Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-661/13/BP
z 14 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 26 listopada 2013r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podstawową działalnością Spółki jest ujmowanie oraz uzdatnianie wody. Odbywa się to poprzez Stacje Uzdatniania Wody, przepompownie, Oddziały Sieci Magistralnej (OSM). Dla potrzeb dostarczania wody Spółka zużywa (kupuje) rocznie ok. 100 000 MWh energii elektrycznej (praca pomp, potrzeby własne).

Energię tą Spółka zakupuje od zakładu energetycznego. W październiku 2012 roku Spółka uruchomiła na zbiornikach wody elektrownię fotowoltaiczną (wykorzystującą do wytwarzania energii elektrycznej promieniowanie słoneczne) o mocy znamionowej 311 kW, dającą rocznie ok. 280 MWh zielonej energii. Energia ta jest wykorzystywana na potrzeby własne - Spółka nie sprzedaje energii. Część tej energii zużywana jest przez OSM a pozostała część przesyłana jest siecią energetyki do przepompowni i jest zużywana na potrzeby tej przepompowni. W dniu 8 kwietnia 2013 r. Spółka uzyskała dla powyższej elektrowni fotowoltaicznej koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Przedmiotem działalności zgodnie z zapisami koncesji jest działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii, elektrowni fotowoltaicznej przy użyciu 1296 szt. paneli fotowoltaicznych o łącznej mocy zainstalowanej 0,311 MW. Zarówno energia zakupiona jak i wytworzona w całości zużywana jest na potrzeby własne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako Firma posiadająca koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej wyłącznie w odnawialnym źródle - elektrowni fotowoltaicznej, staliśmy się podatnikiem podatku akcyzowego od kupowanej energii elektrycznej, która jest wykorzystywana na potrzeby działalności podstawowej i w żaden sposób nie związana z elektrownią fotowoltaiczną oraz od wytwarzanej energii elektrycznej w odnawialnym źródle - elektrowni fotowoltaicznej i zużywanej na własne potrzeby?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ustawy podatku akcyzowego, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Natomiast sprzedaż energii elektrycznej na rzecz podmiotu , który posiada którąkolwiek z wyżej wymienionych koncesji nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

Podmiot posiadający jedną z ww. koncesji nie jest uznawany za nabywcę końcowego. Jednakże w związku z faktem, że kupowana przez Firmę energia elektryczna nie jest wykorzystywana dla potrzeb powstałej elektrowni fotowoltaicznej i zużywana jest tylko i wyłącznie na potrzeby podstawowej działalności Firmy, a posiadana koncesja na wytwarzanie dotyczy tylko obiektu elektrowni fotowoltaicznej o mocy 311 kW Wnioskodawca uważa, że dla kupowanej energii elektrycznej Firma powinna być postrzegana jako odbiorca końcowy i kupować energię elektryczną zawierającą w cenie podatek akcyzowy, natomiast podatek akcyzowy odprowadzać od energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym Źródle Energii - Elektrowni Fotowoltaicznej i zużywanej dla własnych potrzeb (brak jej sprzedaży).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
   
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. — Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
   
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
   
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
   
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
   
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 3 w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

W myśl art. 2 pkt 19 nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, Nr 81, poz. 530 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 94, poz. 551 i Nr 106, poz. 622) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;
   
   

Z opisu sprawy wynika, że podstawową działalnością Spółki jest ujmowanie oraz uzdatnianie wody. Odbywa się to poprzez Stacje Uzdatniania Wody, przepompownie, Oddziały Sieci Magistralnej (OSM). Dla potrzeb dostarczania wody Spółka zużywa (kupuje) rocznie ok. 100 000 MWh energii elektrycznej (praca pomp, potrzeby własne). Energię tą Spółka zakupuje od zakładu energetycznego. W październiku 2012 roku Spółka uruchomiła na zbiornikach wody elektrownię fotowoltaiczną (wykorzystującą do wytwarzania energii elektrycznej promieniowanie słoneczne) o mocy znamionowej 311 kW, dającą rocznie ok. 280 MWh zielonej energii. Energia ta jest wykorzystywana na potrzeby własne - Spółka nie sprzedaje energii. Część tej energii zużywana jest przez OSM a pozostała część przesyłana jest siecią energetyki do przepompowni i jest zużywana na potrzeby tej przepompowni. W dniu 8 kwietnia 2013 r. Spółka uzyskała dla powyższej elektrowni fotowoltaicznej koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Przedmiotem działalności zgodnie z zapisami koncesji jest działalność gospodarcza polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii, elektrowni fotowoltaicznej przy użyciu 1296 szt. paneli fotowoltaicznych o łącznej mocy zainstalowanej 0,311 MW. Zarówno energia zakupiona jak i wytworzona w całości zużywana jest na potrzeby własne.

W tym miejscu należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I GSK 517/10 z 7 października 2011r. analizując art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, wskazał, że treść tego przepisu „stanowiącego definicję legalną nabywcy końcowego jest jasna i nie wymaga innej, niż językowa wykładni, a zgodnie z nią posiadacz koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym”. Nadto Naczelny Sąd Administracyjny w pisemnych motywach omawianego orzeczenia podkreślił, że pojęcie nabywcy końcowego ze względu na jego znaczenie dla określenia przedmiotu opodatkowania i podatnika akcyzy należy interpretować ściśle, a „ustawodawca nie pozostawił w tej kwestii miejsca na domysły lub interpretacje”. W wyroku wskazano również, że „precyzując i dookreślając pojęcie „nabywcy końcowego” w ustawie o podatku akcyzowym ustawodawca zdecydował się na przyjęcie jednoznacznego kryterium identyfikacji, stanowiąc (oprócz wyjątku dotyczącego spółek prowadzących giełdę towarową), że pojęcie to oznacza podmiot nabywający energię elektryczną nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłania, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego. Z treści omawianego przepisu wynika a contrario, że podmioty posiadające koncesje, o których w nim mowa, nie są nabywcami końcowymi w rozumieniu ustawowej definicji nabywcy końcowego.”

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, co do zasady, nie jest nabywcą końcowym w zakresie nabywanej energii elektrycznej. Ponadto, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi, który jednocześnie posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy.

W przypadku podmiotów posiadających wyżej wymienione koncesje obowiązek podatkowy w zakresie nabytej przez nie energii elektrycznej powstanie w momencie dalszej odsprzedaży lub jej zużycia ( art. 9 ust. 1 pkt 2 i 3 ).

Zatem w opisanej we wniosku sytuacji będzie miał zastosowanie przepis z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający, między innymi, koncesję na wytwarzanie tej energii.

Powyższe wynika z faktu, że zostanie wypełniona dyspozycja wskazanego przepisu, bowiem Spółka nie jest nabywcą końcowym oraz zużywa energię elektryczną posiadając jednocześnie koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej.

Wskazać także należy, że – jak wskazano wcześniej - w myśl art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy. Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest, między innymi, osoba prawna, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą (…). Stosownie do powyższego Wnioskodawca obowiązany jest w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca - jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej – nie jest nabywcą końcowym w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, który kupuje energię elektryczną z zawartym podatkiem akcyzowym. W opisanej sprawie Wnioskodawca jest natomiast podatnikiem podatku akcyzowego, obowiązanym do rozliczenia i uiszczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej, która została przez niego zakupiona jak i wyprodukowana.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.