Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/84/ILG/13/RD-23383/RD-79206/13
z 1 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 26 lipca 2011 r. Nr ILPB1/415-639/11-4/AA, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 26 kwietnia 2011 r., uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 26 lipca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając – na podstawie § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 26 kwietnia 2011 r., uzupełniony w dniu 25 lipca 2011 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pracownikiem Instytutu, który w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej realizuje projekty finansowane z bezzwrotnych środków pomocowych Unii Europejskiej, takich jak programy ramowe badań oraz projekty dofinansowywane ze Środków Unii Europejskiej w ramach Programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG. Znaczna część wynagrodzenia Wnioskodawcy wypłacana była za bezpośrednią realizację celów 6 Programu Ramowego Badań, 7 Programu Ramowego Badań oraz Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG (projekty uruchomione przed 2008 rokiem) Programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG (projekty uruchomione po 1 stycznia 2008).

Inicjatywa Wspólnotowa INTERREG jest to instrument pomocy finansowej udzielanej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (jednego z 4 funduszy strukturalnych) Inicjatywa Wspólnotowa (IW) INTERREG III jest finansowana przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (ERDF) w 75% w przypadku podmiotów realizujących projekt w Polsce oraz współfinansowany przez tych partnerów i uczestników krajowych w 25%.

Wraz z rozpoczęciem roku 2008 Inicjatywa Wspólnotowa INTERREG zmieniła nazwę na Program Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG. Program Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG jest to Instrument pomocy finansowej udzielanej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (jednego z 4 funduszy strukturalnych). Program Europejskiej Współpracy Terytorialnej (EWT) INTERREG IV jest finansowany przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (ERDF) w 85% w przypadku podmiotów realizujących projekt w Polsce oraz współfinansowany przez tych partnerów i uczestników krajowych w 15%. W skład programu EWT wchodzą projekty finansowane z programów Interreg Central Europe, Interreg IVC, Interreg Baltic Sea Region.

Środki IW oraz EWT INTERREG należą do bezzwrotnej pomocy finansowej wypłacanej z budżetu Unii Europejskiej przez Komisję Europejską i dalej poprzez Instytucję Płatniczą: odpowiedzialną za sporządzanie i składanie wniosków płatniczych w zakresie funduszy EFRR (ERDF) do Komisji Europejskiej, otrzymywanie płatności i wypłacanie dofinansowania na poszczególne przedsięwzięcia Instytucja płatnicza wypłaca środki stanowiące refundacje kosztów poniesionych na realizację projektów INTERREG na konto koordynatora projektu. W przypadku projektów realizowanych przez Instytut był to we wszystkich przypadkach podmiot zagraniczny.

Koordynator projektu przelewał środki otrzymane z Komisji Europejskiej na konta partnerów projektu, w tym konto ILIM. Środki stanowiące 75% kosztów poniesionych na realizację projektów IW INTERREG wpływały na konto ILIM bezpośrednio z zagranicy na zasadzie opisanego powyżej systemu płatności.

W przypadku realizacji projektów EWT proces przebiegał identycznie jak w przypadku realizacji projektów IW. Jedyna różnica to wysokość dofinansowania prac, która dla EW wynosi 85%.

Środki wypłacane są podmiotom bezpośrednio realizującym cele programu finansowanego z pomocy bezzwrotnej w ramach Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG, Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG, a więc podmiotom realizującym projekty IW oraz EWT INTERREG. Pracodawca opierając się na interpretacji Ministerstwa Finansów o sygnaturze DD6-8213-8/06/DZ/412 z dnia 30 sierpnia 2006 r. zdecydował o odprowadzaniu zaliczek na poczet podatku dochodowego od dochodów związanych z wdrażaniem projektów Programu Ramowego, Inicjatywy Wspólnotowej i Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG.

Środki z 6 oraz 7 Programu Ramowego Badań należą do bezzwrotnej pomocy finansowej wypłacanej z budżetu Unii Europejskiej przez Komisję Europejską. Środki te przekazywane są z Komisji Europejskiej do Koordynatora danego projektu badawczego – lidera konsorcjum badawczego. Następnie w oparciu o podpisaną umowę pomiędzy Komisją Europejską a konsorcjum badawczym realizującym projekt, Koordynator projektu dystrybuuje środki do poszczególnych partnerów. W przypadku Instytutu środki te trafiają na wyszczególnione subkonto dotyczące projektu. Dodatkowo w przypadku Programów Ramowych Badań (6 i 7), część środków jest prefinansowana, tzn. wypłacana przez Komisję Europejską przed przystąpieniem do realizacji prac badawczych. Pozostałe środki są wypłacane po zrealizowaniu prac. Każdy z tematów ma wyodrębnione subkonto oraz stworzoną w systemie informatycznym do rozliczeń kartę programową. Karta programowa zawiera przydzielony przez Komisję Europejską budżet dla danego projektu. Koszty osobowe związane są z pensjami, niezależnie od pochodzenia środków (prefinansowanie lub środki własne) umniejszają środki przypisane do danej karty programowej, a tym samym do specjalnego subkonta. Natomiast kwota wynagrodzenia przelewana jest z ogólnego konta Instytutu, zawiera jednak informacje z jakiego subkonta te środki pochodzą.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę w 2007, 2008, 2009 oraz 2010 roku w wyniku bezpośredniej realizacji projektów realizowanych w ramach Programu Ramowego Badań oraz Inicjatywy Wspólnotowej, jak i Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy pracodawca powinien zaniechać odprowadzania zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodów uzyskiwanych przez pracowników bezpośrednio realizujących cele programów pomocowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w latach 2007–2010 będąc pracownikiem Instytutu bezpośrednio realizował cele Programu Ramowego Badań oraz Inicjatywy Wspólnotowej, jak i Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG finansowanych z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej. Zatem otrzymywane w tym czasie wynagrodzenie, w interpretacji Wnioskodawcy, powinno podlegać zwolnieniu podatkowemu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części w jakiej było finansowane z omówionych powyżej źródeł bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej.

Interpretacja Ministerstwa Finansów o sygnaturze DD6-8213-8/06/DZ/412 dotyczy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i fizycznych dochodów pochodzących ze środków pomocowych finansowanych z funduszy strukturalnych oraz współfinansujących środków krajowych i odnosi się do jednofunduszowych sektorowych programów operacyjnych (SPO) oraz wielofunduszowego Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR).

Dochody Wnioskodawcy pochodzą z wynagrodzeń wypłacanych z tytułu bezpośredniej realizacji celów Programu Ramowego oraz Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG, jak i Programu Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG, źródeł bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej.

W opinii Wnioskodawcy, wyżej wymienione źródła dochodów wyczerpują znamiona pomocy bezzwrotnej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Traktowanie tych dochodów jako zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych wynika ze specyficznego charakteru projektów realizowanych w ramach ww. programów. Program Ramowy jest bezpośrednio wymieniony w przywołanym wyżej przepisie. Inicjatywy Wspólnotowe (projekty, które rozpoczęły się przed 2008 rokiem) oraz Europejska Współpraca Terytorialna INTERREG (projekty, które rozpoczęły się w 2008 roku) jest to instrument pomocy finansowej udzielanej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (jednego z 4 funduszy strukturalnych).

Inicjatywa Wspólnotowa (IW) INTERREG III jest finansowany przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (ERDF) w 75% w przypadku podmiotów realizujących projekt w Polsce oraz współfinansowany przez tych partnerów i uczestników krajowych w 25%.

Program Europejskiej Współpracy Terytorialnej (EWT) INTERREG IV jest finansowany przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (ERDF) w 85% w przypadku podmiotów realizujących projekt w Polsce oraz współfinansowany przez tych partnerów i uczestników krajowych w 15%.

Środki IW oraz EWT INERREG należą do bezzwrotnej pomocy finansowej wypłacanej z budżetu Unii Europejskiej przez Komisję Europejską i dalej poprzez Instytucję Płatniczą: odpowiedzialną za sporządzanie i składanie wniosków płatniczych w zakresie funduszy EFRR (ERDF) do Komisji Europejskiej, otrzymywanie płatności i wypłacanie dofinansowania na poszczególne przedsięwzięcia. Instytucja płatnicza wypłaca środki stanowiące refundację kosztów poniesionych na realizację projektów INTERREG na konto koordynatora projektu. W przypadku projektów realizowanych przez Instytut był to we wszystkich przypadkach podmiot zagraniczny. Koordynator projektu przelewał środki otrzymane z Komisji Europejskiej na konta partnerów projektu, w tym konto ILIM.

Środki stanowiące 75% kosztów poniesionych na realizację projektów IW INTERREG wpływały na konto ILIM bezpośrednio z zagranicy na zasadzie opisanego powyżej systemu płatności.

Środki stanowiące 85% kosztów poniesionych na realizację projektów EWT INTERREG wpływały na konto ILIM bezpośrednio z zagranicy na zasadzie opisanego powyżej systemu płatności.

Środki wypłacane są podmiotom bezpośrednio realizującym cele programu finansowanego z pomocy bezzwrotnej w ramach Inicjatywy Wspólnotowej oraz Programu Europejskiej Współpracy Terytorialnej INTERREG, a więc podmiotom realizującym projekty IW oraz EWT INTERREG.

Dodatkowo, interpretację o zwolnieniu tego typu dochodów z podatku dochodowego od osób fizycznych potwierdzają następujące pisma organów podatkowych: Pierwszy Urząd Skarbowy w Rzeszowie I US.XVII/415/44/06; Zachodniopomorski Urząd Skarbowy PO2/415/321/32/EG/06; Urząd Skarbowy Warszawa-Mokotów 1433/NL/LF1/415/4111-11-/07/BS; Izba Skarbowa w Szczecinie DBP-2.38-415003-18/07; Izba Skarbowa w Warszawie 1401/BF-II/005-1282-06/07/GT).

Na szczególną uwagę zasługują następujące orzeczenia sądów administracyjnych: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 1555/06 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 1896/07.

Szczególnie istotna oraz wymagająca podkreślenia jest decyzja Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2010 roku sygn. akt II FSK 1067/09 stwierdzająca, iż analogiczne jak w składanym wniosku, stanowisko innego pracownika instytutu jest prawidłowe.

BEZPOŚREDNIA REALIZACJA CELÓW PROGRAMU

W pierwszym z przywołanych orzeczeń sąd administracyjny zaznaczył, iż w zakresie omawianego zwolnienia ustawa wymaga przede wszystkim, aby podatnik bezpośrednio realizował cel programu, w ramach którego otrzymywane są bezzwrotne środki pomocy. Zdaniem sądu, osoba prawna będąca beneficjentem pomocy z natury rzeczy nie może być bezpośrednim realizatorem celów, które realizują zaangażowane przez nią osoby fizyczne. W ten sposób, zdaniem Sądu, również pracownika podmiotu będącego beneficjentem pomocy można uznać za osobę bezpośrednio realizującą cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 46b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dotychczas organy podatkowe traktowały pracowników jako osoby, którym beneficjent pomocy zlecił na podstawie umowy wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Co więcej, zdaniem sądu, „ustawa nie uzależnia zastosowania przedmiotowego zwolnienia od tego, czy podatnik otrzymuje bezpośrednio środki w ramach bezzwrotnej pomocy”. Pogląd ten został podzielony również w drugim z komentowanych orzeczeń (sygn. akt I SA/Wa 1896/07). W treści uzasadnienia wyroku sąd podkreślił, iż „ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 46b nie posłużył się jako warunkiem zwolnienia, kryterium bezpośredniego kierowania środków bezzwrotnej pomocy do podatnika rozumianego jako przekazywanie wprost tych środków, lecz nawiązał do szerokiej formuły pochodzenia ze środków bezzwrotnej pomocy”. W związku z tym, zdaniem Sądu, można uznać, iż dochód danego podatnika pochodzi z bezzwrotnej pomocy, jeżeli u jego źródeł leżą środki tego rodzaju, bez względu na to czy wypłacane są one bezpośrednio czy jako refundacja poniesionych kosztów.

Jak wynika z omawianych orzeczeń, należy również zwrócić uwagę na cel i istotę europejskich funduszy pomocowych. Środki z nich pochodzące mają przede wszystkim wpływać korzystnie na rozwój określonych sektorów gospodarki, nie powinny zaś stanowić źródeł wtórnego finansowania budżetu państwa. Wojewódzki Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, iż środki nie powinny podlegać opodatkowaniu, jeżeli stanowią dochód osób bezpośrednio uczestniczących w realizacji przedsięwzięć, stanowiących zamierzony cel funkcjonowania funduszy pomocowych.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt II FSK 1067/09, sąd stwierdza, że przesłankami warunkującymi przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym jest zagraniczne pochodzenie i bezzwrotny charakter środków finansowych, z których podatnik jest wynagradzany oraz ustalenie podmiotu, któremu przyznano pomoc zagraniczną i który bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy.

Zatem, aby dochód mógł podlegać zwolnieniu, środki bezzwrotnej pomocy otrzymane przez podatnika powinny pochodzić z międzynarodowych instytucji finansowych lub od rządów obcych państwa oraz podatnik musi bezpośrednio realizować cel programu. Wnioskodawca podaje, że Naczelny Sąd Administracyjny w przytoczonej sprawie, jak i tut. Organ w wydawanych pracownikom Instytutu stwierdza, że pierwszy warunek, wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) updof, będzie spełniony zarówno wówczas, gdy dany podmiot wydatkuje początkowo środki własne lub uzyskane od Skarbu Państwa, a później następuje refinansowanie tych środków z tzw. środków pomocowych, jak i w sytuacji, kiedy środki te są prefinansowane jeszcze przed realizacją projektu. Cytując dalej, „istotne jest, aby w ostatecznym rozrachunku środki pomocowe pochodziły od podmiotów wskazanych w tym przepisie. Natomiast sam sposób wypłaty środków finansowanych pochodzących z bezzwrotnej pomocy jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych w ramach funduszy strukturalnych. Zatem metody prefinansowania lub refinansowania nie mogą bezpośrednio wpływać na możliwość zastosowania omawianego zwolnienia. Nie ma bowiem żadnych normatywnych podstaw do różnicowania sytuacji podmiotów w zależności od przyjętego sposobu wypłaty środków.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za:

• prawidłowe w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń wypłacanych ze środków pochodzących z Unii Europejskiej osobom realizującym bezpośrednio cel projektu,
• nieprawidłowe w pozostałej części.

Na tle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest niezgodne z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie przedstawienia stanu faktycznego, zwanej dalej „ustawą”.

Stosownie do dyspozycji art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 ustawy).

Stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, zwanej dalej „ustawą”, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Dla zastosowania tego zwolnienia niezbędne jest zatem, aby przesłanki określone w lit. a i lit. b wystąpiły łącznie, tj. dochody podatnika muszą pochodzić z zagranicznych środków bezzwrotnej pomocy, a ponadto podatnik musi w sposób bezpośredni realizować cel programu finansowanego z tych środków.

Obecnie ugruntowany jest pogląd, iż sposób przekazywania środków bezzwrotnej pomocy, o której mowa w omawianym przepisie, to jest refinansowanie czy też prefinansowanie, nie ma wpływu na zasadniczą ocenę, że pomoc ta pochodzi z tych środków. Ten sposób przekazywania środków pomocowych jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych w ramach funduszy strukturalnych. Decydujące jest ustalenie podmiotu, który finalnie ponosi ciężar finansowania programu.

Taki pogląd wyrażony został w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 154/08. Sąd uznał, iż „ustawodawca użył sformułowania "pochodzą", przy czym w ustawie brak jest definicji legalnej tego sformułowania, co oznacza, że treść tego wyrażenia należy odczytywać zgodnie z jego semantycznym znaczeniem. Nie może budzić wątpliwości, iż w języku powszechnym termin "pochodzą" obejmuje również taką sytuację, że pewne środki dany podmiot wydatkuje początkowo ze środków własnych lub uzyskanych (pożyczonych) od Skarbu Państwa, a następnie następuje refinansowanie tych środków z Unii Europejskiej. Chodzi bowiem o to, że w istocie środki te pochodzą z funduszy bezzwrotnych Unii Europejskiej.”.

Stanowisko wyrażone w powyższym orzeczeniu podziela wiele składów orzekających sądów administracyjnych (przykładem są wyroki: WSA w Krakowie z dnia 13 czerwca 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 1555/06, WSA we Wrocławiu z dnia 3 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 800/07, WSA w Rzeszowie z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Rz 304/08, WSA w Krakowie z dnia 7 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 1829/06).

W konsekwencji, w przedstawionej we wniosku sprawie przesłanka dotycząca pochodzenia dochodów z zagranicznych środków bezzwrotnej pomocy (lit. a w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy) została spełniona.

Odnosząc się do przesłanki określonej w lit. b w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Biorąc pod uwagę orzecznictwo sądowo-administracyjne dotyczące art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy, należy uznać, iż zwolnieniem podatkowym nie są objęte osoby będące pracownikami (podwykonawcami) bezpośredniego wykonawcy. W wyrokach wpisujących się w ten nurt orzecznictwa podnosi się argument, który Minister Finansów podziela, że treść użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy, wyrazu „bezpośrednio” należy odczytywać w związku z dalszą częścią tego przepisu, z której wynika, iż bezpośrednio nie realizują programu pomocowego podwykonawcy, oraz z treścią lit. a tego unormowania, która wskazuje na podmioty uprawnione do przekazywania środków. Podkreśla się również, iż „nie do przyjęcia jest taka wykładnia omawianego przepisu, iż do zakresu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym – zaliczają się również osoby będące pracownikami czy wykonawcami dzieła dla bezpośredniego wykonawcy zadań, dla realizacji których objęte zwolnieniem środki zostały przyznane, o ile zatrudnione są przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań” (prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 230/09). Ten sposób rozumienia warunku „bezpośredniości” wskazuje się m.in. w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo w wyrokach: z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 58/08, z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt II FSK 1265/09, z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 48/10, z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1425/10, z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2487/10, a także z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2460/10.

W tej sytuacji, za ugruntowaną należy uznać linię orzeczniczą dotyczącą interpretacji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, zgodnie z którą dochód pracownika uzyskany w związku z wykonywaniem czynności na zlecenie pracodawcy-beneficjenta środków pochodzących ze źródeł wymienionych w lit. a przepisu, nie korzysta ze zwolnienia od podatku, bowiem nie została spełniona przesłanka określona w lit. b tej regulacji.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy, należy zauważyć, iż Wnioskodawca jest pracownikiem Instytutu, który w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej realizuje projekty finansowane z bezzwrotnych środków pomocowych Unii Europejskiej i znaczna część wynagrodzenia Wnioskodawcy wypłacana jest za realizację celów 6 i 7 Programu Ramowego Badań oraz Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG. Prace związane z realizacją projektów Wnioskodawca wykonuje jako osoba zatrudniona przez Instytut na podstawie umowy o pracę, zatem robi to na zlecenie i dla podmiotu bezpośrednio realizującego cel ww. programów i przy wykorzystaniu środków od niego otrzymanych (a nie przekazanych przez podmiot upoważniony). Innymi słowy, wprawdzie Wnioskodawca jako pracownik realizuje cel programu, jednak nie realizuje programu bezpośrednio, ale pośrednio poprzez wykonanie zadania powierzonego przez pracodawcę (Instytut). Analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, iż podatnikiem realizującym bezpośrednio cel programu może być jedynie podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego projektu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie, a tym podmiotem w opisanym stanie faktycznym jest Instytut, a Wnioskodawca.

W konsekwencji, w przedstawionej we wniosku sprawie przesłanka dotycząca bezpośredniej realizacji celu przez Wnioskodawcę, wskazana w lit. b w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy nie została spełniona. Zatem dochody uzyskane przez Wnioskodawcę zatrudnionego w Instytucie na podstawie umowy o pracę, z tytułu wykonywania czynności przy realizacji projektów w ramach 6 i 7 Programu Ramowego Badań Unii Europejskiej oraz Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG, nie korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy. Natomiast na Instytucie jako płatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego wynagrodzenia ze stosunku pracy, stosownie do postanowień art. 31 i 32 ustawy.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 26 kwietnia 2011 r., uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r., uznaje się za nieprawidłowe.

Z tych względów należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 lipca 2011 r. Nr ILPB1/415-639/11-4/AA, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.