INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 669/13 (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 27 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2013 r. (data wpływu 12 lutego 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłaty otrzymanej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłaty otrzymanej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 6 lutego 2013 r., nr IPTPB2/415-822/12-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 lutego 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 lutego 2013 r.). W dniu 12 lutego 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszle.

Wnioskodawca wraz z małżonką są właścicielami na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej właścicielami nieruchomości, położonej w P., obejmującej obszar 6.9426 ha, działki oznaczonej nr X/1. Zgodnie z rejestrem gruntów działka położona jest w obrębie ……, stanowi teren rolny oznaczony symbolami „RIIIb, RIVa, RRIVb.”

W dniu 8 listopada 2012 r. Wnioskodawca oraz Jego małżonka zawarli ze Spółką O. S.A. z siedzibą w W., w formie aktu notarialnego, umowę ustanowienia służebności przesyłu. Tym samym wyrazili zgodę na budowę (posadowienie) gazociągu wysokiego ciśnienia i jego eksploatację na działce nr X/1, przez ww. Spółkę. Ponadto, zobowiązali się do nie wznoszenia budynków, nie urządzania stałych składów i magazynów, nie sadzenia drzew i krzewów, itp. w strefie kontrolowanej gazociągu (8 m) oraz do nie podejmowania żadnej działalności mogącej zagrozić trwałości gazociągu, podczas jego eksploatacji.

Wnioskodawca wraz z żoną wyrazili również zgodę na czasowe zajęcie gruntu na okres prac budowlano – montażowych gazociągu w pasie szerokości 15 m przebiegającym przez ww. działkę wzdłuż linii gazociągu.

W zawartej z ww. Spółką umowie zastrzeżono dla właścicieli zajętej „pod inwestycję” nieruchomości wypłatę odszkodowania z tytułu czasowego zajęcia gruntu w pasie 15 m wzdłuż linii gazociągu w kwocie 21 000 zł oraz jednorazową wypłatę, wynagrodzenie w kwocie 129 000 zł z tytułu ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu.

W piśmie uzupełniającym wniosek Wnioskodawca stwierdził, iż ww. nieruchomość położona w P. wchodzi w skład gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Na podstawie zawartej w dniu 8 stycznia 2012 r. ww. umowy ustanowienia służebności przesyłu Wnioskodawca wraz małżonką otrzymali w dniu 13 listopada 2012 r. kwotę 129 000 zł (po #189;), jako jednorazową wpłatę z tytułu ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu.

Ponadto zapis w tej umowie przewiduje wypłatę odszkodowania w przyszłości, w kwocie łącznej dla małżonków 21 000 zł. Wypłata ta nastąpi w momencie rozpoczęcia prac inwestycyjnych, związanych z budową gazociągu i wyłączeniem czasowym z użytkowania pasa nieruchomości przylegającego do projektowanej linii gazociągu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy zasadne jest zastosowanie dla zaistniałego stanu faktycznego - otrzymanie w dniu 13 listopada 2012 r. jednorazowego odszkodowania z tytułu ustanowienia służebności gruntowej (służebności przesyłu) przez posiadacza gruntu, wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego – zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wyniku prowadzenia na tych gruntach inwestycji dotyczącej budowy infrastruktury technicznej...
2. Czy właściwe będzie zastosowanie w przyszłości dla otrzymanego odszkodowania z tytułu szkód, powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie, w wyniku czasowego zajęcia pasa nieruchomości, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, w wyniku przeprowadzenia na tych gruntach inwestycji dotyczącej budowy infrastruktury technicznej – zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku), zastosowanie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dla zaistniałego stanu faktycznego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasadne.

Wypłata odszkodowania w dniu 13 listopada 2012 r. dotycząca gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego stanowi odszkodowanie wypłacone na podstawie zawartych umów (ustanowienie służebności przesyłu) posiadaczom gruntów, w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty do tego uprawnione, inwestycji dotyczących budowy urządzeń infrastruktury technicznej.

W dniu 27 lutego 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB2/415-822/12-4/AKr stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłaty otrzymanej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jest nieprawidłowe.

Natomiast wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 2 został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej wniesiono w dniu 15 marca 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.). Odpowiedź na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB2/415W-72/13-2/AKr.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. wpłynęła do tut. Organu skarga adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie.

Pismem z dnia 28 maja 2013 r., Nr IPTPB2/4160-62/13-2/AKr, tut. Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę wnosząc o jej oddalenie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Strony reprezentowanej przez pełnomocnika, na wydaną interpretację indywidualną z dnia 27 lutego 2013 r., Nr IPTPB2/415-822/12-4/AKr, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 29 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 669/13, uchylił zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu wyroku Sąd uznał, że skarga jest zasadna.

Stwierdził, że spór jaki pojawił się na gruncie rozpatrywanej sprawy sprowadza się do wykładni art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) u.p.d.o.f., który zwalnia od podatku dochodowego od osób fizycznych odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Sąd wskazał, że organ nie kwestionuje tego, że świadczenie wypłacone Wnioskodawcy przez spółkę energetyczną w związku z ustanowieniem służebności przesyłu jest odszkodowaniem, o którym stanowi powyższy przepis. Nie neguje też spełnienia pozostałych przesłanek zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 120 u.p.d.o.f. z jednym wyjątkiem, a mianowicie stoi na stanowisku, że analizowane zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku służebności przesyłu, bowiem ustawodawca nie wskazał wprost by zwolnienie dotyczyło odszkodowań z tego tytułu. Wnioskodawca uważa inaczej i to Jemu, według Sądu, należy przyznać rację.

Przedmiotowy problem nie ma charakteru precedensowego. Sąd podkreślił, że w kwestii zwolnienia od podatku odszkodowań wypłacanych w związku z ustanowieniem służebności przesyłu sądy administracyjne obu instancji wypowiadały się wielokrotnie. Potwierdzeniem są chociażby orzeczenia, powoływane przez Wnioskodawcę. Stanowisko judykatury w rozpatrywanym zakresie jest jednolite. Sąd w składzie rozpoznającym sprawę Wnioskodawcy przyłączył się do tego stanowiska.

Wskazać, według Sądu, należy, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu stanowiącej odmianę służebności gruntowej (por. także G. Bieniek, Urządzenia przesyłowe. Problematyka prawna, Warszawa 2008, str. 61). Ten fakt, wskazał Sąd, zaakcentował również ustawodawca skoro w art. 3054 k.c. odesłał do reżimu prawnego służebności gruntowych. Należy więc w toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu dopełniać regulację prawną, poprzez odpowiednie sięganie do przepisów z dziedziny służebności gruntowych (por. Kodeks cywilny pod red. E. Gniewka, Warszawa 2011, str. 480).

Istotą służebności przesyłu jest obciążenie nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w ograniczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń.

Służebność przesyłu jako ograniczone prawo rzeczowe, staje się składnikiem przedsiębiorstwa w rozumieniu podmiotowym (art. 551 k.c.). Ponadto służebność tego rodzaju, jako szczególny rodzaj służebności gruntowej może być przedmiotem zasiedzenia.

Wskazane wyżej cechy służebności przesyłu, jakkolwiek różniące się w pewnym zakresie od służebności gruntowych pozwalają, według Sądu, na stwierdzenie, że stanowią one w istocie odmianę służebności gruntowych i ze względu na swoją konstrukcję służą w korzystaniu przez przedsiębiorców z cudzej nieruchomości w celu wybudowania i eksploatacji urządzeń przesyłowych. Nie można w związku z tym podzielić poglądu, że służebność przesyłu pozostaje poza zakresem art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) u.p.d.o.f.

Zdaniem Sądu, poza wskazaną wyżej wykładnią systemową zewnętrzną przeciwko stanowisku przyjętemu przez organ przemawiają także względy celowościowe.

Po pierwsze, zakres ingerencji w prawa właściciela nieruchomości w przypadku służebności przesyłu jest większy, skoro służebność ta nie musi mieć na celu zwiększenia użyteczności nieruchomości władnącej (art. 285 § 2 k.c.).

Po drugie, jej wprowadzenie do ustawy podyktowane zostało narastającymi potrzebami gospodarczymi, a co się z tym wiąże ustanowienie służebności przesyłu realizuje, na co trafnie zwrócił uwagę Wnioskodawca, ważne z punktu widzenie interesu ogólnego cele społeczno-ekonomiczne. Trudno w związku z tym przyjąć, że te cele mogłyby pozostać poza zakresem przedmiotowej ulgi podatkowej.

Końcowo po trzecie, nie sposób przyjąć, że w wyniku wprowadzenia do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, przedmiotowa ulga podatkowa zostałaby pozbawiona swego praktycznego znaczenia.

Istotne, w ocenie Sądu, pozostają także względy natury historycznej. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) u.p.d.o.f. był już, po wejściu w życie przepisów dotyczących służebności przesyłu, nowelizowany. Nowelą z 6 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zdanie końcowe otrzymało następujące brzmienie: „w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.)”.

Według Sądu, z powyższego wynika, że ustawodawca rozszerzył zakres przedmiotowego zwolnienia także na inwestycje dotyczące budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej. Mając na uwadze, że inwestycje te związane są z koniecznością lokalizacji urządzeń posadowionych na cudzym gruncie, zaś ta lokalizacja możliwa jest poprzez ustanowienie służebności przesyłu, to logicznym jest, że racjonalny ustawodawca poszerzając zakres przedmiotowy ulgi podatkowej miał na uwadze regulacje prawa cywilnego, które prawo do ulgi z cywilistycznego punktu widzenia uzasadniały (tak NSA w wyroku z dnia 25 czerwca 2013 r. II FSK 2131/11 - dostępne w CBOIS).

Reasumując Sąd stwierdził, że przewidziana w art. 1 ust. 1 pkt 120 lit. a) u.p.d.o.f. ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód) posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu stanowienia służebności gruntowej, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej.

Tym samym Sąd uznał, że zaskarżona interpretacja, jako sprzeczna z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) u.p.d.o.f., podlega uchyleniu.

W dniu 17 stycznia 2014 r. do tut. Organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 669/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 669/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa, uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 305¹ Kodeksu cywilnego, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w wyniku zawartej w dniu 8 listopada 2012 r. umowy Wnioskodawca otrzymał w dniu 13 listopada 2012 r. wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

Oceniając tak przedstawiony stan faktyczny, uwzględniając stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wyrażone w wyroku z dnia 29 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 669/13, stwierdzić należy, że ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej. Wobec tego, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.