Oprócz działalności w zakresie usług medycznych zwolnionych od podatku od towarów i usług prowadzona jest działalność gospodarcza opodatkowana podatkiem od towarów i usług obejmująca: wynajem pomieszczeń, usługi zakwaterowania, usługi parkingowe.

Od dnia 13 września 2010 r. instytucja nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust.1, ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonych akcji charytatywnych zbierane są przez dzieci, młodzież i dorosłych m. in. nakrętki, które następnie przekazywane są nieodpłatnie na rzecz Hospicjum. Są to nakrętki z tworzyw sztucznych (plastikowe) pochodzące ze zużytych opakowań z tworzyw sztucznych po wszelkiego rodzaju napojach, nienadające się do użytku.

Zgromadzone w ten sposób nakrętki, następnie wywożone są do firm zajmujących się recyklingiem, a uzyskane środki finansowe przeznacza się na pokrycie kosztów działalności statutowej. Omawiane nakrętki pochodzące z opakowań z tworzyw sztucznych - nienadające się do użytku mieszczą się w grupowaniu PKWIU 38.11.55.0 "Odpady z tworzyw sztucznych".

Akcja pozyskiwania nakrętek prowadzona jest od 2010 r. do chwili obecnej. W roku 2010 dwukrotnie wywieziono nakrętki tj. odpady z tworzyw sztucznych do firmy skupującej tego rodzaju odpady (dostawa nakrętek w dniu 29.09.2010 r. i w dniu 10.12.2010 r.).

Firma odbierająca nakrętki przekazała należne środki na rachunek bankowy Hospicjum. W obu przypadkach nie były wystawione faktury sprzedaży nakrętek tj. odpadu z tworzyw sztucznych nienadającego się do użytku.

W roku 2011 również pozyskiwano nakrętki w ramach akcji charytatywnych. Następnie wywożono zebrane nakrętki do firm prowadzących skup odpadów z tworzyw sztucznych, które przekazywały należne środki na rachunek bankowy. W roku 2011 także nie były wystawione faktury na sprzedaż nakrętek, tj. odpadu z tworzyw sztucznych nienadającego się do użytku.

W latach 2012 i 2013 pozyskane nakrętki w ramach akcji charytatywnych wywożono do firm prowadzących ich skup i na wszystkie dostawy do odbiorców wystawiono faktury.

Na fakturach VAT nie ma informacji o stawce i kwocie podatku, umieszczona jest adnotacja: podstawa prawna i wskazany art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT oraz klasyfikacja według PKWIU 38.11.55.0.

Według oceny Wnioskodawcy konieczna jest pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania i rozliczania podatku należnego z tytułu sprzedaży nakrętek tj. odpadów z tworzyw sztucznych za lata 2010 i 2011.

Nabywcy- kontrahenci, na rzecz których L. dokonywało w latach 2010 - 2011 dostawy nakrętek pochodzących ze zużytych opakowań z tworzyw sztucznych po wszelkiego rodzaju napojach byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywcy nakrętek dokonywali wpłat należnych środków na rachunek bankowy z podaniem nazwy i adresu firmy wraz ze wskazaniem tytułu wpłaty.

Dostawa nakrętek tj. odpadów z tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0 traktowana była jako zwolniona od podatku dostawa towarów używanych, ponieważ spełniony był warunek, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgromadzone nakrętki nie były nabyte (zakupione) jako materiał, lecz pozyskane od społeczeństwa nieodpłatnie w związku ze stałymi akcjami zbiórki nakrętek ze zużytych opakowań, prowadzonymi w przedszkolach, szkołach, urzędach itp.

L. utraciło prawo do zwolnienia w dniu 13 września 2010 r. w momencie przekroczenia kwoty przychodów w wysokości 100.000,00 zł, zgodnie z Protokołem Nr …. sporządzonym w Urzędzie Skarbowym dnia 16 grudnia 2010 r. z czynności sprawdzających przeprowadzonych w związku z utratą zwolnienia od podatku VAT. Prowadzona działalność obejmowała usługi medyczne oraz wynajem lokali na cele związane z działalnością gospodarczą.

Na sprzedaż odpadów z tworzyw sztucznych nienadających się do użytku nie były wystawione faktury sprzedaży w latach 2010 i 2011. Pierwsza dostawa odpadów odbyła się w dniu 29 września 2010 r.

Nie były wystawione dokumenty potwierdzające dokonaną dostawę. Ilość sprzedanych nakrętek w kg oraz ich wartość podawana była w treści przelewów dokonywanych wpłat na rachunek bankowy.

L. nie wykazało i nie rozliczyło podatku VAT należnego za dostawy odpadów w latach 2000 i 2011.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(we wniosku pytanie nr 3) Czy na sprzedaż nakrętek - odpadów z tworzyw sztucznych nienadających się do użytku (PKWiU 38.11.55.0) w 2011 roku należało wystawić faktury VAT z podatkiem należnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, fakturę VAT należy wystawić z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, nie później niż w ciągu siedmiu dni od tych zdarzeń. Chociaż przepisy wyznaczają najpóźniejszy termin, w którym powinna być wystawiona faktura VAT, to termin ten z różnych względów nie został dotrzymany, mimo dokonanej dostawy nakrętek. W 2011 roku powinny być wystawione faktury VAT dokumentujące dokonanie dostaw nakrętek – odpadów z tworzyw sztucznych.

Według oceny Wnioskodawcy w okresie od 01 stycznia 2011 roku do 30 czerwca 2011 roku w wystawionych fakturach VAT za dokonanie dostawy nakrętek powinna być zastosowana stawka "NP". Stawkę "NP" zastosowano, ponieważ pozyskane w akcjach charytatywnych odpady z tworzyw sztucznych nienadających się do użytku sprzedawane były odbiorcom również jako odpady z tworzyw sztucznych nienadających się do użytku sklasyfikowane według PKWIU 38.11.55.0

Natomiast w okresie od 01 lipca 2011 roku do 31 grudnia 2011 roku w wystawionych fakturach VAT za dokonane dostawy nakrętek do odbiorców nie powinno być informacji o stawce i kwocie podatku, tylko adnotacja o podstawie prawnej ze wskazaniem art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz klasyfikacja według PKWiU 38.11.55.0

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w przedmiocie dostaw odpadów z tworzyw sztucznych dokonanych w 2011r.:

• jest prawidłowe - w zakresie obowiązku wystawienia faktur z tytułu ww. dostaw oraz niewykazywania na fakturach dokumentujących ww. dostawy dokonane w okresie od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2011r. kwot podatku należnego,

• jest nieprawidłowe - w zakresie niewykazywania na fakturach dokumentujących ww. dostawy dokonane w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2011r. kwot podatku należnego.
  
  

Z uwagi na fakt, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w 2011r., oceny prawnej tego stanowiska dokonano w oparciu o przepisy obowiązujące 2011r.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293 ze zm.), w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze. zm.).

Zatem z dniem 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną ww. rozporządzeniem.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

W załączniku nr 11 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy”, zostały wymienione:

• w poz. 1 – PKWiU ex 24.10.14.0 „Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu”,

• w poz. 2 – PKWiU ex 24.45.30.0 „Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych”,

• w poz. 3 – PKWiU 38.11.51.0 „Odpady szklane”,

• w poz. 4 – PKWiU 38.11.54.0 „Pozostałe odpady gumowe”,

• w poz. 5 – PKWiU 38.11.55.0 „Odpady z tworzyw sztucznych”,

• w poz. 6 – PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”,

• w poz. 7 – PKWiU 38.12.27 „Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne”,

• w poz. 8 – PKWiU ex 38.32.29.0 „Surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom”.
  
  

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy – w okresie od 1 lipca 2011r. - dostawca towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, a dostawa ww. towarów nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być rozliczana przez kupującego (nabywcę), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). W tej sytuacji nabywca towarów (odpadów), będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia odpadów. W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony, obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą przeniesiony zostaje na dostawcę odpadów.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki lub zwolnienie od podatku.

Z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że zwalnia się dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a wprowadzony do ustawy od dnia 1 kwietnia 2011 r. stanowi, że w przypadkach o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Terminy wystawiania faktur do 31 marca 2011 r. regulowało w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), natomiast od 1 kwietnia 2011 r. regulowało rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Termin, w którym należy wystawić fakturę określony został w § 9 ust. 1 i 2 powołanych wyżej rozporządzeń, zgodnie z którym fakturę wystawia się:

• nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12,

• nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, w przypadku, gdy podatnik określa na fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży.
  
  

Natomiast przepisy § 10 ust. 1 rozporządzenia stanowią, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Stosownie do § 10 ust. 3, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Natomiast stosownie do § 5 ust. 15 rozporządzenia, obowiązującego od 1 kwietnia 2011 r., faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie".
   
   

Powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, od 1 lipca 2011 r., wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
3. dostawca towarów wymienionych w załączniku nr 11 nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
4. dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 nie powinni rozliczać VAT z tytułu dostaw złomu.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary wymienione w załączniku nr 11, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca będący od 13 września 2010 r. czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2010r. (29 września 2010 r. i 10 grudnia 2010 r.) i w 2011r. dokonywał sprzedaży nakrętek, tj. odpadów z tworzyw sztucznych do firmy skupującej tego rodzaju odpady, pozyskiwanych w ramach akcji charytatywnych. Firma odbierająca nakrętki przekazała należne środki na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Na udokumentowanie powyższych transakcji nie były wystawione faktury. Ilość sprzedanych nakrętek w kg oraz ich wartość podawana była przez nabywców w treści przelewów dokonywanych wpłat na rachunek bankowy. Nabywcy- kontrahenci, na rzecz których Wnioskodawca dokonywał w latach 2010 - 2011 dostawy nakrętek byli podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabywcy nakrętek dokonywali wpłat należnych środków na rachunek bankowy z podaniem nazwy i adresu firmy wraz ze wskazaniem tytułu wpłaty. Dostawa nakrętek tj. odpadów z tworzyw sztucznych PKWiU 38.11.55.0 traktowana była jako zwolniona od podatku dostawa towarów używanych, ponieważ spełniony był warunek, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgromadzone nakrętki nie były nabyte (zakupione) jako materiał, lecz pozyskane od społeczeństwa nieodpłatnie w związku ze stałymi akcjami zbiórki nakrętek ze zużytych opakowań, prowadzonymi w przedszkolach, szkołach, urzędach itp. Na sprzedaż odpadów z tworzyw sztucznych nienadających się do użytku nie były wystawione faktury sprzedaży w latach 2010 i 2011. Zgromadzone nakrętki, wywożone były do firm zajmujących się recyklingiem, a uzyskane środki finansowe przeznacza się na pokrycie kosztów działalności statutowej. Omawiane nakrętki pochodzące z opakowań z tworzyw sztucznych - nienadające się do użytku mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0 "Odpady z tworzyw sztucznych".

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy powoduje, że dana dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wyrażony w cytowanym przepisie art. 43 ust. 2 ustawy wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru.

Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru czy też prawa własności do towaru przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie towarzyszy faktyczne wykorzystywanie towaru.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że nakrętek, które stały się własnością Zainteresowanego w związku z przeprowadzanymi akcjami charytatywnymi, nie można uznać za towar używany, ponieważ Wnioskodawca faktycznie ich nie używał. Samo ich posiadanie nie powoduje uznania ich za towary używane, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Tym samym fakt, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem nakrętek nie może przesądzać, że ich dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tej sytuacji czynność odpłatnego przekazania nakrętek – odpadów z tworzyw sztucznych nie korzysta ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Również inne przepisy nie przewidują zwolnienia ani stawek obniżonych dla dostawy nakrętek. Tym samym sprzedaż ich – w okresie od 1 stycznia 2011r. do 30 czerwca 2011r. podlega opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%. Transakcje dostawy ww. odpadów winny być udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi, zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia, tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku wystawienia faktur z tytułu dostaw odpadów z tworzyw sztucznych dokonanych w 2011r. należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Zainteresowanego w zakresie wykazania na fakturach dokumentujących dostawy nakrętek w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2011 r. kwot podatku należnego tj. wystawianie faktur z „NP” (co oznacza, że sprzedaż nie podlega opodatkowaniu) jest nieprawidłowe, bowiem ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie przewidują, by dostawa towarów będących przedmiotem wniosku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2011 r. u Wnioskodawcy nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji dostawa odpadów z tworzyw sztucznych w okresie 1 styczeń 2011 r. do 30 czerwca 2011 r. podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych, z zastosowaniem podstawowej stawki podatku w wysokości 23%, co winno zostać potwierdzone każdorazowo fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku należnego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż sprzedawany przez Wnioskodawcę produkt sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 38.11.55.0 został wymieniony w obowiązującym od 1 lipca 2011r. załączniku nr 11 do ustawy, zawierającym katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym sprzedaż odpadów w okresie od 1 lipca 2011r. do 31 grudnia 2011r., zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 38.11.55.0, będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług objęta jest mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia, polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, na rzecz którego dokonywana jest dostawa odpadów, z uwagi na spełnienie wszystkich warunków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca dla dostaw towarów objętych zakresem pytania w okresie od 1 lipca 2011r. do 31 grudnia 2011r, winien wystawić fakturę, zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy i § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia nie wykazując stawki, kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Końcowo należy podkreślić, że obowiązek przedstawienia organom podatkowym prawidłowej klasyfikacji dla sprzedawanych towarów lub świadczonych usług należy do podatnika, który ponosi odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację. Wskazuje się, że tut. Organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, ani też weryfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie przy założeniu, że grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym jest prawidłowe.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz okoliczności sprawy, na sprzedaż nakrętek - odpadów z tworzyw sztucznych (PKWiU 38.11.55.0) w okresie od 1 stycznia 2011r. do 30 czerwca 2011 r. powinny być wystawione faktury VAT z kwotą podatku należnego. Natomiast dla dostaw tych towarów w okresie od 1 lipca 2011r. do 31 grudnia 2011r., Wnioskodawca winien wystawić faktury zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy i § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia, tj. z adnotacją, że podatek rozlicza nabywca, wskazaniem właściwego przepisu ustawy, podaniem oznaczenia „odwrotne obciążenie”, nie wykazując przy tym stawki, kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku wystawienia faktur z tytułu dostaw odpadów z tworzyw sztucznych dokonanych w 2011r. i niewykazywania na tych fakturach kwot podatku należnego. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.