Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-863/13-2/KK
z 16 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zmiany stawek amortyzacyjnych środków trwałych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej:,, Spółka” lub Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, głównie w zakresie telefonii komórkowej oraz usług dostępu do sieci Internet.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa składniki majątkowe, które ujmuje w prowadzonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Dla celów podatkowych Spółka wprowadza je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie przekazania ww. składników majątkowych do używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczyna dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej począwszy od następnego miesiąca. Nie można wykluczyć, że w przyszłości Spółka będzie nabywać lub wytwarzać we własnym zakresie nowe składniki majątkowe, a następnie wprowadzać je do ewidencji środków trwałych w celu amortyzacji, zgodnie z opisanymi powyżej zasadami.

Obecnie Spółka zamierza obniżyć stawki amortyzacyjne w odniesieniu do nowych (wybranych lub wszystkich) środków trwałych, jak i środków trwałych (wszystkich lub wybranych), będących już przedmiotem amortyzacji podatkowej. Obniżenie stawek amortyzacyjnych zostanie dokonane zgodnie z terminami wynikającymi z treści art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2011, Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „UPDOP”), tj. w przypadku nowych środków trwałych — począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do odpowiedniej ewidencji a w przypadku środków trwałych już wprowadzonych do ewidencji — od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

Spółka rozważa dalsze obniżanie już obniżonych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych także w przyszłości, z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP. Podkreślić jednak należy, iż stosując obniżone stawki amortyzacyjne nadal Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych, tj. Spółka nie zamierza stosować podatkowych stawek amortyzacyjnych wynoszących 0% (zero), choć obniżone stawki mogą być w niektórych przypadkach bliskie zeru.

Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości będzie podwyższać uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne dla celów podatkowych z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP — w odniesieniu do niektórych lub wszystkich środków trwałych. Należy jednak podkreślić, iż wysokość stawek amortyzacyjnych po ich podwyższeniu nie przekroczy maksymalnych stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych (dalej: „Wykaz”), stanowiącym Załącznik nr 1 do UPDOP.

Planowane na przyszłość zmiany (tj. obniżanie i podwyższanie) stosowanych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych jest i będzie stosowane wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych dla celów podatkowych według tzw. metody liniowej (tj. metody przewidzianej w art. 16i ust. 1 w związku z art. 16h ust.1 pkt 1 UPDOP, zgodnie z którą odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek podstawowych przewidzianych w Wykazie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka może według własnego uznania i niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości — z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji?
   
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka może według własnego uznania z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP — podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie?
   
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka może obniżyć stawki amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jaki dokonać dalszych zmian stawek amortyzacyjnych środków trwałych (tj. podwyższyć je lub po raz kolejny obniżyć) począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do podatkowych stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jaki takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji. Dodatkowo, zdaniem Spółki, powyższa możliwość nie jest ograniczona w jakikolwiek sposób wysokością stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości.

Uzasadnienie

Zgodnie z normą art. 16a UPDOP, amortyzacji podlegają co do zasady środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Stosownie zaś do treści art. 16f ust. 1 UPDOP, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych. Przedmiotowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych można dokonywać, zgodnie z normą art. 16i ust. 1 UPDOP, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 UPDOP (tzw. metoda amortyzacji liniowej).

Jednocześnie w myśl art. 16i ust. 5 UPDOP:

„Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Mając na uwadze powyższe regulacje, oczywistym jest, że podatnicy amortyzujący środki trwałe wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zastosowaniem metody liniowej mogą:

1. począwszy od miesiąca, w którym dane środki trwale zostały wprowadzone do ewidencji albo
   
2. od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego,
   
   

obniżyć stosowane dla celów podatkowych stawki amortyzacyjne w stosunku do stawek określonych w Wykazie.

W konsekwencji należy przyjąć, iż norma art. 16i ust. 5 UPDOP wyraża zatem generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżenie stawek amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Co więcej, ustawodawca nie przewidział żadnych dodatkowych ustawowych ograniczeń www. zakresie - w szczególności:

• nie określił minimalnego poziomu, do którego można obniżyć stawki amortyzacji podatkowej. W tym kontekście należy podkreślić, że w przypadku obniżania stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych, podatnik nie jest związany jakimikolwiek ograniczeniami (za wyjątkiem ograniczeń wynikających bezpośrednio z przepisów podatkowych), w tym w szczególności wysokością stawek wynikających z zasad polityki rachunkowości. Oznacza to, że podatnik może - jeśli uzna to za stosowne obniżyć stawkę amortyzacyjną poniżej poziomu stawek wynikających z przyjętej przez niego polityki rachunkowości,
  
• nie określił wprost, czy ww. obniżenie stawek amortyzacji podatkowej powinno dotyczyć wszystkich środków trwałych zakwalifikowanych do danej grupy/typu środków trwałych, czy też może dotyczyć tylko dowolnie wybranych przez podatnika środków. W tym kontekście wskazać jednak należy na posłużenie się w ww. przepisie zwrotem „mogą obniżać (...) stawki dla poszczególnych środków trwałych” wskazuje, że ewentualne obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczyć może zarówno wszystkich jak i tylko wybranych (poszczególnych”) środków trwałych podatnika i to do podatnika należy wybór środków trwałych, w stosunku do których dokona on obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych.
  
  
  

Mając zatem na uwadze powyższe rozważania, należy uznać, że wolą ustawodawcy było pozostawienie podatnikowi prawa podjęcia indywidualnej/swobodnej decyzji w ww. zakresie. Potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest m. in. treść uzasadnienia projektu zmian do UPDOP, w szczególności wprowadzających ww. art. 16i ust. 5 UPDOP (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.), gdzie stwierdzono wprost:

„Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.”

Na poparcie powyższego stanowiska Spółka pragnie powołać się także na liczne interpretacje indywidualne wydane przez organa podatkowe w tym zakresie. Przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2013 r. (sygn.: ILPB4/423-182/13-2/DS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że:
  
  „Reasumując, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych położonych poza terytorium specjalnej strefy ekonomicznej, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii Spółki (również do wysokości 0% rocznie). Obniżenia stawki amortyzacyjnej można dokonać począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”
  
• w Interpretacji Indywidualnej z dnia 11 października 2012 r. (sygn.: IPPB5/423-623/12-2/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że:
  
  „Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, taką decyzję podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Oznacza to, że Spółka mając np. kilka, kilkanaście środków trwałych tego samego rodzaju może stosować obniżoną stawkę, przykładowo, jedynie w stosunku do jednego z tych środków, pozostałe zaś amortyzować według stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w ww. Wykazie. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.”
  
• w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2012 r. (sygn.: IBPBI/2/423-1508/11/MS) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że;
  
  „(...)Spółka stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej obecnie amortyzowanych oraz wprowadzonych do ewidencji w przyszłości nawet do poziomu 0%, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych, przy czym maksymalny pułap podwyższenia stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.”
  
• w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-263/11-4/PM) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi potwierdził, iż:
  
  „Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. (…) W konsekwencji przedsiębiorca, który wybrał metodę amortyzacji określoną w art. 16i cyt. ustawy ma zatem możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w ww. Wykazie. Wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.”
  
• w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2011 r. (sygn.: ILPB4/423-304/10-2/DS) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wyraził pogląd, że:
  
  „(...) możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, Wnioskodawca może, na podstawie art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżyć, bądź podwyższyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, […]”;
  
  
  

Mając zatem na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, iż Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP - obniżyć do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu, dla poszczególnych, wybranych lub wszystkich środków trwałych (tj. zarówno w odniesieniu do nowo wprowadzonych do ewidencji środków trwałych jak i takich, które już podlegają amortyzacji dla celów podatkowych), dla których przyjęto liniową metodę amortyzacji. Dodatkowo, zdaniem Spółki, powyższa możliwość nie jest ograniczona w jakikolwiek sposób wysokością stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości.

Ad. 2.

W opinii Spółki, Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP - podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.

Uzasadnienie

Spółka stoi na stanowisku, iż do swobodnej decyzji podatnika należy także ewentualne podwyższenie wszystkich lub wybranych, uprzednio obniżonych podatkowych stawek amortyzacyjnych, do dowolnej wysokości, niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne określone w Wykazie.

Zdaniem Spółki, możliwość podwyższenia stawek amortyzacji podatkowej do wysokości stawek amortyzacyjnych nieprzekraczających wysokości stawek określonych w Wykazie istnieje pomimo braku jednoznacznej normy prawnej wyrażonej expressis verbis w ww. zakresie. Rolą przepisu regulującego zasady postępowania w przedmiotowym zakresie jest zdaniem Spółki art. 16i ust. 5 zd. 2 UPDOP - poprzez zastosowanie w treści ww. normy określenia „zmiana”, ustawodawca wskazał bowiem, że dopuszcza możliwość zmiany stawek amortyzacyjnych, nie wskazując kierunku ww. zmiany. Zgodnie zaś ze słownikową definicją, termin „zmiana” należy rozumieć jako wymiana, zastąpienie - tj. zarówno jako obniżenie, jak i podwyższenie. Zdaniem Spółki, także wykładnia celowościowa regulacji UPDOP dotyczących amortyzacji podatkowej środków trwałych prowadzi do wniosku, że racjonalny ustawodawca zezwala podatnikom na dokonanie podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych. W przeciwnym razie stosowne ograniczenie zostałoby wprost zawarte w treści UPDOP.

Potwierdzeniem prawidłowości powyższego stanowiska jest również fragment uzasadnienia projektu zmian do UPDOP, wprowadzających art. 16i ust. 5 UPDOP (Druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.) cytowany w uzasadnieniu do stanowiska Spółki w zakresie pierwszego pytania, w którym wprost wskazano na możliwość „powrotu” do stawek amortyzacyjnych w okresie osiągania dochodów (tj. na możliwość zwiększenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych).

Co więcej, skoro (jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Spółki w zakresie pierwszego pytania) przepisy UPDOP zezwalają obniżać stawki amortyzacyjne „poszczególnych (tj. wybranych przez podatnika) środków trwałych, uznaćnależy, iż analogiczne zasady znajdą zastosowanie do podwyższenia stawek amortyzacyjnych.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że możliwe jest podwyższenie, wedle decyzji/uznania podatnika, wszystkich lub wybranych uprzednio obniżonych stawek amortyzacji podatkowej - jednakże, stawki amortyzacyjne obowiązujące po podwyższeniu nie mogą przekroczyć stawek wynikających z Wykazu, zaś podwyższenie stawek amortyzacyjnych powinno mieć miejsce z uwzględnieniem terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 UPDOP.

Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1196/11-2/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż:
  
  „Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, taką decyzję podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”;
  
• natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-810/10/AP) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podkreślił, iż:
  
  „Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, decyzję taką podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Wnioskodawca może, obniżać lub podwyższyć wcześniej obniżone dla poszczególnych środków trwałych stawki amortyzacyjne wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, nie ulega żadnej wątpliwości, że Spółka może według własnego uznania - z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP - podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacji podatkowej dla wybranych lub wszystkich środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, do dowolnej wysokości, niezależnie od stawek amortyzacyjnych wynikających z obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości, nie wyższej jednak niż stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie.

Ad. 3.

W opinii Spółki, Spółka może obniżyć stawki amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową począwszy od miesiąca, w którym środki trwale wprowadzono do ewidencji lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jak i dokonać dalszych zmian stawek amortyzacyjnych środków trwałych (tj. podwyższyć je lub po raz kolejny obniżyć) począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Uzasadnienie

Jak zostało wykazane powyżej, podatnicy mają prawo do dowolnego obniżania/podwyższania stosowanych dla celów podatkowych stawek amortyzacyjnych, w granicach wyznaczonych stawkami wynikającymi z Wykazu. Zgodnie z treścią art. l6i ust. 5 zd. 2 UPDOP zmiany stawki amortyzacyjnej (tj. obniżenia stawki amortyzacyjnej lub podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej) dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym te środki zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, zmiana stawek amortyzacyjnych może zatem nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzanych do ewidencji po raz pierwszy (wówczas ma to miejsce począwszy od miesiąca, w którym środki trwale wprowadzono do ewidencji) jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji (wówczas zmiana stawek amortyzacyjnych środków trwałych, tj. podwyższenie lub obniżenie stawki - w tym także dalsze obniżanie stawek, jeżeli w odniesieniu do danego środka trwałego ma zastosowanie stawka amortyzacyjna już uprzednio obniżona - dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego).

Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych Interpretacjach prawa podatkowego, wydanych przez organa podatkowe. Przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2012 r. (sygn. IPPB5/423-623/12-2/RS) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreślił, iż:
  
  „Stosownie do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Co istotne, zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.”
  
• w interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2012 r. (sygn. IPPB3/423-131/12-2/KK) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, iż:
  
  „Moment zmiany stawki został zdefiniowany jasno - „miesiąc, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji” lub pierwszy miesiąc każdego następnego roku podatkowego. Przepis art. 16i ust. 5 updop dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. W związku z powyższym, zmiana stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji (tj. obniżenie stawki) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji. Natomiast w odniesieniu do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. obniżenia w stosunku do stawek z Wykazu lub podwyższenia uprzednio obniżonej stawki) powinna nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”
  
• w piśmie z dnia 25 lutego 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB4/423-322/10-2/DS) wyraził pogląd, iż:
  
  „Zatem, powołany w zdaniu pierwszym przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.”;
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki nie ulega żadnej wątpliwości, iż Spółka może obniżyć stawki amortyzacji podatkowej środków trwałych amortyzowanych metodą liniową począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jak i dokonać dalszych zmian stawek amortyzacyjnych środków trwałych (tj. podwyższyć je lub po raz kolejny obniżyć) począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.