Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-895/13-2/EŻ
z 7 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.10.2013r. (data wpływu: 08.10.2013r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont wynajętego lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka X w związku ze zmianą siedziby, wynajęła lokal na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Z uwagi na zaniedbania właściciela lokal wymagał gruntownego remontu, dlatego też spółka podjęła się przywrócenia go do stanu używalności.

Przeprowadzone prace miały na celu przystosowanie lokalu na potrzeby prowadzenia bieżącej działalności gospodarczej. Polegały one między innymi na wyremontowaniu istniejącej ale nie działającej instalacji wodnej i elektrycznej, odnowieniu ścian w lokalu, wykonaniu podwieszanego sufitu, odnowieniu podłóg, wymianie okien i drzwi, a także wyremontowanie węzła sanitarnego w lokalu, dzięki czemu przywrócono pierwotny, prawidłowy techniczny i użytkowy stan lokalu. Należy zaznaczyć, że wartość całego remontu przekroczyła kwotę 3.500,00 złotych.

Mając na uwadze przepisy Kodeksu Pracy (art. 15 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, Dz. U. 1974 nr 24 poz. 141), który zobowiązuje pracodawcę do zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, wykonane prace miały na celu zapewnienia takich warunków pracownikom. W naszej ocenie stan techniczny budynku przed remontem nie spełniał podstawowych norm bezpieczeństwa.

Ponadto w protokole zdawczo-odbiorczym wynajmowanego lokalu istnieje zapis o jego fatalnym stanie - deweloperskim, wymagającym remontu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na przeprowadzony przez spółkę remont wynajętego lokalu powinny zostać zaliczone jako inwestycja w obcym środku trwałym, czy też może stanowić bieżące koszty firmy, związane z przywróceniem wynajętego lokalu do stanu pierwotnego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W naszej ocenie przeprowadzony przez Spółkę remont należy zaliczyć do bieżących kosztów firmy, gdyż w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1993 nr 21 poz. 86 z późn. zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów luz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 8 z dnia 7.07.1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2003r Nr 207, poz. 2016 z późn. zmianami) poprzez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest wykonywanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, niezwiększających jego wartości początkowej. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Stąd wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru.

W opisanym wcześniej przypadku istotą wykonanego remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy dla wynajętego lokalu. Z uwagi na duże zaniedbania właściciela nieruchomości nowa siedziba spółki wymagała przeprowadzenia większych prac, których wartość przekraczała kwotę 3.500zł. Jednak wszystkie poczynione prace remontowe miały na cel przywrócenie lokalu do stanu pierwotnego a wydatki poniesione na remont bez względu na ich wysokość stanowią koszt uzyskania przychodu. Naszym zdaniem wydatki poniesione z tytułu remontu wynajmowanego składnika majątku nie są inwestycją w obcym środku trwałym, w związku z czym mogą być one zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.